Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw
projekt ustawy dotyczy liberalizacji niektórych przepisów dotyczących np. zatwierdzenia dla rozpoczynanej działalności gospodarczej, zwolnienia zakładów żywienia zbiorowego typu zamkniętego z obowiązku pobierania i przechowywania próbek żywności; uproszczenia zasad prowadzenia działalności gospodarczej związanej z produkcją i obrotem żywnością, a także materiałami i wyrobami przeznaczonymi do kontaktu z żywnością
projekt mający na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 2411
- Data wpłynięcia: 2009-10-05
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw
- data uchwalenia: 2010-01-08
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 21, poz. 105
2411-cz-2
1. E 170(i) W GLAN WAPNIA
Kryteria czystości dla tej substancji, w przypadku jej stosowania innego niż jako barwnik,
określone są w części II załącznika nr 1 do rozporządzenia.
2. E 200 KWAS SORBOWY
Definicja
Nazwa chemiczna
Kwas sorbowy
Kwas trans, trans-2,4-heksadienowy
Numer wg Europejskiego Spisu
Substancji Chemicznych
203-768-7
Wzór chemiczny
C6H8O2
Masa cząsteczkowa
112,12
Analiza
Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis
Bezbarwne igiełki lub biały, sypki proszek o lekkim, charakterystycznym zapachu,
niezmieniający barwy po ogrzewaniu w 105 °C przez 90 minut
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia
Pomiędzy 133 °C a 135 °C, po suszeniu w próżni przez 4 godziny w eksykatorze z
kwasem siarkowym
B. Spektrometria
Roztwór w izopropanolu (1 do 4.000.000) wykazuje maksimum absorbancji przy
długości fali 254 ± 2 nm
C. Dodatni wynik próby na obecność podwójnych wiązań
D. Punkt sublimacji
80 °C
Czystość
Zawartość wody
Nie więcej niż 0,5 % (metoda Karla Fischera)
Popiół siarczanowy
Nie więcej niż 0,2 %
Aldehydy
Nie więcej niż 0,1 % (jako formaldehyd)
Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów
Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 10 mg/kg
3. E 202 SORBINIAN POTASU
Definicja
Nazwa chemiczna
Sorbinian potasu
(E,E)-2,4-heksadienian potasu
Sól potasowa kwasu trans, trans-2,4-heksadienowego
Numer wg Europejskiego Spisu
Substancji Chemicznych
246-376-1
Wzór chemiczny
C6H7O2K
Masa cząsteczkowa 150,22
Projekt wstępny
Strona 59 z 59
Analiza
Zawiera nie mniej niż 99 % w przeliczeniu na suchą masę
Opis
Biały, krystaliczny proszek niezmieniający barwy po ogrzewaniu w 105 °C przez
90 minut
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia kwasu sorbowego otrzymanego w
wyniku zakwaszenia i niepoddanego rekrystalizacji wynosi od
133 °C do 135 °C, po suszeniu w próżni w eksykatorze z kwasem
siarkowym
B. Dodatni wynik próby na obecność potasu i podwójnych wiązań
Czystość
Ubytek po suszeniu
Nie więcej niż 1,0 % (105 °C, 3 godziny)
Kwasowość lub alkaliczność
Nie więcej niż około 1,0 % (jako kwas sorbowy lub K2CO3)
Aldehydy
Nie więcej niż 0,1 % (wyrażone jako formaldehyd)
Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów
Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 10 mg/kg
4. E 203 SORBINIAN WAPNIA
Definicja
Nazwa chemiczna
Sorbinian wapnia
Sól wapniowa kwasu trans, trans-2,4-heksadienowego
Numer wg Europejskiego Spisu
Substancji Chemicznych
231-321-6
Wzór chemiczny
C12H14O4Ca
Masa cząsteczkowa
262,32
Analiza
Zawiera nie mniej niż 98 % w przeliczeniu na suchą masę
Opis
Drobny, biały, krystaliczny proszek niezmieniający barwy po ogrzewaniu
