Rządowy projekt ustawy o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

Społecznych do Oceny Skutków Regulacji Wdrożenia dyrektywy 2006/123/WE o usługach
na rynku wewnętrznym” (dokument można pobrać ze strony www.mg.gov.pl).
Projekt ustawy o wiadczeniu usług na terytorium RP został poddany konsultacjom
społecznym jeszcze w takcie uzgodnień międzyresortowych. Do rozesłanego projektu uwagi
zgłosiły następujące organizacje: Polska Federacja Rynku Nieruchomości, Polska Federacja
Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych, Polska Federacja Stowarzyszeń Zarządców
Nieruchomości, Polska Federacja Zarządców Nieruchomości, Polska Izba Ubezpieczeń,
Polska Izba Handlu, Stowarzyszenie Ład na Mazowszu, Stowarzyszenie Ochrony i Promocji
Miast-Ogrodów i Historycznych Miejscowości Centralnego Mazowsza, Izba Wydawców
Prasy, Polska Organizacja Handlu i Dystrybucji, Polska Izba Informatyki i Telekomunikacji,
PKPP Lewiatan. Większość zgłoszonych uwag została wyjaśniona lub uwzględniona w
projekcie ustawy. Projekt ustawy został również umieszczony w Biuletynie Informacji
Publicznej wraz z uzasadnieniem i oceną skutków regulacji. Konsultacje społeczne zostały
przeprowadzone zgodnie z obowiązującym prawem w tym zakresie tj. ustawą z dnia 23 maja
1991 r. o związkach zawodowych (Dz. U. Nr 55, poz. 234, z poźn. zm.),• ustawą z dnia 23
maja 1991 r. o organizacjach pracodawców (Dz. U. Nr 55, poz. 235, z poźn. zm.),• ustawą z
dnia 6 lipca 2001 r. o Trójstronnej Komisji do Spraw Społeczno-Gospodarczych i
wojewódzkich komisjach dialogu społecznego (Dz. U. Nr 100, poz. 1080, z poźn. zm.).
Dodatkowo, w trybie art. 7 ustawy z dnia 7 lipca 2005 r. o działalności lobbingowej w
procesie stanowienia prawa (Dz. U. z 2005 r. Nr 169 poz. 1414) następujące organizacje
przedłożyły „Opinię o projekcie ustawy o działalności usługowej”1):
1. Polska Federacja Rynku Nieruchomości,
2. Polska Federacja Stowarzyszeń Rzeczoznawców Majątkowych,
3. Polska Federacja Stowarzyszeń Zarządców Nieruchomości,
4. Polska Federacja Zarządców Nieruchomości.


1) Tekst opinii wraz odpowiednimi formularzami w załączeniu

16

5. ANALIZA RELACJI KORZYŚCI DO KOSZTÓW

5.1. Podmioty, na które będzie miała wpływ regulacja

5.1.1. Ograny administracji rządowej i samorządowej
Ograny administracji rządowej i samorządowej w sposób pośredni lub bezpośredni są
zaangażowane w procedury systemów reglamentacji, jak również innych formalności
związanych z rozpoczynaniem i prowadzeniem działalności gospodarczej we wszystkich jej
aspektach. Należy podkreślić, iż poniżej zostały uwzględnione nawet te urzędy, których
systemy reglamentacji są wyłączone z zakresu dyrektywy usługowej. Jednak jak wskazano
powyżej, w celu zapewnienia pewności prawnej przedsiębiorcy należy dążyć do
wprowadzenia uproszczeń we wszystkich systemach reglamentacji, jak również włączyć je w
system pojedynczych punktów kontaktowych.
5.1.1.1.
Organy administracji rządowej
• Ministrowie i Prezesi urzędów centralnych (M , MS, MPiPS, MKiDN, MZ,
MSWiA, MNiSW, MEN, MF, UOKiK, MI, MRiRW, MSiT, KRRiT, URE,
GUM, UKE, ULC, UTK, Główny Inspektorat Farmaceutyczny, Państwowa
Agencja Atomistyki, Główny Inspektorat Ochrony rodowiska, Główny
Lekarz Weterynarii, Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych,
Państwowa Inspekcja Pracy).
• wojewodowie
5.1.1.2.
Organy administracji samorządowej
• Marszałek województwa
• Starosta
• Wójt, burmistrz albo prezydent.

