Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz o zmianie innych ustaw

Warszawa, 8 października 2009 r.

BAS – WAL – 1961/09


Pan
Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej


Opinia
w sprawie zgodności z prawem Unii Europejskiej poselskiego projektu
ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz o zmianie
niektórych innych ustaw (przedstawiciel wnioskodawców: poseł Zbigniew
Rynasiewicz)

Na podstawie art. 34 ust. 9 uchwały Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 30 lipca 1992
roku – Regulamin Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej (Monitor Polski z 2009 r., Nr 5, poz. 47)
sporządza się następującą opinię:


1. Przedmiot projektu ustawy

Projekt ustawy przewiduje zmianę ustaw:

a) z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr
125, poz. 874 ze zmianami) – w zakresie dotyczącym: zawieszenia
wykonywania transportu drogowego przez przewoźnika, zezwoleń na
wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny podmiot, uzyskiwania certyfikatów
kompetencji, wymagań dla kierowców wykonujących przewóz drogowy oraz
sankcji za wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy bez
wymaganego zezwolenia;

b) z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r.
Nr 108, poz. 908 ze zmianami) – w zakresie dotyczącym możliwości czasowego
wycofania pojazdu z ruchu;

c) z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych,
Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli
Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152 ze zmianami) – w zakresie
dotyczącym zmiany definicji oraz objęcia odpowiedzialnością z ubezpieczenia
OC szkód wyrządzonych ruchem zespołu pojazdów mechanicznych;

d) z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. Nr 92,
poz. 879, ze zmianami) – w zakresie dotyczącym zmiany definicji oraz
niektórych uprawnień kierowców i obowiązków pracodawców.


2. Stan prawa Unii Europejskiej w materii objętej projektem


Prawo Unii Europejskiej reguluje materię objętą projektem ustawy. W
szczególności należy wymienić przepisy art. 70 – 80 Traktatu ustanawiającego
Wspólnotę Europejską oraz wydane na ich podstawie:


rozporządzenie Rady (EWG) nr 881/92 z dnia 26 marca 1992 r. w sprawie
dostępu do rynku drogowych przewozów rzeczy we Wspólnocie, na lub z
terytorium Państwa Członkowskiego lub w tranzycie przez jedno lub więcej
Państw Członkowskich (Dz. Urz. WE L 95 z 9.4.1992, str. 1; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne rozdz. 07, t. 01 str. 370, dalej: rozporządzenie
881/92),


rozporządzenie Rady (EWG) nr 3118/93 z dnia 25 października 1993 r.
ustanawiające warunki wykonywania w Państwie Członkowskim usług
krajowego transportu drogowego rzeczy przez przewoźników nie mających
siedziby w tym państwie (Dz. Urz. WE L 279 z 12.11.1993, str. 1; Dz. Urz. UE
Polskie wydanie specjalne rozdz. 07, t. 02 str. 103, dalej: rozporządzenie
3118/09),


rozporządzenie Komisji (WE) nr 792/94 z dnia 8 kwietnia 1994 r.
ustanawiające szczegółowe zasady stosowania rozporządzenia Rady (EWG) nr
3118/93 do działających na własny rachunek przewoźników drogowego
transportu rzeczy (Dz. Urz. WE L 92 z 9.4.1994, str. 13; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne rozdz. 07, t. 02, str. 210),


dyrektywę Rady z dnia 29 lipca 1991 r. w sprawie praw jazdy (Dz. Urz.
WE L 237 z 24.8.1991, str. 1; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 07,
t 01, str. 317, dalej: dyrektywa 91/439),


