Rządowy projekt ustawy o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

właściwy organ czynności w celu usunięcia zagrożenia z pominięciem procedury zawartej
w ust. 1 – 3.
Art. 16 określa procedurę działania właściwego organu w przypadku otrzymania wniosku
o podjęcie środków mających na celu usunięcie zagrożenia dla bezpieczeństwa życia,
zdrowia, mienia lub środowiska od właściwego organu z państw członkowskich UE
i z państw EOG.
Art. 17 ustanawia procedurę stosowaną w przypadku uzyskania przez organ administracji
informacji odnoszących się do działalności usługodawcy, które mogą spowodować istotną
szkodę dla zdrowia, bezpieczeństwa osób lub środowiska naturalnego na terytorium RP lub
państw członkowskich UE i państw EOG; informacji wniosków i zawiadomień,
o których mowa w rozdziale o współpracy międzynarodowej i wskazując na elektroniczną
formę przekazywania tych danych. Przepis ust. 1 wprowadza zakaz dalszego
wykorzystywania informacji pozyskiwanych w ramach procedury międzynarodowej.
Art. 19 zawiera upoważnienie dla ministra właściwego do spraw gospodarki do wydania
rozporządzenia określającego szczegółowy zakres współpracy międzynarodowej
w odniesieniu do świadczenia usług, ze szczególnym uwzględnieniem zadań organów
wykonujących tę współpracę oraz określeniem systemów teleinformatycznych
wykorzystywanych do jej realizacji.

Rozdział 4
Przepisy karne

Art. 20 wprowadza sankcję karną w przypadku niepodania usługodawcy informacji
wymaganych przepisami projektowanej ustawy o świadczeniu usług na terytorium RP,
natomiast art. 21 wskazuje procedurę jaka będzie stosowana w sprawach określonych
w art. 20.

Rozdział 5
Zmiany w przepisach obowiązujących

Art. 22 wprowadza zmiany w ustawie z dnia 26 maja 1982 r. – Prawo o adwokaturze
(Dz. U. z 2009 r. Nr 146, poz. 1188 i Nr 166, poz. 1317). Wprowadzane zmiany
podyktowane są koniecznością wdrożenia do krajowego porządku prawnego art. 25
dyrektywy o usługach dotyczącego działalności mulidyscyplinarnej. W konsekwencji czego

14

konieczna była zmiana art. 4a ustawy z dnia 26 maja 1982 r. w zakresie możliwości
tworzenia spółek multidyscyplinarnych z udziałem przedstawicieli innych zawodów
prawniczych oprócz adwokata i radcy prawnego.
Art. 23 wprowadza zmiany art. 8 ust 1 i 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych
(Dz. U. z 2002 r. Nr 123, poz. 1059, z późn. zm.). Zmiany dotyczą tworzenia spółek
multidyscyplinarnych z innymi zawodami regulowanymi.
Art. 24 wprowadza zmiany w ustawie z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu
w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2007 r. Nr 70, poz. 473,
z późn. zm.).
Projektowana zmiana polega na wyłączaniu możliwości stosowania instytucji dorozumianej
zgody wprowadzonej do projektowanej nowelizacji ustawy o swobodzie działalności
gospodarczej. Regulacja ta zostaje wyłączona w odniesieniu do zezwoleń na sprzedaż
napojów alkoholowych. Wyłączenie tej regulacji z ustawy o swobodzie działalności
gospodarczej podyktowane jest nadrzędnym interem publicznym, którym w tym przypadku
jest zdrowie i bezpieczeństwo publiczne. Wprowadzone w ustawie o wychowaniu
w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi ograniczenia w zakresie obrotu napojami
alkoholowymi mają na celu ograniczenie dostępności alkoholu, stanowiące jedno
z najbardziej efektywnych narzędzi redukcji szkód zdrowotnych i społecznych
spowodowanych jego spożywaniem.
Art. 25 wprowadza zmiany w ustawie z dnia 14 lipca 1983 r. o narodowym zasobie
archiwalnym i archiwach (Dz. U. z 2006 r. Nr 97, poz. 673, z późn. zm.).
Zmiana w art. 51a polega na rozszerzeniu kręgu podmiotów mogących prowadzić
działalność w zakresie przechowywania dokumentacji osobowej i płacowej na wszystkie
osoby prawne i jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej.
Dotychczasowe ograniczenie działalności gospodarczej w tym zakresie wyłącznie do
podmiotów prowadzących działalność w formie spółki kapitałowej okazało się bezzasadne
z powodu obniżenia z dniem 8 stycznia 2009 r. minimalnego kapitału zakładowego
w spółkach kapitałowych. Obecna wysokość kapitału nie zapobiega nieuczciwym
praktykom, co powoduje częste „porzucanie” dokumentacji przed upływem
pięćdziesięcioletniego okresu przechowywania albo jej niszczeniem.
Ponadto proponuje się wprowadzenie nowej regulacji w art. 51na. Niezbędne jest bowiem
wprowadzenie przepisu gwarantującego obywatelom względnie łatwy dostęp do
dokumentacji potrzebnej im najczęściej w celu udokumentowania uprawnień emerytalno-
-rentowych. Zaproponowany przepis zapewnia byłym pracownikom dostęp do dotyczących

