Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo telekomunikacyjne

Ponieważ w przypadku abonentów pre-paid generalnie trudno mówić o stałych,
jednolitych okresach, a jedynie o okresach ważności konta, które mogą być różne
i zmienne w zależności od kwoty doładowań, to abonenci pre-paid mogą żądać wykazu
zawierającego szczegółowe dane dotyczące usług wykonanych w okresie do 12 m-cy
wstecz od momentu złożenia żądania udostępnienia wykazu, a nie jak w przypadku
pozostałych abonentów 12 m-cy poprzedzające okres rozliczeniowy, w którym abonent
zażądał tego świadczenia (ust. 6).
W przypadku abonentów pre-paid zarówno podstawowy, jak i szczegółowy wykaz
połączeń może być odpłatny. Wynika to z faktu, iż w przypadku abonentów pre-paid,
taka informacja musi zostać specjalnie wygenerowana inaczej niż w przypadku
pozostałych abonentów, którzy otrzymują na bieżąco rachunki (faktury) w określonych
okresach rozliczeniowych (ust. 1a w związku z ust. 1). Z tego samego powodu,
podstawowy wykaz przesyłany będzie wyłącznie na żądanie abonenta, który udostępnił
swoje dane umożliwiające jego identyfikację oraz przesłanie ww. informacji.
Zgodnie ze zmianą w ust. 7, w przypadku wykazu szczegółowego dla wszystkich
abonentów przedsiębiorca telekomunikacyjny ma obowiązek dostarczyć go w terminie
14 dni od dnia złożenia pisemnego żądania przez abonenta.
Art. 103 ust. 1a
Zmiana ma na celu dostosowanie prawa telekomunikacyjnego do wymogów
wynikających z wyroku TSUE z dnia 22 stycznia 2009 r. (sprawa C-492/07) w sprawie
transpozycji definicji abonenta przyjętej w art. 2 lit. k dyrektywy 2002/21/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie wspólnych ram
regulacyjnych sieci i usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa). W punkcie 8
uzasadnienia Komisja Europejska zarzuciła Polsce m.in. pozbawienie użytkowników
pre-paid skorzystania z uprawnienia, o którym mowa w art. 25 dyrektywy 2002/22/WE
Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r. w sprawie usługi powszechnej
i związanych z sieciami i usługami łączności elektronicznej praw użytkowników
(dyrektywa o usłudze powszechnej), umieszczenia swoich danych w publicznie
dostępnym spisie abonentów. Ocenę tę Trybunał Sprawiedliwości UE podzielił, co
w konsekwencji spowodowało konieczność wpisania w art. 103 wyraźnego uprawnienia
w ww. zakresie obejmującego wszystkich abonentów.


6
Art. 131 ust. 3
Zmiana wynika z faktu, iż abonentami posiadającymi indywidualne numery zgodnie
z nową definicją będą także tzw. użytkownicy pre-paid. Aby przepis był wykonalny,
doprecyzowuje się, iż podmiot, który uzyskał przydział numeracji, jest obowiązany
zawiadomić pisemnie o planowanej zmianie indywidualnych numerów abonentów,
którzy udostępnili swoje dane wymienione w art. 60a ust. 1a.
Art. 209 pkt 13a
Zmiana legislacyjna mająca na celu doprecyzowanie odesłań.
Przepis przejściowy (art. 2 ustawy)
Z uwagi na nowelizację art. 71 ustawy – Prawo telekomunikacyjne dotyczącego
uprawnienia abonenta do zachowania przydzielonego numeru konieczne jest
zagwarantowanie utrzymania w mocy przepisów rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 17 czerwca 2009 r. w sprawie warunków korzystania z uprawnień w publicznych
sieciach telefonicznych.
Vacatio legis
Ustawa będzie skutkowała koniecznością dokonania przez przedsiębiorców
telekomunikacyjnych zmian w regulaminach świadczenia usług, dotyczących przede
wszystkim abonentów pre-paid. Zmiany te jednak nie będą znaczne, a ponadto zgodnie
z art. 60a ust. 3 nie powodują po stronie abonentów uprawnienia do odstąpienia od
umowy. W związku z powyższym nie ma konieczności wprowadzenia vacatio legis
dłuższego niż 30 dni.
Zgodność projektu z prawem UE
Projekt jest zgodny z prawem UE. Projekt zawiera następujące regulacje wiążące się
z wdrożeniem prawa UE:
Zmiana definicji abonenta (art. 2 pkt 1, art. 59 ust. 1 i 2, art. 60, art. 60a ust. 1, 1a, 1b, 4
i 5, art. 61 ust. 4 – 6, art. 66 ust. 2, art. 71 ust. 1, 1a i 3, art. 78 ust. 2 i 8, art. 80 ust. 1,
1a, 4 – 7, art. 103 ust. 1a, art. 131 ust. 3, art. 209 pkt 13a).
Projekt wykonuje wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 22 stycznia 2009 r.
(sprawa C-492/07) w sprawie transpozycji definicji abonenta przyjętej w art. 2 lit. k
dyrektywy 2002/21/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 7 marca 2002 r.

