Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym

Druk nr 1413

Warszawa, 21 listopada 2008 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VI kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-206-08



Pan

Bronisław Komorowski
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy


- o zmianie ustawy o Krajowym
Rejestrze Karnym.

W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanej regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Ponadto uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu w
tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Sprawiedliwości.


(-) Donald Tusk

Projekt



U S T A W A
z dnia
o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym


Art. 1. W ustawie z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (Dz. U.
z 2008 r. Nr 50, poz. 292) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 4 w ust. 1 w pkt 5 kropkę zastępuje się średnikiem i dodaje się pkt 6
w brzmieniu:
„6) niezwłoczne przekazywanie ministrowi właściwemu do spraw finansów publicznych,
ministrowi właściwemu do spraw rozwoju regionalnego, ministrowi właściwemu do spraw
rolnictwa oraz ministrowi właściwemu do spraw rozwoju wsi informacji na temat wyroków
skazujących, zapadłych wobec:
a) osób fizycznych i przedsiębiorców będących osobami fizycznymi, jeśli czyn
zabroniony został popełniony na szkodę interesów finansowych Wspólnot Europejskich,
b) osób upoważnionych do reprezentowania podmiotu zbiorowego, podejmowania
w jego imieniu decyzji lub sprawowania nadzoru nad jego działalnością, jeśli czyn zabroniony
został popełniony na szkodę interesów finansowych Wspólnot Europejskich,
c) podmiotów zbiorowych, jeśli czyn zabroniony osoby fizycznej stanowiący podstawę
odpowiedzialności podmiotu zbiorowego został popełniony na szkodę interesów finansowych
Wspólnot Europejskich.”;

2) w art. 12 w ust. 1 po pkt 6 dodaje się pkt 6a i 6b w brzmieniu:
„6a) informację, że osoba jest upoważniona do reprezentowania podmiotu zbiorowego,
podejmowania w jego imieniu decyzji lub sprawowania nadzoru nad jego działalnością, jeśli
czyn zabroniony został popełniony na szkodę interesów finansowych Wspólnot Europejskich;

6b) informację, że czyn zabroniony popełniony przez przedsiębiorcę będącego osobą
fizyczną został popełniony na szkodę interesów finansowych Wspólnot Europejskich; ”;

3) w art. 12 w ust. 1a po pkt 5 dodaje się pkt 5a w brzmieniu:
„5a) informację, że czyn zabroniony osoby fizycznej stanowiący podstawę
odpowiedzialności podmiotu zbiorowego został popełniony na szkodę interesów finansowych
Wspólnot Europejskich;”.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.


23-11-aa

2

U Z A S A D N I E N I E


Zmiana ustawy z dnia 24 maja 2000 r. o Krajowym Rejestrze Karnym (Dz. U. z 2008 r.
Nr 50, poz. 292) ma na celu dostosowanie obowiązujących przepisów do wymogów nałożonych
przez rozporządzenie Komisji (WE, Euratom) nr 478/2007 z dnia 23 kwietnia 2007 r.

