Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o udziale Rzeczypospolitej Polskiej w Systemie Informacyjnym Schengen oraz Systemie Informacji Wizowej oraz niektórych innych ustaw

przez jednostki wojskowe: broń, amunicję, materiały wybuchowe i inne mienie wojskowe
oraz materiały zawierające informacje niejawne. Może też wykonywać czynności
operacyjno-rozpoznawcze, zabezpieczać ślady i dowody popełnienia przestępstw oraz
wykroczeń, dokonywać czynności procesowych na zasadach przepisów o postępowaniu karnym,
a także karnoskarbowym. Jednakże należy zauważyć, że swoje zadania andarmeria Wojskowa
może wykonywać nie tylko w stosunku do żołnierzy, ale w określonych okolicznościach również
pracowników zatrudnionych w jednostkach wojskowych, a także osób współdziałających
w popełnieniu czynu zabronionego. Wskazane powyżej niektóre z uprawnień andarmerii
Wojskowej, a także katalog osób podlegających jej działaniom, zdają się uzasadniać przyznanie
temu organowi uprawnień z art. 3 ust. 1 pkt 7 (poprzednio art. 3 ust. 1 pkt 8 ustawy).
Posiadanie podobnych uprawnień przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych odnośnie
dowodów rejestracyjnych pojazdów, tablic rejestracyjnych oraz praw jazdy uzasadnia dodanie go
do katalogu organów uprawnionych do dokonywania wpisów danych do SIS w omawianym
zakresie. Minister właściwy do spraw wewnętrznych prowadzi centralną ewidencję pojazdów, a
także jest administratorem danych w niej zawartych (art. 80a ust. 4 ustawy z dnia 20 czerwca
1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908, z pó n. zm.). W
ewidencji tej gromadzi się m.in. informacje o utraconych dowodach rejestracyjnych oraz
tablicach rejestracyjnych. W związku z tym minister właściwy do spraw wewnętrznych posiada
informacje na temat dowodów rejestracyjnych oraz tablic rejestracyjnych, które powinny
podlegać zatrzymaniu.
Dyrektorom urzędów morskich przyznane zostało uprawnienie do dokonywania wpisów danych
do SIS w zakresie utraconych oraz unieważnionych książeczek żeglarskich. Uzasadnieniem dla
takiego rozwiązania jest fakt, że dyrektor urzędu morskiego w kraju jest organem właściwym
w sprawach o wydanie, odmowę wydania, anulowanie i unieważnienie książeczek żeglarskich,
(art. 10, 13, 15 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o pracy na morskich statkach handlowych
(Dz. U. Nr 61, poz. 258, z pó n. zm.). Ponadto dyrektorzy urzędów morskich prowadzą
ewidencję wydanych, anulowanych i unieważnionych książeczek żeglarskich (§ 10 w zw. z § 2
pkt 2 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 2 kwietnia 2003 r. w sprawie książeczki
żeglarskiej i opłat za jej wystawienie – Dz. U. Nr 65, poz. 604). Książeczka żeglarska stwierdza
tożsamość jej posiadacza i przebieg pracy na statkach, a także uprawnia go do pracy na statku
w czasie podróży morskiej i do przekroczenia granic Polski (art. 9 ust. 1 ustawy z dnia

