Rządowy projekt ustawy o wspieraniu rozwoju usług i sieci telekomunikacyjnych

3. W przypadku wniesienia skargi do sądu administracyjnego na decyzję wydaną
w sprawie ustalenia lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej, wstrzymanie wykonania
tej decyzji na wniosek skarżącego sąd może uzależnić od złożenia przez skarżącego kaucji na
zabezpieczenie roszczeń inwestora z powodu wstrzymania wykonania decyzji. W przypadku
uznania skargi za zasadną w całości lub w części kaucja podlega zwrotowi. W zakresie
nieuregulowanym w niniejszej ustawie w sprawach kaucji stosuje się odpowiednio przepisy
Kodeksu postępowania cywilnego o zabezpieczeniu roszczenia.
4. Kaucja, o której mowa w ust. 3, w stosunku do osoby fizycznej nieprowadzącej
działalności gospodarczej wynosi od 500 zł do 5 000 zł, a dla innych podmiotów od 5 000 zł
do 50 000 zł. Sąd, ustalając wysokość kaucji, bierze pod uwagę sytuację osobistą i
majątkową skarżącego, wartość nieruchomości objętej decyzją w sprawie ustalenia lokalizacji
regionalnej sieci szerokopasmowej, wartość i zakres inwestycji oraz interes społeczny.
5. W postępowaniu przed organem odwoławczym oraz przed sądem administracyjnym
nie można uchylić decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej w całości
ani stwierdzić jej nieważności, gdy wadą dotknięta jest tylko część decyzji dotycząca odcinka
regionalnej sieci szerokopasmowej.
6. Nie stwierdza się nieważności ostatecznej decyzji o ustaleniu lokalizacji regionalnej
sieci szerokopasmowej, jeżeli wniosek o stwierdzenie nieważności tej decyzji został złożony
po upływie 14 dni od dnia, w którym decyzja stała się ostateczna, a inwestor rozpoczął
budowę regionalnej sieci szerokopasmowej. Przepis art. 158 § 2 Kodeksu postępowania
administracyjnego stosuje się odpowiednio.
7. W przypadku uwzględnienia skargi na decyzję o ustaleniu lokalizacji regionalnej
sieci szerokopasmowej, sąd administracyjny po upływie 14 dni od dnia rozpoczęcia budowy
regionalnej sieci szerokopasmowej może stwierdzić jedynie, że decyzja narusza prawo
z przyczyn określonych w art. 145 lub 156 Kodeksu postępowania administracyjnego.
Art. 59. 1. Decyzja o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej wiąże
właściwe organy przy opracowywaniu studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania
terenu oraz planów zagospodarowania przestrzennego. Wojewoda przekazuje niezwłocznie
wydane decyzje o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej właściwym
miejscowo wójtom, burmistrzom lub prezydentom miast.
2. Ilekroć w odrębnych przepisach, w tym w przepisach ustawy z dnia 7 lipca 1994 r.
– Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, z późn. zm.12)), jest mowa o decyzji

