Czy osoba nie prowadząca działalności gospodarczej, ale będąca podatnikiem
VAT w zakresie umów zlecenie i dzieło i mająca zlecenia może zaliczyć w
PIT-37 zakup aparatu fotograficznego do kosztów uzyskania przychodów?



pozdrawiam

do góry

Hejkumkejkum wrote:
> Czy osoba nie prowadząca działalności gospodarczej, ale będąca
> podatnikiem VAT w zakresie umów zlecenie i dzieło i mająca zlecenia
> może zaliczyć w PIT-37 zakup aparatu fotograficznego do kosztów
> uzyskania przychodów?

Nie wiem jaki związek z rozliczeniem dochodwego
ma informacja o byciu lub nie VATowcem,
ale jeśli chodzi o koszty uzyskania z tytułu umowy zlecenia, to są one
teoretycznie zryczłtowane- 20%, ale jest art 22.10 pdof:
"Jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów
były wyższe niż wynikające z zastosowania
normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 (te 20%)
koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości
kosztów faktycznie poniesionych"

Więc jak udowodnisz, to możesz.

do góry

On Sat, 24 Nov 2007, cef wrote:

> Hejkumkejkum wrote:
>> Czy osoba nie prowadząca działalności gospodarczej, ale będąca
>> podatnikiem VAT w zakresie umów zlecenie i dzieło i mająca zlecenia
>> może zaliczyć w PIT-37 zakup aparatu fotograficznego do kosztów
>> uzyskania przychodów?
>
> Nie wiem jaki związek z rozliczeniem dochodwego
> ma informacja o byciu lub nie VATowcem,

Zgoda (też nie wiem). Podejrzewam że idzie o skutek wtórny, czyli
prawo do odliczenia VAT.
A tu to cyrk na kółkach się robi, bo dla VAT podatnik jest "prowadzącym
DG w rozumieniu VAT" a dla PDoF nie jest "prowadzącym DG w rozumieniu
PDoF", i w poprzek odliczenia VAT może stanąć fakt niemożności zaliczenia
wydatku w koszty uzyskania, *mimo* że innych przeszkód odliczenia nie
widać.
1/1,22 (jakieś 18% różnicy) jest bolesne w cenie :) (i może być rownie
bolesne w razie ukarania).

> ale jeśli chodzi o koszty uzyskania z tytułu umowy zlecenia, to są one
> teoretycznie zryczłtowane- 20%, ale jest art 22.10 pdof:
> "Jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów
> były wyższe niż wynikające z zastosowania
> normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 (te 20%)
> koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości
> kosztów faktycznie poniesionych"

Zgoda.

> Więc jak udowodnisz, to możesz.

Sprzeciw.
A nawet dwa.
Być moze do obalenia, do czego zachęcam :)
Podstawy ogólne są dwa: najpierw KUP musi wypełniać dyspozycje
art.22, a potem nie może podpadać pod art. 23.

Pierwszy znasz: pytanie, czy podatnik może jakoś wskazać, ze *kupił*
ten aparat "w celu" realizacji umowy?
:)
Przyznaję że ten punkt programu *da* się obejść, ale pewnie 98%++
nieświadomych podatników poległaby na 1. podchwytliwym pytaniu
kontrolera.
Bo, że tak przypomnę, zasada ogólna nie pozwala zaliczać w koszty
wydatków "przeznaczonych w celu". Samo "poniesienie" musi już
mieć "cel" :)
Nie czytającym .podatki wspomnę, że *są* wyjątki, i jednym z tych
wyjątków są właśnie środki trwałe.
Ale fakt, że mamy do czynienia z ST, kładzie interes na łopatki!

I to jest drugi i IMO "nie do obejścia" problem.

Prawo do amortyzacji *oraz* zaliczania w koszty (na podstawie art.
22d.1) "stopniowo zużywających się materialnych składników majątku"
mają tylko prowadzący DG oraz wynajmujący!

Nie da się przypisać "zakupu *poniesionego* w celu" wykonania zlecenia
dlatego, ze ów aparat po wykonaniu zlecenia *został* podatnikowi.
A przepisu pozwalającego na zaliczenie w koszty "zużycia" wyposażenia
lub środka trwałego nie znam, chyba że możesz podać :)

Dla porządku: jakby podatnik *na potrzeby umowy* (i tylko na te
potrzeby) fotoaparat/komputer/cokolwiek WYNAJĄŁ, to ów wydatek
oczywiście byłby kosztem!
Ale dla "własnego" sprzętu są ograniczenia :(

Układ jest taki:
- art.22 ustanawia jako koszt "wszystkie wydatki"
- jednocześnie w art.22a, b i c zdefiniowano ST i WNiP
- i w artykule 23 powiedziano, że podatnik może się wypchać z uznawaniem
za koszt wydatków na ST, a co warto podkreślić, powiedziano wyraźnie
że na KAŻDE ST
- przy czym w art.23 :> zezwolono podatnikom prowadzącym DG oraz wynajem
(i TYLKO TYM podatnikom) na zaliczanie w koszty amortyzacji
- a art.22d zawiera zastrzeżenie, ze podatnik *może* zaliczyć w koszty
wydatki na sprzęt <3500 zł, ale *nie* zawiera zastrzeżenia, że
przez to taki środek trwały przestaje być środkiem trwałym,
za to ZAWIERA zapis, że prawo to wynika z "nieamortyzowania"!

