Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o transporcie drogowym oraz o zmianie innych ustaw

Art. 3 nowelizacji zmienia niektóre przepisy ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o
ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim
Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych. Zmiany te mają na celu przystosowanie przepisów
ustawy do wprowadzonej w ustawie o transporcie drogowym instytucji czasowego wycofania
pojazdów z ruchu, a także sprecyzowanie zapisów dotyczących przyczep samochodowych.
Umożliwi to dostosowanie przepisów ubezpieczeniowych do nowych rozwiązań w zakresie
przewozów drogowych oraz uelastycznienie norm związanych z odpowiedzialnością
ubezpieczeniową posiadaczy pojazdów mechanicznych
Art. 4 ustawy nowelizuje przepisy ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r. o czasie pracy
kierowców (art. 2 pkt 7, art. 21a i art. 24), wprowadzając definicję podróży służbowej, a
także rozstrzygając, że kierowcy będącemu w podróży służbowej przysługuje dieta na
zasadach określonych w Kodeksie pracy. Warunki wypłacania należności z tytułu podróży
służbowej kierowcy oraz jej wysokość będą określone w układzie zbiorowym pracy lub
regulaminie wynagradzania.
W związku z Uchwałą składu siedmiu sędziów Sądu Najwyższego z dnia 19 listopada
2008 r. (Sygn. akt II PZP 11/08) pracownicy zatrudnieni na stanowisku kierowcy zostali
pozbawieni świadczeń z tytułu podróży w ramach umówionej pracy. Sąd Najwyższy uznał, że
podróżowanie jest normalnym wykonywaniem przez kierowców pracowniczych
obowiązków, a nie podróżą o charakterze incydentalnym, krótkotrwałym, odbywaną w celu
wykonania wyznaczonego zadania. Kierowcy wykonujący przewozy drogowe nie mogą więc
otrzymywać diety na zasadach określonych w Kodeksie pracy.
Stosownie do art.. 775 § 1 k.p. pracownikowi wykonującemu na polecenie pracodawcy
zadanie służbowe poza miejscowością, w której znajduje się siedziba pracodawcy lub poza
stałym miejscem pracy przysługują należności na pokrycie kosztów związanych z podróżą
służbową. Koszty te, zgodnie z przepisami wykonawczymi, obejmują m.in. pokrycie ceny
noclegów i wyżywienia i mają ułatwić/dofinansować pracownikowi pobyt poza miejscem
stałego zamieszkania.
Praca kierowców polega na prawie stałym pobycie poza domem, zwłaszcza
kierowców wykonujących przewozy międzynarodowe. Taka sytuacja ma wpływ na koszty
socjalne, w tym wydatki na utrzymanie (posiłki, noclegi). Należy zauważyć, że koszty
wykonywania pracy i pobytu poza domem są zawsze wyższe od nakładów poniesionych na
utrzymanie, gdy praca jest wykonywana w miejscu zamieszkania.
Konieczne jest zatem takie uregulowanie opisanej kwestii, aby kierowcy, którzy w
związku ze specyfiką zawodu są w permanentnej podróży nie byli pozbawieni prawa do diety.
Stosowne przepisy w tej sprawie powinny być zawarte w ustawie o czasie pracy kierowców,
jako że świadczenia z tytułu podróży wiążą się z czasem pracy kierowców.
Przedmiotowa nowelizacja ułatwi funkcjonowanie przewoźników poprzez
wprowadzenie elastycznych uregulowań prawnych.
15