30
o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu lub o decyzji o ustaleniu lokalizacji
inwestycji celu publicznego, rozumie się przez to także decyzję o ustaleniu lokalizacji
regionalnej sieci szerokopasmowej.
3. Decyzja o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej wiąże właściwe
organy w zakresie wydawania decyzji o warunkach zabudowy, decyzji o ustaleniu lokalizacji
inwestycji celu publicznego, decyzji, o której mowa w art. 21 ustawy z dnia 27 października
1994 r. o autostradach płatnych oraz Krajowym Funduszu Drogowym (Dz. U. z 2004 r.
Nr 256, poz. 2571, z późn. zm.13)), decyzji, o której mowa w art. 2 ustawy z dnia 10 kwietnia
2003 r. o szczególnych zasadach przygotowywania i realizacji inwestycji w zakresie dróg
publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 193, poz. 1194, z późn. zm.14)), decyzji, o której mowa
w art. 9q ustawy z dnia 28 marca 2003 r. o transporcie kolejowym, decyzji, o której mowa
w art. 23 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o przygotowaniu finałowego turnieju Mistrzostw
Europy w piłce nożnej UEFA EURO 2012 (Dz. U. Nr 173, poz. 1219, z późn. zm.15)), decyzji,
o której mowa w art. 5 ustawy z dnia 24 kwietnia 2009 r. o inwestycjach w zakresie terminalu
regazyfikacyjnego skroplonego gazu ziemnego w winoujściu (Dz. U. Nr 84, poz. 700) oraz
decyzji, o której mowa w art. 3 ustawy z dnia 12 lutego 2009 r. o szczególnych zasadach
przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie lotnisk użytku publicznego (Dz. U. Nr 42,
poz. 340).
4. Decyzja o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej wiąże organ
wydający pozwolenie na budowę, organ wydający decyzje, o których mowa w art. 124 ust. 1
i art. 124a ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami, oraz zarządcę
drogi wydającego zezwolenie, o którym mowa w art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r.
o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r. Nr 19, poz. 115, z późn. zm.16)). Zezwolenie
zarządcy drogi jest wydawane w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia złożenia wniosku
o jego wydanie. Przepisy art. 124 ust. 4 i 8, art. 124a oraz art. 128 ust. 4 ustawy z dnia
21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami stosuje się odpowiednio.
5. Decyzja o ustaleniu lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej jest wiążąca dla
następców prawnych właścicieli i użytkowników wieczystych nieruchomości objętych
tą decyzją oraz innych podmiotów władających tymi nieruchomościami.
Art. 60. 1. Pozwolenie na budowę dla regionalnej sieci szerokopasmowej, wymagane
przepisami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane, wydaje właściwy miejscowo
wojewoda, na zasadach i w trybie przepisów tej ustawy, z zastrzeżeniem przepisów niniejszej
ustawy.

31
2. Wojewoda wydaje pozwolenie na budowę dla regionalnej sieci szerokopasmowej
w zależności od wniosku inwestora dla całej lub dla części inwestycji, w szczególności dla
poszczególnych odcinków sieci lub linii, położonych na obszarze województwa.
3. W razie potrzeby, pozwolenie na budowę zawiera:
1) obowiązek rozbiórki za uprzednią zgodą właściciela wyrażoną w formie
pisemnej istniejących obiektów budowlanych oraz określenie jej terminu;
2) obowiązek dokonania przebudowy istniejącego uzbrojenia terenu;
3) określenie ograniczeń w korzystaniu z nieruchomości dla realizacji
obowiązków, o których mowa w pkt 1 i 2, lub innych niezbędnych dla
wykonania regionalnej sieci szerokopasmowej.
4. Przepisy art. 124 ust. 4 i 8, art. 124a oraz art. 128 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia
1997 r. o gospodarce nieruchomościami stosuje się odpowiednio.
5. Przepisy art. 52 ust. 3 i 4, art. 56 oraz art. 57 ust. 2 stosuje się do pozwolenia na
budowę regionalnej sieci szerokopasmowej.
Art. 61. 1. W pozwoleniu na budowę dla regionalnej sieci szerokopasmowej
wojewoda zezwala, w zakresie niezbędnym do realizacji inwestycji, na usunięcie drzew lub
krzewów znajdujących się na nieruchomościach objętych decyzją o ustaleniu lokalizacji
inwestycji regionalnej sieci szerokopasmowej, z wyjątkiem drzew i krzewów stanowiących
formy ochrony przyrody lub wchodzących w skład form ochrony przyrody, w rozumieniu
ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody (Dz. U. z 2009 r. Nr 151, poz. 1220).
Do inwestycji w zakresie lokalizacji regionalnej sieci szerokopasmowej nie stosuje się
przepisów rozdziału 4 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody, z wyjątkiem
art. 84 – 89 tej ustawy.
2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1, wniosek o pozwolenie na budowę powinien
dodatkowo zawierać:
1) inwentaryzację drzew lub krzewów znajdujących się na terenie objętym wnioskiem,
z wyszczególnieniem gatunku, obwodu pnia drzewa mierzonego na wysokości 130 cm oraz
przeznaczenia i dotychczasowego sposobu wykorzystywania terenu, na którym rosną drzewa
lub krzewy, oraz
2) plan gospodarki zielenią, jako część projektu zagospodarowania działki lub terenu,
w którym określa się przyczynę i termin zamierzonego usunięcia poszczególnych drzew lub