7
w
sprawie wspólnych ram regulacyjnych sieci i
usług łączności elektronicznej
(dyrektywa ramowa).
Wykonując wyrok TSUE zdecydowano się na przyjęcie brzmienia definicji abonenta
tożsamego z brzmieniem w art. 2 lit. k dyrektywy ramowej, tj. wykreślono zwrot
„w formie pisemnej”. Taka decyzja została podjęta w wyniku rozważań, podczas
których pod uwagę brane były trzy koncepcje:
1) wersja ze zmianą definicji abonenta polegająca na wykreśleniu wymogu formy
pisemnej oraz odpowiedniej modyfikacji poszczególnych przepisów, głównie
w celu zawężenia ich zakresu;
2) wersja ze zmianą definicji abonenta polegająca na dodaniu zapisu, zgodnie
z którym, za abonenta byłby uważany także użytkownik usług przedpłaconych
świadczonych w sieci ruchomej. W tym przypadku, także poszczególne przepisy
wymagałyby doprecyzowania;
3) wersja bez zmiany definicji, polegająca na „dopisywaniu uprawnień” w odniesieniu
do różnych kategorii abonentów w poszczególnych przepisach.
Z rozważań tych wynikło, że najmniej zmian w przepisach pociągnęłaby za sobą
zmiana definicji abonenta polegająca na wykreśleniu wymogu formy pisemnej.
Ograniczanie zmian przepisów jest zgodne z zasadami przejrzystości i pewności prawa.
Jednocześnie przyjęto, że taka wersja będzie uznana za najkorzystniejszą przez Komisję
Europejską z uwagi na fakt, że jest najbardziej zbliżona do definicji znajdującej się w
dyrektywie ramowej.
Proponowane brzmienie przepisów wiążących się ze zmianą definicji abonenta jest
efektem uzgodnień z Urzędem Komunikacji Elektronicznej. Projekt odpowiedzi do
Komisji Europejskiej zawierający propozycję brzmienia tych przepisów był przyjęty
przez KERM w dniu 24 kwietnia 2009 r., a następnie przedstawiony Komisji
Europejskiej, która nie zgłosiła zastrzeżeń.
Wyrok Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 22 stycznia 2009 r. (sprawa C-492/07)
jest transponowany w pełni. Wybrana koncepcja stanowi dokładne odzwierciedlenie
definicji abonenta zawartej w art. 2 lit. k dyrektywy 2002/21/WE w sprawie wspólnych
ram regulacyjnych sieci i
usług łączności elektronicznej (dyrektywa ramowa).
W związku z takim kompleksowym podejściem zagwarantowane jest, że żadna

