Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw

Druk nr 1461

Warszawa, 5 grudnia 2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-211-08



Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy - Prawo o ustroju
sądów powszechnych oraz niektórych
innych ustaw wraz z projektami aktów
wykonawczych.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Sprawiedliwości.


(-) Donald Tusk
Projekt

U S T A W A
z dnia

o zmianie ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych oraz niektórych innych ustaw1)

Art. 1.
W ustawie z dnia 27 lipca 2001 r. – Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. Nr 98, poz. 1070,
z późn. zm.2)) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 77 w § 6 w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) miesięcznego ryczałtu – w kwocie nie wyższej niż 78 % podstawy ustalenia wynagrodzenia
zasadniczego sędziego, o której mowa w art. 91 § 1c,”;
2) w art. 91:
a) § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Wysokość wynagrodzenia sędziów, zajmujących równorzędne stanowiska sędziowskie,
różnicuje staż pracy lub pełnione funkcje.”,
b) uchyla się § 1a i 1b,
c) po § 1b dodaje się § 1c i 1d w brzmieniu:
„§ 1c. Podstawę ustalenia wynagrodzenia zasadniczego sędziego w danym roku stanowi
przeciętne wynagrodzenie w drugim kwartale roku poprzedniego, ogłaszane w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353,
z późn. zm.3)), z zastrzeżeniem § 1d.
§ 1d. Jeżeli przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w § 1c, jest niższe od przeciętnego
wynagrodzenia ogłoszonego za rok poprzedzający – przyjmuje się podstawę ustalenia
wynagrodzenia zasadniczego sędziego w dotychczasowej wysokości.”,
d) § 2 i 2a otrzymują brzmienie:
„§ 2. Wynagrodzenie zasadnicze sędziego określa się w stawkach, których wysokość ustala się
przy zastosowaniu mnożników odnoszonych do podstawy ustalenia wynagrodzenia
zasadniczego, o której mowa w § 1c. Mnożniki określa załącznik do ustawy.

§ 2a. Sędziemu obejmującemu stanowisko przysługuje wynagrodzenie zasadnicze w stawce
podstawowej. Jeżeli jednak sędzia obejmuje stanowisko w sądzie wyższym, a na
dotychczasowym stanowisku otrzymywał wynagrodzenie zasadnicze w stawce trzeciej
awansowej, na obejmowanym stanowisku przysługuje mu wynagrodzenie zasadnicze
w stawce pierwszej awansowej.”,
e) § 4 otrzymuje brzmienie:
„§ 4. Wynagrodzenie zasadnicze sędziego podwyższa się do stawki drugiej awansowej po
dziesięciu latach pracy na danym stanowisku sędziowskim lub na innym, odpowiednio
równorzędnym, stanowisku sędziego lub prokuratora. Przepis § 3 zdanie drugie stosuje się.”,
f) po § 4 dodaje się § 4a i 4b w brzmieniu:
„§ 4a. Wynagrodzenie zasadnicze sędziego podwyższa się do stawki trzeciej awansowej po
piętnastu latach pracy na danym stanowisku sędziowskim lub na innym, odpowiednio
równorzędnym, stanowisku sędziego lub prokuratora. Przepis § 3 zdanie drugie stosuje się.
§ 4b. Do czasu pracy na stanowisku sędziego sądu rejonowego dolicza się okres powierzenia
pełnienia czynności sędziowskich na stanowisku asesora sądowego.”,
g) § 6 otrzymuje brzmienie:
„§ 6. W związku z pełnionymi funkcjami sędziemu przysługują dodatki funkcyjne.”,
h) § 8 otrzymuje brzmienie:
„§ 8. Rada Ministrów, po zasięgnięciu opinii Krajowej Rady Sądownictwa, określi, w drodze
rozporządzenia, wysokość dodatków funkcyjnych przysługujących sędziom, biorąc pod
uwagę rodzaj pełnionej funkcji, wielkość jednostki organizacyjnej lub zakres związanych
z daną funkcją obowiązków.”;
3) w art. 100 § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. Uposażenie, o którym mowa w § 1 i 2, podwyższa się stosownie do zmian wysokości
wynagrodzeń zasadniczych sędziów czynnych zawodowo.”;
4) w art. 136 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Wysokość wynagrodzenia zasadniczego asesora sądowego wynosi 80 % wynagrodzenia
zasadniczego sędziego sądu rejonowego w stawce podstawowej, powiększonego o należną
składkę z tytułu ubezpieczenia społecznego.”;
5) w art. 172:
a) § 4 otrzymuje brzmienie:
„§ 4. Wysokość rekompensaty dla ławników biorących udział w rozpoznawaniu spraw w sądach
powszechnych, za jeden dzień pełnienia obowiązków ławnika, wynosi 1,9 % podstawy
ustalenia wynagrodzenia zasadniczego sędziego, o której mowa w art. 91 § 1c.”,



2
b) uchyla się § 5;
6) dodaje się załącznik do ustawy w brzmieniu określonym w załączniku nr 1 do niniejszej ustawy.


