Rządowy projekt ustawy o partnerstwie publiczno-prywatnym
projekt ustawy dotyczy stworzenia akceptowanych rozwiązań prawnych, które mogłyby uwolnić realizację przedsięwzięć z wykorzystaniem partnerstwa publiczno-prywatnego w Polsce: przyznania zainteresowanym jak największej swobody kształtowania partnerstwa, ochrony najważniejszych interesów publicznych, ochrony uzasadnionych interesów partnerów prywatnych, ochrony długu publicznego, zgodności z prawem UE
- Kadencja sejmu: 6
- Nr druku: 1180
- Data wpłynięcia: 2008-10-20
- Uchwalenie: Projekt uchwalony
- tytuł: o partnerstwie publiczno-prywatnym
- data uchwalenia: 2008-12-19
- adres publikacyjny: Dz.U. 2009 Nr 19, poz. 100
1180
wolności muszą zostać wprowadzone w formie nowej ustawy.
Celem operacyjnym jest realizacja przedsięwzięć z wykorzystaniem partnerstwa publiczno-
prywatnego w Polsce (PPP). Liczba nowych przedsięwzięć w ramach formuły PPP powinna
być adekwatna do potrzeb rozwoju gospodarczego w zakresie rozbudowy infrastruktury i
budownictwa, ale również wyzwań związanych z wykorzystaniem funduszy unijnych w
ramach Nowej Perspektywy Finansowej 2007–2013 i przygotowaniami do Mistrzostw
Europy w Piłce Nożnej Euro 2012.
1) Czas realizacji celu – przyjęcie rozwiązań prawnych do 2008 r. – 6 miesięcy.
2) Wskaźnik realizacji celu – wzrost liczby projektów realizowanych w ramach PPP
o 30 % w perspektywie 2 lat.
3) Akceptowalność celu przez adresatów zmian (przedsiębiorców i jednostki publiczne)
jest oceniana na bardzo wysoką, ze względu na znaczną presję środowisk
przedsiębiorców na ograniczenie poziomu biurokracji i zwiększenia wolności
realizacji inwestycji w ramach PPP. Akceptowalność ze strony realizatorów
rozwiązań jest również wysoka ze względu na wymogi rozwoju społeczno-
-gospodarczego oraz konieczność wykorzystania funduszy unijnych w ramach Nowej
Perspektywy Finansowej 2007 – 2013 i realizację projektów w związku z organizacją
w Polsce Mistrzostw Europy w Piłce Nożnej Euro 2012.
4) Cel jest realistyczny przy założeniu, że zostanie osiągnięty poprzez rozwiązanie, które
zostanie zaakceptowane na szczeblu politycznym oraz, w przypadku działania
legislacyjnego, zostanie przyjęte bez istotnych zmian przez Parlament i podpisane
przez Prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej.
Cele szczegółowe
1) Likwidacja nadmiernych obowiązków, w szczególności sporządzania analiz,
pozostawiając tę i inne decyzje samym zainteresowanym. W każdym możliwym
przypadku strony będą miały swobodę umowy poprzez odesłanie do ogólnego systemu
prawa obowiązującego w Polsce, a także do dobrych praktyk i wzorców postępowania,
bez nakładania obowiązków ustawowych.
2) Rezygnacja z narzucania przedmiotu partnerstwa. Przedmiotem partnerstwa jest wspólna
realizacja przedsięwzięcia oparta na podziale zadań i ryzyk pomiędzy podmiotem
publicznym i partnerem prywatnym. Partnerstwo będzie dopuszczalne, jeżeli spełnione
zostaną wymagania ustawowe co do sposobu wynagradzania partnera prywatnego i
podziału ryzyka związanego z przedsięwzięciem. Projekt odchodzi od katalogowania
przedsięwzięć wg różnych kryteriów. Jeżeli więc strony ustalą, że wynagrodzenie jest
uzależnione od wyników pracy partnera prywatnego i strony partnerstwa podzielą się
ryzykiem – dopuszczalny jest bardzo szeroki wachlarz rozwiązań.
3) Rezygnacja z definicji, że partnerstwo to współpraca służąca wykonywaniu zadania
publicznego.
4) Wyraźne nawiązanie do obowiązujących instytucji prawa polskiego, zwłaszcza prawa
cywilnego. Zamiast tworzyć nowe instytucje prawne, wprost sięga się do instytucji
sprawdzonych. Także dzięki temu, projektowane przepisy są zrozumiałe, a ich
stosowanie będzie łatwe. Wyrazem elastyczności nowego rozwiązania jest to, że ustawa
31
w szerokim zakresie posługuje się – przyjętymi w prawie cywilnym i handlowym –
pojęciami niedookreślonymi. Również w ten sposób podkreśla się nowy charakter ustawy
o partnerstwie publiczno-prywatnym.