15
23
maja
1991 r. o pracy na morskich statkach handlowych). W związku ze swoimi
kompetencjami, organ ten posiada informacje na temat książeczek żeglarskich, które powinny
podlegać zatrzymaniu. Mając to na uwadze dyrektorzy urzędów morskich powinni mieć dostęp
do Krajowego Systemu Informatycznego (KSI) w celu dokonywania wpisów danych do SIS
dotyczących książeczek żeglarskich w omawianym zakresie.
Dodany został ust. 3 w następującym brzmieniu: „Organy uprawnione, o których mowa w
ust.1, dokonujące wpisów danych są zobowiązane do zapewnienia ich zgodności z prawem,
dokładności i aktualności.”. Przepis ten nakłada na organy obowiązek staranności przy
wpisywaniu danych do SIS. Zmiana ta znajduje uzasadnienie w fakcie, że Komendant Główny
Policji jako centralny organ techniczny KSI, nie ma uprawnień do ustalania zgodności z prawem,
dokładności i aktualności wpisów dokonywanych przez organy, o których mowa w art. 3 ust. 1
ustawy, gdyż nie ma tytułu prawnego do wglądu do spraw i materiałów stanowiących podstawę
wpisu do SIS przez organy uprawnione. Wprowadzenie proponowanego przepisu ma na celu
uczulenie organów, o których mowa w art. 3 ust. 1 ustawy, na konieczność przekazywania
wpisów zgodnych z prawem, aktualnych i rzetelnych. Jednocześnie podkreślenia wymaga
kwestia konieczności zapewnienia przez organy państwa zgodności wpisów z prawem

ich dokładności i aktualności, co wynika z zasady legalizmu działania władzy publicznej (art. 7
Konstytucji RP).
Art. 1 pkt 5 ustawy nowelizującej – dodanie nowego art. 3a ustawy
Dodany został nowy art. 3a dający możliwość pośredniego dostępu do Krajowego Systemu
Informatycznego (KSI) w celu dokonywania wpisów danych SIS, w odniesieniu do przedmiotów
podlegających zatrzymaniu lub zatrzymaniu w celu wykorzystania, jako dowód w postępowaniu
karnym lub postępowaniu karnym skarbowym dla urzędów skarbowych za pośrednictwem
jednego punktu dostępu dla każdego województwa, którym będzie wyznaczony urząd skarbowy.
Wskazanie upoważnionych organów nastąpi w drodze zarządzenia ministra właściwego do spraw
finansów publicznych. Dostęp będzie realizowany przy wykorzystaniu terminali i infrastruktury
jednego urzędu skarbowego w każdym województwie. W celu realizacji takiego rozwiązania
w każdym województwie zostałby wyznaczony jeden urząd skarbowy, który działałby na rzecz
pozostałych jednostek w danym województwie, w zakresie dokonywania wpisów danych SIS.

16
Niniejsze rozwiązanie oprócz zapobieżenia generowaniu wysokich kosztów, wydaje się być
uzasadnione również z punktu widzenia potencjalnej częstotliwości pobierania danych.
Artykuł 3a ust. 2 ustawy zawiera jednocześnie wskazanie, że wyznaczone urzędy skarbowe, po
jednym w każdym województwie, korzystałby z dostępu bezpośredniego. Przyjęcie takiej
konstrukcji wydaje się być uzasadnione z punktu widzenia, określenia zasad dostępu dla wąskiej
grupy wyznaczonych urzędów skarbowych, gdyż dotychczas ustawa nie przewidywała
możliwości dostępu do danych SIS urzędów skarbowych. Natomiast umieszczenie urzędów
skarbowych w art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy jako kolejnego uprawnionego podmiotu nie byłoby
właściwe, ponieważ wskazywałoby na uprawnienie do bezpośredniego dostępu dla wszystkich
urzędów skarbowych, a faktycznie tylko kilka wyznaczonych urzędów będzie miało takie
kompetencje. Pozostałe urzędy skarbowe będą realizowały de facto dostęp pośredni.
Art. 1 pkt 6 ustawy nowelizującej – zmiana art. 4 ust. 1 i 2 ustawy
Z uwagi na dużą ilość zmian w art. 4 ust. 1 i 2 ustawy nadane zostało nowe brzmienie
przedmiotowym przepisom.
W art. 4 ust. 1 ustawy wszędzie po słowach, gdzie występowało pojęcie „postępowanie
karne” dodane zostały słowa: „lub postępowanie karne skarbowe”. Zmiana ta ma na celu
uniknięcie wątpliwości interpretacyjnych co do zakresu pojęcia „postępowanie karne” dzięki
jednoznacznemu wskazaniu, że pojęcie to oznacza również „postępowanie karne skarbowe”.
Zmiana art. 4 ust. 1 pkt 3 ustawy jest konsekwencją zmiany dokonanej w art. 3 ust. 1 pkt 3
ustawy.
Zmiana dokonana w art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy ma charakter redakcyjny i jest związana
z nadaniem nowego brzmienia niniejszemu przepisowi przez przepisy art. 16 ustawy z dnia 24
pa dziernika 2008 r. o zmianie ustawy o cudzoziemcach oraz niektórych innych ustaw (Dz. U.
z 2008 r. Nr 216, poz. 1367), która weszła w życie z dniem 1 stycznia 2009 r.
Ponadto w art. 4 ust. 1 pkt 4 ustawy do katalogu organów uprawnionych do wglądu do danych
SIS dotyczących cudzoziemców, których dane zostały wpisane do Systemu Informacyjnego
Schengen do celów odmowy wjazdu, dodano Służbę Wywiadu Wojskowego. Niniejsza zmiana
jest związana z zakresem i charakterem zadań, do których wykonywania Służba Wywiadu
Wojskowego jest uprawniona i zobowiązana zgodnie z przepisami ustawy z dnia 9 czerwca

