Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej oraz o zmianie niektórych innych ustaw

podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu
Ubezpieczeń Społecznych, jak również osoby zaliczone do osób o znacznym stopniu
niepełnosprawności albo o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności w rozumieniu
ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz
zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, jeżeli przedstawią wójtowi lub burmistrzowi
(prezydentowi miasta) dokument stwierdzający tę niezdolność lub niepełnosprawność.
6. Rejestrację w przypadku, o którym mowa w ust. 2, prowadzi wójt lub burmistrz
(prezydent miasta) właściwy ze względu na miejsce pobytu stałego lub pobytu
czasowego trwającego ponad trzy miesiące osoby podlegającej rejestracji. W pozostałych
przypadkach właściwość miejscową ustala się według przepisów Kodeksu postępowania
administracyjnego.
7. Do rejestracji w przypadku, o którym mowa w ust. 2, wzywa osobę podlegającą temu
obowiązkowi wójt lub burmistrz (prezydent miasta).
8. Osoby podlegające obowiązkowi zgłoszenia się do rejestracji, które nie zgłosiły się do
tej rejestracji w przypadku, o którym mowa w ust. 2, w określonym terminie i miejscu, są
obowiązane to uczynić niezwłocznie po ustaniu przeszkody.
9. W razie niezgłoszenia się bez uzasadnionej przyczyny do rejestracji w przypadku, o
którym mowa w ust. 2, osoby podlegającej temu obowiązkowi, wójt lub burmistrz
(prezydent miasta) nakłada grzywnę w celu przymuszenia albo zarządza przymusowe
doprowadzenie przez Policję do urzędu gminy, w trybie przepisów o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji.
Art. 31b. 1. Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z Ministrem
Obrony Narodowej określi, w drodze rozporządzenia, tryb prowadzenia rejestracji i
wzory dokumentów prowadzonych w ramach rejestracji, uwzględniając pisemny lub
elektroniczny sposób ich prowadzenia oraz wskazując szczegółowy zakres danych
ujmowanych w poszczególnych dokumentach. Rozporządzenie powinno zapewniać cel
prowadzenia rejestracji, w tym wskazywać organy, którym mogą być udostępniane
dokumenty związane z rejestracją.
2. W rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, należy również uwzględnić możliwość
wprowadzenia obowiązku osobistego zgłoszenia się osób do rejestracji, w tym
wskazywać tryb i sposób ich wzywania.”;
9) art. 32 otrzymuje brzmienie:
„Art. 32. 1. Mężczyźni, którzy w danym roku kalendarzowym kończą dziewiętnaście lat
życia, są obowiązani stawić się, w określonym terminie i miejscu, do kwalifikacji
wojskowej.
2. Do kwalifikacji wojskowej mogą się stawić również ochotnicy, w tym kobiety,
niezależnie od posiadanych kwalifikacji i wykształcenia, jeżeli ukończyli co najmniej
osiemnaście lat życia.
3. Obowiązek, o którym mowa w ust. 1, trwa do końca roku kalendarzowego, w którym
osoba objęta tym obowiązkiem kończy dwadzieścia cztery lata życia.
4. Osoby podlegające stawieniu się do kwalifikacji wojskowej, które nie dopełniły tego
obowiązku w określonym terminie i miejscu, są obowiązane to uczynić niezwłocznie po
ustaniu przeszkody.
5. Stawienie się do kwalifikacji wojskowej obejmuje stawienie się przed wójtem lub
burmistrzem (prezydentem miasta), powiatową komisją lekarską oraz wojskowym
komendantem uzupełnień.

5
6. W ramach kwalifikacji wojskowej wykonuje się czynności związane z:
1) sprawdzeniem tożsamości osób podlegających stawieniu się do kwalifikacji
wojskowej;
2) ustaleniem zdolności do czynnej służby wojskowej osób podlegających stawieniu
się do kwalifikacji wojskowej;
3) wstępnym przeznaczeniem do poszczególnych form powszechnego obowiązku
obrony Rzeczypospolitej Polskiej, określonych w art. 4 ust. 2, osób podlegających
stawieniu się do kwalifikacji wojskowej;
4) założeniem lub aktualizacją ewidencji wojskowej i przetwarzaniem danych
gromadzonych w tej ewidencji;
5) wydaniem wojskowych dokumentów osobistych;
6) przeniesieniem osób podlegających stawieniu się do kwalifikacji wojskowej do
rezerwy i wydaniem na ich wniosek zaświadczeń o uregulowanym stosunku do
służby wojskowej;
7) przygotowaniem rekrutacji wojskowej do ochotniczych form służby wojskowej.