w 105 °C przez 90 minut
Identyfikacja
B. Zakres temperatur topnienia kwasu sorbowego otrzymanego w
wyniku zakwaszenia i niepoddanego rekrystalizacji wynosi od
133 °C do 135 °C, po suszeniu w próżni w eksykatorze z kwasem
siarkowym
B. Dodatni wynik próby na obecność wapnia i podwójnych
wiązań
Czystość
Ubytek po suszeniu
Nie więcej niż 2,0 %, oznaczony po próżniowym suszeniu przez 4 godziny w
eksykatorze z kwasem siarkowym
Aldehydy
Nie więcej niż 0,1 % (jako formaldehyd)
Fluorki
Nie więcej niż 10 mg/kg
Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów Nie
więcej niż 5 mg/kg
Projekt wstępny
Strona 60 z 60
Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 10 mg/kg
5. E 210 KWAS BENZOESOWY
Definicja
Nazwa chemiczna
Kwas benzoesowy
Kwas benzenokarboksylowy
Kwas fenylokarboksylowy
Numer wg Europejskiego Spisu
Substancji Chemicznych
200-618-2
Wzór chemiczny
C7H6O2
Masa cząsteczkowa
122,12
Analiza
Zawiera nie mniej niż 99,5 % w przeliczeniu na bezwodną masę
Opis
Biały, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia
Od 121,5 °C do 123,5 °C
B. Dodatni wynik próby na zdolność sublimacji i obecność
benzoesanu
Czystość
Ubytek po suszeniu
Nie więcej niż 0,5 % po suszeniu przez 3 godziny nad kwasem siarkowym
pH
Około 4 (roztwór wodny)
Popiół siarczanowy
Nie więcej niż 0,05 %
Chlorowane związki organiczne
Nie więcej niż 0,07 % wyrażone jako chlorki, co odpowiada wartości 0,3 %
wyrażonej jako kwas monochlorobenzoesowy
Substancje łatwo ulegające utlenieniu
Do 100 ml wody dodać 1,5 ml kwasu siarkowego, ogrzać do wrzenia i dodawać
kroplami 0,1 N KMnO4, dopóki różowy kolor nie będzie utrzymywał się przez 30
sekund. 1 g próbki odważonej z dokładnością do mg rozpuścić w ogrzewanym
roztworze i miareczkować 0,1 N KMnO4 do momentu, aż różowy kolor będzie się
utrzymywał przez 15 sekund. Ilość zużytego KMnO4 nie powinna być większa niż
0,5 ml
Substancje łatwo ulegające zwęgleniu
Barwa chłodnego roztworu 0,5 g kwasu benzoesowego w 5 ml 94,5-95,5 % kwasu
siarkowego nie może być intensywniejsza niż barwa wzorca zawierającego 0,2 ml
chlorku kobaltu TSC(1), 0,3 ml chlorku żelazowego TSC(2), 0,1 ml siarczanu
miedziowego TSC(3) i 4,4 ml wody
Kwasy wielopierścieniowe
Temperatura topnienia pierwszego osadu uzyskanego w wyniku frakcyjnego
zakwaszania zobojętnionego roztworu kwasu benzoesowego nie może się różnić
od temperatury topnienia kwasu benzoesowego
Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów
Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 10 mg/kg
(1)
Chlorek kobaltu TSC: rozpuścić około 65 g chlorku kobaltu CoCl2 x 6H2O w dostatecznej ilości mieszaniny 25 ml kwasu
chlorowodorowego i 975 ml wody, aby całkowita objętość wynosiła 1 litr. Przenieść dokładnie 5 ml tego roztworu do kolby
okrągłodennej zawierającej 250 ml roztworu jodu, dodać 5 ml 3 % nadtlenku wodoru, następnie 15 ml 20 % roztworu wodorotlenku
sodu. Utrzymywać w stanie wrzenia przez 10 minut, ochłodzić, dodać 2 g jodku potasu i 20 ml 25 % kwasu siarkowego. Gdy osad
całkowicie się rozpuści, miareczkować uwolniony jod, tiosiarczanem sodu (0,1 N) w obecności skrobi TS (*). 1 ml tiosiarczanu sodu
Projekt wstępny
Strona 61 z 61
(0,1 N) odpowiada 23,80 mg CoCl2 x 6H2O. Do roztworu dodać odpowiednią ilość mieszaniny kwasu chlorowodorowego i wody tak,
aby roztwór zawierał 59,5 mg CoCl2 x 6H2O w 1 ml.
