Przedstawiony przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej projekt ustawy o zmianie ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych

Druk nr 2807

Warszawa, 4 stycznia 2010 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezydent

Rzeczypospolitej Polskiej


Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy


- o zmianie ustawy o zatrudnianiu
pracowników tymczasowych.

Jednocześnie uprzejmie informuję, że do reprezentowania mojego
stanowiska w toku prac nad projektem ustawy upoważniam Podsekretarzy Stanu
w Kancelarii Prezydenta RP – Panią Bożenę Borys-Szopę oraz Pana Andrzeja
Dudę.


(-) Lech Kaczyński

projekt


USTAWA
z dnia 2010 r.

o zmianie ustawy o zatrudnianiu pracowników tymczasowych

Art. 1.

W ustawie z dnia 9 lipca 2003 r. o zatrudnianiu pracowników tymczasowych
(Dz. U. Nr 166, poz. 1608, z 2004 r. Nr 96, poz. 959, z 2007 r. Nr 89, poz. 589,
oraz z 2009 r. Nr...., poz. ..... ) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 8 pkt 3 otrzymuje brzmienie:
„3) w ramach której rodzaj wykonywanej pracy i miejsce jej
wykonywania pokrywają się w całości lub w części z rodzajem
wykonywanej pracy i miejscem jej wykonywania przez pracownika
pracodawcy użytkownika, z którym został rozwiązany stosunek pracy
z przyczyn niedotyczących pracowników w okresie ostatnich 6 miesięcy
poprzedzających przewidywany termin rozpoczęcia wykonywania pracy
tymczasowej przez pracownika tymczasowego.”

2) dodaje się art. 27a w brzmieniu:
„Kto, będąc pracodawcą użytkownikiem lub działając w jego imieniu
powierza pracownikowi tymczasowemu pracę, o której mowa w art. 8,
podlega karze grzywny.”

3) art. 28 otrzymuje brzmienie:
„W sprawach o wykroczenia, o których mowa w art. 27 i art. 27a,
orzeka się, na podstawie wniosku pochodzącego od inspektora pracy,
w trybie określonym przepisami Kodeksu postępowania w sprawach o
wykroczenia.”

Art. 2.

Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.
























UZASADNIENIE


1. Wyjaśnienie celu ustawy


Prawo pracy jednoznacznie zmierzające do ochrony stałych miejsc pracy
powinno w sposób konsekwentny wypełniać funkcję ochronną przez
zapewnienie pracownikowi, czyli „słabszej” stronie stosunku pracy,
zabezpieczenia przed utratą miejsca pracy będącego jego podstawowym
źródłem utrzymania. Celem ustawy jest wprowadzenie regulacji w sposób
pełniejszy zabezpieczającej pracowników pracodawcy użytkownika przed
rozwiązywaniem z nimi umów o pracę w celu zastąpienia ich pracownikami
tymczasowymi. Konieczność nowelizacji w sposób szczególnie wyraźny wiąże
się z wejściem w życie ustawy z dnia 23 października 2009 r. o zmianie ustawy
o zatrudnianiu pracowników tymczasowych, którą uchylono art. 3 ustawy,
zakazujący
pracodawcy
bycia
pracodawcą
użytkownikiem,
jeśli
w okresie ostatnich 6 miesięcy poprzedzających przewidywany termin
rozpoczęcia wykonywania pracy tymczasowej przez pracownika tymczasowego,
wypowiedział pracownikom stosunki pracy lub rozwiązał te stosunki na mocy
porozumienia stron z przyczyn niedotyczących pracowników, jeżeli liczba
zwolnionych z tych przyczyn pracowników odpowiada liczbie określonej
w art. 1 ustawy z dnia 13 marca 2003 r. o szczególnych zasadach rozwiązywania
z pracownikami stosunków pracy z przyczyn niedotyczących pracowników
(Dz. U. Nr 90, poz. 844).
Obowiązujący stan prawny w sposób wyraźnie zbyt słaby chroni stałych
pracowników pracodawcy użytkownika przed utratą przez nich miejsc pracy,
wynikającą z chęci zastąpienia ich pracownikami tymczasowymi, których
ochrona - jak powszechnie wiadomo - jest znacznie węższa, a właściwym ich
pracodawcą jest agencja pracy tymczasowej, a nie pracodawca użytkownik.
Wprowadzenie przepisu art. 8 pkt 3 w nowym brzmieniu ma dwa
podstawowe cele:
- pierwszy z nich to zapobieżenie sytuacji, w której rodzaj wykonywanej pracy
i miejsce jej wykonywania przez pracownika pracodawcy użytkownika
w całości lub w części odpowiadać będzie rodzajowi pracy i miejscu jej
wykonywania przez pracownika tymczasowego. W praktyce spowoduje to, że
ochrona przed zastąpieniem stałego pracownika pracownikiem tymczasowym
przez pracodawcę użytkownika, nie będzie miała charakteru iluzorycznego jak
ma to miejsce w aktualnym stanie prawnym. Obecnie obowiązujący art. 8 pkt 3
stanowi bowiem, że praca taka nie może być wykonywana „na tym samym
stanowisku”, co w praktyce oznacza, że wystarczy zmienić nazwę stanowiska,
aby pracodawca użytkownik nie był objęty przepisem ograniczającym
możliwość zatrudnienia pracownika tymczasowego,
- drugi cel projektowanej zmiany to wydłużenie z 3 do 6 miesięcy okresu,
w którym przyjmowanie pracowników tymczasowych w warunkach
wskazanych w omawianym przepisie jest niedopuszczalne. Okres 6 miesięcy
wydaje się stanowić optymalny okres ochronny dla pracowników pracodawcy
użytkownika, który, aby w ich miejsce przyjąć pracowników tymczasowych
musiałaby oczekiwać 6 miesięcy, co w znacznym stopniu ograniczy
niebezpieczeństwo występowania praktyki polegającej na rozwiązywaniu umów
o pracę wyłącznie w celu dokonywania przedmiotowych zamian.
Proponuje się również rozszerzenie katalogu wykroczeń, popełnianych
przez pracodawcę użytkownika lub osobę działającą w jego imieniu
polegających na powierzeniu pracownikowi tymczasowemu wykonywania
pracy, o której mowa w art. 8 ustawy tj.: (1) pracy szczególnie niebezpiecznej,
(2) pracy na stanowisku pracy, na którym jest zatrudniony pracownik
pracodawcy użytkownika, w okresie uczestniczenia tego pracownika w strajku,
(3) pracy, w ramach której rodzaj wykonywanej pracy i miejsce jej
wykonywania pokrywają się w całości lub w części z rodzajem wykonywanej
pracy i miejscem jej wykonywania przez pracownika pracodawcy użytkownika,
z którym został rozwiązany stosunek pracy z przyczyn niedotyczących
pracowników w okresie ostatnich 6 miesięcy poprzedzających przewidywany
termin rozpoczęcia wykonywania pracy tymczasowej przez pracownika
tymczasowego.