7. Czynności, o których mowa w ust. 6, wymienione w:
1) pkt 1 – należą do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta) albo upoważnionego
pracownika urzędu gminy (miasta);
2) pkt 2 – należą do powiatowej komisji lekarskiej;
3) pkt 3 – 7 – należą do wojskowego komendanta uzupełnień albo jego
upoważnionego przedstawiciela.
8. Do stawienia się do kwalifikacji wojskowej w przypadku, o którym mowa w ust. 1,
wzywa wójt lub burmistrz (prezydent miasta), zapewniając planowe stawiennictwo osób
do kwalifikacji wojskowej stosując zasady określone w ust. 10.
9. W czasie kwalifikacji wojskowej wójt lub burmistrz (prezydent miasta) prowadzi listę
stawiennictwa osób, które stawiły się do kwalifikacji wojskowej, a także wypłaca
świadczenia, na zasadach określonych w art. 52 ust. 2 i 3.
10. W razie niestawienia się do kwalifikacji wojskowej bez uzasadnionej przyczyny, wójt
lub burmistrz (prezydent miasta) z urzędu albo na wniosek przewodniczącego
powiatowej komisji lekarskiej lub wojskowego komendanta uzupełnień nakłada na osobę
podlegającą kwalifikacji wojskowej grzywnę w celu przymuszenia albo zarządza
przymusowe doprowadzenie przez Policję do kwalifikacji wojskowej w trybie przepisów
o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
11. Przepisy ust. 5 i 6 pkt 3 - 11 nie naruszają uprawnień wojskowego komendanta
uzupełnień związanych z wykonywaniem czynności, określonych
w tych przepisach, niezależnie od trwania kwalifikacji wojskowej oraz związanych z nią
uprawnień osób podlegających kwalifikacji wojskowej oraz tych, którzy się do niej
stawili.
12. Rada Ministrów może, w drodze rozporządzenia, wprowadzić w razie ogłoszenia
mobilizacji i w czasie wojny, obowiązek stawienia się do kwalifikacji wojskowej osób,
które w danym roku kalendarzowym kończą co najmniej osiemnaście lat życia, trwający
do końca roku kalendarzowego, w którym osoby te kończą pięćdziesiąt lat życia,
uwzględniając potrzeby Sił Zbrojnych, zagrożenie zewnętrznego i wewnętrznego
bezpieczeństwa państwa oraz wskazując granice wieku osób, których ten obowiązek
dotyczy.”;

6
10) w art. 32a:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1.
Starosta (prezydent miasta na prawach powiatu) na potrzeby przeprowadzenia
kwalifikacji wojskowej:
1) zapewnia lokal dla wójta lub burmistrza (prezydenta miasta), powiatowej
komisji lekarskiej i wojskowego komendanta uzupełnień wraz z wyposażeniem
oraz przedmioty niezbędne do pracy tych organów, a także pomieszczenia
wraz z wyposażeniem, niezbędne przy wprowadzaniu danych do ewidencji
wojskowej osób stawiających się do kwalifikacji wojskowej;
2) może zatrudnić, na podstawie umowy o pracę na czas określony lub umowę
zlecenia, nie więcej niż cztery osoby do prac związanych z wprowadzaniem
danych do ewidencji wojskowej osób stawiających się do kwalifikacji
wojskowej i wydawaniem wojskowych dokumentów osobistych oraz osobę do
prowadzenia zajęć z osobami zgłaszającymi się do kwalifikacji wojskowej w
lokalu, w którym jest prowadzona kwalifikacja wojskowa;
3) zapewnia porządek w lokalu, w którym jest prowadzona kwalifikacja
wojskowa oraz bezpieczeństwo pracy organów, o których mowa w pkt 1, a
także odpowiada za zabezpieczenie pomieszczeń i dokumentacji po
zakończeniu urzędowania tych organów;
4) przekazuje wójtom lub burmistrzom (prezydentom miast) dotacje celowe,
otrzymane z budżetu państwa, na zadania określone w art. 32 ust. 5a.”,
b) ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3.