5) Rezygnacja z precyzowania kategorii ryzyka. Inaczej niż obowiązująca ustawa, projekt
ustawy nie precyzuje kategorii ryzyka. Wspomnienie ryzyka ma na celu jedynie
podkreślenie, że partnerzy mają realizować przedsięwzięcie wspólnie. Jego
doprecyzowanie siłą rzeczy pociągałoby za sobą konieczność przeprowadzania analiz i
kategoryzowania rodzajów ryzyka.
6) Rezygnacja z obowiązku przeprowadzania analiz.
7) Rezygnacja ze szczegółowego określania zakresu i treści umowy. Zrezygnowano z
zapisu zawierającego szczegółowy wykaz, co powinna zawierać umowa. Jeżeli w
umowie o partnerstwie zostaną zawarte i odpowiednio nazwane zobowiązania właściwe
umowom nazwanym, to do tych zobowiązań będą miały zastosowanie odpowiednie
przepisy np. Kodeksu cywilnego.
8) Złagodzenie przepisów dotyczących wymogu zgody Ministra Finansów. W stosunku do
obowiązującej ustawy ograniczono wymóg zgody Ministra Finansów do przedsięwzięć,
które wiążą się z zaangażowaniem środków budżetowych w wysokości przekraczającej
100 mln zł. Dodatkowo wprowadzono wytyczną, zgodnie z którą Minister Finansów
udzielając zgody kieruje się bezpieczeństwem finansów publicznych. Ponadto, skrócony
został z 60 dni do 6 tygodni termin na wydanie zgody.
9) Umożliwienie podmiotowi publicznemu bieżącej kontroli wykonywania zadań.
Wprowadzona została regulacja umożliwiająca podmiotowi publicznemu bieżącą
kontrolę wykonywania zadań. Mając na uwadze, że przedmiotem działalności większości
podmiotów publicznych jest wykonywanie zadań publicznych, w drodze wyjątku od
zasady swobody umów, przewiduje się przyznanie podmiotowi publicznemu prawa do
bieżącej kontroli realizacji przedsięwzięcia przez partnera prywatnego. Projektowany
przepis będzie miał szczególne znaczenie przy przedsięwzięciach tak doniosłych z punktu
widzenia interesu społecznego, jak przedsięwzięcia z zakresu użyteczności publicznej.
10)
Wprowadzenie wprost możliwości dofinansowania przedsięwzięć PPP środkami
unijnymi. Możliwość ta zostanie wprowadzona poprzez dodanie w ustawie o zasadach
prowadzenia polityki rozwoju przepisu, który wprost upoważnia do dofinansowywania ze
środków unijnych projektów realizowanych w ramach partnerstwa publiczno-
-prywatnego. Wprowadzenie do ustawy przepisu, który wyraźnie i wprost wskazywałby
na możliwość dofinansowania w ramach projektów operacyjnych projektów
realizowanych również w formie partnerstwa publiczno-prywatnego, usunie ewentualne
wątpliwości, czy takie dofinansowanie przysługuje w obszarze partnerstwa publiczno-
prywatnego.
4. Opcje
interwencji
Opcja 0 – pozostawienie istniejących rozwiązań.
Opcję tę należy z góry odrzucić ze względu na fakt, że obecnie wyzwania społeczno-
gospodarcze wymagają usprawnienia nieefektywnej formuły zawartej w obowiązującej
ustawie. Chodzi w szczególności o konieczność realizacji inwestycji infrastrukturalnych w
32
ramach Perspektywy finansowej 2007 – 2013 oraz projektów związanych z organizacją
mistrzostw Europy w piłce nożnej 2012.
Kolejnym argumentem za odrzuceniem opcji 0 są opinie praktycznie wszystkich
interesariuszy, którzy oczekują konkretnych rozwiązań uproszczeniowych.
Opcja 1 – uproszczenie i zwiększenie wolności realizacji inwestycji PPP poprzez działania
nielegislacyjne.
Opcję tę również należy odrzucić, ponieważ przeprowadzone analizy i konsultacje wskazują,
że najważniejsze problemy związane z realizacją projektów PPP tkwią w obowiązującej
ustawie. Zatem zmiany uproszczeniowe muszą zostać wprowadzone przez nowelizację
ustawy lub przygotowanie zupełnie nowego projektu aktu prawnego.
Opcja 2 – nowa ustawa o partnerstwie publiczno-prywatnym oraz nowelizacja ustawy o
zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
Ze względu na to, że wymagane zmiany mają charakter fundamentalny (systemowy)
niezbędne jest przygotowanie nowej ustawy od podstaw regulującej funkcjonowanie
instytucji PPP. Dodatkowo osiągnięcie celu 10 (wprowadzenie wprost możliwości
dofinansowania przedsięwzięć PPP środkami unijnymi) wymaga nowelizacji ustawy
powiązanej, tj. ustawy o zasadach prowadzenia polityki rozwoju.
