Rządowy projekt ustawy o ochronie informacji niejawnych oraz o zmianie niektórych ustaw

Wymieniając elementy, które powinny być umieszczone na piśmie przyjęto
wnioskowanie dedukcyjne, czyli przechodzono od ogółu do szczegółu – najpierw wskazano,
jakie mają być oznaczenia na wszystkich stronach dokumentu, a następnie, jakie mają być
odrębne oznaczenia charakteryzujące jego pierwszą i ostatnią stronę.
Zrezygnowano z określenia „osoba podpisująca” na rzecz terminologii nowej ustawy
„osoba uprawniona do podpisania”.
Odstąpiono od określenia „dzienniki” na rzecz ogólnego pojęcia „odpowiednie
ewidencje”, w którym mogą zawierać się zarówno dzienniki, książki, jak i rejestry, bez
względu na stosowane nazewnictwo.
W kolejnych jednostkach redakcyjnych określono sposób oznaczania pozostałych
rodzajów – ze względu na sposób utrwalenia – materiałów zawierających informacje
niejawne.
W § 5 określono sposób oznaczania oficjalnych dokumentów przetwarzanych
wyłącznie w systemie teleinformatycznym, dopuszczonym do przetwarzania informacji
niejawnych, które podlegają ewidencji w elektronicznym systemie ewidencji dokumentów i
nie muszą mieć wersji papierowej. Z uwagi na upowszechnianie się teleinformatyzacji
jednostek organizacyjnych dodanie tego przepisu jest w pełni uzasadnione.
W § 6 określono sposób postępowania związany z oznaczaniem dokumentów
przekazywanych za pośrednictwem narzędzi lub urządzeń kryptograficznych. Podmioty
ustawy należące do Sił Zbrojnych Rzeczpospolitej Polskiej i jednostek organizacyjnych, a
także innych jednostek organizacyjnych podległych Ministrowi Obrony Narodowej lub przez
niego nadzorowanych podczas prowadzonych prac legislacyjnych sygnalizowały potrzebę
uregulowania tego zagadnienia w akcie normatywnym powszechnie obowiązującym.
W § 7 uregulowano sposób oznaczania materiałów innych niż pismo (np.
elektronicznych nośników informacji) za pomocą, których utrwalono informacje niejawne
i właściwie w tym przypadku oparto się na obowiązujących dotychczas rozwiązaniach.
W § 8 określono sposób oznaczania trwale oprawionych zbiorów dokumentów,
rejestrów, książek, broszur i reprodukcji. W tym przypadku również oparto się na
obowiązujących dotychczas rozwiązaniach.
W § 9 zaistniała potrzeba uregulowania, wcześniej pomijanych kwestii sposobu
oznaczania materiałów w postaci prezentacji multimedialnych. Powszechność przedstawiania
efektów podjętych działań w formie slajdów lub stron wymagała dookreślenia, jakie
elementy będą umieszczane na danych materiałach.
W § 10 uregulowano sposób postępowania w zakresie oznaczania informacji
niejawnych w postaci poczty elektronicznej. Tematyka ta nie była wcześniej podejmowana.
Informacje będą przetwarzane wyłącznie w akredytowanym systemie teleinformatycznym,
ale aby usprawnić przekaz i uczynić go bardziej efektywnym oraz szybszym nie będą
wymagane szczególne sposoby oznaczania i rejestracji, chyba, że zajdzie potrzeba ich
skopiowania w postaci wydruku. Zastosowanie będą miały wówczas postanowienia § 13.
W § 11 określono sposób postępowania w przypadku nadawania krajowego
odpowiednika klauzuli tajności na pismach zawierających informacje niejawne przekazanych
przez organizacje międzynarodowe lub inne państwa na podstawie umów
międzynarodowych. Wraz ze wzrostem współpracy międzynarodowej oraz z uwagi na
członkostwo w Unii Europejskiej, ale także w instytucjach Wspólnotowych uregulowanie tej
porządkowej kwestii stało się niezbędne.
W § 12 odniesiono się do kwestii oznaczeń, które należy nanieść na materiały
zawierające informacje niejawne, w przypadku zniesienia lub zmiany klauzuli tajności.
Istotnym faktem jest, iż zgodnie z art. 6 ust. 2 ustawy to osoba uprawniona do podpisania

8
dokumentu lub oznaczania innego niż dokument materiału ustala okoliczności lub datę, po
których nastąpi zniesienie lub zmiana klauzuli tajności i nie będą już obowiązywały ustalone
ustawowo okresy ochrony, z zastrzeżeniem art. 7 ustawy. Co ważne, w danym przepisie
uwzględniono również nanoszenie odpowiednich zmian na materiałach niejawnych
stanowiących novum w przedmiotowym rozporządzeniu, z uwzględnieniem ich specyfiki.
W § 13 uregulowano kwestie oznaczania kopii, odpisów, wypisów, wyciągów lub
tłumaczeń pism zawierających informacje niejawne. Co istotne, określone wymagania
dotyczące oznaczeń takich kopii, odpisów, wypisów, wyciągów lub tłumaczeń oraz oznaczeń
materiałów podlegających tym czynnościom dotyczą wyłącznie informacji niejawnych o
klauzuli „poufne” lub wyższej. Oznacza to odmienne traktowanie informacji o klauzuli
„zastrzeżone”, czyli de facto odstąpienie od rozliczalności kopii, odpisów, wypisów,
wyciągów lub tłumaczeń pism zawierających informacje niejawne o tej klauzuli tajności. Jest
to zmiana dostosowana do standardów obowiązujących w UE, co jest niezwykle istotne w
kontekście prezydencji Polski w tej organizacji.



