Rządowy projekt ustawy o infrastrukturze informacji przestrzennej

6) Skalę i podziałkę liniową.
7) Informację o wydawcy i jego prawach autorskich.
8) Zastrzeżenia dotyczące reprodukowania i wykorzystywania mapy.
9) Dane
dotyczące wykonawcy oraz materiałów, na podstawie których została Sporządzona
mapa i stan jej aktualności.
10) Kod kreskowy i ISBN.
11) Ozdobną ramkę i opis współrzędnych prostokątnych płaskich (wylotów siatki kilometro-
wej), narysowanej co 1 km. Skrajne linie siatki oraz linie siatki o wartościach pełnych se-
tek kilometrów opisuje się trzema pierwszymi cyframi wartości współrzędnych w ukł.
„1992”, , a pozostałe tylko dwiema oznaczającymi dziesiątki i jednostki kilometrów.
12) Współrzędne geograficzne narożników mapy oraz rysunek podziału minutowego
i dziesięciosekundowego (10”). Zaczernieniu podlegają odcinki oznaczające minuty nie-
parzyste. Podział dziesięciosekundowy oznacza się kropkami pomiędzy ramką ze-
wnętrzną, a ramką podziału minutowego.
13) Nazwy i godła sąsiednich arkuszy.
14) Rysunek wylotów i opis współrzędnych siatki kilometrowej w państwowym układzie
współrzędnych „1965”, łącznie z numerem strefy.
15) Opis nazw państw przy wylotach granicy państwa. Nazwy krajów sąsiednich opisuje się
w wersji polskiej.
16) Opis nazw jednostek administracyjnych przy wylotach ich granic. Opisuje się tylko tę
jednostkę, której granice pokazano w treści mapy.
17) Opis wylotów kolei. Nie opisuje się wylotów kolei nieczynnych (nie dotyczy to linii za-
wieszonych i czynnych okresowo) i bocznic kolejowych na terenach zakładów przemy-
słowych lub innych obiektów Przy wylocie linii kolejowej podaje się nazwę i odległość do
najbliższego węzła kolejowego lub stacji końcowej, a w wypadku bocznic kolejowych na-
zwę i odległość do zakładu przemysłowego lub obiektu, w którym kończy się bocznica.
Odległość podajemy w kilometrach z dokładnością do 0,1 km dla odległości do 1 km
i z dokładnością do 1 km dla odległości większych.
18) Opis wylotów wszystkich dróg krajowych, i wojewódzkich oraz wszystkich dróg głów-
nych, w tym również ulic przelotowych należących do tych dróg.
W wypadku rzadkiej sieci dróg, opisuje się również wyloty dróg zbiorczych, a nawet lo-
kalnych tak, żeby w miarę możliwości na każdym boku arkusza znalazły się co najmniej
2 opisy wylotów dróg i kolei.
Przy wylotach dróg podaje się nazwę i odległość do najbliższej miejscowości lub części
miasta, w której opisywana droga krzyżuje się z drogą wyższej lub tej samej kategorii.
Może to być również miejscowość, której nazwa dodatkowa znajduje się na arkuszu ma-
py. W wypadku, gdy przed skrzyżowaniem znajduje się miasto powiatowe, przy wylocie
podaje się nazwę i odległość do tego miasta. Odległość podaje się w kilometrach
z dokładnością do 0,1 km dla odległości do 1 km i z dokładnością 1 km dla odległości
większych.
Nieco odmienne zasady obowiązują przy opisach wylotów dróg, które stają się ulicami,
na arkuszach pokrywających duże miasta lub aglomeracje miejskie. Jeśli ulica przelotowa
prowadzi w kierunku centrum miasta, którego nazwa dodatkowa jest opisana na arkuszu
107


lub tylko w tytule arkusza, na ramce arkusza opisujemy wylot „centrum ... km”. Wyloty
ulic przelotowych łączących części miasta, opisuje się podając nazwę miasta i jego czę-
ści, do której prowadzą, ale bez podawania odległości. Jeśli ulica przelotowa prowadzi
w innym kierunku, to wylot opisujemy zgodnie z ogólnymi zasadami opisywania wylo-
tów dróg.
Jeżeli opis wylotu drogi lub kolei nie może być usytuowany przy ramce wewnętrznej,
wtedy umieszcza się go przy ramce zewnętrznej dodając strzałkę w kierunku opisu wylo-
tu, przy czym wyloty kolei umieszcza się w pierwszej kolejności.
§ 36.
Dla opisów międzyramkowych obiektów geograficznych (np. zbiorników wodnych, wysp
i półwyspów, terenów chronionych) stosuje się taką samą czcionkę, jak dla opisu tych obiek-
tów wewnątrz arkusza, odpowiednio zmniejszoną.


Rozdział 6
Wydruk mapy topograficznej w standardzie TBD

§ 37.
Barwy stosowane na mapie w standardzie TBD są zdefiniowane w systemie CMYK w Tabeli
4.