8
kategoria abonentów nie zostanie pozbawiona praw, jakie dyrektywy przyznają
abonentom.
Przegląd wybranych uregulowań projektu na tle rozwiązań stosowanych w innych
państwach członkowskich.
Działalność telekomunikacyjna jest regulowana w Unii Europejskiej przepisami pakietu
dyrektyw dotyczących łączności elektronicznej z 2002 r. (2002/19/WE, 2002/20/WE,
2002/21/WE, 2002/22/WE i 2002/58/WE). Rozwiązania prawne przyjmowane
w poszczególnych państwach członkowskich co do zasady powinny być zgodne
z rozwiązaniami przyjętymi w ww. dyrektywach.
Z informacji posiadanych przez Ministerstwo Infrastruktury wynika, że żadne inne
państwo członkowskie nie uzależnia statusu abonenta od wymogu posiadania umowy
w formie pisemnej.
Projekt nie podlega notyfikacji zgodnie z trybem przewidzianym w rozporządzeniu
Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania
krajowego systemu norm i aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039, z późn. zm.).
Zgodnie z przepisami ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej
w procesie stanowienia prawa (Dz. U. Nr 169, poz. 1414 oraz z 2009 r. Nr 42,
poz. 337), projekt został zamieszczony na stronach BIP Ministerstwa Infrastruktury.
aden podmiot wykonujący działalność lobbingową nie zgłosił zainteresowania
pracami nad projektem ustawy.

9
OCENA SKUTKÓW REGULACJI

1. Podmioty, na które oddziałują projektowane regulacje
Do podmiotów, na które oddziałują projektowane regulacje należą przedsiębiorcy
telekomunikacyjni, konsumenci, użytkownicy końcowi, organy administracji
rządowej.
2. Wyniki przeprowadzonych konsultacji
Projektowane regulacje bazują na regulacjach zawartych w projekcie ustawy
o zmianie ustawy – Prawo telekomunikacyjne oraz niektórych innych ustaw (tzw.
projekt nieunijny), który był procedowany w Ministerstwie Infrastruktury i w dniu
24 września 2009 r. został przyjęty przez Komitet Rady Ministrów ds. Infor-
matyzacji i Łączności. W związku z przyjęciem w dniu 24 listopada 2009 r.
dyrektyw zmieniających dyrektywy łączności elektronicznej i potrzebą
przygotowania nowelizacji wdrażającej te dyrektywy do ustawy – Prawo tele-
komunikacyjne, prace nad projektem nieunijnym zostały wstrzymane. Jednakże,
z uwagi na pilną potrzebę wdrożenia wyroku TSUE w sprawie definicji abonenta,
z projektu nieunijnego zostały wyodrębnione regulacje zmierzające do wdrożenia
tego wyroku w celu poddania ich dalszym pracom legislacyjnym.
Regulacje zmierzające do wdrożenia wyroku abonenta, jako część projektu
nieunijnego zostały poddane konsultacjom społecznym. W ramach konsultacji
społecznych projekt ustawy został przesłany do Krajowej Izby Gospodarczej
Elektroniki i Telekomunikacji, Polskiej Izby Komunikacji Elektronicznej, Polskiej
Izby Informatyki i Telekomunikacji, Konfederacji Pracodawców Polskich, Polskiej
Konfederacji Pracodawców Prywatnych „Lewiatan”, Business Centre Club,
Stowarzyszenia Budowniczych Telekomunikacji, Krajowej Izby Gospodarczej
Budownictwa Telekomunikacyjnego, Federacji Związków Zawodowych
Pracowników Telekomunikacji, Stowarzyszenia Inżynierów Telekomunikacji,
Stowarzyszenia Elektryków Polskich, Zrzeszenia Właścicieli Nieruchomości,
Ogólnopolskiej Izby Gospodarki Nieruchomościami oraz Unii Spółdzielców
Mieszkaniowych w Polsce. Zainteresowane podmioty zgłosiły uwagi, które zostały
poddane analizie.

10