(2) Chlorek
żelazowy TSC: rozpuścić około 55 g chlorku żelazowego w dostatecznej ilości mieszaniny 25 ml kwasu chlorowodorowego i
975 ml wody, aby całkowita objętość wynosiła 1 litr. Przenieść 10 ml tego roztworu do kolby okrągłodennej zawierającej 250 ml
roztworu jodu, dodać 15 ml wody i 3 g jodku potasu; pozostawić mieszaninę na 15 minut. Rozcieńczyć 100 ml wody i miareczkować
uwolniony jod tiosiarczanem sodu (0,1 N) w obecności skrobi TS (*). 1 ml tiosiarczanu sodu (0,1 N) odpowiada 27,03 mg FeCl3 x
6H2O. Do roztworu dodać odpowiednią ilość mieszaniny kwasu chlorowodorowego i wody tak, aby roztwór zawierał 45,0 mg FeCl3 x
6H2O w 1 ml.
(3)
Siarczan miedziowy TSC: rozpuścić około 65 g siarczanu miedziowego CuSO4 x 5H2O w dostatecznej ilości mieszaniny 25 ml kwasu
chlorowodorowego i 975 ml wody, aby całkowita objętość wynosiła 1 litr. Przenieść 10 ml tego roztworu do kolby okrągłodennej
zawierającej 250 ml roztworu jodu, dodać 40 ml wody, 4 ml kwasu octowego i 3 g jodku potasu. Miareczkować uwolniony jod
tiosiarczanem sodu (0,1 N) w obecności skrobi TS (*). 1 ml tiosiarczanu sodu (0,1 N) odpowiada 24,97 mg CuSO4 x 5H2O. Do
roztworu dodać odpowiednią ilość mieszaniny kwasu chlorowodorowego i wody tak, aby roztwór zawierał 62,4 mg CuSO4 x 5H2O w
1 ml.
(*)
Skrobia TS: rozetrzeć 0,5 g skrobi (rozpuszczalna skrobia ziemniaczana, kukurydziana) z 5 ml wody; do otrzymanej pasty dodać
odpowiednią ilość wody tak, aby całkowita objętość wynosiła 100 ml, cały czas mieszając. Utrzymywać w stanie wrzenia przez kilka
minut, ochłodzić, przefiltrować. Skrobia musi być świeżo przygotowana.
6. E 211 BENZOESAN SODU
Definicja
Nazwa chemiczna
Benzoesan sodu
Sól sodowa kwasu benzenokarboksylowego
Sól sodowa kwasu fenylokarboksylowego
Numer wg Europejskiego Spisu
Substancji Chemicznych
208-534-8
Wzór chemiczny
C7H5O2Na
Masa cząsteczkowa
144,11
Analiza
Nie mniej niż 99 % C7H5O2Na, po suszeniu w 105 °C przez 4 godziny
Opis
Biały, prawie bezwonny, krystaliczny proszek lub granulki
Identyfikacja
A. Rozpuszczalność
Dobrze rozpuszczalny w wodzie, średnio rozpuszczalny w etanolu
B. Zakres temperatur topnienia dla kwasu benzoesowego
Zakres temperatur topnienia dla kwasu benzoesowego otrzymanego w wyniku
zakwaszenia i niepoddanego rekrystalizacji wynosi od 121,5 °C do 123,5 °C, po
suszeniu w eksykatorze z kwasem siarkowym
C. Dodatni wynik próby na obecność benzoesanu i sodu
Czystość
Ubytek po suszeniu
Nie więcej niż 1,5 % po suszeniu w 105 °C przez 4 godziny
Substancje łatwo ulegające utlenieniu
Do 100 ml wody dodać 1,5 ml kwasu siarkowego, ogrzać do wrzenia i dodawać
kroplami 0,1 N KMnO4, dopóki różowy kolor nie będzie utrzymywał się przez 30
sekund. 1 g próbki odważonej z dokładnością do mg rozpuścić w ogrzewanym
roztworze i miareczkować 0,1 N KMnO4 do momentu, aż różowy kolor będzie się
utrzymywał przez 15 sekund. Ilość zużytego KMnO4 nie powinna być większa niż
0,5 ml
Kwasy wielopierścieniowe
Zakres temperatur topnienia pierwszego osadu uzyskanego w wyniku frakcyjnego
