Rządowy projekt ustawy o dyscyplinie wojskowej
projekt dotyczy: unormowania zasad i trybu wyróżniania żołnierzy i byłych żołnierzy, pododdziałów, oddziałów i instytucji wojskowych, a także zasad reagowania na naruszenia dyscypliny wojskowej oraz ponoszenia przez żołnierzy odpowiedzialności dyscyplinarnej
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 1666
- Data wpłynięcia: 2009-02-02
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o dyscyplinie wojskowej
- data uchwalenia: 2009-10-09
- adres publikacyjny: Dz.U. Nr 190, poz. 1474
1666
z aresztu, przyjęcie do depozytu i zwrot z depozytu jego rzeczy odnotowuje się
w dokumentacji izby zatrzymań.
2. Komendant lub profos aresztu zawiadamia natychmiast dowódcę jednostki wojskowej,
w której ukarany pełni czynną służbę wojskową, oraz właściwy wojskowy sąd garnizonowy o
przyjęciu ukaranego do aresztu i zwolnieniu z niego, podając datę i godzinę przyjęcia lub zwolnienia.
§ 19. 1. Przy przyjęciu do aresztu ukarany jest obowiązany przekazać do depozytu
dokumenty, przedmioty, środki lub substancje, których posiadanie jest zabronione na
podstawie przepisów dotyczących izb zatrzymań.
2. W sprawach dotyczących deponowania pieniędzy, prowadzenia ewidencji depozytu
oraz zwrotu rzeczy przyjętych do depozytu stosuje się odpowiednio przepisy obowiązujące
w izbie zatrzymań.
§ 20. 1. Przy przyjęciu do aresztu oraz w razie potrzeby uzasadnionej wyłącznie
względami bezpieczeństwa w areszcie, ukarany podlega w każdym czasie kontroli osobistej.
Kontroli podlega w szczególności odzież, bielizna i obuwie ukaranego oraz pomieszczenie,
w którym stale lub czasowo przebywa, a także przedmioty dostarczone mu przez inną osobę
lub przekazywane przez niego innym osobom, z wyjątkiem korespondencji.
2. Paczki otrzymane przez ukaranego podlegają kontroli w jego obecności. W paczkach
nie mogą być dostarczane artykuły, których sprawdzenie jest niemożliwe bez naruszenia
w istotny sposób ich substancji, oraz artykuły w opakowaniach utrudniających kontrolę ich
zawartości.
3. Kontrolę osobistą przeprowadza się z poszanowaniem godności i praw człowieka,
w sposób możliwie najmniej naruszający dobra osobiste ukaranego. W szczególności kontroli
osobistej dokonuje się przez żołnierza tej samej płci i w pomieszczeniu niedostępnym
w czasie kontroli dla osób postronnych.
§ 21. Ukarany ma prawo bezzwłocznie po przyjęciu go do aresztu zawiadomić o miejscu
swojego pobytu rodzinę lub inną osobę bliską.
§ 22. 1. Ukaranego umieszcza się w celi mieszkalnej wieloosobowej lub jednoosobowej,
z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.
2. W jednej celi umieszcza się ukaranych tych samych korpusów osobowych i tej samej płci.
3. W celi jednoosobowej można umieścić ukaranego, gdy wynika to z zaleceń lekarza lub
psychologa.
§ 23. 1. Ukarani przebywają w areszcie pod nadzorem profosa lub komendanta aresztu.
2. Komendant i profos aresztu mają obowiązek podejmowania działań niezbędnych
w celu zapewnienia bezpieczeństwa osobistego ukaranym.
3. Areszt jest ochraniany na zasadach określonych w odrębnych przepisach.
§ 24. Ukaranego przyjętego do aresztu niezwłocznie informuje się o jego prawach
i obowiązkach, w tym umożliwia się mu zapoznanie się z przepisami niniejszego
rozporządzenia dotyczącymi wykonywania kary dyscyplinarnej aresztu izolacyjnego.