Osobom, o których mowa w ust. 1 pkt 2, wykonującym prace związane z
wprowadzaniem danych do ewidencji wojskowej i wydawaniem wojskowych
dokumentów osobistych osobom zgłaszającym się do kwalifikacji wojskowej, wojskowy
komendant uzupełnień wydaje pisemne upoważnienie do wykonywania tych prac na
zasadach określonych w przepisach o ochronie danych osobowych. Czynności te są
wykonywane pod nadzorem wojskowego komendanta uzupełnień.”;
11) w art. 32b ust. 2 i 3 otrzymują brzmienie:
„2. Wojewoda, w miarę potrzeby, zapewnia szkolenie osób wchodzących w skład
wojewódzkich i powiatowych komisji lekarskich, pracowników urzędów gmin (miast)
prowadzących sprawy kwalifikacji wojskowej, a także osób, o których mowa w art. 32a
ust. 1 pkt 2.
3. Wojskowy komendant uzupełnień prowadzi szkolenie osób, o których mowa w art.
32a ust. 1 pkt 2.”;
12) w art. 33 ust. 1-3 otrzymują brzmienie:
„1. Osoby podlegające kwalifikacji wojskowej stawiają się przed wójtem lub burmistrzem
(prezydentem miasta), powiatową komisją lekarską oraz wojskowym komendantem
uzupełnień, właściwymi ze względu na miejsce ich pobytu stałego. Osoby zameldowane
na pobyt czasowy trwający ponad trzy miesiące stawiają się przed wójtem lub
burmistrzem (prezydentem miasta), powiatową komisją lekarską oraz wojskowym
komendantem uzupełnień, właściwymi ze względu na miejsce tego pobytu.
2. Osoby, które w okresie od dnia ogłoszenia kwalifikacji wojskowej do dnia jej
rozpoczęcia zmieniły miejsce pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad trzy
miesiące, zgłaszają się do wójta lub burmistrza (prezydenta miasta), właściwego ze
względu na ich nowe miejsce pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego ponad trzy

7
miesiące. Wójt lub burmistrz (prezydent miasta) wyznacza im miejsce i termin stawienia
się do kwalifikacji wojskowej.
3. Osoby, które po rozpoczęciu kwalifikacji wojskowej na danym terenie zamierzają
zmienić miejsce pobytu stałego lub pobytu czasowego trwającego do trzech miesięcy,
stawiają się do kwalifikacji wojskowej przed opuszczeniem miejsca dotychczasowego
pobytu. W pozostałych przypadkach właściwość miejscową ustala się według przepisów
Kodeksu postępowania administracyjnego.”;
13) art. 34 i 35 otrzymują brzmienie:
„Art. 34. Osoby, które podlegały obowiązkowi stawienia się do kwalifikacji wojskowej i z
jakichkolwiek powodów nie stawiły się do niej, są obowiązane zgłosić się do wojskowego
komendanta uzupełnień, właściwego ze względu na ich miejsce pobytu stałego lub pobytu
czasowego trwającego ponad trzy miesiące, w celu uregulowania stosunku do
powszechnego obowiązku obrony. Obowiązek ten trwa do czasu ukończenia
pięćdziesięciu lat życia, a w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny, do czasu
ukończenia sześćdziesięciu lat życia.
Art. 35. 1. Kwalifikację wojskową przeprowadzają wojewodowie przy współudziale
szefów wojewódzkich sztabów wojskowych oraz starostów, a także wójtów lub
burmistrzów (prezydentów miast).
2. Za przeprowadzenie kwalifikacji wojskowej na terenie powiatu (miasta na prawach
powiatu) odpowiada starosta (prezydent miasta).
3. Kwalifikację wojskową przeprowadza się corocznie, z zastrzeżeniem, że jej
przeprowadzenie w kilku okresach danego roku kalendarzowego może nastąpić wyłącznie
w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny.
4. Minister właściwy do spraw wewnętrznych i Minister Obrony Narodowej określają
corocznie, w drodze rozporządzenia, termin lub terminy ogłoszenia kwalifikacji
wojskowej i czas jej lub ich trwania na terytorium państwa oraz roczniki i grupy osób
podlegających obowiązkowi stawienia się do kwalifikacji wojskowej. Rozporządzenie
powinno w szczególności uwzględniać osoby, które mają obowiązek zgłosić się przed
wójtem lub burmistrzem (prezydentem miasta), powiatową komisją lekarską i wojskowym
komendantem uzupełnień, a także przewidywać, że termin lub terminy ogłoszenia
kwalifikacji wojskowej będą wyprzedzać, o co najmniej czternaście dni, dzień jej lub ich
rozpoczęcia.”;
14) art. 37 otrzymuje brzmienie:
„Art. 37. 1. Zwierzchni nadzór nad przeprowadzaniem kwalifikacji wojskowej, w tym
także kontrole, sprawuje minister właściwy do spraw wewnętrznych.
