Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw

a) art. 10 pkt 1 – w zakresie substancji dodatkowych,
b) art. 13 ust. 2 pkt 2 – w zakresie aromatów,
1b) nie przestrzega wymagań w zakresie znakowania środków spożywczych,
określonych w przepisach:

a) rozporządzenia nr 1333/2008 – w zakresie substancji dodatkowych,

b) rozporządzenia nr 1334/2008 – w zakresie aromatów,”,
– pkt 3 i 4 otrzymują brzmienie:
„3) nie wycofuje z obrotu środka spożywczego szkodliwego dla zdrowia lub życia
człowieka, środka spożywczego zepsutego oraz środka spożywczego zafałszowanego,
4) prowadzi działalność w zakresie produkcji lub obrotu żywnością bez złożenia
wniosku o wpis do rejestru zakładów lub o zatwierdzenie zakładu i wpis do rejestru
zakładów lub wbrew decyzji o odmowie zatwierdzenia zakładu w trybie i na zasadach
określonych w art. 6 rozporządzenia nr 852/2004 oraz art. 63,”,
– pkt 6 otrzymuje brzmienie:
„6) prowadzi działalność w zakresie produkcji lub obrotu żywnością wbrew decyzji
o cofnięciu lub zawieszeniu zatwierdzenia zakładu, o której mowa w art. 66 ust. 1, lub
wbrew decyzji o czasowym zawieszeniu działania lub zamknięciu całego lub części
danego zakładu na podstawie art. 54 ust. 2 lit. e rozporządzenia nr 882/2004,”,
b) ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. W przypadkach, o których mowa w ust. 1:
1) pkt 1 – 3 – wysokość kary pieniężnej może być wymierzona do pięciokrotnej
wartości brutto zakwestionowanej ilości środka spożywczego lub produktu
niebędącego żywnością wprowadzonego do obrotu jako żywność;
2) pkt 4 – wysokość kary pieniężnej może być wymierzona do 5000 zł, nie mniej niż
1000 zł;
3) pkt 5 – wysokość kary nie może być mniejsza niż 500 zł.”;

47) w art. 122 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2.
Wnioski, o których mowa w art. 64 ust. 1, nie są wymagane, jeżeli zakłady
produkujące lub wprowadzające żywność do obrotu są objęte rejestrami prowadzonymi na
40
podstawie art. 27a ustawy, o której mowa w art. 127 pkt 1, lub na podstawie przepisów
wcześniej obowiązujących, i spełniają wymagania określone w niniejszej ustawie.”;

48) art. 124 otrzymuje brzmienie:
„Art. 124. W sprawach dotyczących uznawania kwalifikacji zawodowych i świadczenia
usług transgranicznych przez klasyfikatorów grzybów lub grzyboznawców stosuje się
przepisy ustawy z dnia 18 marca 2008 r. o zasadach uznawania kwalifikacji zawodowych
nabytych w państwach członkowskich Unii Europejskiej (Dz. U. Nr 63, poz. 394).”.

Art. 2. W ustawie z dnia 20 maja 1971 r. – Kodeks wykroczeń (Dz. U. z 2007 r. Nr 109,
poz. 756 oraz z 2008 r. Nr 141, poz. 888) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 110 otrzymuje brzmienie:
„Art. 110. Kto zatrudnia przy pracy, przy wykonywaniu której istnieje możliwość
przeniesienia zakażenia na inne osoby, osobę, która ze względu na stan zdrowia potwierdzony
aktualnymi badaniami dla celów sanitarno-epidemiologicznych, w rozumieniu przepisów
o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi, nie może być
zatrudniona przy tego rodzaju pracy lub której stan zdrowia utrudnia utrzymanie higieny
osobistej,
podlega karze grzywny.”;
2) w art. 111:
a) w § 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) w zakładzie produkującym lub wprowadzającym do obrotu środki spożywcze,”,
b) § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Tej samej karze podlega, kto nie zachowuje należytej czystości w produkcji lub
w obrocie środkami spożywczymi.”;
3) uchyla się art. 112.

41
Art. 3. W ustawie z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U.
z 2006 r. Nr 122, poz. 851, z późn. zm.5)) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 4 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) higieny środowiska, a zwłaszcza wody przeznaczonej do spożycia przez ludzi, czystości
powietrza atmosferycznego, gleby, wód i innych elementów środowiska w zakresie
ustalonym w odrębnych przepisach;”;

2) w art. 9 po ust. 2 dodaje się ust. 2a i 2b w brzmieniu:
„2a. W ramach Rady Sanitarno-Epidemiologicznej tworzy się, działający jako organ
opiniodawczo-doradczy Głównego Inspektora Sanitarnego, Zespół do spraw
Suplementów Diety, zwany dalej „Zespołem”.
2b. Do zadań Zespołu należy:
1) wsparcie merytoryczne i naukowe Głównego Inspektora Sanitarnego przy wyjaśnianiu
okoliczności dotyczących produktów objętych powiadomieniem, o których mowa
w art. 30 ust. 1 ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia
(Dz. U. Nr 171, poz. 1225, z 2008 r. Nr 214, poz. 1346, Nr 223, poz. 1463 i Nr 234,
poz. 1570 oraz z 2009 r. Nr 98, poz. 817 i Nr…, poz. …), poprzez opracowywanie
pisemnych opinii w formie uchwał podejmowanych większością głosów członków
Zespołu;
2) przygotowanie listy składników roślinnych z uwzględnieniem ich maksymalnych
dawek w suplementach diety;
3) określanie maksymalnych dawek witamin i składników mineralnych w zalecanej
dziennej porcji w suplementach diety, powyżej których wykazują one działanie lecznicze;
4) monitorowanie interakcji i działań niepożądanych suplementów diety.”;

