Poselski projekt ustawy o przeciwdziałaniu niewypłacalności oraz o upadłości osoby fizycznej

20

2. Wydanie postanowienia może nastąpić, choćby wierzytelności wierzycieli upadłego nie zo-
stały w pełni zaspokojone, jeżeli dokonano likwidacji masy upadłości w części nie mniej-
szej niż 75 % jej wartości, a zbycie pozostałych składników masy nie nastąpiło pomimo
przeprowadzenia dwukrotnej aukcji i zaproponowania wierzycielom przejęcia tych skład-
ników na poczet wierzytelności.
3. Postanowienie Kolegium o ukończeniu postępowania upadłościowego powoduje, że zobo-
wiązania dłużnika, objęte tym postępowaniem, nie mogą być dochodzone przed sądem, ani
zaspokajane w drodze egzekucji, jednakże w razie późniejszego zaspokojenia tych wierzy-
telności przez dłużnika, nie może on żądać zwrotu spełnionego świadczenia.
4. Nie ulegają wygaśnięciu zobowiązania dłużnika, powstałe w wyniku popełnienia przez
niego przestępstwa lub przestępstwa skarbowego.

Rozdział 14
Postępowanie zapobiegające niewypłacalności

Art. 53.
1. Dłużnik jest zagrożony niewypłacalnością, jeżeli dochód dłużnika z okresu sześciu miesię-
cy jest niższy niż wartość jego wymagalnych zobowiązań albo miesięczny dochód dłużni-
ka przez okres co najmniej trzech miesięcy jest niższy niż wartość zobowiązań, które stają
się wymagalne w każdym miesiącu, a przy zaistnieniu jednej z tych przesłanek wartość je-
go wymagalnych zobowiązań jest nie niższa niż trzy czwarte wartości jego majątku okre-
ślonego w art. 6.
2. W stosunku do dłużnika, który jest zagrożony niewypłacalnością może być wszczęte po-
stępowanie zapobiegające niewypłacalności.

Art. 54.
1. Przepisów niniejszego rozdziału nie stosuje się do dłużnika, wobec którego wydano posta-
nowienie o ukończeniu postępowania zapobiegającego niewypłacalności oraz do dłużnika,
który prowadził postępowanie zapobiegające niewypłacalności, jeżeli postępowanie to zo-
stało umorzone lub w stosunku do którego wydano postanowienie o ogłoszeniu upadłości.
2. Przepisów niniejszego działu nie stosuje się do dłużnika, w stosunku do którego wydano
zakaz, o którym mowa w art. 56 ust. 3, jeżeli od wydania takiego zakazu nie upłynęło 5 lat.

Art. 55.
1. Dłużnik, który wedle swej oceny jest zagrożony niewypłacalnością może zwrócić się do
powiatowego ośrodka o konsultację co do celowości wszczęcia postępowania zapobiega-
jącego niewypłacalności.
2. Konsultacja, o której mowa w ust. 1, jest wolna od opłat.
3. Dłużnik, o którym mowa w ust. 1, po uzyskaniu konsultacji i niezależnie od jej wyniku,
może zwrócić się do powiatowego ośrodka o sporządzenie planu naprawczego albo przed-
stawić do akceptacji temu ośrodkowi sporządzony przez siebie plan naprawczy.
4. Wraz w wnioskiem o sporządzenie planu naprawczego dłużnik wnosi opłatę w wysokości
nie wyższej niż równowartość minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na zasa-


21

dach określonych w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wynagrodzeniu
za pracę.
5. Wysokość opłaty ustala powiatowy ośrodek.
6. Wraz z wnioskiem o akceptację sporządzonego przez siebie planu naprawczego dłużnik
wnosi połowę opłaty ustalanej jak za sporządzenie planu naprawczego.
7. Powiatowy ośrodek może żądać od dłużnika złożenia dokumentów, niezbędnych do
stwierdzenia prawdziwości danych zawartych w oświadczeniu. W przypadku gdy dłużnik
nie przedstawi takich dokumentów w terminie wskazanym przez powiatowy ośrodek, nie
krótszym niż 30 dni, albo budzą one uzasadnione wątpliwości co do ich autentyczności,
ośrodek wraz z oświadczeniem o wszczęciu postępowania zapobiegającego niewypłacal-
ności przesyła Kolegium swoje umotywowane zastrzeżenia.