dyrektywę 2003/59/WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 15 lipca
2003 r. w sprawie wstępnej kwalifikacji i okresowego szkolenia kierowców
niektórych pojazdów drogowych do przewozu rzeczy lub osób, zmieniającą
rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 oraz dyrektywę Rady 91/439/EWG i
uchylającą dyrektywę Rady 76/914/EWG (Dz. Urz. UE L 226 z 10.9.2003, str.
4; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne rozdz. 07, t. 07, str. 441, dalej:
dyrektywa 2003/59),
rozporządzenie (WE) nr 561/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z
dnia 15 marca 2006 r. w sprawie harmonizacji niektórych przepisów
socjalnych odnoszących się do transportu drogowego oraz zmieniające
rozporządzenia Rady (EWG) nr 3821/85 i (WE) 2135/98, jak również
uchylające rozporządzenie Rady (EWG) nr 3820/85 (Dz. Urz. UE L 102 z
23.3.2002, str. 1; dalej: rozporządzenie 561/2006,
dyrektywę 2002/15/WE Parlamentu Europejskiego i
Rady z dnia
11 marca 2002 r. w sprawie organizacji czasu pracy osób wykonujących
czynności w trasie w zakresie transportu drogowego (Dz. Urz. WE L 80 z
23.3.2002, str. 35; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne: rozdz. 05, t. 04 str.
224; dalej: dyrektywa 2002/15)

2


3. Analiza przepisów projektu pod kątem ustalonego stanu prawa
Unii Europejskiej

Prawo Unii Europejskiej reguluje zagadnienia objęte projektem ustawy.
Państwa członkowskie realizują cele Traktatu ustanawiającego Wspólnotę
Europejską (TWE) w odniesieniu do transportu w ramach wspólnej polityki
transportowej (art. 70 TWE). W celu wykonania art. 70 TWE. Rada jest
upoważniona m.in. do ustanawiania wspólnych reguł mających zastosowanie do
transportu międzynarodowego wykonywanego z lub na terytorium państwa
członkowskiego lub tranzytu przez terytorium jednej lub większej liczby państw
członkowskich oraz generalnie wszelkich potrzebnych przepisów potrzebnych
dla realizacji wspólnej polityki transportowej (art. 71 ust 1 lit. a) i d) TWE). Na
tej podstawie wydane zostały akty prawne opisane w pkt 2 opinii.
Wykonywanie
międzynarodowego zarobkowego transportu drogowego
rzeczy w przejazdach dokonywanych na terytorium Wspólnoty jest regulowane
w rozporządzeniu 881/92. Zaproponowana zmiana art. 28 ust. 1 oraz
wprowadzenie art. 28a do ustawy o transporcie drogowym, odnosząca się do
zezwoleń na wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na
terytorium RP w zakresie nieobjętym rozporządzeniem 881/92, nie narusza jego
postanowień.

Warunki wykonywania w państwie członkowskim usług krajowego
transportu drogowego rzeczy przez przewoźników nie mających siedziby w tym
państwie („kabotaż”) zostały określone w rozporządzeniu 3118/09. Dodanie do
ustawy o transporcie drogowym zaproponowanych przepisów art. 29a i 29b,
odnoszących się do wymogów, jakie musi spełniać podmiot wykonujący
kabotaż na terytorium RP w zakresie nieobjętym rozporządzeniem 3118/09, nie
narusza jego postanowień.

Przepisy obu ww. rozporządzeń, zgodnie z art. 249 TWE, stosuje się
bezpośrednio we wszystkich państwach członkowskich. Wiążą one w całości.

Warunki jakie musi spełniać kierowca zaangażowany w transport
drogowy na drogach publicznych we Wspólnocie, który jest obywatelem
państwa członkowskiego lub obywatelem państwa trzeciego, zatrudnionym w
przedsiębiorstwie ustanowionym w państwie członkowskim lub wykonują prace
na rzecz takiego przedsiębiorstwa są określone w dyrektywie 2003/59 oraz
dyrektywie 91/439. Zgodnie z art. 3 ust. 1 dyrektywy 2003/59 działalność
związana z profesjonalnym prowadzeniem pojazdów podlega obowiązkowej
kwalifikacji wstępnej i obowiązkowemu szkoleniu okresowemu. Artykuł 5
dyrektywy 2003/59 określa warunki wiekowe, jakie musi spełniać kierowca aby
móc prowadzić określone kategorie pojazdów. Kategorie praw jazdy określone
w tym artykule odnoszą się do kategorii zdefiniowanych w dyrektywie 91/439.
Zaproponowane brzmienie art. 39a ust. 1 pkt 1 ustawy o transporcie drogowym,
wprowadzające postanowienia art. 5 dyrektywy 2003/59 do ustawy, jest zgodne
z warunkami określonymi w dyrektywie 2003/59 w zw. z dyrektywą 91/439.