- 7 -
§ 25. 1. Ukarany ma prawo:
1) kontaktowania
się z rodziną i innymi osobami bliskimi;
2) prowadzenia
korespondencji;
3) składania skarg i wniosków;
4) do opieki lekarskiej;
5) wykonywania praktyk religijnych i korzystania z zorganizowanej posługi religijnej;
6) do
wyżywienia, według norm określonych w odrębnych przepisach;
7) otrzymywania paczek i przekazów pocztowych;
8) dysponowania
pieniędzmi;
9) dokonywania zakupów;
10) poruszania się po areszcie w czasie i miejscach ustalonych w porządku dnia;
11) do spaceru i wypoczynku;
12) korzystania z książek i prasy.
2. Korzystanie przez ukaranego z przysługujących mu praw następuje w sposób
nienaruszający praw innych osób oraz niezakłócający ustalonego w areszcie porządku dnia.
§ 26.
1.
Ukarany ma prawo do odwiedzin rodziny, a innych osób bliskich - za
zezwoleniem komendanta lub profosa aresztu. Odwiedziny trwają sześćdziesiąt minut, a za
zezwoleniem komendanta lub profosa aresztu mogą być przedłużone.
2. Odwiedziny, o których mowa w ust. 1, mogą odbywać się:
1) jeden raz w ciągu doby;
2) nie więcej niż z dwiema osobami jednocześnie.
3. W uzasadnionych przypadkach komendant lub profos aresztu może zezwolić na
zwiększenie liczby odwiedzin w ciągu doby lub na większą liczbę osób odwiedzających.
4. Na polecenie komendanta aresztu odwiedziny odbywają się w obecności profosa,
w sposób umożliwiający bezpośredni kontakt ukaranego z osobą odwiedzającą.
5.
Sposób odbywania odwiedzin profos aresztu podaje do wiadomości osobom
odwiedzającym.
6. W razie naruszenia przez ukaranego lub osobę odwiedzającą ustalonego sposobu
odbywania odwiedzin, mogą być one przerwane lub zakończone przez komendanta lub
profosa aresztu przed czasem przeznaczonym na odwiedziny.
§ 27. 1. Korespondencja ukaranego nie podlega cenzurze.
2. Ukaranemu udostępnia się, jeżeli o to wnosi, przedmioty niezbędne do prowadzenia
korespondencji.
§ 28. 1. Ukarany ma prawo bezpośredniego zwracania się ze sprawami osobistymi do
komendanta lub profosa aresztu oraz ze skargami i wnioskami związanymi z wykonywaniem
kary aresztu izolacyjnego - do osób uprawnionych do kontroli wykonywania tej kary.
2. Składanie skarg i wniosków zbiorowych, jak również przez pojedynczych ukaranych
w imieniu ogółu lub grupy ukaranych, jest niedozwolone.
- 8 -
§ 29. 1. Skargę lub wniosek ukaranego, związane z działalnością aresztu, jego komendant
przedstawia bezzwłocznie dowódcy jednostki wojskowej, któremu areszt podlega, informując
go o terminie zwolnienia ukaranego z aresztu, a inne przesyła organom wskazanym przez
ukaranego.
2. Organ właściwy do załatwienia skargi lub wniosku, o których mowa w ust. 1, powiadamia
ukaranego, za pośrednictwem komendanta aresztu, o sposobie ich załatwienia, w terminie nie
dłuższym niż trzy dni od dnia ich otrzymania, a jeżeli został on już zwolniony z aresztu - za
pośrednictwem przełożonego żołnierza, w terminie określonym w odrębnych przepisach.
3. Skargi i wnioski, o których mowa w ust. 1, oraz sposób ich załatwienia są
ewidencjonowane w książce skarg i wniosków, znajdującej się w izbie zatrzymań, przy której
utworzono areszt.
§ 30. 1. Ukarany ma prawo, w sposób nienaruszający zasad tolerancji i niezakłócający
ustalonego w areszcie porządku dnia, wykonywać praktyki religijne na terenie aresztu.
