Komisyjny projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń

Druk nr 1669

Warszawa, 4 grudnia 2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Komisja Nadzwyczajna „Przyjazne

Państwo” do spraw związanych
z ograniczaniem biurokracji
NPP-020-96-2008



Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej



Na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu Komisja Nadzwyczajna
„Przyjazne Państwo” do spraw związanych z ograniczaniem biurokracji wnosi
projekt ustawy:

- o zmianie ustawy - Kodeks wykroczeń.

Do reprezentowania stanowiska Komisji w pracach nad projektem ustawy
została upoważniona poseł Hanna Zdanowska .


Przewodniczący Komisji


(-) Janusz Palikot






projekt

USTAWA

z dnia ......................

o zmianie ustawy – Kodeks wykroczeń


Art. 1.
W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz.U. z 2007 r. Nr 109, poz. 756
oraz z 2008 r. Nr 141, poz. 888) w art. 144 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Kto na terenach przeznaczonych do użytku publicznego, w miejscach innych niż
wyznaczone dla celów rekreacji przez właściwe organy gminy, niszczy lub uszkadza
roślinność albo depcze trawnik lub zieleniec lub też dopuszcza do niszczenia ich
przez zwierzęta znajdujące się pod jego nadzorem,
podlega karze grzywny do 1000 złotych albo karze nagany.”.

Art. 2.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.


















UZASADNIENIE

1.Wyjaśnienie celu ustawy.

Zmiana przepisu art. 144 kodeksu wykroczeń ma na celu swobodną i niczym nie
ograniczoną możliwość korzystania z trawników miejskich w celach rekreacyjnych
i wypoczynkowych. Przedstawiony projekt zmierza w kierunku uzyskania możliwości
nieskrępowanego korzystania z terenów przeznaczonych do użytku publicznego
- w szczególności zieleńców i trawników. Przewidywana zmiana czerpie swoje źródła
z praktyki krajów Europy Zachodniej, gdzie nagminnym zachowaniem jest korzystanie
w czasie przerw w pracy lub weekendów z miejskich trawników lub zieleńców w celu
odpoczynku.

Ustawa ma na celu poprawę warunków środowiska miejskiego, w którym zwraca się
większą uwagę na wpływ urbanizacji na środowisko. Ma również na celu ochronę przed
wpływem rozwoju miasta, który wpływa niekorzystnie na zieleń w mieście poprzez:
zmniejszenie ilości terenów zielonych ze względu na działalności inwestycyjną, zmniejszenie
różnorodności biologicznej, zmniejszenie ilości terenów leśnych. Ustawa daje gwarancję, aby
zieleń miejska mogła spełnić w pełni swoją funkcję potrzebną do stworzenia lokalnej polityki
ochrony przyrody w mieście.

2. Przedstawienie stanu obecnego.

W aktualnym stanie prawnym przepisy kodeksu wykroczeń penalizują sytuacje
korzystania z trawników i zieleńców traktując te zachowania jako wykroczenie. Dotyczy to
również właścicieli zwierząt biegających i zanieczyszczających trawniki bądź zieleńce.
Kodeks
wykroczeń przewiduje dwa istotne, różniące się od siebie pod względem dóbr
chronionych, wykroczenia. Przedmiotem ochrony według stanu obecnego jest należyty stan
roślinności na terenach przeznaczonych do użytku publicznego.

3. Różnice między dotychczasowym a przewidywanym stanem prawnym.

Projektowana zmiana wprowadzi możliwość nieskrępowanego korzystania
z trawników lub zieleńców w celach rekreacyjnych. Nie spowoduje ograniczenia
odpowiedzialności za niszczenie roślinności przez człowieka jak również nie ograniczy



odpowiedzialności właścicieli za dopuszczenie do niszczenia przez zwierzęta znajdujące się
pod ich nadzorem.

4. Oczekiwane skutki społeczne, gospodarcze, finansowe i prawne.

Projekt zapewni możliwość kontaktu człowieka z przyrodą, znalezienia wytchnienia
i rekreacji na świeżym powietrzu. W ten sposób projekt może poprawić warunki zdrowotne
mieszkańców miast poprzez pozytywne oddziaływanie zieleni. Zieleń miejska jest często
jednym łącznikiem człowieka ze światem przyrody.
Jednakże nie można zanegować treści art. 144 kodeksu wykroczeń, który za niszczenie
roślinności (deptanie trawników) przewiduje kary administracyjne. Inicjatywa zmniejszenia
dolegliwości tego artykułu w przypadku korzystania przez społeczeństwo z terenów
publicznych (parków, terenów zielonych, trawników) wydaje się słuszna. Jednak dla
zmniejszenie penalizacji tego przepisu wydaje się celowe wprowadzenie pewnych warunków
korzystania przez społeczeństwo z miejsc do wypoczynku. Miejsca dostępne dla
społeczeństwa powinny określać każdorazowo organy gminy w uchwałach publikowanych do
wiadomości publicznej.

W praktyce często jednak ze względu na presje inwestycyjne ilość zieleni w mieście
maleje albo zaspokaja wyłącznie potrzeby estetyczne, a w mniejszej części zdrowotnie.
Projekt może zapewnić ochronę istnienia różnorakiej zieleni w mieście, może być również
wykorzystany do prowadzenie działalności edukacyjnej, zarówno przyrodniczej jaki
i ekologicznej. Działania edukacyjne na takich terenach prowadzone są często w ramach zajęć
szkolnych przez pedagogów lub przedstawicieli organizacji społecznych opiekującym się
danym terenem.
Wprowadzenie w życie projektowanej zmiany nie wywołuje skutków finansowych dla
budżetu państwa.
Nie
powinno
także przyczynić się do istotnego uszczuplenia dochodów, bądź
zwiększenia wydatków jednostek samorządu terytorialnego. Dochody budżetu gminy z tytułu
„kar pieniężnych i grzywien określonych w odrębnych przepisach”1 nie stanowią istotnej
pozycji budżetowej. Dla przykładu łączne wpływy do budżetu Miasta Płock z tytułu kar
pieniężnych i grzywien nałożonych przez Straż Miejską w 2007 r.

1 w ramach tej pozycji znajdują się również wpływy z tytułu wykroczeń określonych w art. 144 Kodeksu
wykroczeń



wyniosły 211.467,73 zł (0,05% dochodów ogółem), w tym z tytułu art. 144 oraz art. 1452
15.160 zł, co stanowi zaledwie 0,004% dochodów ogółem.
Należy podkreślić, że projektowana zmiana nie likwiduje kar za niszczenie
roślinności, a jedynie ma na celu wprowadzenie możliwości nieskrępowanego korzystania
z wyznaczonych terenów zielonych w celach rekreacyjnych.

5. Ocena zgodności z prawem Unii Europejskiej.

Projekt ustawy o zmianie ustawy nie jest objęty prawem Unii Europejskiej.






















2 zanieczyszczanie lub zaśmiecanie miejsc dostępnych dla publiczności, a w szczególności dróg, ulic,
placów, ogrodów, trawników lub zieleńców,