Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Umowy między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Marokańskim o przekazywaniu osób skazanych, podpisanej w Rabacie dnia 30 czerwca 2008 r.

2. Państwo skazania nie może wykonać kary, jeżeli Państwo wykonania
uzna ją za odbytą.


Artykuł 13

SKUTKI DLA PAŃSTWA WYKONANIA

1. Z zastrzeżeniem ustępu 2, Państwo wykonania jest związane
ustaleniami stanu faktycznego oraz rodzajem i wymiarem kary,
zawartymi w orzeczeniu skazującym.

2. Jeżeli wymiar kary jest niezgodny z ustawodawstwem Państwa
wykonania, Państwo wykonania może dostosować karę do kary lub
środka przewidzianego przez jego prawo za przestępstwo tego samego
rodzaju. Kara lub środek powinny możliwie najbardziej odpowiadać
swoim rodzajem karze wymierzonej w orzeczeniu do wykonania. Nie
może ono zaostrzać kary wymierzonej w Państwie skazania, ze
względu na rodzaj lub wymiar, ani przekraczać górnej granicy
zagrożenia przewidzianej przez prawo Państwa wykonania.

3. Z zastrzeżeniem artykułów 16 i 17 niniejszej Umowy do wykonania
kary w Państwie wykonania stosuje się prawo tego państwa. Jedynie to
państwo jest właściwe do podejmowania decyzji dotyczących
warunków wykonywania kary. Państwo wykonania uwzględnia na
poczet kary całkowity okres pozbawienia wolności skazanego w
Państwie skazania.



Artykuł 14

SKUTKI PRZEKAZANIA DLA SKAZANEGO


Skazany, który został przekazany zgodnie z postanowieniami niniejszej
Umowy nie może być ponownie ścigany lub aresztowany w Państwie
wykonania za przestępstwo, za które orzeczono karę w Państwie
skazania, stanowiące podstawę przekazania.







Artykuł 15

ZAKOŃCZENIE WYKONYWANIA KARY

1. Państwo skazania niezwłocznie zawiadamia Państwo wykonania o
wszelkich decyzjach lub środkach podjętych na jego terytorium i
kończących wykonywanie kary.

2. Państwo wykonania powinno zaprzestać wykonywania kary
niezwłocznie po zawiadomieniu go przez Państwo skazania o wydaniu
orzeczenia pozbawiającego karę wykonalności.



Artykuł 16

UŁASKAWIENIE, AMNESTIA I ZAMIANA KARY

Każda ze Stron może zastosować ułaskawienie, amnestię lub zamienić
karę na inną, zgodnie ze swoją konstytucją lub innymi przepisami.



Artykuł 17

ZMIANA ORZECZENIA

Państwo skazania jest wyłącznie właściwe w przedmiocie
dopuszczalności postępowania zmierzającego do zmiany orzeczenia.








ROZDZIAŁ IV

POSTANOWIENIA KOŃCOWE



Artykuł 18

ZAKRES CZASOWY


Niniejsza Umowa ma zastosowanie do wykonywania orzeczeń
wydanych zarówno przed jak i po jej wejściu w życie.



Artykuł 19

WYMIANA POGLĄDÓW, KONSULTACJE I ROZTRZYGANIE
SPORÓW

1. Jeżeli obie Strony uznają to za celowe mogą dokonać wymiany
poglądów dotyczących stosowania niniejszej Umowy. Mogą one
również wnosić o przeprowadzenie spotkania ekspertów
reprezentujących ministerstwa sprawiedliwości obu Stron.

2. Spory dotyczące interpretacji lub stosowania niniejszej Umowy będą
rozstrzygane w drodze rokowań między obydwoma Stronami.



Artykuł 20

STOSOWANIE TYMCZASOWE I WEJŚCIE W ŻYCIE

1. Niniejsza Umowa będzie stosowana tymczasowo od chwili jej
podpisania.

2. Niniejsza Umowa wejdzie w życie w chwili otrzymania ostatniej
notyfikacji o zakończeniu procedury przewidzianej przez konstytucję
każdej ze Stron.






3. Niniejsza Umowa zawarta jest na czas nieokreślony.


Artykuł 21

WYPOWIEDZENIE

1. Każda ze Stron może w każdej chwili wypowiedzieć niniejszą Umowę
w drodze notyfikacji drugiej Stronie.

2. Wypowiedzenie wywołuje skutki po upływie trzech miesięcy od daty
otrzymania notyfikacji.

3. Jednakże niniejsza Umowa będzie nadal stosowana do wykonywania
kar osób przekazanych zgodnie z tą Umową zanim wypowiedzenie
wywoła skutki.
Na dowód czego pełnomocnicy obu Stron, właściwie do tego
upoważnieni, podpisali niniejszą Umowę.


Sporządzono w ........................... dnia .............. w dwóch
egzemplarzach, każdy w językach polskim, arabskim i francuskim, przy
czym każdy tekst jest jednakowo autentyczny.

W razie rozbieżności przy ich interpretacji tekst francuski uważany
będzie za rozstrzygający.
W imieniu W imieniu
Rzeczypospolitej Polskiej Królestwa Marokańskiego
09/04zb