2. Ukarany może, za zgodą komendanta lub profosa aresztu, korzystać z indywidualnej
posługi religijnej w terminach innych, niż określa to ustalony w areszcie porządek dnia.
§ 31. 1. Ukarany odbywa karę dyscyplinarną aresztu izolacyjnego w umundurowaniu
polowym bez pasa i w obuwiu bez sznurowadeł.
2. Ukaranemu wydaje się:
1) ubranie robocze - jeżeli prace przez niego wykonywane lub względy higieny to
uzasadniają;
2) na noc - piżamę, materac, koc, prześcieradło i poduszkę z poszewką, a gdy temperatura
w celi wynosi poniżej +18°C - dodatkowy koc;
3) bieliznę odpowiednią do pory roku;
4) środki do utrzymania higieny osobistej, jeżeli ich nie posiada.
§ 32. 1. Ukarany karą dyscyplinarną aresztu izolacyjnego ma prawo posiadania w celi
trwałych artykułów żywnościowych i przedmiotów osobistego użytku, z wyjątkiem tych,
których posiadanie jest niedozwolone ze względu na bezpieczeństwo w areszcie, a także
wyrobów tytoniowych, notatek, listów, fotografii, przedmiotów kultu religijnego, materiałów
piśmiennych, książek, prasy codziennej i czasopism.
2. Artykuły żywnościowe uznane przez lekarza albo komendanta lub profosa aresztu za
nienadające się do spożycia podlegają zniszczeniu w obecności ukaranego. Zniszczenia
dokonuje komendant lub profos aresztu.
§ 33. 1. Ukarany korzysta z niezbędnego dla zdrowia wypoczynku, w szczególności
z prawa do co najmniej godzinnego spaceru w wyznaczonym miejscu, na wolnym powietrzu
i ośmiogodzinnego nieprzerwanego czasu przeznaczonego na sen w ciągu doby.
2. W razie naruszenia przez ukaranego ustalonego sposobu odbywania spaceru, spacer
może być zakończony przez komendanta lub profosa aresztu przed czasem.
- 9 -
§ 34. 1. W przypadku śmierci najbliższego członka rodziny lub innego istotnego dla
ukaranego zdarzenia, ma on prawo zwrócić się do właściwego wojskowego sądu
garnizonowego z wnioskiem o przerwanie wykonywania kary.
2. Wojskowy sąd garnizonowy wniosek rozpatruje niezwłocznie.
§ 35. 1. Dowódca jednostki wojskowej, któremu podlega areszt, ustala porządek dnia
w areszcie.
2. Porządek dnia w areszcie określa w szczególności:
1) wykonywanie zadań służbowych w wymiarze do 8 godzin;
2) czas wykonywania prac porządkowych w areszcie;
3) czas i miejsce spożywania posiłków;
4) zasady i czas poruszania się ukaranych po terenie aresztu;
5) czas, miejsce i sposób odbywania spacerów;
6) czas i miejsce palenia tytoniu;
7) czas i sposób korzystania z kąpieli;
8) terminy, miejsce, czas i sposób dokonywania zakupów oraz odbywania odwiedzin;
9) czas i miejsce korzystania z posług religijnych;
10) terminy i miejsce przyjmowania ukaranych w sprawach skarg i wniosków, a także
przyjmowania przez lekarza lub psychologa;
11) ośmiogodzinny czas w porze nocnej przeznaczony na sen.
3. Ukaranego zaznajamia się z obowiązującym w areszcie porządkiem dnia przy
przyjęciu do aresztu.
§ 36. 1. Zadania służbowe na rzecz jednostki wojskowej, wykonywane przez ukaranego,
miejsce i czas ich wykonywania oraz przełożonego sprawującego kontrolę nad ich
wykonywaniem, dowódca jednostki wojskowej, na rzecz której mają być one wykonywane,
zgłasza komendantowi lub profosowi aresztu.
2. Rodzaj zadań, o których mowa w ust. 1, oraz miejsce i czas ich wykonywania przez
ukaranego w danym dniu stwierdza się w książce meldunków prowadzonej przez komendanta
lub profosa aresztu.