Art. 2.
W ustawie z dnia 31 lipca 1981 r. o wynagrodzeniu osób zajmujących kierownicze stanowiska
państwowe (Dz. U. Nr 20, poz. 101, z późn. zm.4)) w art. 2 pkt 2 otrzymuje brzmienie:

„2) Marszałka Sejmu, Marszałka Senatu, Prezesa Rady Ministrów, wicemarszałka Sejmu,
wicemarszałka Senatu, wiceprezesa Rady Ministrów, Prezesa Najwyższej Izby Kontroli,
ministra, Prezesa Narodowego Banku Polskiego, Rzecznika Praw Obywatelskich, Rzecznika
Praw Dziecka, Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych, Prezesa Instytutu
Pamięci Narodowej – Komisji cigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu,
Przewodniczącego Krajowej Rady Radiofonii i Telewizji, Prezesa Prokuratorii Generalnej
Skarbu Państwa, wiceprezesa Najwyższej Izby Kontroli, Szefa Kancelarii Sejmu, Szefa
Kancelarii Senatu, zastępcy Szefa Kancelarii Sejmu, zastępcy Szefa Kancelarii Senatu,
Szefa Kancelarii Prezesa Rady Ministrów, Głównego Inspektora Pracy, zastępcy Głównego
Inspektora Pracy, Kierownika Krajowego Biura Wyborczego.”.

Art. 3.
W ustawie z dnia 20 czerwca 1985 r. o prokuraturze (Dz. U. z 2008 r. Nr 7, poz. 39) wprowadza
się następujące zmiany:

1) w art. 50 w ust. 5 w pkt 1 lit. b otrzymuje brzmienie:
„b) miesięcznego ryczałtu – w kwocie nie wyższej niż 78 % podstawy ustalenia wynagrodzenia
zasadniczego prokuratora, o której mowa w art. 61a;”;
2) po art. 61 dodaje się art. 61a w brzmieniu:
„Art. 61a. 1. Podstawę ustalenia wynagrodzenia zasadniczego prokuratora w danym roku stanowi
przeciętne wynagrodzenie w drugim kwartale roku poprzedniego, ogłaszane w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” przez Prezesa Głównego Urzędu
Statystycznego na podstawie art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach
i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r. Nr 39, poz. 353,
z późn. zm.3)), z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Jeżeli przeciętne wynagrodzenie, o którym mowa w ust. 1, jest niższe od przeciętnego
wynagrodzenia ogłoszonego za rok poprzedzający – przyjmuje się podstawę ustalenia
wynagrodzenia zasadniczego prokuratora w dotychczasowej wysokości.”;

3
3) w art. 62:
a) ust. 1 i 1a otrzymują brzmienie:
„1. Wynagrodzenie zasadnicze prokuratorów, zajmujących równorzędne stanowiska
prokuratorskie, jest równe; wysokość wynagrodzenia prokuratorów zajmujących
równorzędne stanowiska prokuratorskie różnicuje staż pracy lub pełnione funkcje.
Wynagrodzenie zasadnicze prokuratorów jest równe wynagrodzeniu zasadniczemu sędziów
w takich samych jednostkach organizacyjnych sądów powszechnych. Wynagrodzenie
zasadnicze prokuratorów Prokuratury Krajowej jest równe wynagrodzeniu zasadniczemu
sędziów Sądu Najwyższego.
1a. Wynagrodzenie zasadnicze prokuratora określa się w stawkach, których wysokość ustala się
przy zastosowaniu mnożników odnoszonych do podstawy ustalenia wynagrodzenia
zasadniczego, o której mowa w art. 61a.”,
b) uchyla się ust. 1b,
c) po ust. 1b dodaje się ust. 1ba w brzmieniu:
„1ba. Prokuratorowi obejmującemu stanowisko przysługuje wynagrodzenie zasadnicze
w stawce podstawowej. Jeżeli jednak prokurator obejmuje stanowisko w prokuraturze
wyższego stopnia, a na dotychczasowym stanowisku otrzymywał wynagrodzenie
zasadnicze w stawce trzeciej awansowej, na obejmowanym stanowisku przysługuje mu
wynagrodzenie zasadnicze w stawce pierwszej awansowej.”,
d) ust. 1c i 1d otrzymują brzmienie:
„1c. Wynagrodzenie zasadnicze prokuratora podwyższa się do wysokości stawki pierwszej
awansowej po pięciu latach pracy na danym stanowisku prokuratorskim lub na innym,
odpowiednio równorzędnym, stanowisku prokuratorskim lub sędziowskim. Okres ten ulega
wydłużeniu o trzy lata w razie ukarania prokuratora w tym czasie, a także w okresie
zajmowania stanowiska sędziego, karą dyscyplinarną lub dwukrotnego wytknięcia
uchybienia, o którym mowa w art. 8 ust. 7, jeżeli uchybienie było zawinione.
1d. Wynagrodzenie zasadnicze prokuratora podwyższa się do stawki drugiej awansowej po
dziesięciu latach pracy na danym stanowisku prokuratorskim lub na innym, odpowiednio
równorzędnym, stanowisku prokuratora lub sędziego. Przepis ust. 1c zdanie drugie stosuje
się.”,
e) po ust. 1d dodaje się ust. 1da i 1db w brzmieniu:
„1da. Wynagrodzenie zasadnicze prokuratora podwyższa się do stawki trzeciej awansowej po
piętnastu latach pracy na danym stanowisku prokuratorskim lub na innym, odpowiednio
równorzędnym, stanowisku prokuratora lub sędziego. Przepis ust. 1c zdanie drugie stosuje
się.

4