Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych oraz niektórych innych ustaw

– posiada stopień wojskowy równy lub bezpośrednio niższy od stopnia
etatowego stanowiska służbowego, na jakie ma być wyznaczony po
powołaniu do zawodowej służby wojskowej,
– pełnił, przed zwolnieniem ze służby i przeniesieniem do rezerwy, stałą lub
kontraktową zawodową służbę wojskową;
2) w korpusie podoficerów zawodowych:
a) podoficera służby kontraktowej, który posiada stopień wojskowy równy
stopniowi etatowemu stanowiska służbowego, na jakie ma być wyznaczony po
powołaniu do służby stałej, oraz bardzo dobrą ocenę w ostatniej opinii
służbowej,
b) podoficera rezerwy, który spełnia łącznie następujące warunki:
– posiada
ukończoną szkołę średnią,
– posiada stopień wojskowy równy lub bezpośrednio niższy od stopnia
etatowego stanowiska służbowego, na jakie ma być wyznaczony po
powołaniu do zawodowej służby wojskowej,
– pełnił, przed zwolnieniem ze służby i przeniesieniem do rezerwy, stałą lub
kontraktową zawodową służbę wojskową.
Art. 12. 1. Do służby kontraktowej powołuje się:
1) w korpusie oficerów zawodowych – żołnierza służby kandydackiej, posiadającego
dyplom ukończenia studiów wyższych, mianowanego na stopień wojskowy
podporucznika (podporucznika marynarki), po ukończeniu szkolenia w uczelni
wojskowej;
2) w korpusie podoficerów zawodowych – żołnierza służby kandydackiej,
posiadającego ukończoną szkołę średnią, mianowanego na stopień wojskowy kaprala
(mata), po ukończeniu przez niego nauki w szkole podoficerskiej;
3) w korpusie szeregowych zawodowych – żołnierza służby kandydackiej,
posiadającego ukończone gimnazjum, po odbyciu przez niego szkolenia wojskowego
w ośrodku szkolenia.
2. Do służby kontraktowej można powołać:
1) w korpusie oficerów zawodowych – oficera rezerwy, który posiada dyplom
ukończenia studiów wyższych oraz stopień wojskowy równy lub bezpośrednio
niższy od stopnia etatowego stanowiska służbowego, na jakie ma być wyznaczony
po powołaniu do służby;
2) w korpusie podoficerów zawodowych – podoficera rezerwy, który posiada
ukończoną szkołę średnią oraz stopień wojskowy równy lub bezpośrednio niższy od

5
stopnia etatowego stanowiska służbowego, na jakie ma być wyznaczony po
powołaniu do zawodowej służby wojskowej;
3) w korpusie szeregowych zawodowych – żołnierza rezerwy, który odbył czynną
służbę wojskową oraz ukończył co najmniej gimnazjum i posiada przygotowanie
zawodowe lub kwalifikacje albo umiejętności przydatne w korpusie osobowym,
w jakim ma pełnić służbę wojskową.
Art. 13. 1. ołnierz służby kontraktowej może ją pełnić przez łączny okres nie-
przekraczający dwunastu lat. Do łącznego czasu trwania służby kontraktowej zalicza się
okresy odbywania lub pełnienia innych form czynnej służby wojskowej oraz okresy
pełnienia służby w formacjach, o których mowa w art. 17a.
2. Powołanie żołnierza do służby kontraktowej może nastąpić jednorazowo na okres od
osiemnastu miesięcy do sześciu lat.
3. Pierwszy kontrakt na pełnienie służby kontraktowej zawiera się na okres osiemnastu
miesięcy.
Art. 14. 1. Właściwym do zawierania pierwszego i kolejnych kontraktów na pełnienie
służby kontraktowej jest podmiot uprawniony do wyznaczenia żołnierza na stanowisko
służbowe, na którym żołnierz będzie pełnił zawodową służbę wojskową.
2. Podmiot właściwy do wyznaczenia żołnierza służby kontraktowej na pierwsze
stanowisko służbowe w korpusie kadry sporządza dla celów ewidencyjnych rozkaz
personalny o wyznaczeniu na to stanowisko, a następnie w kontrakcie zamieszcza nazwę
tego stanowiska.
3. Kontrakt powinien zawierać:
1) oznaczenie stron – stopień wojskowy, imię i nazwisko oraz stanowisko służbowe
dowódcy jednostki wojskowej, a także stopień wojskowy, imię i nazwisko, imię ojca,
datę urodzenia, adres zameldowania, serię i numer dowodu tożsamości oraz numer
PESEL i numer identyfikacji podatkowej żołnierza lub innej osoby powoływanej do
kontraktowej służby wojskowej;
2) datę i miejsce podpisania;
3) określenie dnia rozpoczęcia służby kontraktowej oraz dnia, do którego kontrakt
obowiązuje;
4) określenie pierwszego stanowiska służbowego i stopnia wojskowego;
5) oświadczenie żołnierza lub innej osoby powoływanej do kontraktowej służby
wojskowej, że znane są im zasady pełnienia tej służby;
6) podpisy stron.
4. Wyznaczenie żołnierza służby kontraktowej na inne niż zajmowane dotychczas
stanowisko służbowe nie wymaga sporządzenia aneksu do kontraktu, a podmiot, o którym