3
Pozostałe zmiany w rozdziale 7a ustawy o transporcie drogowym nie naruszają
postanowień tych dyrektyw.

Zmiana zaproponowana w art. 1 pkt 18 projektu ustawy, dotycząca
sankcji za wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy bez
wymaganego zezwolenia, o którym mowa w art. 28 ust. 1 ustawy o transporcie
drogowym, nie narusza prawa Unii Europejskiej. Należy zwrócić uwagę na błąd
legislacyjny polegający na tym, że w obecnie obowiązującej ustawie o
transporcie drogowym jednostka redakcyjna, jaką jest art. 89a już istnieje.

Zaproponowana zmiana w ustawie – Prawo o ruchu drogowym nie jest
objęta zakresem prawa Unii Europejskiej.

Zaproponowane zmiany w ustawie o ubezpieczeniach obowiązkowych,
Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli
Komunikacyjnych nie narusza prawa Unii Europejskiej. W art. 3 pkt 5 projektu
ustawy występuje błąd legislacyjny polegający na niedookreśleniu charakteru
zmiany art. 41 ust. 1 ustawy zmienianej.
Zagadnienia
związane z czasem pracy kierowców regulowane są w
prawie Unii Europejskiej w rozporządzeniu 561/2006 oraz w dyrektywie
2002/15. Przywołane akty prawa UE za czas pracy kierowcy uznają czas od
rozpoczęcia do zakończenia pracy, w którym pracownik wykonujący czynności
związane z przewozem znajduje na swoim stanowisku pracy, jest w dyspozycji
pracodawcy i wykonuje swoje funkcje lub czynności (art. 3 lit a) pkt 1
dyrektywy 2002/15). Zaproponowane zmiany w ustawie o czasie pracy
kierowców, dotyczące zdefiniowania pojęcia podróży służbowej oraz praw
kierowców i obowiązków pracodawcy w odniesieniu do podróży służbowych
kierowców, jednoznacznie określają prawo kierowcy do otrzymywania
należności określonych w Kodeksie pracy na pokrycie kosztów związanych z
wykonywaniem zadania służbowego. Zmiany te nie naruszają postanowień
rozporządzenia 561/2006 oraz dyrektywy 2002/15.

4.
Konkluzje

Projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz o zmianie
niektórych innych ustaw nie narusza prawa Unii Europejskiej.

Opracował: Zespół Prawa Europejskiego i Międzynarodowego

Akceptował: Dyrektor Biura Analiz Sejmowych


Michał Królikowski



Deskryptory bazy REX: Unia Europejska ,transport drogowy, prawa jazdy, czas pracy

4
Warszawa, 8 października 2009 r.



BAS – WAL – 1962/09



Pan
Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej


Opinia
w sprawie stwierdzenia, czy poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o
transporcie drogowym oraz o zmianie niektórych innych ustaw
(przedstawiciel wnioskodawców: poseł Zbigniew Rynasiewicz) jest
projektem ustawy wykonującej prawo Unii Europejskiej w rozumieniu art.
95a Regulaminu Sejmu


Projekt ustawy przewiduje zmianę ustaw:

a) z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym (Dz. U. z 2007 r. Nr
125, poz. 874 ze zmianami) – w zakresie dotyczącym: zawieszenia
wykonywania transportu drogowego przez przewoźnika, zezwoleń na
wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej przez zagraniczny podmiot, uzyskiwania certyfikatów
kompetencji, wymagań dla kierowców wykonujących przewóz drogowy oraz
sankcji za wykonywanie międzynarodowego przewozu drogowego rzeczy bez
wymaganego zezwolenia;

b) z dnia 20 czerwca 1997 r. – Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r.
Nr 108, poz. 908 ze zmianami) – w zakresie dotyczącym możliwości czasowego
wycofania pojazdu z ruchu;

c) z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych,
Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli
Komunikacyjnych (Dz. U. Nr 124, poz. 1152 ze zmianami) – w zakresie
dotyczącym zmiany definicji oraz objęcia odpowiedzialnością z ubezpieczenia
OC szkód wyrządzonych ruchem zespołu pojazdów mechanicznych;

d) z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy kierowców (Dz. U. Nr 92,
poz. 879, ze zmianami) – w zakresie dotyczącym zmiany definicji oraz
niektórych uprawnień kierowców i obowiązków pracodawców.