2. Bieżący nadzór nad przygotowaniem i przebiegiem kwalifikacji wojskowej sprawują
wojewodowie.
3. Kontrolę prowadzenia kwalifikacji wojskowej przez wojewódzkie i powiatowe komisje
lekarskie oraz wojskowych komendantów uzupełnień wykonuje Minister Obrony
Narodowej i szefowie wojewódzkich sztabów wojskowych, a przez organy samorządowe
Prezes Rady Ministrów i wojewodowie.””;
15) art. 39 – 40 otrzymują brzmienie:
„Art. 39. 1. Odroczenia zasadniczej służby wojskowej udziela się osobie podlegającej
obowiązkowi odbycia tej służby na jej udokumentowany wniosek ze względu na:
1) wybór na posła, w tym do Parlamentu Europejskiego, lub senatora – na czas
pełnienia mandatu;

8
2) kandydowanie do Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej, Senatu Rzeczypospolitej
Polskiej lub Parlamentu Europejskiego – do dnia ogłoszenia wyników
wyborów;
3) konieczność sprawowania bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny
wspólnie z nim zamieszkałym, który nie ukończył szesnastego roku życia lub
został uznany za całkowicie niezdolnego do pracy i do samodzielnej
egzystencji albo który ukończył siedemdziesiąty piąty rok życia, jeżeli nie ma
innego pełnoletniego członka rodziny bliższego lub równego stopniem
pokrewieństwa obowiązanego do sprawowania tej opieki, albo ze względu na
obowiązek sprawowania opieki wynikającej z prawomocnego orzeczenia sądu
– na czas sprawowania tej opieki, z zastrzeżeniem ust. 4;
4) pobieranie nauki w szkole wyższej, jeżeli jest on studentem – na czas
pobierania tej nauki;
5) pobieranie nauki w zakładzie kształcenia nauczycieli – na czas pobierania tej
nauki;
6) pobieranie nauki w szkole ponadgimnazjalnej – na czas pobierania tej nauki;
7) kształcenie w celu zdobycia kwalifikacji przydatnych w wojsku na podstawie
umowy zawartej z wojskowym komendantem uzupełnień, o której mowa w art.
132a ust. 3, albo skierowania określonego w art. 132b ust. 2 – na czas tego
kształcenia.
2. Odroczenia ze względu na pobieranie nauki udziela się także osobom podlegającym
obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej będącym alumnami wyższych
seminariów duchownych, osobami zakonnymi (po profesji czasowej), nowicjuszami w
zakonach albo słuchaczami szkół duchownych kościołów i związków wyznaniowych
mających osobowość prawną – na czas pobierania tej nauki.
3. Odroczenia zasadniczej służby wojskowej można udzielić również ze względu na ważne
sprawy osobiste lub rodzinne osoby podlegającej obowiązkowi odbycia zasadniczej służby
wojskowej, a w szczególności związane z zaistnieniem trudnej sytuacji osobistej lub
rodzinnej, które nie upoważniają do udzielenia tej osobie odroczenia z tytułu sprawowania
bezpośredniej opieki nad członkiem rodziny albo z powodu konieczności załatwienia
spraw związanych z prowadzeniem przez nią przedsiębiorstwa, gospodarstwa rolnego albo
innej działalności gospodarczej.
4. Odroczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, udziela się każdorazowo na okres określony
w decyzji, o której mowa w art. 39a ust. 1.
5. Odroczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 7 i w ust. 3, udziela się tylko jeden raz na
okres od trzech do dwunastu miesięcy.
6. Skreślenie z listy studentów, słuchaczy lub uczniów albo wydalenie ze szkoły wyższej,
zakładu kształcenia nauczycieli lub szkoły ponadgimnazjalnej, a także niewywiązywanie
się osoby podlegającej obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej, z umowy, o
której mowa w art. 132a ust. 3, lub z obowiązku określonego w skierowaniu wskazanym w
art. 132b ust. 2, powodują utratę udzielonego odroczenia zasadniczej służby wojskowej z
tytułu pobierania nauki.
7. Osoba podlegająca obowiązkowi odbycia zasadniczej służby wojskowej, której
udzielono odroczenia, o którym mowa w ust. 1 pkt 4-6, po zakończeniu roku szkolnego
(studiów), nie później jednak niż w terminie czternastu dni od dnia rozpoczęcia kolejnego
roku szkolnego (studiów), przedstawia wojskowemu komendantowi uzupełnień
właściwemu ze względu na miejsce pobytu stałego (zamieszkania) lub pobytu czasowego

9