6
mowa w ust. 1, wydaje rozkaz personalny o wyznaczeniu żołnierza na nowe stanowisko
służbowe, o ile jest to równorzędne lub wyższe stanowisko służbowe i żołnierz wyrazi na to
zgodę.
Art. 15. 1. ołnierz służby kontraktowej najpóźniej na trzy miesiące przed dniem upływu
okresu, na jaki został zawarty kontrakt, może wystąpić z wnioskiem o zawarcie kolejnego
kontraktu lub powołanie do służby stałej.
2. ołnierza służby kontraktowej można powołać na jego wniosek do służby stałej, jeżeli
otrzymał bardzo dobrą ocenę w ostatniej opinii służbowej, o której mowa w art. 26 ust. 5.
3. Z inicjatywą zawarcia kolejnego kontraktu lub powołania do służby stałej może
wystąpić również dowódca jednostki wojskowej, w której żołnierz służby kontraktowej
pełni kontraktową służbę wojskową.
Art. 16. Minister Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowe warunki, tryb i sposób powoływania do zawodowej służby wojskowej
oraz nadawania pierwszych stopni wojskowych osobom, o których mowa w art. 11
ust. 1 i art. 12 ust. 1, oraz stopni wojskowych w przypadku powołania do zawodowej
służby wojskowej żołnierza posiadającego niższy stopień od stopnia etatowego
stanowiska służbowego na jakie ma być wyznaczony po powołaniu do zawodowej
służby wojskowej;
2) szczegółowy tryb zawierania kontraktu i wzór kontraktu.
Rozporządzenie powinno zapewniać, aby nabór do zawodowej służby wojskowej miał
charakter otwarty i był konkurencyjny.
Art. 17. 1. Przepisów art. 9, art. 11 ust. 1 i art. 12 – 15 nie stosuje się w przypadku
powołania do zawodowej służby wojskowej aplikantów, asesorów i sędziów w sądach
wojskowych.
2. Powołanie do zawodowej służby wojskowej aplikantów, asesorów i sędziów w sądach
wojskowych reguluje ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r. – Prawo o ustroju sądów
wojskowych (Dz. U. z 2007 r. Nr 226, poz. 1676).”;
9) po art. 17 dodaje się art. 17a w brzmieniu:
„Art. 17a. 1. Funkcjonariusza lub inną osobę posiadającą stopień policyjny, Straży
Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego,
Służby Kontrwywiadu Wojskowego lub Urzędu Ochrony Państwa, jeżeli przemawiają za
tym potrzeby Sił Zbrojnych, można powołać do zawodowej służby wojskowej na
stanowisko służbowe zaszeregowane do stopnia wojskowego równorzędnego ze stopniem
posiadanym w odpowiedniej służbie.