Art. 56.
1. Oświadczenie o wszczęciu postępowania zapobiegającego niewypłacalności wraz z planem
naprawczym dłużnik składa do Kolegium za pośrednictwem powiatowego ośrodka.
2. Kolegium, w terminie 14 dni od dnia doręczenia oświadczenia może zażądać dokumentów
niezbędnych do stwierdzenia prawdziwości danych zawartych w oświadczeniu oraz prze-
prowadzić w tym celu postępowanie wyjaśniające.
3. Jeżeli Kolegium w terminie 14 dni od dnia doręczenia mu oświadczenia o wszczęciu po-
stępowania zapobiegającego niewypłacalności nie zażąda dokumentów, o których mowa w
ust. 2, lub nie zakaże wszczęcia tego postępowania, albo po przeprowadzeniu postępowa-
nia wyjaśniającego, o którym mowa w ust. 2, zleci powiatowemu ośrodkowi zwołanie
zgromadzenia wierzycieli, powiatowy ośrodek zwołuje zgromadzenie wierzycieli w celu
zatwierdzenia planu naprawczego.
4. Na wniosek powiatowego ośrodka, Kolegium wyznacza zarządcę naprawczego, do którego
stosuje się przepisy ustawy o zarządcy.
5. O złożeniu przez dłużnika oświadczenia o wszczęciu postępowania zapobiegającego nie-
wypłacalności powiatowy ośrodek ogłasza w Informatycznym Rejestrze Upadłości Kon-
sumenckiej. Dzień ogłoszenia jest dniem wszczęcia postępowania zapobiegającego niewy-
płacalności.

Art. 57.
1. Kolegium wydaje postanowienie o odmowie wszczęcia postępowania zapobiegającego
niewypłacalności, jeżeli okaże się, że dłużnik podał w oświadczeniu, o którym mowa w
art. 56 ust. 1, nieprawdziwe dane lub przedłożył dokumenty podrobione lub przerobione
lub bez uzasadnionej przyczyny nie przedłożył dokumentów stwierdzających okoliczności
zawarte w oświadczeniu.
2. Kolegium umorzy postępowanie zapobiegające niewypłacalności, jeżeli dłużnik stał się
niewypłacalny.
3. Uprawomocnienie się postanowienia o odmowie wszczęcia lub o umorzeniu postępowania
zapobiegającego niewypłacalności niweczy wszelkie skutki tego postępowania.

Art. 58.
1. Plan naprawczy powinien zapewniać uchylenie stanu zagrożenia niewypłacalnością.


22

2. Plan naprawczy powinien zawierać skierowaną do wierzycieli propozycję redukcji zobo-
wiązań dłużnika oraz zmiany terminów ich wymagalności, w szczególności poprzez rozło-
żenie na raty.
3. Plan naprawczy powinien wskazywać, jaka część majątku dłużnika zostanie zbyta, wynaję-
ta lub wydzierżawiona, określać sposoby zbycia oraz na co zostaną przeznaczone uzyskane
środki.
4. Restrukturyzacja zobowiązań następuje w drodze układu zawartego z wierzycielami albo
na podstawie postanowienia Kolegium.

Art. 59.
1. Z dniem wszczęcia postępowania zapobiegającego niewypłacalności:
1) zawiesza się spłatę zobowiązań dłużnika;
2) zawiesza się naliczanie odsetek należnych od dłużnika;
3) potrącenie wierzytelności jest dopuszczalne tylko wtedy gdy wierzyciel dłużnika był
jego dłużnikiem i wierzycielem przed złożeniem oświadczenia, o którym mowa w art.
56 ust. 1;
4) nie mogą być wszczynane przeciwko dłużnikowi egzekucje i postępowania zabezpie-
czające, a wszczęte podlegają zawieszeniu z mocy prawa, z wyjątkiem egzekucji i po-
stępowań zabezpieczających prowadzonych w celu zaspokojenia roszczeń alimenta-
cyjnych i rent z tytułu uszkodzenia ciała i wywołania rozstroju zdrowia w wysokości
nie wyższej niż równowartość minimalnego wynagrodzenia za pracę ustalonego na
zasadach określonych w ustawie z dnia 10 października 2002 r. o minimalnym wyna-
grodzeniu za pracę na rzecz jednego uprawnionego.
2. Od chwili zwrócenia się do powiatowego ośrodka z wnioskiem o sporządzenie planu na-
prawczego lub o jego akceptację, dłużnik nie może rozporządzać swoim majątkiem i ob-
ciążać go, ani uiszczać należności jeszcze nie wymagalnych.