Projekt aktu normatywnego nie wymaga notyfikacji zgodnie z trybem przewidzianym
w przepisach dotyczących sposobu funkcjonowania krajowego systemu notyfikacji norm
i aktów prawnych.
Przedmiotowy projekt nie jest sprzeczny z prawem Unii Europejskiej.
Ocena skutków regulacji projektu ustawy o zmianie ustawy o transporcie
drogowym oraz o zmianie innych ustaw:
Art. 1 pkt 1 projektu ustawy: Zmiana art. 14a ustawy z dnia 9 września 2001 r. o transporcie
drogowym zawierająca propozycję zawieszania w całości lub w części wykonywania przez
przewoźnika transportu drogowego.
Obligatoryjny zwrot wypisów z licencji w przypadku zawieszenia działalności powodować
będzie dodatkowe koszty dla organu właściwego w sprawach licencji (koszty
przechowywania i zabezpieczania tych dokumentów). Koszty te jednak nie powinny być
wysokie, gdyż organ licencyjny prowadząc odrębne kartoteki (teczki) dla poszczególnych
przedsiębiorców, będzie do nich włączał zdeponowane na czas zawieszenia działalności
wypisy z licencji. Koszt ten stanowić powinien koszt organu licencyjnego pokrywany
pobieraną opłatą za wydanie licencji.
Propozycja zapisu art. 14 ust. 4 odnosząca się do zwrotu wniesionej opłaty za nadal ważne
uprawnienia udzielone przedsiębiorcy, będzie wymagała zagwarantowania odpowiednich
środków na ten cel. W krajowym transporcie drogowym – przez organ udzielający licencji tj.
starosty, natomiast w międzynarodowym transporcie drogowym – przez Biuro Obsługi
Transportu Międzynarodowego w Warszawie.
Należy również wskazać, iż zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Infrastruktury
z dnia 4 grudnia 2007 r. w sprawie wysokości opłat za czynności administracyjne związane
z wykonywaniem przewozu drogowego oraz za egzaminowanie i wydawanie certyfikatu
kompetencji zawodowych (Dz. U. Nr 235, poz.1726) opłata za licencję na krajowy transport
drogowy rzeczy wydana na 50 lat (600 miesięcy) wynosi 1000 zł, a zwrot za 1 miesiąc
zawieszenia licencji wyniósłby ok. 1,7 zł.
Opłata za wypis z licencji pobierana jest w wysokości 11 % opłaty licencyjnej, czyli, że
w przypadku transportu krajowego zwrot za 1 miesiąc zawieszenia wypisu z licencji
wyniósłby ok. 18 groszy. Zmniejszenie wpływów jednostek samorządowych zależne będzie
od liczby zawieszonych licencji i wypisów z licencji.
Opłata za licencję na międzynarodowy transport drogowy to opłata rzędu 4000 zł z terminem
ważności uprawnienia na 5 lat (60 miesięcy), a zwrot za 1 miesiąc zawieszenia licencji
wyniósłby ok. 67 zł.
Opłata za wypis z licencji pobierana jest w wysokości 11 % opłaty licencyjnej, czyli
w przypadku transportu międzynarodowego zwrot za 1 miesiąc zawieszenia wypisu z licencji
wyniósłby ok. 7,4 zł. Kwoty te jako koszt organu licencyjnego pokrywane byłyby pobieraną
opłatą za wydanie licencji.
16

Art. 1 pkt 4 i pkt 19
Obowiązek właściwego wypełnienia przez zagranicznego przedsiębiorcę polskiego
zezwolenia na wykonywanie międzynarodowych przewozów drogowych oznacza, że
w przypadku niewłaściwego wypełnienia lub braku wypełnienia tego zezwolenia
przedsiębiorca zagraniczny będzie wykonywał przewóz bez zezwolenia. Wiąże się to z karą
finansową (planowana 10.000 zł – podwyższenia w stosunku do stanu obecnego o 2.000 zł)
Takie rozwiązanie uszczelni system kontroli przewoźników spoza UE. ciślejsza kontrola
przewozów wyeliminuje możliwość wielokrotnego wykorzystania jednorazowych zezwoleń
przez zagranicznych przedsiębiorców.
W konsekwencji sytuacja ta ułatwi negocjacje z władzami państw trzecich i pozwoli na
uzyskanie większej liczby zezwoleń z państw spoza UE. Tym samym zwiększą się przychody
z tytułu działalności przewozowej polskich przewoźników, powodując wzrost wpływów
podatkowych do budżetu państwa.
Art. 1 pkt 6
Proponowana zmiana spowoduje ograniczenie kosztów działalności gospodarczej
przedsiębiorców, poprzez zmniejszenie wydatków za egzamin na certyfikat kompetencji
zawodowych. Zmiana w tym zakresie oznaczać będzie zmniejszenie barier administracyjnych
dla osób ubiegających się o ten dokument.
Art. 1 pkt 7
Wprowadzenie możliwości odbywania kwalifikacji wstępnej przyspieszonej będzie oznaczać
dla przedsiębiorców zmniejszenie kosztów funkcjonowania przedsiębiorstwa lub osobistych
kosztów kierowcy w związku z obniżeniem wydatków na szkolenie kierowców.
Art. 1 pkt 17
Nie spowoduje skutków finansowych dla budżetu. Najważniejsze w tej sprawie aby Minister
Infrastruktury wydając rozporządzenie faktycznie stworzył w nim możliwość skutecznego
egzekwowania opłat ratalnych w sposób nie generujący kosztów postępowania
administracyjnego.
Art. 1 pkt 18
Proponowana zmiana oznacza koszty finansowe dla przedsiębiorcy jedynie w przypadku
braku wymaganego zezwolenia. Wymusi to na przewoźnikach przestrzeganie zasad
wykonywania transportu drogowego i posiadania właściwych, wymaganych przepisami
dokumentów.
Art. 2
Wycofanie pojazdu z ruchu może przynieść zmniejszenie dochodów jednostek
samorządowych, do których wpływa podatek od środków transportu. Należy zaznaczyć,
że zmniejszenie dochodów zależne będzie od liczby pojazdów wycofanych z ruchu. Stawki
17

