Rządowy projekt ustawy o dyscyplinie wojskowej

„§ 3. ołnierze innej służby niż zasadnicza odbywają karę ograniczenia wolności, pozo-
stając w określonym miejscu w dyspozycji przełożonego w czasie od zakończenia
zajęć służbowych przez 4 godziny 2 dni w tygodniu. Sąd może również orzec po-
trącenie od 5 do 15 % miesięcznego zasadniczego uposażenia na wskazany cel spo-
łeczny.”;
2) art. 338 otrzymuje brzmienie:
„Art. 338. § 1. ołnierz, który co najmniej dwukrotnie w okresie nie dłuższym niż trzy miesiące
samowolnie opuszcza swoją jednostkę lub wyznaczone miejsce przebywania
albo samowolnie poza nimi pozostaje w wymiarze nieprzekraczającym jednora-
zowo 48 godzin,
podlega karze ograniczenia wolności.
§ 2. ołnierz, który samowolnie opuszcza swoją jednostkę lub wyznaczone miejsce
przebywania albo samowolnie poza nimi pozostaje na okres powyżej 48 godzin,
nie dłużej jednak niż na okres powyżej 7 dni,
podlega karze ograniczenia wolności, karze aresztu wojskowego do roku albo
pozbawienia wolności do roku.
§ 3. ołnierz, który samowolnie opuszcza swoją jednostkę lub wyznaczone miejsce
przebywania albo samowolnie poza nimi pozostaje na okres powyżej 7 dni,
podlega karze aresztu wojskowego albo pozbawienia wolności do lat 3.
§ 4. ciganie przestępstwa określonego w § 1 i 2 następuje na wniosek dowódcy jed-
nostki wojskowej.
§ 5. Przepisów § 1 – 3 nie stosuje się do żołnierzy zawodowych.”;
3) w art. 341 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Tej samej karze podlega żołnierz innej służby niż zasadnicza, który nie wykonu-
je obowiązku z niej wynikającego.”.
Art. 91.
W ustawie z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89,
poz. 555, z późn. zm.3)) art. 659 otrzymuje brzmienie:
55
„Art. 659. § 1. W sprawach o przestępstwa ścigane na wniosek dowódcy jednostki woj-
skowej uprawnienia pokrzywdzonego lub instytucji określone w art. 306, a w wypadku prze-
widzianym w art. 330 § 2 – również określone w art. 55 § 1, przysługują temu dowódcy.

§ 2. Uprawnienia i obowiązki dowódcy jednostki wojskowej przysługują odpowiednio
kierownikowi instytucji cywilnej, w której żołnierz pełni służbę wojskową.”.
Art. 92.
W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach
o wykroczenia (Dz. U. z 2008 r. Nr 133, poz. 848, Nr 214, poz. 1344 i Nr 237, poz. 1651) po
art. 10 dodaje się art. 10a w brzmieniu:
„Art. 10a. § 1. W sprawach o wykroczenia, o których mowa w art. 10 § 1 pkt 1, ściganie
następuje na wniosek dowódcy jednostki wojskowej lub kierownika insty-
tucji cywilnej, w której żołnierz pełni służbę wojskową.
§
2.
W przypadku nieskierowania wniosku o ściganie, o którym mowa
w § 1, dowódca jednostki wojskowej lub kierownik instytucji cywilnej
wszczyna wobec sprawcy czynu postępowanie dyscyplinarne albo wydaje
polecenie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego albo występuje
z wnioskiem w tej sprawie do innego przełożonego dyscyplinarnego,
z zastrzeżeniem § 3.
§ 3. W przypadku popełnienia przez żołnierza wykroczenia, za które orzeka się
środki karne zakazu prowadzenia pojazdów, przepadku przedmiotów lub
nawiązki, nie wszczyna się postępowania dyscyplinarnego, a stosuje się
przepis art. 86 § 1.”.
Art. 93.
W ustawie z dnia 24 sierpnia 2001 r. o andarmerii Wojskowej i wojskowych organach
porządkowych (Dz. U. Nr 123, poz. 1353, z późn. zm.5)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 45 w ust. 1 w pkt 2 dodaje się lit. e w brzmieniu:
„e) dyżurny parku sprzętu technicznego.”;
2) w art. 46 w ust. 1 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) wykonywanie czynności przewidzianych dla wojskowych organów porządkowych
w przepisach o postępowaniu karnym, karnym skarbowym, karnym wykonawczym
56
i cywilnym oraz w przepisach o dyscyplinie wojskowej, a także o postępowaniu egze-
kucyjnym w administracji.”.