PRZEPISY UNII EUROPEJSKIEJ

Zgodnie z art. 93 ust. 1 lit. e rozporządzenia Rady (WE, Euratom) nr 1605/2002 z dnia 25
czerwca 2002 r. w sprawie rozporządzenia finansowego mającego zastosowanie do budżetu
ogólnego Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. UE L 248 z 16.09.2002, str. 1 – 48, dalej
nazywanego rozporządzeniem finansowym), kandydaci lub oferenci są wykluczani z udziału
w procedurze przetargowej, jeżeli wydany został w stosunku do nich prawomocny wyrok
skazujący za oszustwo finansowe, korupcję, udział w organizacji przestępczej lub jakiekolwiek
inne działanie niezgodne z prawem, szkodzące finansowym interesom Wspólnot Europejskich.
Pojęcie „interesy finansowe Wspólnot Europejskich” zostało wprowadzone do prawa
wspólnotowego przez Traktat o Unii Europejskiej z Maastricht z dnia 7 lutego 1992 r. Jego
aktualne brzmienie (obecnie w art. 280 Traktatu ustanawiającego Wspólnotę Europejską) zostało
nadane przez Traktat Amsterdamski z dnia 2 października 1997 r. O działaniach godzących
w interesy finansowe Wspólnot Europejskich stanowi Konwencja z dnia 26 lipca 1995 r.
w sprawie ochrony interesów finansowych Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE C 316
z 27.11.1999) i raport wyjaśniający dotyczący Konwencji o ochronie interesów finansowych
Wspólnot Europejskich (Dz. Urz. WE C 191 z 23.06.1997). Zgodnie z komentarzem do art. 1
Konwencji, zawartym w raporcie wyjaśniającym, działaniami (oszustwami) wymierzonymi we
wspólnotowe interesy finansowe są zachowania odnoszące się zarówno do dochodów, jak
i wydatków Wspólnot Europejskich. Dochodami Wspólnot Europejskich są: cła, pobierane na
podstawie wspólnej taryfy celnej, przy czym państwo członkowskie zatrzymuje tu 25% tych
kwot na pokrycie kosztów poboru, składki (opłaty) cukrowe, pochodzące ze wspólnej organizacji
rynku cukru, wpływy z VAT oraz wpłaty bezpośrednie państw członkowskich. Wydatki
Wspólnot Europejskich stanowią środki przeznaczone na finansowanie wspólnej polityki rolnej,
operacje strukturalne w ramach różnych funduszy, finansowanie działalności zewnętrznej, w tym
przedakcesyjnej, oraz wydatki na administrację, politykę wewnętrzną, w tym społeczną,
w zakresie bezpieczeństwa, w zakresie informacji czy zatrudnienia oraz na politykę zagraniczną,
rezerwy i gwarancje.
Pojęcie przestępstwa przeciwko interesom finansowym Wspólnot Europejskich
funkcjonuje w polskim systemie prawnym, w art. 3 § 3a Kodeksu karnego skarbowego.
Rozporządzenie Rady (WE, Euratom) nr 1995/2006 z dnia 13 grudnia 2006 r. (Dz. Urz.
UE L 390 z 30.12.2006, str. 1 – 26), zmieniające rozporządzenie finansowe, wprowadziło m.in.
zmianę do art. 95 tego rozporządzenia. Zgodnie z nowym brzmieniem tego przepisu, nadanym
przez rozporządzenie nr 1995/2006, Komisja została zobowiązana do utworzenia centralnej bazy
danych o kandydatach i oferentach z zakresu udzielania zamówień publicznych, natomiast
władze państw członkowskich zobowiązane zostały do przekazywania informacji o kandydatach
i oferentach, którzy znajdują się w jednej z sytuacji, o których mowa w art. 93 ust. 1
lit. e rozporządzenia finansowego, jeśli dany podmiot postępował ze szkodą dla interesów
finansowych Wspólnot Europejskich.
W celu wykonania rozporządzenia finansowego wydane zostało rozporządzenie Komisji
(WE, Euratom) nr 2342/2002 (Dz. Urz. UE L 357 z 31.12.2002, str. 1 – 71, dalej nazywane
rozporządzeniem wykonawczym), zmienione następnie przez rozporządzenie Komisji (WE,
Euratom) nr 478/2007 z dnia 23 kwietnia 2007 r. (Dz. Urz. UE L 111 z 28.04.2007, str. 13 – 45).
Zmiana dokonana przez rozporządzenie nr 478/2007 polegała m.in. na dodaniu przepisu art.
134a. Przepis ten dotyczy centralnej bazy danych o oferentach, przewidzianej przez art. 95
rozporządzenia finansowego w brzmieniu nadanym przez rozporządzenie Rady (WE, Euratom)
nr 1995/2006. Zgodnie z art. 134a rozporządzenia wykonawczego, władze i organy Państw
Członkowskich przekazują Komisji:
a) informacje na temat następujących osób, które znajdują się w jednej z sytuacji
określonych w art. 93 ust. 1 lit. e rozporządzenia finansowego, jeżeli postępowały one ze szkodą
dla interesów finansowych Wspólnot:
– podmiotów gospodarczych,
– osób upoważnionych do reprezentowania lub podejmowania decyzji w imieniu
podmiotów gospodarczych będących osobami prawnymi bądź sprawowania nad nimi kontroli,
b) sposobu ich ukarania,
c) tam, gdzie ma to zastosowanie, czasu trwania okresu wykluczenia z udziału
w procedurach udzielania zamówień.


2