3) w art. 31:
a) ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Zalecenia pokontrolne oraz inne dane wynikające z czynności kontrolnych są
wpisywane przez upoważnionych pracowników właściwego państwowego inspektora

5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2006 r. Nr 104, poz. 708,
Nr 143, poz. 1032, Nr 170, poz. 1217, Nr 171, poz. 1225 i Nr 220, poz. 1600, z 2007 r. Nr 176, poz. 1238,
z 2008 r. Nr 227, poz. 1505 i Nr 234, poz. 1570 oraz z 2009 r. Nr 18, poz. 97, Nr 20, poz. 106 i Nr 92, poz. 753.
42
sanitarnego do książki kontroli określonej na podstawie przepisów o swobodzie
działalności gospodarczej.”,
b) uchyla się ust. 2;

4) w art. 36 ust. 2 – 4 otrzymują brzmienie:
„2. Za badania laboratoryjne i inne czynności wykonywane w związku ze sprawowaniem
bieżącego nadzoru sanitarnego przez organy Państwowej Inspekcji Sanitarnej nie pobiera
się opłat od osób oraz jednostek organizacyjnych obowiązanych do przestrzegania
wymagań higienicznych i zdrowotnych, jeżeli w wyniku badań nie stwierdzono
naruszenia tych wymagań.
3. Za badania laboratoryjne i inne czynności związane z wydaniem oceny o kosmetykach
przywożonych z zagranicy w celu wprowadzenia do obrotu lub produkcji, wykonywane
w ramach bieżącego nadzoru sanitarnego, pobiera się od osób oraz jednostek
organizacyjnych, na rzecz których są one przywożone, opłaty w wysokości określonej
w ust. 1, nawet jeżeli badania związane z wydaniem oceny nie wykazały naruszenia
wymagań higienicznych i zdrowotnych.
3a. Opłaty za badania laboratoryjne i inne czynności, o których mowa w ust. 1, związane
z czynnościami wykonywanymi w ramach urzędowych kontroli żywności oraz
materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością określają przepisy
o bezpieczeństwie żywności i żywienia.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, sposób
ustalania wysokości opłat za badania laboratoryjne i inne czynności, o których mowa
w ust. 1 – 3, z uwzględnieniem kosztów ich wykonania.”.

Art. 4. 1. rodki spożywcze niespełniające wymagań określonych w przepisach ustawy,
o
której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wyprodukowane
i wprowadzone do obrotu lub przeznaczone do wprowadzenia do obrotu przed dniem wejścia
w życie niniejszej ustawy mogą pozostawać w obrocie do wyczerpania zapasów, nie dłużej
jednak niż do upływu daty minimalnej trwałości albo terminu przydatności do spożycia.
2. Opakowania środków spożywczych lub etykiety zawierające oznakowanie
niespełniające wymagań określonych w przepisach ustawy, o której mowa w art. 1,
w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, wyprodukowane i wprowadzone do obrotu lub
43
przeznaczone do wprowadzenia do obrotu przed dniem wejścia w życie ustawy mogą być
stosowane nie dłużej niż przez okres 12 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

Art. 5. 1. Substancje dodatkowe dopuszczone do obrotu i stosowania w żywności
przepisami wydanymi na podstawie art. 11 ust. 1 ustawy, o której mowa w art. 1, mogą
pozostawać w obrocie i być stosowane w żywności do dnia wejścia w życie załącznika II do
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia
2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16), nie
dłużej jednak niż do dnia 2 lutego 2011 r.
2. rodki spożywcze zawierające substancje dodatkowe, o których mowa w ust. 1,
wyprodukowane przed dniem 2 lutego 2011 r., mogą pozostawać w obrocie do wyczerpania
zapasów, nie dłużej jednak niż do upływu daty minimalnej trwałości albo terminu
przydatności do spożycia.

Art. 6. 1. Wody źródlane wprowadzone do obrotu lub wyprodukowane i przeznaczone do
wprowadzenia do obrotu przed dniem wejścia w życie ustawy, spełniające wymagania
określone ustawą, o której mowa w art. 1, mogą pozostawać w obrocie pod dotychczasową
nazwą „naturalne wody źródlane” do wyczerpania zapasów, nie dłużej jednak niż do upływu
daty minimalnej trwałości.
2. Oceny i kwalifikacje wód źródlanych dokonane przed dniem wejścia w życie ustawy
zachowują ważność.

Art. 7. 1. Podmioty działające na rynku spożywczym lub na rynku materiałów i wyrobów
przeznaczonych do kontaktu z żywnością, o których mowa w art. 63 ust. 2 pkt 4 – 9, 11 i 12
ustawy, o której mowa w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, których zakłady nie
są wpisane do rejestru zakładów, są obowiązane, w okresie 6 miesięcy od dnia wejścia w
życie ustawy, złożyć wnioski o wpis do rejestru zakładów.
2. Wnioski, o których mowa w ust. 1, nie są wymagane, jeżeli zakłady te zostały objęte
rejestrami zakładów na podstawie dotychczasowych przepisów.

44