Rozdział 2
Przepisy przejściowe i dostosowujące
Art. 94.
1. Jeżeli przewinienie dyscyplinarne zostało popełnione przed dniem wejścia w życie
ustawy:
1) żołnierz ponosi odpowiedzialność dyscyplinarną na zasadach określonych w ustawie,
chyba że przepisy dotychczasowe są względniejsze;
2) jeżeli zostało wydane nieprawomocne orzeczenie w pierwszej instancji, postępowanie
dyscyplinarne prowadzi się do jego zakończenia według przepisów dotychczasowych;
3) jeżeli zostało wydane prawomocne orzeczenie, postępowanie dyscyplinarne w sprawie
jego wzruszenia prowadzi się według przepisów ustawy.
2. Po wejściu w życie ustawy nie wykonuje się kar dyscyplinarnych nieprzewidzianych
w ustawie.
3. Kary i środki dyscyplinarne niewykonane przed dniem wejścia w życie ustawy pod-
legają wykonaniu według przepisów ustawy.
4. Kadencja rzeczników dyscyplinarnych wyznaczonych przed dniem wejścia w życie
ustawy wygasa z dniem wyznaczenia nowych rzeczników dyscyplinarnych na podstawie
ustawy.
5. W stosunku do żołnierzy odbywających nadterminową zasadniczą służbę wojskową
po dniu 1 stycznia 2010 r. przepisy ustawy stosuje się odpowiednio jak wobec żołnierzy za-
wodowych.
Rozdział 3
Przepisy końcowe
Art. 95.
Traci moc ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. z 2002 r.
Nr 42, poz. 370 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 179, poz. 1750 oraz z 2007 r. Nr 176,
poz. 1242).
57
Art. 96.
Ustawa wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2010 r.
1) Niniejszą ustawą zmienia się: ustawę z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń, ustawę z dnia 6 czerwca
1997 r. – Kodeks karny, ustawę z dnia 6 czerwca 1997 r. – Kodeks postępowania karnego, ustawę z dnia
24 sierpnia 2001 r. – Kodeks postępowania w sprawach o wykroczenia, ustawę z dnia 24 sierpnia 2001 r.
o andarmerii Wojskowej i wojskowych organach porządkowych.
2) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2004 r. Nr 277, poz. 2742,
z 2005 r. Nr 180, poz. 1496, z 2006 r. Nr 104, poz. 708 i 711 i Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 107, poz. 732
i Nr 176, poz. 1242 oraz z 2008 r. Nr 171, poz. 1056, Nr 180, poz. 1109, Nr 206, poz. 1288, Nr 208,
poz. 1308 i Nr 223, poz. 1458.
3) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580,
Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r.
Nr 74, poz. 676, z 2003 r. Nr 17, poz. 155, Nr 111, poz. 1061 i Nr 130, poz. 1188, z 2004 r. Nr 51, poz. 514,
Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889, Nr 240, poz. 2405 i Nr 264, poz. 2641, z 2005 r. Nr 10, poz. 70, Nr 48,
poz. 461, Nr 77, poz. 680, Nr 96, poz. 821, Nr 141, poz. 1181, Nr 143, poz. 1203, Nr 163, poz. 1363, Nr 169,
poz. 1416 i Nr 178, poz. 1479, z 2006 r. Nr 15, poz. 118, Nr 66, poz. 467, Nr 95, poz. 659, Nr 104, poz. 708
i 711, Nr 141, poz. 1009 i 1013, Nr 167, poz. 1192 i Nr 226, poz. 1647 i 1648, z 2007 r. Nr 20, poz. 116,
Nr 64, poz. 432, Nr 80, poz. 539, Nr 89, poz. 589, Nr 99, poz. 664, Nr 112, poz. 766, Nr 123, poz. 849
i Nr 128, poz. 903 oraz z 2008 r. Nr 27, poz. 162, Nr 100, poz. 648, Nr 107, poz. 686, Nr 123, poz. 802,
Nr 182, poz. 1133, Nr 208, poz. 1308, Nr 214, poz. 1344, Nr 225, poz. 1485, Nr 234, poz. 1571 i Nr 237,
poz. 1651.
4) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1997 r. Nr 128, poz. 840, z 1999 r. Nr 64, poz. 729
i Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 48, poz. 548, Nr 93, poz. 1027 i Nr 116, poz. 1216, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071,
z 2003 r. Nr 111, poz. 1061, Nr 121, poz. 1142, Nr 179, poz. 1750, Nr 199, poz. 1935 i Nr 228, poz. 2255,
z 2004 r. Nr 25, poz. 219, Nr 69, poz. 626, Nr 93, poz. 889 i Nr 243, poz. 2426, z 2005 r. Nr 86, poz. 732,
Nr 90, poz. 757, Nr 132, poz. 1109, Nr 163, poz. 1363, Nr 178, poz. 1479 i Nr 180, poz. 1493, z 2006 r.
Nr 190, poz. 1409, Nr 218, poz. 1592 i Nr 226, poz. 1648, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 123, poz. 850,
Nr 124, poz. 859 i Nr 192, poz. 1378 oraz z 2008 r. Nr 90, poz. 560, Nr 122, poz. 782, Nr 171, poz. 1056,
Nr 173, poz. 1080 i Nr 214, poz. 1344.
5) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2001 r. Nr 154, poz. 1800, z 2002 r. Nr 74,
poz. 676 i Nr 89, poz. 804, z 2003 r. Nr 113, poz. 1070 i Nr 139, poz. 1326, z 2004 r. Nr 116, poz. 1203,
Nr 171, poz. 1800 i Nr 273, poz. 2703, z 2006 r. Nr 104, poz. 711 oraz z 2007 r. Nr 176, poz. 1242.



01/10-kt
58
UZASADNIENIE
Przepisy projektowanej ustawy o dyscyplinie wojskowej przewidują unormowanie zasad
i trybu wyróżniania żołnierzy i byłych żołnierzy, pododdziałów, oddziałów i instytucji
wojskowych, a także zasad reagowania na naruszenia dyscypliny wojskowej oraz ponoszenia
przez żołnierzy odpowiedzialności dyscyplinarnej, jak również trybu postępowania w tych
sprawach.
Aktualnie kwestie te określają:
1) ustawa z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. z 2002 r. Nr 42,
poz. 370 i Nr 240, poz. 2052, z 2003 r. Nr 179, poz. 1750 oraz z 2007 r. Nr 176,
poz. 1242);
2) art. 44 ustawy z dnia 21 maja 1963 r. o dyscyplinie wojskowej oraz o odpowiedzialności
żołnierzy za przewinienia dyscyplinarne i za naruszenia honoru i godności żołnierskiej
(Dz. U. z 1992 r. Nr 5, poz. 17, z 1997 r. Nr 117, poz. 753 i Nr 141, poz. 944 oraz
z 2001 r. Nr 85, poz. 925 i Nr 123, poz. 1353), pozostawiony w mocy przez ustawę z dnia
4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej (Dz. U. Nr 141, poz. 944).
W wykonaniu ustawy z dnia 4 września 1997 r. o dyscyplinie wojskowej zostało wydane
jedno rozporządzenie Rady Ministrów i jedenaście rozporządzeń Ministra Obrony
Narodowej.
Potrzeba dokonania gruntownej reformy wojskowych przepisów dyscyplinarnych wynika
przede wszystkim z:
1) profesjonalizacji
Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej i związanych z tym zmian form
pełnienia służby wojskowej;
2) nowych
zadań, realizowanych przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej, w tym poza
granicami państwa;
3) utrzymujących się zagrożeń dla dyscypliny – m.in. zjawiska używania narkotyków
i nadużywania alkoholu w warunkach służby wojskowej;
4) trudności ze stosowaniem obecnie obowiązującej ustawy, spowodowanych nadmiernie
rozbudowanymi procedurami i czasochłonnym dokumentowaniem czynności
dyscyplinarnych, co niejednokrotnie powodowało odstępowanie dowódców od
reagowania na przewinienia dyscyplinarne albo stosowanie pozaprawnych środków
wobec podporządkowanych żołnierzy;