Tabela 4. Definicje barw używanych na mapie topograficznej w standardzie TBD
Nr barwy
C
M
Y
K
Zastosowanie
1 0
50
50
35
drogi
budynki użyteczności publicznej
ograniczenie placów twardych i utwardzonych
2
0
60
80
5
poziomice i ich opisy
wały, groble,
skarpy, wąwozy,
gołoborza, piaski
budynki mieszkalne
3 100
0
100
0
kontury
użytków,
sygnatury roślinności,
granice terenów chronionych,
desenie sygnaturowe
4 50
0
50
0
“wstążka” granicy terenów chronionych
wypełnienie znaku pomnika przyrody
5 17
0
20
0
lasy,
parki
6 12
0
35
0
zagajniki,
gęste krzaki
7 14
0
15
23
szklarnie
8
100
0
0
0
linia brzegowa,
108


Nr barwy
C
M
Y
K
Zastosowanie
cieki liniowe,
znaki punktowe dotyczące wód i opisy wód
9 50
0
0
0
deseń bagien i terenów podmokłych
10 20
0
0
0
wody
powierzchniowe
11
0
30
40
0
budynki niemieszkalne,
„wstążka” granicy państwa
12 0
11
9
11
tereny
przemysłowo-składowe
13
0 0 0 100
granice posesji,
kontury budynków,
granice administracyjne
opisy, znaki punktowe – czarne,
14
0 0 0 15
wypełnienie ulic twardych i placów twardych
15
0 0 0 30
budynki
przemysłowe,
„wstążka” granic administracyjnych

§ 38.
Urządzenia drukujące mapy w standardzie TBD powinny zapewnić jakość i kolorystykę
przedstawioną na mapie wzorcowej (załącznik 2.).

Rozdział 7
Komponent KARTO bazy TBD 

§ 39.
Obiekty rzeźby terenu zapisuje się w klasach RZ_KARTO_A – reprezentacja powierzchnio-
wa, RZ_KARTO_L – reprezentacja liniowa, RZ_KARTO_P – reprezentacja punktowa. Struk-
tura tych klas jest przedstawiona w Tabeli 5.

Tabela 5. Struktura klas RZ_KARTO_P, RZ_KARTO_L, RZ_KARTO_A
RZ_KARTO_P, RZ_KARTO_L, RZ_KARTO_A
Nazwa atrybutu
Typ danych
Wymagane Opis kolumny, przykładowe warto-
ści
ID
N(38) TAK
Identyfikator

MTP10TBD T(10)
TAK
Kod
kartograficzny
H N(6,1)
NIE
Wysokość w metrach (dotyczy
tylko obiektów o stałej wysokości:
warstwica, kota itd.)
109


TYP GEOMETRYCZNY: PUNKT, LINIA, OBSZAR

§ 40.
Elementy rysunkowe ramki arkusza oraz obiekty kartograficzne treści, które nie maja swoich
odpowiedników w Komponencie TOPO zapisuje się w klasach BD_KARTO_A – reprezenta-
cja powierzchniowa, BD_KARTO_L – reprezentacja liniowa, BD_KARTO_P – reprezentacja
punktowa. Struktura tych klas jest przedstawiona w Tabeli 6.

Tabela 6. Struktura klas BD_KARTO_P, BD_KARTO_L, BD_KARTO_A
BD_KARTO_P, BD_KARTO_L, BD_KARTO_A
Nazwa atrybutu
Typ danych
Wymagane Opis kolumny, przykładowe warto-
ści
ID
N(38) TAK
Identyfikator

MTP10TBD T(10)
TAK
Kod
kartograficzny
TYP GEOMETRYCZNY: PUNKT, LINIA, OBSZAR

§ 41.
Etykiety (nazwy i opisy) obiektów bazy danych powinny zostać zapisane w klasie o reprezen-
tacji geometrycznej liniowej KN_KARTO_E_L . Linie reprezentujące etykiety powinny po-
siadać kierunek zgodny z kierunkiem opisu. Struktura klasy KN_KARTO_E_L jest przedsta-
wiona w Tabeli 7.

Tabela 7. Struktura klasy KN_KARTO_E_L
KN_KARTO_E_L
Nazwa atrybutu
Typ danych
Wymagane Opis kolumny, przykładowe warto-
ści
ID
N(38) TAK
Identyfikator

TEKST T(255)
TAK
Ciąg znaków tworzący etykietę
MTP10TBD T(10)
TAK
Kod
kartograficzny
WYSOKOSC T(2)
NIE
Wysokość pisma w dziesiątych
częściach milimetra
TYP GEOMETRYCZNY: LINIA

§ 42.
Obiekty zapisane w Komponencie KARTO mają przypisane kody kartograficzne (atrybut
MTP10TBD) wg Tabel 8., 9. i 10.


110



Tabela 8. Kody znaków kartograficznych komponentu KARTO.

111