Art. 60.
1. Powiatowy ośrodek zwołuje zgromadzenie wierzycieli.
2. Zwołując zgromadzenie wierzycieli powiatowy ośrodek, co najmniej na 14 dni przed pla-
nowaną datą zgromadzenia wierzycieli, doręcza im plan naprawczy, wzywając do wypo-
wiedzenia się w terminie 7 dni czy akceptują plan czy też wnoszą do niego uwagi, pod ry-
gorem uznania że akceptują plan.
3. Poszczególni wierzyciele mogą wyrazić zgodę na zaspokojenie ich wierzytelności w stop-
niu niższym niż wynikający z planu naprawczego dołączonego do oświadczenia, o którym
mowa w art. 56 ust. 1.
4. Plan naprawczy zostaje przyjęty w drodze układu z wierzycielami, jeżeli opowiedzą się za
nim wierzyciele reprezentujący co najmniej 60% wartości zobowiązań dłużnika.
5. Jeżeli plan naprawczy zostanie przyjęty przez wierzycieli, dłużnik – a jeżeli został wyzna-
czony zarządca naprawczy – ten zarządca, przystępuje do wykonania planu naprawczego.
6. rodki pieniężne uzyskane ze zbywania i obciążania majątku dłużnika gromadzi się na ra-
chunku naprawczym, prowadzonym w oddziale instytucji ustawowo upoważnionej do
przyjmowania kredytów, najbliższym miejsca stałego zamieszkania dłużnika.
7. Z rachunku naprawczego dokonuje się wypłat na rzecz wierzycieli.


23


Art. 61.
1. Jeżeli plan naprawczy nie zostanie przyjęty w drodze układu z wierzycielami, dłużnik za
pośrednictwem powiatowego ośrodka może wystąpić do Kolegium o zatwierdzenie planu
naprawczego.
2. Do wniosku dołącza się opinię powiatowego ośrodka doradztwa finansowego i kredytowe-
go co do celowości zatwierdzenia planu naprawczego.
3. Do wniosku dołącza się oświadczenia tych wierzycieli, którzy wyrazili zgodę, aby ich wie-
rzytelności zostały zaspokojone w stopniu niższym niż wynikający z planu naprawczego,
dołączonego do oświadczenia o wszczęciu postępowania zapobiegającego niewypłacalno-
ści.
4. Kolegium wydaje postanowienie o zatwierdzeniu planu naprawczego, jeżeli po rozważeniu
sytuacji majątkowej dłużnika uzna, że umorzenie postępowania zapobiegającego niewy-
płacalności spowoduje, że wierzyciele utracą możność zaspokojenia wierzytelności nawet
w zakresie zaspokojenia, wynikającym z planu naprawczego.

Art. 62.
1. Jeżeli dłużnik nie wykonuje planu naprawczego, albo środki uzyskiwane w wyniku zbycia
lub obciążania składników majątku dłużnika nie wystarczają na zaspokojenie wierzycieli
zgodnie z planem naprawczym, każdy z wierzycieli może wystąpić o ustanowienie zarząd-
cy naprawczego.
2. Jeżeli pomimo ustanowienia zarządcy naprawczego plan naprawczy nie jest realizowany,
każdy z wierzycieli może wystąpić do Kolegium o umorzenie postępowania zapobiegają-
cego niewypłacalności.
3. Umorzenie postępowania zapobiegającego niewypłacalności niweczy jego skutki.

Art. 63.
1. Wykonanie planu naprawczego następuje według przepisów ustawy o wykonaniu układu z
wierzycielami, które stosuje się odpowiednio.
2. Według zasad określonych w planie naprawczym podlegają zaspokojeniu wszystkie wie-
rzytelności, wymienione w oświadczeniu o wszczęciu postępowania naprawczego, choćby
ich wysokość nie uprawniała wierzyciela do udziału w zgromadzeniu wierzycieli.

Rozdział 15
Przepisy karne

Art. 64.
1. Kto będąc dłużnikiem, we wniosku o ogłoszenie upadłości albo w oświadczeniu o wszczę-
ciu postępowania zapobiegającego niewypłacalności podaje nieprawdę lub zataja prawdę
podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
2. Tej samej karze podlega kto będąc dłużnikiem w postępowaniu upadłościowym lub w po-
stępowaniu zapobiegającym niewypłacalności podmiotowi sporządzającemu plan spłaty,
projekt układu lub plan naprawczy udziela nieprawdziwych informacji lub przedstawia


24

podrobione lub przerobione dokumenty, albo kto będąc dłużnikiem dokumenty takie
przedstawia w postępowaniu upadłościowym lub w postępowaniu zapobiegającym niewy-
płacalności.

Art. 65.
1. Kto będąc dłużnikiem nie wydaje zarządcy na jego żądanie całego majątku wchodzącego
do masy upadłości lub majątku, który ma być przeznaczony na zaspokojenie wierzycieli
zgodnie z planem naprawczym, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat
5.
2. Tej samej karze podlega kto będąc dłużnikiem, pomimo odjęcia mu zarządu masy upadło-
ści rozporządza jej składnikami.

Rozdział 16.
Przepis końcowy

Art. 66.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 12 miesięcy od dnia ogłoszenia.