15

ich danych, bez ryzyka utrudnień, jakie wynikłyby dla nich w razie konieczności stawienia
się w siedzibie przedsiębiorcy, zwłaszcza w przypadku prowadzenia działalności
przechowalniczej poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Art. 26 wprowadza zmiany w ustawie z dnia 4 lutego 1994 r. – Prawo geologiczne
i górnicze (Dz. U. z 2005 r. Nr 228, poz. 1947, z późn. zm.) dokonując zmian art. 15 ust. 5
tej ustawy.
Dokonując zmian art. 15 ust. 5 tej ustawy wprowadza się zmiany polegające na
wprowadzeniu terminu wydawania koncesji nie krótszy niż 3 lata i nie dłuższy niż 50 lat,
chyba że wnioskodawca ubiega się o jej udzielenie na czas krótszy. Tym samym, wyłącza
się stosowanie art. 75a ust. 1 projektowanej nowelizacji ustawy o swobodzie działalności
gospodarczej. Ze względu na specyfikę tych działalności i nadrzędny interes publiczny
poszukiwanie, rozpoznawanie, wydobywanie kopalin bądź podziemne magazynowanie
substancji oraz składowanie odpadów może być wykonywane wyłącznie w odniesieniu do
ściśle wyznaczonych lokalizacji – przestrzeni i wyłącznie na czas oznaczony (art. 15
ust. 6).

Art. 27 wprowadza zmiany w ustawie z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U
z 2009 r. Nr 152, poz. 1223 i Nr 165, poz. 1316).
Obecnie obowiązująca ustawa o rachunkowości ogranicza swobodę po stronie usługobiorcy
uniemożliwiając polskiej jednostce powierzenie prowadzenia ksiąg podmiotowi
działającemu za granicą. Wprowadzone zmiany respektują zakaz dyskryminacji
usługobiorcy ze względu na miejsce zamieszkania czy obywatelstwo.
Zmiany w art. 11 oraz wprowadzenie art. 11a stanowią o odejściu od koncepcji siedziby
jednostki, jako podstawowego miejsca prowadzenia ksiąg rachunkowych, ujmując że co do
zasady ma się to odbywać przy wykorzystaniu zasobów będących w dyspozycji jednostki
(lokalowych, sprzętowych, ludzkich) również poprzez powierzenie ich prowadzenia
podmiotom zewnętrznym w tym z innych państw członkowskich UE/EOG.
Zmiany te spowodowały konieczność ujednolicenia terminologii i dokonania nowelizacji
w art. 73 ustawy o rachunkowości.

Art. 28 wprowadza zmiany w ustawie z dnia 29 czerwca 1995 r. o statystyce publicznej
(Dz. U. Nr 88, poz. 439, z późn. zm.).

16

1) Nadaje się nowe brzmienie art. 42 ust. 6. W artykule tym określony jest obowiązek
składania przez podmioty objęte obowiązkiem wpisu do rejestru REGON
wniosków, na podstawie których dokonywany jest wpis. Przepis ten nie dotyczy
przedsiębiorców, którzy składają wnioski za pośrednictwem odpowiednio ewidencji
działalności gospodarczej lub sądów rejestrowych (na podstawie art. 42 ust. 7
ustawy). Do wniosków przedsiębiorców właściwy organ ewidencyjny lub
rejestrowy dołącza dokument potwierdzający fakt rozpoczęcia wykonywania
działalności gospodarczej, powstania podmiotu, zmiany cech objętych wpisem lub
zaprzestania wykonywania działalności, bądź skreślenia z rejestru. W celu
zapewnienia spójności i wiarygodności dokonywanych wpisów w rejestrze
REGON, wprowadza się analogiczne rozwiązanie w przypadku pozostałych
podmiotów, które objęte są obowiązkiem wpisu do rejestru REGON, a nie są
przedsiębiorcami. Zgodnie z ustawą o świadczeniu usług zakłada się, że dokumenty
towarzyszące wnioskowi o wpis do rejestru REGON nie będą wymagane w formie
oryginalnych dokumentów, poświadczonych kopii, czy tłumaczeń przysięgłych.
Informacje pochodzące z załączonej do wniosku dokumentacji pozwalają na
dokonanie prawidłowego wpisu w rejestrze REGON. Ponadto stanowią gwarancję
ochrony konsumentów i usługobiorców, którzy w celu potwierdzenia wiarygodności
kontrahenta mogą korzystać z danych zawartych w rejestrze. Wpisy dokonywane
w rejestrze REGON są pochodną istniejących faktów lub stanu prawnego

