Rządowy projekt ustawy o bateriach i akumulatorach

16)
sprzedawca hurtowy – podmiot, który w ramach prowadzonej działalności
gospodarczej udostępnia odpłatnie lub nieodpłatnie baterie lub akumulatory w celu ich
dalszego odpłatnego albo nieodpłatnego udostępniania, w tym także jako
przynależność, część składową urządzenia lub dodatek do innych produktów;
17) sprzęt – każdy sprzęt elektryczny lub elektroniczny, w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 10
ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym
(Dz. U. Nr 180, poz. 1495), który jest w całości lub w części zasilany bateriami lub
akumulatorami lub jest przystosowany do tego rodzaju zasilania;
18) terytorium kraju – terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
19) terytorium Wspólnoty Europejskiej – terytoria państw członkowskich Wspólnoty
Europejskiej, z tym że następujące terytoria poszczególnych państw członkowskich są
wyłączone z terytorium Wspólnoty Europejskiej:

a) wyspa Heligoland, terytorium Buesingen – z Republiki Federalnej Niemiec,

b) Ceuta, Melilla, wyspy Kanaryjskie – z Królestwa Hiszpanii,

c) Livigno, Campione d'Italia, włoska część jeziora Lugano – z Republiki Włoskiej,

d) departamenty zamorskie Republiki Francuskiej – z Republiki Francuskiej,

e) Góra Athos – z Republiki Greckiej,
f) wyspy Alandzkie – z Republiki Finlandii;
20) urząd marszałkowski – odpowiednio:
a) w przypadku wprowadzającego baterie lub akumulatory – urząd marszałkowski
właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania wprowadzającego
baterie lub akumulatory, a w przypadku braku siedziby lub miejsca zamieszkania
na terytorium kraju – Urząd Marszałkowski Województwa Mazowieckiego,
b) w przypadku zbierającego zużyte baterie lub zużyte akumulatory lub
prowadzącego zakład przetwarzania zużytych baterii lub zużytych akumulatorów
– urząd marszałkowski właściwy ze względu na miejsce prowadzenia działalności
w zakresie zbierania lub przetwarzania zużytych baterii lub zużytych
akumulatorów;
21) użytkownik końcowy – każdy wykorzystujący energię elektryczną z baterii lub
akumulatorów;
22) wewnątrzwspólnotowe nabycie – przywóz baterii lub akumulatorów z innego niż
Rzeczpospolita Polska państwa członkowskiego Wspólnoty Europejskiej w celu ich
wprowadzenia do obrotu na terytorium kraju;

5
23) wprowadzający baterie lub akumulatory – każdy podmiot, który prowadzi działalność
gospodarczą w zakresie wprowadzania do obrotu baterii lub akumulatorów, po raz
pierwszy na terytorium kraju, w tym zamontowanych w sprzęcie lub pojazdach; za
wprowadzającego baterie lub akumulatory uważa się także dokonującego importu lub
wewnątrzwspólnotowego nabycia baterii lub akumulatorów na potrzeby prowadzonej
działalności gospodarczej;
24) wprowadzanie do obrotu – odpłatne albo nieodpłatne udostępnienie na terytorium
Wspólnoty Europejskiej w celu używania lub dystrybucji;
25) zbierający zużyte baterie lub zużyte akumulatory – podmiot prowadzący punkt
zbierania odpadów, posiadający zezwolenie na prowadzenie działalności w zakresie
zbierania odpadów w postaci zużytych baterii lub zużytych akumulatorów, gminną
jednostkę organizacyjną prowadzącą działalność w zakresie odbierania odpadów
komunalnych i przedsiębiorcę posiadającego zezwolenie na prowadzenie działalności
w zakresie odbierania odpadów komunalnych;
26) zestaw – zespół baterii lub akumulatorów połączonych ze sobą lub otoczonych
zewnętrzną osłoną w taki sposób, że nie jest przeznaczony do dzielenia na części ani
otwierania przez użytkownika końcowego;
27) zużyte baterie, zużyte akumulatory – baterie i akumulatory będące odpadami
w rozumieniu art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach.

