Rządowy projekt ustawy o infrastrukturze informacji przestrzennej

Załącznik Nr 3
do rozporządzenia Rady Ministrów
z dnia ................. (poz. ............ )


Opracowania kartograficzne specjalne są to opracowania kartograficzne dla niewidomych i
słabowidzących wykonane w technikach tyflograficznych.

Technika tyflograficzna ( grafika dla niewidomych i słabowidzących):
1) to graficzne odwzorowanie i przedstawienie rzeczywistości przy zastosowaniu skali,
proporcji i generalizacji w sposób dostępny dotykowo.
2) to graficzne odwzorowanie i przedstawienie rzeczywistości przy zastosowaniu skali,
proporcji i generalizacji dostępne wizualnie osobom o ograniczonej percepcji
wzrokowej .
3) to graficzne odwzorowanie i przedstawienie rzeczywistości przy zastosowaniu skali,
proporcji i generalizacji dostępne dotykowo i wzrokowo dla osób niewidomych i o
ograniczonej percepcji wzrokowej .
4) Tyflografika pozwala niewidomemu poznać, zrozumieć oraz odwzorować
rzeczywistość.

Tyflografika wykonywana jest za pomocą:
1. Haft ręczny ( wyszywanie)
2. Rysunki ręczne na papierze brajlowskim
3. Tłoczenie w kartonie
4. Tłoczenie w preszpanie
5. Tłoczenie w plastiku
6. Tłoczenie w blasze
7. Drukowanie linią perełkową z matryc drukarskich
8. Drukowanie punktami brajla z drukarek brajlowskich
9. Drukowanie w technice fleksograficznej
10. Sitodruk wypukły
11. Uwypuklanie na papierze pęczniejącym
12. Mechaniczne ekrany dotykowe
13. Tyflografika z syntezą mowy - audio touch
14. Drukowanie farbami gumowanymi
17.Drukowanie klejowe z fakturowaniem spylonymi tkaninami.
18.Haft maszynowy
19.Rysowanie ręczne farbami pęczniejącymi
20.Technologia płukania polimerowego

Podział przedstawień tyflograficznych:
1. Ze względu na wykonawcę na:
a) wykonywane dla niewidomych
b) wykonywane przez niewidomych
2. Ze względu na sposób wykonania na:
a) wykonywaną ręcznie (jednostkowe egzemplarze)
b) wykonywaną mechanicznie (możliwość nieskończonej lub bardzo wielkiej
ilości powtórzeń rysunku dotykowego)
3. Ze względu na trwałość na:
a) nietrwałe (jednorazowe)
b) trwałe czasowo
c) bardzo trwałe
4. Ze względu na wiarygodność na:
a) wiarygodne
b) niewiarygodne
5. Ze względu na powtarzalność na:
a) niepowtarzalne
b) powtarzalne w małym nakładzie
c) doskonale powtarzalne
6. Ze względu na materiał z jakiego zostały wykonane
a. przyjazny dla percepcji dotykowej
b. nieprzyjazny dla percepcji dotykowej
7. Ze względu na użyteczność na:
a) absolutnie konieczne
b) potrzebne
8. Ze względu na merytoryczną poprawność na:
a. dobre, poprawne
b. złe, szkodliwe



2



Projekt

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAW WEWNĘTRZNYCH I ADMINISTRACJI1)
z dnia ............................2009 r.
w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych,



Na podstawie art. 19 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. – Prawo geodezyjne i
kartograficzne (Dz. U. z 2005 r. Nr 240, poz. 2027, z późn. zm.2)), zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:
1)
organizację, tryb i standardy techniczne zakładania i utrzymywania podstawowych
osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych oraz szczegółowych osnów
geodezyjnych;
2)
szczegółowy zakres informacji gromadzonych w bazie danych państwowego rejestru
podstawowych osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych oraz w bazie
danych szczegółowych osnów geodezyjnych, a także standardy techniczne dotyczące
tworzenia tych baz, ich aktualizacji i udostępniania
- mając na uwadze ich referencyjne znaczenie dla infrastruktury informacji przestrzennej oraz
harmonizację zbiorów danych tych baz z innymi zbiorami danych, o których mowa w art. 4
ust. 1a i 1b ustawy.
§
2. Ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o:
1)
ustawie – rozumie się przez to ustawę z dnia 17 maja 1989 r. - Prawo geodezyjne i
kartograficzne;
2)
modernizacji osnowy – rozumie się przez to PN-86/N-02207;
3)
osnowie fundamentalnej – rozumie się przez to osnowę, której punkty przenoszą
europejski układ odniesienia na obszar Polski;
4)
osnowie wielofunkcyjnej – rozumie się przez to osnowę, której punkty spełniają
jednocześnie kryteria co najmniej poziomej i wysokościowej osnowy geodezyjnej;

1) Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji kieruje działem administracji rządowej – administracja
publiczna, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 16 listopada 2007 r. w
sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji (Dz. U. Nr 216, poz.
1604).
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, z
2007 r. Nr 21, poz. 125, z 2008 r. Nr 201, poz. 1237, Nr 227, poz. 1505 oraz z 2009 r. Nr 31, poz. 206, Nr 42,
poz. 334.
.