17
2006 r. o Służbie Kontrwywiadu Wojskowego oraz Służbie Wywiadu Wojskowego (Dz. U.
z 2006 r. Nr 104, poz. 709, z pó n. zm.).
Zmiana dokonana w art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy jest konsekwencją zmiany art. 3 ust. 1 pkt 5
ustawy i polega na usunięciu wątpliwości interpretacyjnych co do kategorii osób w nim
wymienionych.
Przepis art. 4 ust. 1 pkt 6 ustawy został usunięty z uwagi na zbieżność jego zakresu
przedmiotowego z przepisem art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy. Uprawnienie do bezpośredniego dostępu
do Krajowego Systemu Informatycznego (KSI) w celu wglądu do danych SIS dotyczących osób
zaginionych w sposób wystarczający zapewnia przepis art. 4 ust. 1 pkt 5 ustawy.
Zmiana art. 4 ust. 1 pkt 7 (obecnie jest to art. 4 ust. 1 pkt 6 z uwagi na zmianę brzmienia
art. 4 ustawy) ma charakter uszczegóławiający znaczenie przepisu i jest konsekwencją zmiany
dokonanej w art. 3 ust. 1 pkt 6 (poprzednio art. 3 ust. 1 pkt 7 ustawy). W zmienionym art. 4 ust. 1
pkt 6 ustawy wskazano wprost, że przez „pojazdy” należy rozumieć „pojazdy silnikowe o
pojemności silnika przekraczającej 50 cm3”, co do tej pory powodowało wątpliwości
interpretacyjne.
Ponadto w art. 4 ust. 1 pkt 6 (poprzednio art. 4 ust. 1 pkt 7) ustawy do katalogu organów
uprawnionych do wglądu do danych SIS dotyczących przedmiotów wprowadzonych w celu
przeprowadzenia niejawnego nadzorowania lub kontroli dodano: Agencję Wywiadu oraz Służbę
Wywiadu Wojskowego. Przedmiotowa zmiana znajduje swoje uzasadnienie w fakcie, że wyżej
wskazane organy mają prawo do dokonywania wpisów danych do SIS w omawianym zakresie
przewidziane w art. 3 ust. 1 pkt 6 lit. c i d (poprzednio art. 3 ust. 1 pkt 7 lit. c i d ustawy).
W związku z powyższym, powinno się również przyznać uprawnienie dla przedmiotowych
podmiotów również w zakresie wglądu do tych danych SIS.
W art. 4 ust 1 pkt 7 – 9 (poprzednio pkt 8 – 10) ustawy dokonano ujednolicenia obecnej
terminologii zaczerpniętej z art. 100 KWS z nowymi pojęciami z art. 38 Rady 2007/533/WSiSW
z dnia 12 czerwca 2007 r. w sprawie utworzenia, funkcjonowania i użytkowania Systemu
Informacyjnego Schengen drugiej generacji (SIS II) przy jednoczesnym uwzględnieniu instytucji
i nomenklatury specyficznej dla polskiego systemu prawnego. Dlatego też słowa: „przedmiotów
do celów ich zajęcia lub wykorzystania jako dowód” zastąpiono słowami: „przedmiotów
podlegających zatrzymaniu lub zatrzymaniu w celu wykorzystania jako dowód”.

