Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o doradztwie podatkowym oraz niektórych innych ustaw

„1) doradcę podatkowego – w sprawach obowiązków podatkowych
i celnych oraz w sprawach egzekucji administracyjnej związanej
z tymi obowiązkami;”.

Art. 4. 1. Minister właściwy do spraw finansów publicznych trzydziestego
dnia od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy przekaże Krajowej Radzie Doradców
Podatkowych rejestr osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa
podatkowego wraz z dokumentacją dotyczącą podmiotów wpisanych do rejestru.
2. Do czasu przekazania Krajowej Radzie Doradców Podatkowych
rejestru osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego wraz
z dokumentacją dotyczącą podmiotów wpisanych do rejestru zadania Krajowej Rady
Doradców Podatkowych określone w art. 14 ust. 1, 5 i 6 oraz art. 16 i 18 ustawy
wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wykonuje minister
właściwy do spraw finansów publicznych. Minister właściwy do spraw finansów
publicznych pobiera opłatę za dokonanie wpisu do rejestru od podmiotów, wobec
których wydał decyzję administracyjną o wpisie do rejestru, w terminie i w wysokości
określonej w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 19 ust. 3 ustawy
wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy. Opłata ta stanowi dochód budżetu państwa.
3. Wraz z rejestrem osób prawnych uprawnionych do wykonywania
doradztwa podatkowego, minister właściwy do spraw finansów publicznych przekaże
Krajowej Radzie Doradców Podatkowych wnioski w sprawie wpisu bądź skreślenia
z rejestru osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego,
nierozpatrzone do dnia przekazania rejestru, oraz zawiadomienia o zmianie danych
w rejestrze osób prawnych uprawnionych do wykonywania doradztwa podatkowego,
zgłoszone do dnia przekazania rejestru, co do których nie ogłoszono komunikatu
w Dzienniku Urzędowym Ministra Finansów przed dniem przekazania rejestru.

Art. 5. 1. Podmiotom wpisanym do rejestru osób prawnych uprawnionych do
wykonywania doradztwa podatkowego przez ministra właściwego do spraw finansów
publicznych Krajowa Rada Doradców Podatkowych nadaje numer wpisu w rejestrze

20
począwszy od numeru 1, w kolejności odpowiadającej kolejności dokonanych przez
ministra właściwego do spraw finansów publicznych wpisów do rejestru.
2. Krajowa Rada Doradców Podatkowych, na wniosek podmiotu
wpisanego do rejestru, wydaje zaświadczenie o nadanym temu podmiotowi numerze
wpisu.

Art. 6. 1. Do doradców podatkowych, którzy zawiesili wykonywanie zawodu
i nie zostali skreśleni z listy doradców podatkowych przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy z przyczyny określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy
wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy, stosuje się przepisy niniejszej ustawy.
2. Osoba skreślona z listy doradców podatkowych z przyczyny
określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. b ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu
obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy może w terminie trzech
miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy złożyć do Krajowej Rady
Doradców Podatkowych wniosek o ponowny wpis na listę doradców podatkowych.
Do uzyskania wpisu jest konieczne spełnienie warunków, o których mowa w art. 6
ust. 1 pkt 2 – 5 ustawy wymienionej w art. 1.
3. Do osoby skreślonej z listy doradców podatkowych z przyczyny
określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu
obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy przepis art. 10 ust. 4
ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy stosuje się odpowiednio.
4. W sprawach skreślenia z listy doradców podatkowych z przyczyny
określonej w art. 10 ust. 1 pkt 2 lit. c ustawy wymienionej w art. 1 w brzmieniu
obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, wszczętych
i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy
niniejszej ustawy.


21
Art. 7. 1. Kadencja Komisji Egzaminacyjnej powołanej na podstawie ustawy
wymienionej w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy kończy się w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy.
2. Komisja Egzaminacyjna może działać do czasu powołania Komisji
Egzaminacyjnej na zasadach i w trybie określonych niniejszą ustawą, nie dłużej jednak
niż przez okres trzech miesięcy od dnia zakończenia kadencji.
3. Do
powołania i odwoływania członków Komisji Egzaminacyjnej
w okresie, o którym mowa w ust. 2, stosuje się przepisy ustawy wymienionej w art. 1
w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 8. Do spraw wszczętych na podstawie art. 82 ustawy wymienionej
w art. 1 w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy
i niezakończonych przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy stosuje się przepisy
niniejszej ustawy.

Art. 9. 1. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 19
ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1 zachowują moc do dnia przekazania Krajowej
Radzie Doradców Podatkowych rejestru osób prawnych uprawnionych do
wykonywania doradztwa podatkowego.
2. Dotychczasowe przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 26
i art. 41a ust. 2 ustawy wymienionej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia w życie
przepisów wykonawczych wydanych na podstawie art. 26 i art. 41a ust. 2 ustawy
wymienionej w art. 1 w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, jednak nie dłużej niż
sześć miesięcy od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.

