Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt

Art. 32d. Po przeprowadzeniu kontroli, o której mowa w art. 30 ust. 3, Agencja
dokonuje aktualizacji stanu siedziby stada zgodnie ze stanem faktycznym.”;

28) w art. 33 w ust. 1:

a) pkt 1 i 2 otrzymują brzmienie:

„1) będąc posiadaczem zwierzęcia gospodarskiego lub podmiotem prowadzącym
rzeźnię, miejsce gromadzenia zwierząt, zakład przetwórczy lub spalarnię, nie
zgłasza kierownikowi biura siedziby stada, rzeźni, zakładu przetwórczego
lub spalarni w celu nadania numeru siedziby stada, numeru rzeźni lub
numeru zakładu przetwórczego lub spalarni,
2) będąc podmiotem prowadzącym zakład przetwórczy lub spalarnię, nie zgłasza
unieszkodliwienia zwłok zwierząt gospodarskich kierownikowi biura
w terminie 7 dni od dnia tego unieszkodliwienia,”,

b) pkt 6 otrzymuje brzmienie:

„6) wbrew obowiązkowi określonemu w art. 17 ust. 3a nie niszczy kolczyka lub
duplikatu kolczyka albo kolczyka lub duplikatu kolczyka zawierającego
elektroniczny identyfikator w sposób uniemożliwiający jego powtórne
wykorzystanie lub niszczy go bez nadzoru urzędowego lekarza weterynarii,”,

c) pkt 10 otrzymuje brzmienie:

„10) będąc posiadaczem zwierzęcia gospodarskiego, z wyłączeniem podmiotu
prowadzącego rzeźnię, zarobkowy transport zwierząt oraz przetrzymującego
świnie w miejscach gromadzenia zwierząt albo na wystawach, pokazach lub
konkursach, nie prowadzi księgi rejestracji lub, będąc podmiotem
25


przetrzymującym zwierzęta na wystawach, pokazach lub konkursach, nie
prowadzi ewidencji zwierząt przywiezionych do tych miejsc,”,

d) pkt 13 otrzymuje brzmienie:

„13) będąc posiadaczem zwierzęcia gospodarskiego lub podmiotem
prowadzącym zakład przetwórczy lub spalarnię, nie zgłasza kierownikowi
biura informacji, o których mowa w art. 12 ust. 1, 3 i 6,”,

e) dodaje
się pkt 15 w brzmieniu:

„15) nabywa zwierzęta gospodarskie nieoznakowane lub bez wymaganego dla
bydła i koniowatych paszportu lub duplikatu paszportu.”.

Art. 2. Do zamówień na kolczyki lub duplikaty kolczyków złożonych, zgodnie
z art. 21 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy,
stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 3. 1. Dostawcy kolczyków i duplikatów kolczyków, kolczyków i duplikatów
kolczyków zawierających elektroniczne identyfikatory lub czytników elektronicznych
identyfikatorów wpisani, przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, na listę dostawców,
o której mowa w art. 26 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, są obowiązani do złożenia
wniosku o wpisanie na tę listę, o którym mowa w art. 26 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1,
w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie tej
ustawy.
2. Umowa z dostawcą, o którym mowa w ust. 1, który w terminie 6 miesięcy od dnia
wejścia w życie niniejszej ustawy nie dopełnił obowiązku, o którym mowa w ust. 1, zostaje
rozwiązana z mocy prawa po upływie tego terminu.

26



Art. 4. Podmioty prowadzące w dniu wejścia w życie niniejszej ustawy rzeźnię, której
prowadzenie zgodnie z dotychczasowymi przepisami nie wymagało zgłoszenia kierownikowi
biura powiatowego Agencji Restrukturyzacji i Modernizacji Rolnictwa w celu nadania
numeru tej rzeźni, a zgodnie z przepisami niniejszej ustawy wymaga takiego zgłoszenia, są
obowiązane w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy dokonać tego zgłoszenia.

Art. 5. Numery miejsca unieszkodliwiania zwłok zwierząt gospodarskich, nadane
zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy wymienionej w art. 1, stają się z dniem wejścia w życie
niniejszej ustawy numerami zakładów przetwórczych lub spalarni.

Art. 6. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 15 ust. 2, art. 21 ust. 4 oraz
art. 32 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1 zachowują moc do dnia wejścia
w życie przepisów wykonawczych wydanych odpowiednio na podstawie art. 15 ust. 4, art. 22
ust. 6 oraz art. 32 ust. 3 ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą,
nie dłużej jednak niż przez 24 miesiące od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy.


Art. 7. Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2009 r.


03/26-kt
27
UZASADNIENIE
Głównym celem zmiany ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji
i rejestracji zwierząt (Dz. U. z 2008 r. Nr 204, poz. 1281) jest realizacja obowiązku przyjęcia
przez Rzeczpospolitą Polską przepisów wykonujących przepisy rozporządzenia Komisji
(WE) nr 504/2008 z dnia 6 czerwca 2008 r. wykonującego dyrektywy Rady 90/426/EWG
i 90/427/EWG w odniesieniu do metod identyfikacji koniowatych (Dz. Urz. UE L 149
z 7.06.2008, str. 3).