5)
punkcie osnowy – rozumie się przez to punkt, który ma określoną dokładność
wyznaczenia, ma niepowtarzalny numer, został oznaczony w terenie znakiem
geodezyjnym, ma sporządzony opis topograficzny, zdjęcie albo opis słowny
umożliwiający jego odnalezienie i którego dane są umieszczone w ewidencji
prowadzonej przez uprawniony organ;
6)
sieci EUREF-POL – rozumie się przez to sieć utworzoną przez 11 punktów, których
współrzędne wyznaczone zostały w układzie ETRF89 poprzez bezpośrednie dowiązanie
do punktów sieci europejskiej EUREF, pomierzonych w 1992 roku przy użyciu
techniki GPS;
7)
sieci EUVN – rozumie się przez to sieć utworzoną przez 62 punkty wysokościowe,
których współrzędne wyznaczone zostały w układzie ETRF89 poprzez bezpośrednie
dowiązanie do punktów sieci europejskiej EUREF, pomierzonych w latach 1997-1999
roku przy użyciu techniki GPS;
8)
sieci POLREF – należy przez to rozumieć sieć utworzoną przez 348 punktów, których
współrzędne zostały wyznaczone w układzie ETRF89 poprzez bezpośrednie dowiązanie
do punktów sieci EUREF-POL, pomierzonych w latach 1994-1995 przy użyciu
techniki GPS;
9)
sieci stacji permanentnych EPN – rozumie się przez to zbiór punktów w terenie, na
których wykonuje się ciągłe obserwacje satelitarne, wyznaczające państwowy system
odniesień przestrzennych, które służą do wykonywania prac geodezyjnych i
kartograficznych oraz lokalizowania obiektów w przestrzeni;
10) sieci stacji referencyjnych – rozumie się przez to zbiór punktów w terenie, na których
wykonuje się obserwacje satelitarne, których współrzędne zostały wyznaczone w
układzie ETRF89 poprzez bezpośrednie dowiązanie do punktów osnowy
fundamentalnej, które służą do wykonywania prac geodezyjnych i kartograficznych
oraz lokalizowania obiektów w przestrzeni;
11) sieci UEGN – rozumie się przez to Jednolitą Europejską Sieć Grawimetryczną, którą na
obszarze kraju reprezentują punkty wyznaczeń absolutnych wartości natężenia
ziemskiej siły ciężkości g, na których pomiary zostały wykonane instrumentami
pomiarowymi skomparowanymi podczas kampanii porównawczych w
Międzynarodowym Biurze Miar i Wag w Sèvres pod Paryżem;
§ 3. 1. Podstawową osnowę geodezyjną, grawimetryczną i magnetyczną stanowią punkty
wyznaczone w sieciach o najwyższej dokładności, przy czym ich rozmieszczenie powinno
być równomierne na obszarze całego kraju.

2

.

2. Szczegółową osnowę geodezyjną stanowią punkty wyznaczone w sieciach będących
rozwinięciem podstawowej osnowy geodezyjnej, przy czym stopień zagęszczenia punktów
powinien być zróżnicowany w zależności od stopnia zurbanizowania terenu.
3. Osnowy, o których mowa w ust. 1 i 2, zakłada się na podstawie zatwierdzonej
dokumentacji projektowej.
4. Standard techniczny zakładania i utrzymywania w aktualności podstawowych osnów
geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych oraz szczegółowych osnów geodezyjnych
zawarty jest w załączniku nr 1.
§ 4. 1. Położenie punktów osnowy geodezyjnej wyznacza się w państwowym systemie
odniesień przestrzennych, przy czym pomiędzy wysokościami elipsoidalnymi a
wysokościami normalnymi istnieje zależność matematyczna określona modelem geoidy.
2. Podstawowym kryterium klasyfikacji punktu jest dokładność jego wyznaczenia
określona poprzez wartość błędu średniego po wyrównaniu, przy założeniu że:
1) sieć punktów wyrównano metodą ścisłą, przy zachowaniu warunku [pvv] = min.;
2) błędy średnie określone zostały przy założeniu bezbłędności punktów nawiązania.
3. Punkty osnowy podstawowej i szczegółowej podlegają ewidencji, którą prowadzą:
1) w zakresie podstawowej osnowy geodezyjnej, grawimetrycznej i magnetycznej – organ
odpowiedzialny za prowadzenie państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego
szczebla centralnego;
2) w zakresie szczegółowej osnowy geodezyjnej – organy odpowiedzialne za prowadzenie
państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego szczebla powiatowego.
§ 5. W celu utrzymania osnów, o których mowa w § 1 pkt 1, w stanie gotowości
użytkowej przeprowadza się okresowe modernizacje tych osnów, przy czym :
1) modernizację podstawowej osnowy geodezyjnej przeprowadza się nie rzadziej niż co 20
lat, przy czym dla osnowy zakładanej metodami satelitarnymi okres ten wynosi 10 lat;
2) modernizację osnowy grawimetrycznej i magnetycznej przeprowadza się nie rzadziej niż
co 30 lat, przy czym pomiary magnetyczne na punktach wiekowych wykonuje się nie
rzadziej niż co 5 lat;
3) modernizację szczegółowej osnowy geodezyjnej przeprowadza się w miarę potrzeb
wynikających z rozwoju gospodarczego kraju a także przy wykonywaniu innych prac
geodezyjnych i kartograficznych.
§ 6. 1. Punkty osnowy stabilizuje się w terenie znakami geodezyjnymi w sposób i w
miejscach zapewniających ich wieloletnie przetrwanie a osadzenie znaku albo zespołu

3