Art. 10. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.


1) Niniejsza ustawa dokonuje w zakresie swojej regulacji wdrożenia dyrektywy 2006/123/WE Parlamentu
Europejskiego i Rady z dnia 12 grudnia 2006 r. dotyczącej usług na rynku wewnętrznym (Dz. Urz. UE
L 376 z 27.12.2006, str. 36).

22

Niniejszą ustawą zmienia się ustawy: ustawę z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym
w administracji oraz ustawę z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami
administracyjnymi.
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2008 r. Nr 130, poz. 829
i Nr 180, poz. 1112 oraz z 2009 r. Nr 166, poz. 1317 i Nr 216, poz. 1676.
3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 64, poz. 594,
Nr 91, poz. 868, Nr 171, poz. 1800 i Nr 173, poz. 1808, z 2005 r. Nr 124, poz. 1042, Nr 132, poz. 1110
i Nr 183, poz. 1537, z 2006 r. Nr 66, poz. 470, Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 157, poz. 1119, Nr 191,
poz. 1413 i Nr 217, poz. 1590, z 2007 r. Nr 171, poz. 1207, z 2008 r. Nr 110, poz. 707, Nr 209,
poz. 1318 i Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 85, poz. 716, Nr 166, poz. 1317
i Nr 201, poz. 1540.
4) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 172,
poz. 1438, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 157, poz. 1119 i Nr 187, poz. 1381,
z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 115, poz. 794, Nr 176, poz. 1243 i Nr 192, poz. 1378, z 2008 r. Nr 209,
poz. 1318 oraz z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 39, poz. 308, Nr 157, poz. 1241 i Nr 201, poz. 1540.
5) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 162, poz. 1692, z 2005 r. Nr 94,
poz. 788, Nr 169, poz. 1417, Nr 250, poz. 2118 i Nr 264, poz. 2205, z 2006 r. Nr 38, poz. 268, Nr 208,
poz. 1536 i Nr 217, poz. 1590, z 2007 r. Nr 120, poz. 818, Nr 121, poz. 831 i Nr 221, poz. 1650,
z 2008 r. Nr 190, poz. 1171 i Nr 216, poz. 1367 oraz z 2009 r. Nr 53, poz. 433, Nr 144, poz. 1179,
Nr 216, poz. 1676 i Nr 221, poz. 1736.



8-02-DG

23
UZASADNIENIE

W związku z uchwaleniem dyrektywy 2006/123/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia
12 grudnia 2006 r. dotyczącej usług na rynku wewnętrznym (zwanej dalej „dyrektywą
usługową”) zaszła konieczność implementacji jej przepisów do krajowego porządku
prawnego.
Treść punktu 33 preambuły dyrektywy usługowej, który w sposób jednoznaczny kwalifikuje
usługi doradztwa podatkowego do kategorii usług objętych postanowieniami dyrektywy,
przesądza o fakcie, iż aktem prawnym objętym jej zakresem jest ustawa z dnia 5 lipca 1996 r.
o doradztwie podatkowym (Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443, z późn. zm.) – zwana dalej
„ustawą”. Zatem należy zapewnić zgodność przepisów ustawy o doradztwie podatkowym
z postanowieniami ww. dyrektywy.
W związku z powyższym, podstawowym celem nowelizacji ustawy jest – stosownie do
wymagań dyrektywy usługowej – ograniczenie barier w podejmowaniu i prowadzeniu
działalności usługowej w zakresie doradztwa podatkowego.
Stąd też zaproponowane w niniejszym projekcie ustawy zmiany w ustawie o doradztwie
podatkowym wynikające z konieczności transpozycji dyrektywy usługowej dotyczą:
– zniesienia generalnego zakazu prowadzenia działalności gospodarczej przez doradcę
podatkowego wykonującego zawód (w celu zapewnienia zgodności z art. 25 ust. 1 dyrektywy
usługowej), przy jednoczesnym zastrzeżeniu, iż prowadzona działalność gospodarcza nie
może stać w sprzeczności m.in. z zasadami etyki zawodowej doradcy podatkowego, a także
nie powoduje konfliktu interesów między poszczególnymi rodzajami wykonywanej
działalności (tzw. działalność wielodyscyplinarna),
– likwidacji całkowitego zakazu reklamy (w celu zapewnienia zgodności z art. 24 dyrektywy
usługowej),
– wprowadzenia możliwości porównywania ubezpieczeń (w celu zapewnienia zgodności
z art. 23 dyrektywy usługowej).

Niezależnie od zmian związanych z transpozycją dyrektywy usługowej, w projekcie ustawy
zaproponowano zmiany w ustawie w zakresie przede wszystkim niektórych zasad
wykonywania doradztwa podatkowego oraz funkcjonowania Państwowej Komisji
Egzaminacyjnej do Spraw Doradztwa Podatkowego.