i w związku z tym wymagają odpowiedniego odzwierciedlenia w dokumentach.
2) W art. 44 nadaje się nowe brzmienie ust. 2. W art. 44 ustawy określony jest krąg
adresatów upoważnionych do bezpłatnego pozyskiwania wyciągów z rejestru
podmiotów na ich pisemny wniosek w zakresie uzgodnionym, niezbędnym do
wykonywania statutowych zadań tych organów. W celu wdrożenia przepisów
o współpracy międzynarodowej właściwych organów w zakresie świadczenia usług
(rozdz. 3 projektowanej ustawy o świadczeniu usług na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej) należy rozszerzyć zakres podmiotowy organów uprawnionych,
wymienionych w art. 44 ustawy o

równorzędne właściwe organy państw
członkowskich Unii Europejskiej oraz Komisję Europejską.

Art. 29 wprowadza zmiany w art. 27 ustawy z dnia 5 lipca 1996 r. o doradztwie
podatkowym (Dz. U. z 2008 r. Nr 73, poz. 443, z późn. zm.).

17

Wprowadzane zmiany podyktowane są koniecznością wdrożenia do krajowego porządku
prawnego art. 25 dyrektywy dotyczącego działalności multidyscyplinarnej. W tym celu
wprowadzono stosowne zmiany do ustawy stwarzając możliwość tworzenia takich spółek
z udziałem przedstawicieli innych zawodów prawniczych.
Art. 30 wprowadza zmiany w ustawie z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości
i porządku w gminach (Dz. U. z 2005 r. Nr 236, poz. 2008, z późn. zm.).

Obowiązujący art. 7 ustawy z dnia 13 września 1996 r. o utrzymaniu czystości i porządku
w gminach określa rodzaje działalności, na prowadzenie których wymagane jest uzyskanie
przez przedsiębiorców zezwolenia od wójta, burmistrza, prezydenta miasta właściwego
wraz z miejscem wykonywania usługi. Z uwagi na nadrzędny interes publiczny (ochronę
środowiska naturalnego, zdrowia publicznego, zdrowia zwierząt) uzasadnione jest
utrzymanie zezwoleń na prowadzenie działalności objętych regulacją przedmiotowej
ustawy, wydawanie ich na czas oznaczony, nie dłuższy niż 10 lat, a także ograniczenie
obowiązywania do terenu konkretnej gminy. Nadrzędny interes publiczny uzasadnia
również wyłączenie w odniesieniu do ww. zezwoleń instytucji dorozumianej zgody.

Art. 31 wprowadza zmiany w ustawie z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce
nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. Nr 261, poz. 2603, z późn. zm.).
Zmiany w art. 174 ust. 6, art. 179 ust. 3 i art. 184 ust. 3 powodują rozciągnięcie na
wszystkich przedsiębiorców z państw członkowskich UE/EOG możliwości prowadzenia
działalności w zakresie szacowania nieruchomości na terytorium RP. Odpowiednie zmiany
w tym zakresie zostały poczynione również w art. 23 ust. 2, art. 25 ust. 3, art. 174 ust. 7,
art. 179 ust. 5, art. 180 ust. 3a, 4 i 7, art. 185 ust. 2 i ust. 5, art. 198 ust. 2.
Zmiany w art. 174 ust. 7 i 180 ust. 7 oraz uchylenie art. 174 ust. 8 i art. 180 ust. 8 związane
są z koniecznością usunięcia z polskiego porządku prawnego zakazu łączenia przez
przedsiębiorcę form prawnych prowadzenia działalności gospodarczej.
Zmiany w art. 175 ust. 4, art.181 ust. 3 i art. 186 ust. 3 związane są z rezygnacją przez
ustawodawcę z nakładania na przedsiębiorcę prowadzącego działalność w zakresie
szacowania nieruchomości, pośrednictwa w obrocie nieruchomościami oraz zarządzania
nieruchomościami posiadania odrębnego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej.
Zmiany w art. 175 ust. 5, art. 181 ust. 4 i art. 186 ust. 4 związane są z koniecznością
określenia zasad uznawania ubezpieczeń i gwarancji odpowiedzialności zawodowej

18