podatku kształtują się w granicach 1.500 zł (np. roczna, maksymalna stawka podatku
od naczepy lub przyczepy wynosi 1.410,58 zł).
Należy jednak mieć na uwadze fakt, że przedsiębiorcy nie posiadając możliwości wycofania
pojazdu na dłuższy okres czasu wchodzą w ryzyko ogłoszenia upadłości firmy.

W konsekwencji oznaczać to będzie brak możliwości odprowadzania podatku z tytułu
prowadzonej działalności i jeszcze większe obniżenie dochodów samorządów lokalnych.
Przedsiębiorstwo, które ogłasza upadłość nie będzie ponadto wnosiło wszystkich podatków
w tym podatków od towarów i usług, co będzie miało negatywne skutki także dla budżetu
państwa.
Art. 3
Proponowana zmiana oznaczać
będzie zmniejszenie wpływów przedsiębiorstw
ubezpieczeniowych, do których obecnie wpływają opłaty z tytułu obowiązkowego
ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej, nawet w przypadku czasowego wycofania
pojazdu z ruchu.
Należy podkreślić, że pojazd wycofany z ruchu nie uczestniczy w ruchu drogowym, zgodnie
z prawem o ruchu drogowym powinien mieć zapewniony postój poza drogą publiczną i strefą
zamieszkania.
Z tego względu potencjalnie do zera spada ryzyko kolizji dzięki czemu u ubezpieczyciela
także zmniejsza się ryzyko do pokrycia ewentualnych strat powypadkowych.
Niezależnie od powyższego należy mieć na uwadze, że wycofanie pojazdu z ruchu związane
jest z fizycznym brakiem możliwości wykonywania danym pojazdem przewozów drogowych,
a tym samym uzyskiwania ewentualnych przychodów z tytułu działalności gospodarczej.
W obecnej, złożonej sytuacji ekonomicznej przedsiębiorstw transportowych, spadek
dochodów z tytułu ubezpieczeń może dotknąć również ubezpieczyciela. Tym samym koszty
te będą rozłożone solidarnie, zarówno na samych przedsiębiorców transportowych, jak
i ubezpieczycieli.
Art. 4
Proponowana zmiana, regulując kwestie diet dla kierowców porządkuje sprawy związane
z czasem pracy kierowców, stosownie do orzeczenia Sądu Najwyższego z dnia 19 listopada
2008 r. (Sygn. akt II PZP 11/08), na mocy którego pracownicy zatrudnieni na stanowisku
kierowcy zostali pozbawieni świadczeń z tytułu podróży służbowej w ramach wykonywanej
pracy.
Proponowane rozwiązanie umożliwi jednoznaczną kwalifikację podróży służbowej. Tym
samym przedsiębiorcy nie poniosą dodatkowych kosztów z tytułu kosztów osobowych
zatrudnionych pracowników.
Art. 5
18

Proponowana zmiana spowoduje rozłożenie w czasie kosztów przedsiębiorców prowadzących
ośrodek szkolenia na budowę infrastruktury niezbędnej do prowadzenia szkolenia

w warunkach specjalnych.
Pozostałe przepisy stanowiące o redakcyjnej i legislacyjnej spójności projektu nie rodzą
skutków finansowych.


19