Art. 4.
1. Wprowadzenie do obrotu baterii lub akumulatorów na terytorium kraju następuje z dniem:
1) wydania baterii lub akumulatorów z magazynu lub przekazania osobie trzeciej,
z przeznaczeniem do używania lub dystrybucji na terytorium kraju – w przypadku
baterii lub akumulatorów wyprodukowanych na terytorium kraju;
2) dopuszczenia baterii lub akumulatorów do obrotu z przeznaczeniem do używania lub
dystrybucji na terytorium kraju – w przypadku importu baterii lub akumulatorów;
3) stwierdzenia przywozu baterii lub akumulatorów na terytorium kraju;
4) wystawienia faktury potwierdzającej wewnątrzwspólnotowe nabycie.
2. Jeżeli wprowadzenie do obrotu baterii lub akumulatorów nastąpiło w dwóch terminach,
o których mowa w ust. 1, za dzień wprowadzenia do obrotu baterii lub akumulatorów uważa
się dzień wcześniejszy.

6
3. Obowiązek udowodnienia, że wprowadzenie do obrotu baterii lub akumulatorów na
terytorium kraju nie nastąpiło albo nastąpiło w innym dniu niż określony w ust. 1, spoczywa
na wprowadzającym baterie lub akumulatory.

Art. 5.
W sprawach dotyczących zużytych baterii i zużytych akumulatorów w zakresie
nieuregulowanym w ustawie stosuje się przepisy ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r.
o odpadach.
Art. 6.
1. Ustawa nie narusza przepisów ustawy z dnia 20 stycznia 2005 r. o recyklingu pojazdów
wycofanych z eksploatacji (Dz. U. Nr 25, poz. 202 i Nr 175, poz. 1458 oraz z 2007 r. Nr 176,
poz. 1236).
2. Ustawa nie narusza przepisów ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o zużytym sprzęcie
elektrycznym i elektronicznym.
3. Ustawa nie narusza przepisów ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny
zgodności (Dz. U. z 2004 r. Nr 204, poz. 2087, z późn. zm.3)).


Rozdział 2
Wymagania dotyczące wprowadzanych do obrotu baterii i akumulatorów oraz sprzętu


Art. 7.
1. Wprowadzane do obrotu baterie i akumulatory, w tym baterie i akumulatory
zamontowane w sprzęcie, nie mogą zawierać więcej niż 0,0005 % wagowo rtęci.
2. Przepisu ust. 1 nie stosuje się do ogniw guzikowych zawierających nie więcej niż 2 %
wagowo rtęci.
3. Wprowadzane do obrotu baterie przenośne i akumulatory przenośne, w tym zamontowane
w sprzęcie, nie mogą zawierać więcej niż 0,002 % wagowo kadmu.
4. Przepisu ust. 3 nie stosuje się do baterii przenośnych i akumulatorów przenośnych
przeznaczonych do użytku w:
1) systemach awaryjnych i alarmowych, w tym w oświetleniu awaryjnym;

3) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 64, poz. 565 i Nr 267,
poz. 2258, z 2006 r. Nr 170, poz. 1217, Nr 235, poz. 1700 i Nr 249, poz. 1832 i 1834, z 2007 r. Nr 21, poz. 124 i Nr 192,
poz. 1381 oraz z 2008 r. Nr 157, poz. 976.


7
2) urządzeniach medycznych;
3) elektronarzędziach bezprzewodowych.