9
Ocena Skutków Regulacji
1. Podmioty, na które oddziałuje rozporz dzenie
Zakres oddziaływania znowelizowanych przepisów rozporządzenia jest ograniczony do
podmiotów wymienionych w art. 1 ust. 2 ustawy o ochronie informacji niejawnych.
2. Wpływ regulacji na sektor finansów publicznych, w tym na budżet państwa i
budżety jednostek samorz du terytorialnego
Wejście w życie rozporządzenia nie wywoła zwiększenia wydatków z budżetu państwa i
budżetu jednostek samorządu terytorialnego.
3. Wpływ regulacji na rynek pracy
Wejście w życie rozporządzenia nie będzie miało wpływu na rynek pracy.
4. Wpływ regulacji na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym na
funkcjonowanie przedsiębiorstw
Wejście w życie rozporządzenia nie wpłynie na konkurencyjność gospodarki i
przedsiębiorczość.
5. Wpływ regulacji na sytuację i rozwój regionalny
Wejście w życie rozporządzenia pozostanie bez wpływu na sytuację i rozwój regionalny.
6. Zgodność z przepisami prawa Unii Europejskiej
Przedmiotowe rozporządzenie pozostaje poza zakresem prawa Unii Europejskiej. Projekt
rozporządzenia nie zawiera przepisów technicznych i w związku z tym nie podlega
procedurze notyfikacji aktów prawnych, określonej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia
23 grudnia 2002 r. w sprawie sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm i
aktów prawnych (Dz. U. Nr 239, poz. 2039 i z 2004 r. Nr 65, poz. 597).




36-02-aa

10
Projekt
ROZPORZĄDZENIE
PREZESA RADY MINISTRÓW

z dnia ____________________ r.

w sprawie zakresu, trybu i sposobu współdziałania Szefa Agencji Bezpieczeństwa
Wewnętrznego i Szefa Służby Kontrwywiadu Wojskowego w zakresie wykonywania
funkcji krajowej władzy bezpieczeństwa
(Dz. U. z dnia ____________________ r.)

Na podstawie art. 11 ust. 6 ustawy z dnia ____________________ r. o ochronie informacji
niejawnych oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. z _____ r. Nr ____, poz. ____)
zarządza się, co następuje:


§ 1
Współdziałanie Szefa ABW i Szefa SKW w zakresie wykonywania funkcji krajowej
władzy bezpieczeństwa polega w szczególności na:
1) udzielaniu Szefowi ABW przez Szefa SKW informacji niezbędnych do pełnienia funkcji
krajowej władzy bezpieczeństwa;
2) asystowaniu imiennie upoważnionych funkcjonariuszy ABW podczas wykonywania
niektórych czynności właściwych dla krajowej władzy bezpieczeństwa przez SKW oraz
imiennie upoważnionych żołnierzy i funkcjonariuszy SKW podczas wykonywania
niektórych czynności właściwych dla krajowej władzy bezpieczeństwa przez ABW;
3) uzgadnianiu działań podejmowanych w ramach wykonywania funkcji krajowej władzy
bezpieczeństwa;
4) uzgadnianiu składu delegacji reprezentujących Rzeczypospolitą Polską przed
organizacjami międzynarodowymi i krajowymi władzami bezpieczeństwa innych państw
oraz ustalania treści stanowisk przedstawianych przez takie delegacje;
5) prowadzeniu, dostępie oraz udzielaniu informacji ze zbiorów danych dotyczących
wykonywania funkcji krajowej władzy bezpieczeństwa.

§ 2
1. Szef ABW określa, po zasięgnięciu opinii Szefa SKW, warunki i wymagania konieczne do
zapewnienia efektywnej organizacji i koordynacji współdziałania z Szefem SKW w zakresie
wykonywania funkcji krajowej władzy bezpieczeństwa.
2. Organizacja współdziałania może obejmować w szczególności potrzebę:
1) powołania zespołu składającego się z funkcjonariuszy ABW i żołnierzy oraz
funkcjonariuszy SKW, którego pracami kieruje upoważniony funkcjonariusz ABW;
2) organizacji doraźnych kontaktów roboczych, planowych odpraw sprawozdawczych i
innych spotkań uzgodnieniowych;
3) wskazania punktu kontaktowego, w tym utworzenia stałego dyżuru telefonicznego;
4) oddelegowania żołnierza lub funkcjonariusza SKW albo funkcjonariusza ABW do
pełnienia służby odpowiednio w ABW lub SKW;
5) stworzenia lub wskazania systemu teleinformatycznego służącego wymianie
informacji.
3. Podjęcie współdziałania nie może zakłócać prawidłowego wykonywania zadań ABW i
SKW wynikających z odrębnych przepisów.

§ 3
1. Współdziałanie, o którym mowa w § 1 pkt 1, obejmuje:
1) informowanie o prowadzonych i planowanych procedurach określonych w przepisach
dotyczących ochrony informacji niejawnych międzynarodowych;
2) przekazywanie wzorów stosowanej lub przewidywanej dokumentacji mającej
zastosowanie w nadzorze nad informacjami niejawnymi międzynarodowymi;
3) informowanie o przyjętej i przewidywanej praktyce stosowania wymagań
bezpieczeństwa dotyczących ochrony informacji niejawnych międzynarodowych;
4) zapoznawanie z wewnętrznymi regulacjami prawnymi dotyczącymi organizacji i
funkcjonowania systemu ochrony informacji niejawnych międzynarodowych;
5) prezentowanie organizacji i stanu systemu ochrony informacji niejawnych
międzynarodowych oraz działań podejmowanych w celu zapewnienia prawidłowości
jego funkcjonowania;
6) informowanie o wpływie oraz prowadzeniu korespondencji, której treść posiada
znaczenie dla zapewnienia prawidłowego nadzoru nad systemem ochrony informacji
międzynarodowych;

2