5.1.2. Przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą zgodnie z ustawą o
swobodzie działalności gospodarczej:
5.1.2.1. Przedsiębiorcy prowadzący działalność usługową:
W polskim prawodawstwie usługi obejmują różne rodzaje działalności gospodarczej. Z jednej
strony znajdują się usługi wymagające kwalifikacji manualnych, łatwo poddających się
standaryzacji, z drugiej strony znajdują się usługi angażujące pracowników o wysokim
17
poziomie wiedzy i specjalizacji. Te usługi trudniej poddają się standaryzacji. Istnieją również
usługi, które mają cechy pierwszej i drugiej grupy. Szybki postęp technologiczny sprzyja
powstawaniu wielu nowych dziedzin usług, dlatego też niełatwo jest dokładnie sklasyfikować
usługi, a tym samym odpowiednio je opisać. Zwyczajowo stosuje się klasyfikację zawartą w
Polskiej Klasyfikacji Działalności ze względu na możliwości, jakie stwarza statystyka.

W PKD wyróżniono następujące sektory usługowe:
•
sekcja G – handel hurtowy i detaliczny; naprawa podjazdów, samochodów,
motocykli oraz artykułów użytku osobistego;
•
sekcja H – hotele i restauracje;
•
sekcja I – transport, gospodarka magazynowa i łączność;
•
sekcja J – pośrednictwo finansowe;
•
sekcja K – obsługa nieruchomości, wynajem i usługi związane z prowadzeniem
działalności gospodarczej (usługi dla przedsiębiorczości, usługi
okołobiznesowe);
•
sekcja L – administracja publiczna i obrona narodowa, obowiązkowe
ubezpieczenie społeczne i powszechne ubezpieczenie zdrowotne;
•
sekcja M – edukacja;
•
sekcja N – ochrona zdrowia i pomoc społeczna;
•
sekcja O – działalność usługowa komunalna, społeczna i indywidualna,
pozostała.
Ważną grupę usług stanowią usługi biznesowe, zwane inaczej usługami dla
przedsiębiorczości. Dynamizują one tempo wzrostu gospodarki oraz podnoszą poziom
konkurencyjności gospodarki.

Istotną rolą usług biznesowych jest to, że szereg funkcji przedsiębiorstwa może być
realizowane zarówno przez własne służby w przedsiębiorstwie, jak też mogą być zlecane na
zewnątrz. To z kolei wynika z daleko posuniętego podziału pracy i łączącej się z tym
specjalizacji, charakterystycznego trwającego obecnie postępu technicznego i istniejącej
konkurencji. Ponadto usługi dla biznesu umożliwiają zmniejszenie kosztów działalności
przedsiębiorstwa. wiadczenie tych usług przez wyspecjalizowane, profesjonalne firmy
pozwala na podniesienie jakości wielu działań, będących przedmiotem tych usług.
18
Usługi okołobiznesowe obejmują całokształt usług świadczonych przez wyspecjalizowane
firmy na rzecz innych podmiotów gospodarczych w celu zwiększenia ich efektywności.
W skład usług biznesowych wchodzą następujące rodzaje działalności:
• wynajem samochodów osobowych i pozostałych środków transportu,
• wynajem maszyn i urządzeń,
• wypożyczanie artykułów użytku osobistego domowego,
• doradztwo w zakresie sprzętu komputerowego i oprogramowania,
• przetwarzanie danych i działalność związana z bazami danych,
• konserwacja i naprawa maszyn biurowych, księgujących i liczących,
• działalność prawnicza, rachunkowo-księgowa, doradztwo, zarządzanie
holdingami,
• działalność reklamowa,
• działalność związana z pośrednictwem pracy,
• działalność dochodzeniowo-detektywistyczna i ochroniarska,
• sprzątanie i czyszczenie obiektów.