18
Usunięto w art. 4 ust 1 pkt 7 – 9 (poprzednio pkt 8 – 10 oraz art. 4 ust. 2 ustawy) odwołanie
do art. 100 ust. 3 KWS, a wprowadzono nowe rozwiązanie związane z wymienieniem w ustawie
przedmiotów, o których mowa w art. 100 ust. 3 KWS, mające na celu uniknięcie konieczności
kolejnej zmiany ustawy po utracie mocy obowiązującej przez KWS, co ma nastąpić
po wdrożeniu SIS II.
Z katalogu organów określonych w art. 4 ust. 1 pkt 7 (poprzednio art. 4 ust.1 pkt 8 ustawy)
usunięty został minister właściwy do spraw wewnętrznych. Zmiana ta ma na celu
wyeliminowanie wątpliwości interpretacyjnych w odniesieniu do uprawnień ministra właściwego
do spraw wewnętrznych przyznanych na podstawie ustawy w związku z jego dotychczasowymi
kompetencjami i zadaniami ustawowymi. W związku z powyższym, minister właściwy do spraw
wewnętrznych został dodany do katalogu organów w art. 4 ust. 1 pkt 8 (poprzednio art. 4 ust. 1
pkt 9) ustawy. Jednakże wprowadzona zmiana zdaje się mieć charakter redakcyjny
(uszczegóławiający – ograniczający uprawnienia ministra do wglądu do danych SIS dotyczących
jedynie wydanych dokumentów tożsamości) i nie nadaje nowych uprawnień i obowiązków
ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych. Warto zauważyć, że na podstawie
obowiązujących przepisów wyżej wskazany minister posiadał już uprawnienia do wglądu
do danych SIS, o których mowa w art. 100 KWS, w tym również wydanych dokumentów
tożsamości, tj. paszportów oraz dowodów osobistych podlegających zatrzymaniu.
Ponadto katalog organów uprawionych do wglądu do danych SIS na podstawie art. 4 ust. 1
pkt 8 (poprzednio art. 4 ust. 1 pkt 9 ustawy) rozszerzono o dyrektorów urzędów morskich.
Zmiana ta jest konsekwencją przyznania temu organowi uprawnienia w art. 3 ust. 1 pkt 7
(poprzednio art. 3 ust. 1 pkt 8 ustawy) do dokonywania wpisów danych do SIS. Dyrektor urzędu
morskiego jako organ krajowy właściwy w sprawach o wydanie, odmowę wydania, anulowanie
i unieważnienie książeczek żeglarskich (art. 10, 13, 15 ust. 2 ustawy z dnia 23 maja 1991 r.
o pracy na morskich statkach handlowych) oraz jako organ, który prowadzi ewidencję wydanych,
anulowanych i unieważnionych książeczek żeglarskich (§ 10 oraz § 2 rozporządzenia Ministra
Infrastruktury z dnia 2 kwietnia 2003 r. w sprawie książeczki żeglarskiej i opłat za jej
wystawienie), powinien mieć dostęp do Krajowego Systemu Informatycznego (KSI) w celu
wglądu do danych SIS dotyczących książeczek żeglarskich podlegających zatrzymaniu.

19