Art. 8.
1. Wprowadzane do obrotu baterie i akumulatory, w tym zestawy oraz ogniwa guzikowe,
powinny być oznakowane symbolem selektywnego zbierania, którego wzór określa załącznik
nr 3 do ustawy.
2. Wprowadzane do obrotu:
1) baterie i akumulatory, w tym zestawy, powinny być oznakowane:
a) symbolem chemicznym metalu Cd, jeżeli zawierają powyżej 0,002 % wagowo
kadmu,
b) symbolem chemicznym metalu Pb, jeżeli zawierają powyżej 0,004 % wagowo
ołowiu;
2) ogniwa guzikowe powinny być oznakowane symbolem chemicznym metalu Hg, jeżeli
zawierają powyżej 0,0005 % wagowo rtęci.
3. Symbole, o których mowa w ust. 2, określa załącznik nr 4 do ustawy.
4. Wprowadzane do obrotu baterie przenośne i akumulatory przenośne oraz baterie
samochodowe i akumulatory samochodowe powinny wskazywać ich pojemność.
5. Symbole, o których mowa w ust. 1 i 2, oraz informację, o której mowa w ust. 4,
umieszcza się w sposób widoczny, czytelny i trwały.
6. Minister właściwy do spraw środowiska określi, w drodze rozporządzenia, metody
określenia pojemności baterii lub akumulatorów oraz sposób umieszczania informacji o tej
pojemności na bateriach lub akumulatorach, kierując się przepisami Wspólnoty Europejskiej
w tym zakresie, względami ochrony środowiska oraz koniecznością zapewnienia rzetelnej
informacji o właściwościach wprowadzanych do obrotu baterii lub akumulatorów.
7. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia,
dodatkowe wymagania dotyczące oznakowania wprowadzanych do obrotu baterii lub
akumulatorów, kierując się potrzebą zapewnienia rzetelnej informacji o właściwościach
wprowadzanych do obrotu baterii lub akumulatorów oraz względami ochrony środowiska.
8. Minister właściwy do spraw środowiska może określić, w drodze rozporządzenia,
wyłączenia spod przewidzianych w ustawie wymogów oznakowania wprowadzanych do
obrotu baterii lub akumulatorów, kierując się przepisami Wspólnoty Europejskiej w tym
zakresie oraz względami ochrony środowiska.


8
Art. 9.
1. Zakazuje się wprowadzania do obrotu oraz dystrybucji baterii i akumulatorów
niespełniających wymagań ustawy.
2. Wprowadzający do obrotu baterie lub akumulatory jest obowiązany do wycofania
z obrotu baterii i akumulatorów niespełniających wymagań ustawy.
3. W przypadku niewycofania z obrotu baterii i akumulatorów niespełniających przepisów
ustawy, Główny Inspektor Ochrony rodowiska wydaje z urzędu decyzję o wycofaniu
z obrotu baterii lub akumulatorów niespełniających wymagań ustawy.
4. Decyzja, o której mowa w ust. 3, zawiera:
1) zobowiązanie wprowadzającego do obrotu baterie lub akumulatory do odpowiedniego
publicznego wezwania sprzedawców detalicznych, sprzedawców hurtowych oraz
użytkowników końcowych baterii lub akumulatorów niespełniających wymagań
ustawy do oddawania tych baterii i akumulatorów na koszt i odpowiedzialność
wprowadzającego do obrotu baterie lub akumulatory;
2) określenie miejsca lub miejsc przyjmowania baterii i akumulatorów niespełniających
wymagań ustawy;
3) nakaz przetworzenia i recyklingu wycofanych z obrotu baterii i akumulatorów,
zgodnie z przepisami ustawy.
5. Wojewódzki inspektor inspekcji handlowej właściwy ze względu na miejsce kontroli
sprzedawcy detalicznego lub sprzedawcy hurtowego może zarządzić w toku kontroli,
w
drodze decyzji, wstrzymanie dystrybucji baterii lub akumulatorów niespełniających
wymagań ustawy.
6. W przypadku wydania decyzji, o której mowa w ust. 5, sprzedawca detaliczny lub
sprzedawca hurtowy jest obowiązany do zwrotu baterii i akumulatorów niespełniających
wymagań ustawy do dostawcy, a w przypadku braku takiej możliwości, przekazania tych
baterii i akumulatorów jako zużytych baterii i zużytych akumulatorów do przetworzenia
i recyklingu.
7. Informację o wynikach kontroli oraz kopię wydanej decyzji, o której mowa w ust. 5,
wojewódzki inspektor inspekcji handlowej przekazuje do Głównego Inspektora Ochrony
rodowiska w terminie 30 dni od daty jej wydania.
8. Decyzjom, o których mowa w ust. 3 i 5, może być nadany rygor natychmiastowej
wykonalności.

9