Dotychczas kwestie związane z identyfikacją i rejestracją zwierząt koniowatych były
uregulowane w decyzji Komisji 93/623/EWG z dnia 20 października 1993 r. ustanawiającej
dokument identyfikacyjny (paszport) towarzyszący zarejestrowanym zwierzętom z rodziny
koniowatych (Dz. Urz. WE L 298 z 3.12.1993, str. 45, z późn. zm.; Dz. Urz. UE Polskie
wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 15, str. 207, z późn. zm.) oraz w decyzji Komisji 2000/68/WE
z dnia 22 grudnia 1999 r. zmieniającej decyzję Komisji 93/623/EWG oraz ustanawiającej
identyfikację hodowlanych i rzeźnych zwierząt z rodziny koniowatych (Dz. Urz. WE L 23
z 28.01.2000, str. 189; Dz. Urz. UE Polskie wydanie specjalne, rozdz. 3, t. 28, str. 189),
których postanowienia zostały wdrożone w przepisach ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r.
o systemie identyfikacji i rejestracji zwierząt. Decyzja 93/623/EWG wprowadziła metodę
identyfikacji zarejestrowanych zwierząt z rodziny koniowatych w trakcie ich przemieszczania
do celów kontroli zdrowia zwierząt, natomiast decyzja 2000/68/WE określiła zasady
w odniesieniu do dokumentu identyfikacyjnego, w który są zaopatrywane zwierzęta z rodziny
koniowatych podczas przemieszczania. Jednakże decyzje te zostały w różny sposób wdrożone
w państwach członkowskich Unii Europejskiej, w związku z tym, aby na terytorium Unii
Europejskiej obowiązywały jednolite zasady identyfikacji i rejestracji zwierząt koniowatych,
kwestie z tym związane zostały uregulowane w rozporządzeniu wspólnotowym, bezpośrednio
obowiązującym w systemie prawnym każdego państwa członkowskiego Unii Europejskiej.
Wyżej wymienione decyzje zostaną uchylone z dniem wejścia w życie rozporządzenia
nr 504/2008, tj. z dniem 1 lipca 2009 r. (art. 25 rozporządzenia nr 504/2008).
Znaczna część przepisów ustawy z dnia 2 kwietnia 2004 r. o systemie identyfikacji
i rejestracji zwierząt wdrażających przepisy decyzji 93/623/EWG i 2000/68/WE, w związku
z wejściem w życie rozporządzenia nr 504/2008, nie ulega większym zmianom,
z wyłączeniem tych, które obecnie są uregulowane w rozporządzeniu nr 504/2008

(vide: nowe brzmienie pkt 4 w art. 3 ust. 1 ustawy – art. 1 pkt 4 projektu ustawy).


W związku z wejściem w życie rozporządzenia nr 504/2008, w celu prawidłowego
funkcjonowania i rozumienia systemu identyfikacji rejestracji koniowatych określonego
w
przepisach tego rozporządzenia, należało dokonać niezbędnych zmian w ustawie
w zakresie m.in. terminologii. Dlatego wprowadzono definicje koniowatego oraz posiadacza
zwierzęcia – w przypadku koniowatego (art. 1 pkt 3 lit. a i d projektu ustawy).
Art. 21 rozporządzenia nr 504/2008 określa, jakie dane obejmuje rejestr koniowatych,
w związku z tym proponuje się nadać nowe brzmienie art. 13 ustawy (art. 1 pkt 9 projektu
ustawy), w którym odesłano do przepisów rozporządzenia nr 504/2008, rezygnując
jednocześnie z upoważnienia dla ministra właściwego do spraw rolnictwa do określenia,
w drodze rozporządzenia, szczegółowego zakresu danych zamieszczanych w rejestrze
koniowatych.
Dodanie w ustawie art. 13a (art. 1 pkt 10 projektu ustawy) stanowi wykonanie
przepisu zawartego w art. 23 ust. 1 rozporządzenia nr 504/2008, zgodnie z którym państwo
członkowskie Unii Europejskiej może podjąć decyzję nakładającą na instytucję wydającą
obowiązek wprowadzania informacji określonych w art. 21 tego rozporządzenia, dotyczących
koniowatych urodzonych lub zidentyfikowanych na jego terytorium, do centralnej bazy
danych, lub decyzję przesądzającą, że baza danych instytucji podlega połączeniu w sieci ze
wspomnianą centralną bazą danych. Projektowany przepis art. 13a określa, że tworzy się
centralną bazę danych w rozumieniu art. 23 ust. 1 rozporządzenia nr 504/2008, której
prowadzenie powierza się podmiotowi, o którym mowa w art. 5 pkt 2 ustawy, tj. Polskiemu
Związkowi Hodowców Koni (PZHK). PZHK posiada największy na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej zbiór danych dotyczących zarejestrowanych koni (ok. 350 tys.
sztuk). Pozostałe podmioty prowadzące rejestry koniowatych (tj. Polski Klub Wyścigów
Konnych, Związek Hodowców i Przyjaciół Wschodniopruskiego Konia Pochodzenia
Trakeńskiego w Polsce, Polskie Towarzystwo Kuce Szetlandzkie oraz Stowarzyszenie
Hodowców i Użytkowników Kłusaków), posiadają znacznie mniejsze liczby
zarejestrowanych koni (od ok. 50 do ok. 6.000 sztuk). W związku z tym wydaje się celowe,
aby PZHK prowadził tę bazę. Natomiast pozostałe podmioty będą przekazywały wyżej
wymienione informacje niezwłocznie do centralnej bazy danych. Za przekazywanie
i wprowadzenie tych informacji oraz ich przechowywanie będą pobierane opłaty. Minister
właściwy do spraw rolnictwa określi, w drodze rozporządzenia, sposób przekazywania do
centralnej bazy danych wyżej wymienionych informacji oraz wysokość i sposób pobierania
opłaty za przekazywanie i wprowadzenie tych informacji do centralnej bazy danych oraz ich
przechowywanie.
2