Inaczej mówiąc:
- w przypadku sprzętu wartego >3500 zł mamy wprost zakaz zaliczania
w koszty i nie mamy przepisu pozwalającego zaliczyć w koszty
amortyzację
- przypadku sprzętu wartego mniej ów zakaz wydaje się pozornie
nie dotyczyć, ale w tej nadziej IMO jest błąd: młotek za
powiedzmy 5 zł *jest* środkiem trwałym, co najwyżej nie podlega
on ewidencji ST :> tudzież może nie być amortyzowany, i na
tym polega hak: przepis 22d.1 pozwala na "nieamortyzowanie"
i dalej określa że "wtedy" (słowo "wtedy" jest w przepisie)
można zaliczyć w koszt.
IMO podatnik który nie może "nie amortyzować" nie łapie się
przez to na wyjątek!

Przyznam ze ciekaw jestem ew. wykładni US, ale nie podejrzewam aby
zgodzili się przy umowie zlecenia wykonywanej osobiście uznać zakup
wyposażenia lub ST za koszt.

To jest IMO "niesprawiedliwość podatkowa", a różne zdania (czy to
dobrze czy raczej źle) są w archiwach .podatki

Na deser: ponieważ nie można "wynając samemu sobie", to nie wiem
jak US zapatrywałby się na taki układ, że *częścią umowy* jest
wynajem własnego fotoaparatu/komputera/czegokolwiek na cele realizacji
tej umowy.
Obawiam się że źle :)
Ale wtedy byłoby prawo do amortyzacji!
Z drugiej strony, dajmy na to pracownicy MAJĄ prawo do otrzymywania
rekompensaty pieniężnej "za używanie własnego sprzętu w pracy"
i efektywnie JEST on KUP (jest kosztem dla pracodawcy a nie jest
opodatkowany u pracownika).
Zleceniobiorcy są więc "poszkodowani", IMO.

pzdr, Gotfryd

do góry

Gotfryd Smolik news wrote:
>> "Jeżeli podatnik udowodni, że koszty uzyskania przychodów
>> były wyższe niż wynikające z zastosowania
>> normy procentowej określonej w ust. 9 pkt 1-4 (te 20%)
>> koszty uzyskania przyjmuje się w wysokości
>> kosztów faktycznie poniesionych"
>
> Zgoda.
>
>> Więc jak udowodnisz, to możesz.
>
> Sprzeciw.
> A nawet dwa.
> Być moze do obalenia, do czego zachęcam :)

Oj Gotfryd, Gotfryd, nie dam się namówić,
może tylko trochę i bardzo pobieżnie, bo nie mam czasu na zgłębianie :-)

> Układ jest taki:
> - w przypadku sprzętu wartego >3500 zł mamy wprost zakaz zaliczania
> w koszty i nie mamy przepisu pozwalającego zaliczyć w koszty
> amortyzację
> - przypadku sprzętu wartego mniej ów zakaz wydaje się pozornie
> nie dotyczyć, ale w tej nadziej IMO jest błąd: młotek za
> powiedzmy 5 zł *jest* środkiem trwałym, co najwyżej nie podlega
> on ewidencji ST :> tudzież może nie być amortyzowany, i na
> tym polega hak: przepis 22d.1 pozwala na "nieamortyzowanie"
> i dalej określa że "wtedy" (słowo "wtedy" jest w przepisie)
> można zaliczyć w koszt.
> IMO podatnik który nie może "nie amortyzować" nie łapie się
> przez to na wyjątek!
>
> Przyznam ze ciekaw jestem ew. wykładni US, ale nie podejrzewam aby
> zgodzili się przy umowie zlecenia wykonywanej osobiście uznać zakup
> wyposażenia lub ST za koszt.
> Zleceniobiorcy są więc "poszkodowani", IMO.

Owszem trochę to pogmatwane.
I ja nie sądzę, żeby podatnikowi wykonującemu zlecenie
pozwolono ŁATWO uwzględnić w kosztach taki wydatek
(nieważne czy przez amortyzację czy bezpośrednio).
Dlatego w przepisach stoi jak byk: jeśli udowodni...
Skoro już jesteśmy na grupie prawo, to może ktoś podpowie
ścieżkę. Na przykład taką:

Intencją ustawodawcy nie było zamknięcie podatnikowi
drogi do ujęcia po stronie kosztów wydatku na zakup aparatu-
co wynika z cytowanych przez Ciebie fragmentów z art 22, bowiem
w tych fragmentach ustawy ustawodawca
błędnie przyjął, że amortyzacja dotyczyć może jedynie prowadzących DG.
W innych jednak punktach ustawy wyraźnie jest mowa o uwzględnieniu wydatków
w KUP również w przypadku przychodów uzyskiwanych
nie w drodze prowadzonej działalności, ale również dla wykonujących umowy
zlecenia itp.
Czyli te fragmenty, które przypisują prawo do amortyzacji tylko określonej
grupie podatników,
są niezgodne z duchem... (nie wiem jakim/czego duchem - niech prawnicy
myślą-
konstytucja, równouprawnienie itd)

Wiem, wiem - zaraz odezwą się głosy, że jak
chce miec równe prawa to niech założy DG itd
ale generalnie chodzi mi o to, że skoro stoi taki zapis w art 22.10
i pozwala on zaliczyć do kup taki wydatek, a jednocześnie są inne zapisy,
które to teoretycznie wykluczają, to może niech sąd ustali, który zapis
ważniejszy.

do góry