Dostępne dane statystyczne nie obejmują wszystkich sekcji usług. W roku 2004 liczba
podmiotów gospodarki narodowej w sekcjach usługowych przedstawiała się następująco:
G - Handel i naprawy: 1 189 174, co stanowiło 33,2 % ogólnej liczby podmiotów,
H - Hotele i restauracje: 113 085, co stanowiło 3,2 % ogólnej liczby podmiotów,
I – Transport, gospodarka magazynowa i łączność: 263 162, co stanowiło 7,3 % ogólnej
liczby podmiotów,
J – Pośrednictwo finansowe: 129 009, co stanowiło 3,6 % ogólnej liczby podmiotów,
O – Działalność usługowa komunalna, społeczna i indywidualna, pozostała: 227 803, co
stanowiło 6,4 % ogólnej liczby podmiotów.
5.1.2.2. Pozostali
przedsiębiorcy prowadzący działalność gospodarczą zgodnie z
ustawą o swobodzie działalności gospodarczej.

Zgodnie ze wspomnianymi wyżej argumentami jest wskazane objęcie niniejszą regulacją
również przedsiębiorców prowadzących inną niż usługowa działalność gospodarczą. Mając
na uwadze równość praw wszystkich przedsiębiorców należy umożliwić podmiotom
prowadzącym działalność pozausługową realizację formalności w pojedynczym punkcie
19
kontaktowym. W tym samym celu należy dokonać przeglądu i wprowadzić uproszczenia w
systemach reglamentacji wyłączonych z zakresu dyrektywy.
5.1.3. Przedsiębiorcy prowadzący działalność usługową nieobjęci przepisami
ustawy o swobodzie działalności gospodarczej

Zgodnie z art. 50 TWE usługi to działalność prowadzona na własny rachunek zwykle za
wynagrodzeniem. Tym samym usługą jest każda działalność prowadzona przez osobę
fizyczną lub prawną poza stosunkiem umowy zatrudnienia. Działalność musi mieć również
charakter ekonomiczny. Nie ma także znaczenia czy usługi są świadczone na rzecz
przedsiębiorstw czy konsumentów.

Jednocześnie, art. 3 SDG wskazuje, że przepisów ustawy nie stosuje się do działalności w
zakresie wynajmowania przez rolników pokoi, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia
w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów.

Mając na uwadze przepisy TWE i orzecznictwo Trybunału WE należy stwierdzić, że
wskazana powyżej działalność rolników powinna podlegać przepisom implementującym
dyrektywę o usługach. Nie oznacza to jednak obejmowania rolników świadczących usługi
hotelarskie całością przepisów ustawy SDG i uznania ich za przedsiębiorców. Transpozycja
dyrektywy o usługach przewidziana w projekcie ustawy o świadczeniu usług obejmie swym
zakresem również podmioty, które nie są przedsiębiorcami w rozumieniu SDG. W związku z
powyższym status prawny rolników świadczących usługi związane z pobytem turystów nie
ulegnie zmianie, ale ich działalność objęta zostanie przepisami nowej regulacji.

5.1.4. Przedsiębiorcy czasowo świadczący usługi z innych państw UE
W związku z w prowadzeniem przepisów o czasowym świadczeniu usług na terenie RP
przepisom projektowanej ustawy będą również podlegać przedsiębiorcy z innych krajów UE i
EOG, którzy zgodnie z traktatową swobodą świadczenia usług będą czasowo świadczyć
usługi na terenie Polski. Ze względu na czasowy charakter prowadzonej działalności oraz
fakt, że nie prowadzi się rejestrów tych przedsiębiorców utrudnione jest oszacowanie wpływu
wdrożenia dyrektywy na powyższe podmioty.
20