zakwaszania (zobojętnionego) roztworu benzoesanu sodu nie może się różnić od
zakresu temperatur topnienia kwasu benzoesowego
Chlorowane związki organiczne
Nie więcej niż 0,06 % wyrażone jako chlorki, co odpowiada wartości 0,25 %
wyrażonej jako kwas monochlorobenzoesowy
Stopień kwasowości lub alkaliczności
Ilość 0,1 N NaOH lub 0,1 N HCl potrzebna do zobojętnienia 1 g benzoesanu sodu
w obecności fenoloftaleiny nie może być większa niż 0,25 ml
Projekt wstępny
Strona 62 z 62
Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów
Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 10 mg/kg
7. E 212 BENZOESAN POTASU
Definicja
Nazwa chemiczna
Benzoesan potasu
Sól potasowa kwasu benzenokarboksylowego
Sól potasowa kwasu fenylokarboksylowego
Numer wg Europejskiego Spisu
Substancji Chemicznych
209-481-3
Wzór chemiczny
C7H5KO2 x 3H2O
Masa cząsteczkowa
214,27
Analiza
Zawiera nie mniej niż 99 % C7H5O2K, po suszeniu w 105 °C do stałej masy
Opis
Biały, krystaliczny proszek
Identyfikacja
A. Zakres temperatur topnienia dla kwasu benzoesowego
otrzymanego w wyniku zakwaszenia i niepoddanego
rekrystalizacji wynosi od 121,5 °C do 123,5 °C, po suszeniu w
eksykatorze z kwasem siarkowym
B. Dodatni wynik próby na obecność benzoesanu i potasu
Czystość
Ubytek po suszeniu
Nie więcej niż 26,5 % oznaczony po suszeniu w 105 °C
Chlorowane związki organiczne
Nie więcej niż 0,06 % wyrażone jako chlorki, co odpowiada wartości 0,25 %
wyrażonej jako kwas monochlorobenzoesowy
Substancje łatwo ulegające utlenieniu
Do 100 ml wody dodać 1,5 ml kwasu siarkowego, ogrzać do wrzenia i dodawać
kroplami 0,1 N KMnO4, dopóki różowy kolor nie będzie utrzymywał się przez 30
sekund. 1 g próbki odważonej z dokładnością do mg rozpuścić w ogrzewanym
roztworze i miareczkować 0,1 N KMnO4 do momentu, aż różowy kolor będzie się
utrzymywał przez 15 sekund. Ilość zużytego KMnO4 nie powinna być większa niż
0,5 ml
Substancje łatwo ulegające zwęgleniu
Barwa chłodnego roztworu 0,5 g kwasu benzoesowego w 5 ml 94,5-95,5 % kwasu
siarkowego nie może być intensywniejsza niż barwa wzorca zawierającego 0,2 ml
chlorku kobaltu TSC, 0,3 ml chlorku żelazowego TSC, 0,1 ml siarczanu
miedziowego TSC i 4,4 ml wody
Kwasy wielopierścieniowe
Zakres temperatur topnienia pierwszego osadu uzyskanego w wyniku frakcyjnego
zakwaszania (zobojętnionego) roztworu benzoesanu potasu nie może się różnić od
zakresu temperatur topnienia kwasu benzoesowego
Stopień kwasowości lub alkaliczności
Ilość 0,1 N NaOH lub 0,1 N HCl potrzebna do zobojętnienia 1 g benzoesanu
potasu w obecności fenoloftaleiny nie może być większa niż 0,25 ml
Arsen
Nie więcej niż 3 mg/kg
Ołów
Nie więcej niż 5 mg/kg
Rtęć
Nie więcej niż 1 mg/kg
Metale ciężkie (wyrażone jako ołów)
Nie więcej niż 10 mg/kg
Projekt wstępny
Strona 63 z 63
Dokumenty związane z tym projektem:
-
2411-cz-1
› Pobierz plik

-
2411-cz-2
› Pobierz plik



Projekty ustaw
Elektromobilność dojrzewa. Auta elektryczne kupujemy z rozsądku, nie dla idei