5. Konsultacje
społeczne
Zarówno założenia do projektu ustawy, jak i kolejne wersje projektu były przedmiotem
konsultacji społecznych. W ramach konsultacji społecznych projekt został skonsultowany z
następującymi organizacjami samorządów terytorialnych i organizacjami gospodarczymi,
reprezentującymi interesy przedsiębiorców, w tym przedsiębiorców zagranicznych
(skupionych w izbach polsko-zagranicznych):
1) Unia Metropolii Polskich,
2) Unia Miasteczek Polskich,
3) Związek Miast Polskich,
4) Związku Powiatów Polskich,
5) Związek Gmin Wiejskich RP,
6) Związek Województw Rzeczypospolitej Polskiej,
7) Konfederacja Pracodawców Polskich,
8) Krajowa Izba Gospodarcza,
9) Naczelna Rada Zrzeszeń Handlu i Usług,
10) Polska Konfederacja Pracodawców Prywatnych Lewiatan,
11) Polska Rada Biznesu,
12) Związek Rzemiosła Polskiego,
13) Business Centre Club,
14) Polski Klub Biznesu,
33
15) Stowarzyszenie Menedżerów w Polsce,
16) Amerykańska Izba Handlowa w Polsce,
17) Brytyjsko-Polska Izba Handlowa,
18) Polsko-Niemiecka Izba Przemysłowo-Handlowa,
19) Francuska Izba Handlowo-Przemysłowa w Polsce,
20) Izba Przemysłowo-Handlowa Inwestorów Zagranicznych w Polsce.
Wymienione wyżej podmioty zgłosiły ponad 100 uwag i propozycji, z których około jedna
trzecia zaowocowała wprowadzeniem zmian do projektu ustawy. Wszystkie uwagi wraz z
ustosunkowaniem się przez Ministra Gospodarki zostały opublikowane w Biuletynie
Informacji Publicznej Ministerstwa Gospodarki.
6. Koszty i korzyści proponowanego rozwiązania
Wpływ opcji 2 na sektor finansów publicznych, w tym budżet państwa i budżety
jednostek samorządu terytorialnego
Wejście w życie przedmiotowej regulacji nie spowoduje skutków dla dochodów i wydatków
budżetu państwa, ani dla budżetu jednostek samorządu terytorialnego. Ułatwienie realizacji
projektów PPP przez podmioty publiczne, w tym jednostki sektora finansów publicznych
wpłynie zdecydowanie pozytywnie na efektywność wydatkowania środków publicznych
przeznaczonych na inwestycje infrastrukturalne oraz inne inwestycje, które będą realizowane
w formule PPP przez podmioty publiczne.
7. Wpływ aktu normatywnego na rynek pracy
Projektowana regulacja nie będzie miała bezpośredniego wpływu na rynek pracy. Należy
jednak zwrócić uwagę na potencjalny pozytywny wpływ na rynek pracy. Zwiększenie
możliwości realizacji projektów w ramach PPP zwiększy popyt podmiotów publicznych na
inwestycje oraz efektywność ich realizacji. Wzrost liczby inwestycji PPP przyczyni się do
wzrostu zatrudnienia w przedsiębiorstwach współrealizujących inwestycje PPP. Ze względu
na dużą liczbę innych czynników oraz brak szczegółowych danych, nie jest możliwe
szczegółowe określenie skali tego zjawiska.
8. Wpływ aktu normatywnego na konkurencyjność gospodarki i przedsiębiorczość, w tym
funkcjonowanie przedsiębiorstw
Uproszczenie rozwiązań oraz zwiększenie wolności realizacji projektów w formule PPP
przyczyni się do poprawy funkcjonowania przedsiębiorstw, które są zainteresowane
realizacją inwestycji finansowanych w ramach PPP. Wpłynie to pozytywnie na ich pozycję
konkurencyjną. Wprowadzenie nowych rozwiązań pośrednio przyczyni się do wzmocnienia
uczciwej konkurencji w obrocie gospodarczym oraz innowacyjności przedsięwzięć.
9. Wpływ aktu normatywnego na sytuację i rozwój regionalny.
Przyjęcie proponowanych rozwiązań będzie miało pośrednio pozytywny wpływ na rozwój
regionów. Zwiększy bowiem efektywność wydatkowania środków publicznych, w
34
szczególności przez jednostki samorządu terytorialnego. Jednocześnie zwiększy możliwości
realizacji celów publicznych przez JST.
35
Dokumenty związane z tym projektem:
-
1180
› Pobierz plik