§ 37. 1. Ukarany jest obowiązany do:
1) przestrzegania przepisów niniejszego rozporządzenia dotyczących wykonywania kary
dyscyplinarnej aresztu izolacyjnego oraz ustalonego w areszcie porządku dnia;
2) wykonywania rozkazów komendanta i profosa aresztu, a także poleceń przełożonych
kontrolujących wykonywanie zadań służbowych na rzecz jednostki wojskowej;
3) wykonywania prac porządkowych w areszcie;
4) dbania o:
a) higienę osobistą, jak również należyty stan i czystość pomieszczeń, w których
przebywa,
b) mienie aresztu;
5) poddania się kontroli osobistej.
- 10 -
2. Wobec ukaranego, który stwarza zagrożenia dla życia lub zdrowia własnego lub innej
osoby, niszczy mienie lub uszkadza przedmioty, w celu przywrócenia porządku i dyscypliny
wojskowej, można wezwać żołnierzy wojskowych organów porządkowych lub andarmerii
Wojskowej.
§ 38. Spośród ukaranych umieszczonych w celi wieloosobowej komendant aresztu
wyznacza starszego celi. Do obowiązków starszego celi należy dbałość o przestrzeganie przez
ukaranych ustalonego w areszcie porządku dnia oraz obowiązków, o których mowa w § 39
ust. 1 pkt 4, a także informowanie komendanta lub profosa aresztu o potrzebach bytowych
i zdrowotnych ukaranych.
§ 39. 1. Tryb kontrolowania przez sędziów i prokuratorów wojskowych wykonywania
kary dyscyplinarnej aresztu izolacyjnego określają odrębne przepisy.
2. Prawo kontrolowania warunków, jakim powinny odpowiadać pomieszczenia aresztu
oraz kontrolowania dokumentacji prowadzonej przez obsługę aresztu mają dowódca jednostki
wojskowej, któremu podlega areszt, przełożeni tego dowódcy i osoby przez nich
upoważnione na piśmie, a także oficer inspekcyjny garnizonu i jego pomocnik.
3. Dowódca jednostki wojskowej, któremu podlega areszt, jest obowiązany co najmniej
raz w miesiącu kontrolować pomieszczenia aresztu.
4. Osobom upoważnionym do kontroli aresztu komendant lub profos aresztu
niezwłocznie umożliwiają jej przeprowadzenie, w tym rozmowę z ukaranymi bez udziału
innych osób, wgląd w dokumentację i lustrację wszystkich pomieszczeń aresztu.
5. Osoby przeprowadzające kontrolę aresztu odnotowują ten fakt w książce meldunków
prowadzonej przez obsługę aresztu.
§ 40. 1. Komendant lub profos aresztu są obowiązani natychmiast zawiadomić:
1) komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej andarmerii Wojskowej lub
prokuratora wojskowego o każdym przypadku popełnienia przez żołnierza odbywającego
karę - przestępstwa ściganego z urzędu lub wykroczenia;
2) dowódcę jednostki wojskowej - o każdym przypadku popełnienia przez żołnierza
odbywającego karę - przestępstwa, wykroczenia lub przewinienia dyscyplinarnego.
2. W przypadku stwierdzenia zgonu ukaranego komendant lub profos aresztu jest
obowiązany niezwłocznie zawiadomić:
1) lekarza;
2) komendanta właściwej terytorialnie jednostki organizacyjnej andarmerii Wojskowej lub
prokuratora wojskowego;
3) dowódcę jednostki wojskowej, któremu areszt podlega;
4) dowódcę jednostki wojskowej, w której żołnierz pełni służbę wojskową.
§ 41. Ukaranego zwalnia się bezzwłocznie z aresztu:
1) po odbyciu kary;
2) w razie uchylenia kary;
3) w razie zmiany kary na inną albo na środek dyscyplinarny;



Projekty ustaw
Elektromobilność dojrzewa. Auta elektryczne kupujemy z rozsądku, nie dla idei