32
krzewów, wielkość powierzchni, z której zostaną usunięte krzewy, oraz planowane
nasadzenia zastępcze.
3. Wojewoda może w pozwoleniu na budowę dla regionalnej sieci szerokopasmowej
nałożyć obowiązek przesadzenia drzew lub krzewów we wskazane miejsce lub zastąpienia ich
innymi drzewami lub krzewami, w liczbie nie mniejszej niż liczba usuwanych drzew lub
krzewów.
4. Opłaty za usunięcie drzew lub krzewów oraz koszty ich wycinki ponosi inwestor.
5. Państwowe Gospodarstwo Leśne Lasy Państwowe na terenach stanowiących
własność Skarbu Państwa jest obowiązane do dokonania nieodpłatnie wycinki drzew
i krzewów oraz ich uprzątnięcia w terminie ustalonym w odrębnym porozumieniu między
Państwowym Gospodarstwem Leśnym Lasy Państwowe a inwestorem.
6. Drewno pozyskane z wycinki drzew i krzewów, o której mowa w ust. 5, pozostaje
w zarządzie Państwowego Gospodarstwa Leśnego Lasy Państwowe.

Rozdział 7
Zmiany w przepisach obowiązujących

Art. 62. W ustawie z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (Dz. U. z 2007 r.
Nr 19, poz. 115, z późn. zm.16)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 dodaje się pkt 28 w brzmieniu:
„28) kanał technologiczny – ciąg osłonowych elementów obudowy, studni kablowych oraz
innych obiektów lub urządzeń służących umieszczeniu lub eksploatacji:
a) urządzeń infrastruktury technicznej związanych z potrzebami zarządzania drogami lub
potrzebami ruchu drogowego,
b) linii telekomunikacyjnych wraz z zasilaniem oraz linii energetycznych, niezwiązanych
z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami ruchu drogowego.”;
2) w art. 20 dodaje się pkt 19 w brzmieniu:
„19) utrzymywanie kanałów technologicznych i pobierania opłat, o których mowa w art. 39
ust. 7.”;

33
3) w art. 39:
a) po ust. 1 dodaje się ust. 1a w brzmieniu:
„1a. Przepisu ust. 1 pkt 1 nie stosuje się do umieszczania, konserwacji, przebudowy
i naprawy infrastruktury telekomunikacyjnej w rozumieniu ustawy z dnia 16 lipca 2004 r. –
Prawo telekomunikacyjne (Dz. U. Nr 171, poz. 1800, z późn. zm.4)) oraz urządzeń służących
do doprowadzania lub odprowadzania płynów, pary, gazu, energii elektrycznej oraz urządzeń
związanych z ich eksploatacją, a także do innych czynności związanych z eksploatacją tej
infrastruktury i urządzeń, jeżeli warunki techniczne i wymogi bezpieczeństwa na to
pozwalają.”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. W szczególnie uzasadnionych przypadkach lokalizowanie w pasie drogowym obiektów
budowlanych lub urządzeń niezwiązanych z potrzebami zarządzania drogami lub potrzebami
ruchu drogowego może nastąpić wyłącznie za zezwoleniem właściwego zarządcy drogi,
z zastrzeżeniem ust. 7, wydawanym w drodze decyzji administracyjnej. Jednakże właściwy
zarządca drogi może odmówić wydania zezwolenia na umieszczenie w pasie drogowym
urządzeń i infrastruktury, o których mowa w ust. 1a, wyłącznie, jeżeli ich umieszczenie
spowodowałoby zagrożenie bezpieczeństwa ruchu drogowego lub naruszenie wymagań
wynikających z przepisów odrębnych.”,
c) po ust. 3a dodaje się ust. 3b – 3d w brzmieniu;
„3b. W przypadku gdy właściwy organ nie wyda decyzji, o której mowa w ust. 3, w terminie
65 dni od dnia złożenia wniosku, organ wyższego stopnia, a w przypadku braku takiego
organu organ nadzorujący, wymierza temu organowi, w drodze postanowienia, na które
przysługuje zażalenie, karę pieniężną w wysokości 500 zł za każdy dzień zwłoki. Wpływy
z kar pieniężnych stanowią dochód budżetu państwa.
3c. Karę pieniężną uiszcza się w terminie 14 dni od dnia doręczenia postanowienia, o którym
mowa w ust. 3b. W przypadku nieuiszczenia kary pienieżnej, o której mowa w ust. 3b,
podlega ona ściągnięciu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
3d. Do terminu, o którym mowa w ust. 3b, nie wlicza się terminów przewidzianych
w przepisach prawa do dokonania określonych czynności, okresów zawieszenia postępowania
oraz okresów opóźnień spowodowanych z winy strony albo z przyczyn niezależnych od
organu.”,

34