7
2. Powołanie funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, do zawodowej służby wojskowej
może nastąpić po uzyskaniu zgody tego funkcjonariusza oraz zgody szefa formacji, w której
funkcjonariusz pełni służbę.
3. Funkcjonariusza lub inną osobę, o której mowa w ust. 1, powołaną do zawodowej
służby wojskowej mianuje się na odpowiedni stopień wojskowy na zasadach określonych
w art. 32. Mianowanie następuje z dniem objęcia stanowiska służbowego.
4. Przed objęciem stanowiska służbowego żołnierz powołany w trybie ust. 1 – 3 składa
przysięgę wojskową oraz może być poddany szkoleniu wojskowemu.
5. Okresy służby w formacjach, o których mowa w ust. 1, zalicza się do okresów, od
których są uzależnione uprawnienia wymienione w art. 62 ust. 4 i art. 80 ust. 1 pkt 3.
6. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia, jakie stopnie policyjne, Straży
Granicznej, Biura Ochrony Rządu, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Więziennej,
Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Wywiadu Wojskowego
lub Służby Kontrwywiadu Wojskowego odpowiadają poszczególnym stopniom
wojskowym. Rozporządzenie powinno uwzględniać równorzędność pierwszych stopni
w poszczególnych korpusach.”;
10) art. 19 otrzymuje brzmienie:
„Art. 19. ołnierz zawodowy pełni zawodową służbę wojskową na stanowisku
służbowym w jednostce wojskowej, z zastrzeżeniem art. 22 ust. 1 i art. 24 ust. 1,
w dyspozycji, a żołnierz zawodowy w służbie stałej również w rezerwie kadrowej.”;
11) w art. 20:
a) ust. 1 – 3 otrzymują brzmienie:
„1. ołnierz zawodowy w służbie stałej zwolniony z dotychczas zajmowanego
stanowiska służbowego może być przeniesiony do rezerwy kadrowej podmiotu
określonego w ust. 3, jeżeli przewiduje się wyznaczenie go na inne stanowisko
służbowe.
1a. Jeżeli przemawiają za tym potrzeby Sił Zbrojnych, żołnierz zawodowy w służbie
stałej może być przeniesiony do rezerwy kadrowej, w związku z podjęciem przez niego
pracy poza granicami państwa w strukturach organizacji międzynarodowych lub
międzynarodowych strukturach wojskowych, na podstawie umowy zawartej między tym
żołnierzem a taką organizacją.
2. Okres pozostawania żołnierza zawodowego w rezerwie kadrowej nie może być
jednorazowo dłuższy niż dwa lata, z zastrzeżeniem ust. 4 i art. 65a ust. 6.
3. Właściwym do przeniesienia żołnierza zawodowego do rezerwy kadrowej jest:
1) Minister Obrony Narodowej – w przypadku żołnierza zawodowego zwolnionego ze
stanowiska służbowego przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, Prezesa Rady

8
Ministrów i Ministra Obrony Narodowej oraz w przypadku, o którym mowa
w ust. 1a;
2) dyrektor departamentu Ministerstwa Obrony Narodowej właściwego do spraw kadr
– w pozostałych przypadkach.”,
b) w ust. 4 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) z podjęciem przez żołnierza zawodowego pracy, o której mowa w ust. 1a, czas
pozostawania w rezerwie kadrowej nie może być dłuższy niż sześć lat w okresie
zawodowej służby wojskowej.”;
12) w art. 21 ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Uprawnionym do przeniesienia żołnierza zawodowego do dyspozycji jest podmiot,
który wydał decyzję o zwolnieniu żołnierza z zawodowej służby wojskowej.”;
13) w art. 22 ust. 9 i 10 otrzymują brzmienie:
„9. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu żołnierzy zawodowych na
stanowiska służbowe w instytucjach cywilnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3,
i odwoływania z tych stanowisk;
2) tryb postępowania przy kierowaniu żołnierzy zawodowych w celu wyznaczenia na
stanowiska służbowe w instytucjach cywilnych, o których mowa w ust. 1 pkt 1,
i odwoływania ich z tej służby;
3) sposób wykonywania przez Ministra Obrony Narodowej nadzoru, o którym mowa
w ust. 8;
4) szczegółowe warunki i tryb opiniowania żołnierzy zawodowych pełniących zawodową
służbę wojskową w instytucjach cywilnych, o których mowa w ust. 1 pkt 2 i 3, a także
przełożonych uprawnionych do sporządzenia opinii.
10. Rozporządzenie, o którym mowa w ust. 9, powinno w szczególności określić dane,
jakie powinien zawierać wniosek o wyznaczenie żołnierza zawodowego na stanowisko
służbowe w instytucji cywilnej, sposób postępowania i podmioty wyznaczające na
stanowiska służbowe w instytucjach cywilnych i odwołujące z tych stanowisk,
uwzględniając kompetencje Ministra Obrony Narodowej i kierowników instytucji
cywilnych, jak również sposób postępowania podmiotów przy kierowaniu do służby w celu
wyznaczenia na stanowisko służbowe w Służbie Kontrwywiadu Wojskowego i Służbie
Wywiadu Wojskowego oraz odwoływania z tej służby, a także sposób zapoznawania tych
żołnierzy z treścią opinii oraz wnoszenia i rozpatrywania od nich odwołań,
z uwzględnieniem kwalifikacji zawodowych, w tym przydatności do służby na
zajmowanym stanowisku służbowym, cech osobowości żołnierza, w tym szczególnie

9