Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia oraz niektórych innych ustaw

Art. 8. Do postępowań prowadzonych przez organy urzędowej kontroli żywności
w zakresie uregulowanym ustawą, o której mowa w art. 1, wszczętych i niezakończonych do
dnia wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy dotychczasowe.

Art. 9. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 10, art. 28 ust. 2, art. 31 ust. 4,
art. 39, art. 44, art. 70 i art. 73 ust. 5 ustawy, o której mowa w art. 1, zachowują moc do dnia
wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 10, art. 28 ust. 2, art. 31 ust. 4, art. 39,
art. 44, art. 70 i art. 73 ust. 5 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej
jednak niż przez 18 miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

Art. 10. Przepisy wykonawcze wydane na podstawie art. 36 ust. 4 ustawy, o której mowa
w art. 3, zachowują moc do dnia wejścia w życie przepisów wydanych na podstawie art. 36
ust. 4 tej ustawy, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, nie dłużej jednak niż przez 18
miesięcy od dnia wejścia w życie ustawy.

Art. 11. 1. Przepisy art. 103 ust. 1 pkt 1a lit. a ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu
nadanym niniejszą ustawą, tracą moc z dniem 20 stycznia 2010 r.
2. Przepisy art. 103 ust. 1 pkt 1a lit. b ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym
niniejszą ustawą, tracą moc z dniem 20 stycznia 2011 r.

Art. 12. Ustawa wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia, z wyjątkiem:
1) art. 1 pkt 3 lit. p oraz pkt 9, 10 i pkt 46 lit. a tiret drugie w zakresie dotyczącym art. 103
ust. 1 pkt 1b lit. a, które wchodzą w życie z dniem 20 stycznia 2010 r.;
2) art. 1 pkt 3 lit. a, b, j, n, o oraz pkt 13 i pkt 46 lit. a tiret drugie w zakresie dotyczącym
art. 103 ust. 1 pkt 1b lit. b, które wchodzą w życie z dniem 20 stycznia 2011 r.
09_14zb

45
U Z A S A D N I E N I E

Nowelizacja ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia
wynika z konieczności dostosowania prawa krajowego do aktualnego stanu prawa
wspólnotowego z obszaru bezpieczeństwa żywności. Ustawa o bezpieczeństwie żywności
i żywienia jest objęta systemem prawa żywnościowego Unii Europejskiej. W związku
z powyższym zgodnie z zasadą nadrzędności określoną Traktatem ustanawiającym
Wspólnotę Europejską przepisy tej ustawy muszą być zgodne z regulacjami prawnymi
stanowionymi przez instytucje Unii Europejskiej, w tym w szczególności z rozporządzeniami
Parlamentu Europejskiego, Rady i Komisji, a także muszą wdrażać obowiązujące dyrektywy
wspólnotowe.
Projekt ustawy uwzględnia również doświadczenia wynikające ze stosowania przepisów
ustawy w praktyce. Zmiany objęte projektem nowelizacji w tym zakresie mają na względzie
doprecyzowanie przepisów, które budzą wątpliwości interpretacyjne, są niejasne lub mało
precyzyjne.
Przedkładany projekt ustawy o zmianie ustawy o bezpieczeństwie żywności i żywienia
uwzględnia przepisy następujących rozporządzeń (WE), które weszły w życie po uchwaleniu
nowelizowanej ustawy:
1) nr 1881/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustalające najwyższe dopuszczalne poziomy
niektórych zanieczyszczeń w środkach spożywczych (Dz. Urz. UE L 364 z 20.12.2006,
str. 5),
2) nr 1882/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustanawiające metody pobierania próbek do
celów urzędowej kontroli poziomów azotanów w niektórych środkach spożywczych
(Dz. Urz. UE L 364 z 20.12.2006, str. 25),
3) nr 1883/2006 z dnia 19 grudnia 2006 r. ustanawiające metody pobierania próbek i
metody analizy do celów urzędowej kontroli dioksyn i dioksynopodobnych
polichlorowanych bifenyli (PCB) w środkach spożywczych (Dz. Urz. UE L 364 z
20.12.2006, str. 32),
4) nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie
oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności (Dz. Urz. UE L 12 z
18.01.2007, str. 3),
5) nr 1925/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie
dodawania do żywności witamin i składników mineralnych oraz niektórych innych
substancji (Dz. Urz. UE L 404 z 30.12.2006, str. 26),
6) nr 2023/2006 z dnia 22 grudnia 2006 r. w sprawie dobrej praktyki
produkcyjnejw odniesieniu do materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z
żywnością
(Dz. Urz. UE L 384 z 29.12.2006, str. 75),
7) nr 333/2007 z dnia 28 marca 2007 r. ustanawiające metody pobierania próbek i metody
analiz do celów urzędowej kontroli poziomów ołowiu, kadmu, rtęci, cyny
nieorganicznej, 3-MCPD i benzo[a]pirenu w środkach spożywczych (Dz. Urz. UE L 88
z 29.03.2007, str. 29),
8) nr 1331/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. ustanawiające jednolitą procedurę wydawania
zezwoleń na stosowanie dodatków do żywności, enzymów spożywczych i środków
aromatyzujących (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 1);
9) nr 1332/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie enzymów spożywczych, zmieniające
dyrektywę Rady 83/417/EWG, rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999, dyrektywę
2000/13/WE, dyrektywę Rady 2001/112/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 258/97
(Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 7);
10) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE
L 354 z 31.12.2008, str. 16);
11) nr 1334/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie środków aromatyzujących i
niektórych składników żywności o właściwościach aromatyzujących do użycia w oraz
na środkach spożywczych oraz zmieniające rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91,
rozporządzenia (WE) nr 2232/96 oraz (WE) nr 110/2008 oraz dyrektywę 2000/13/WE
(Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 34).
Ponadto projekt wdraża regulacje zawarte w dyrektywie nr 2006/141/WE z dnia 22
grudnia 2006 r. w sprawie preparatów do początkowego żywienia niemowląt i preparatów do
dalszego żywienia niemowląt oraz zmieniającej dyrektywę 1999/21/WE (Dz. Urz. UE L 401
z 30.12.2006, str. 1).
Regulacje Wspólnoty Europejskiej ujęte zostały w ujednoliconej wersji odnośnika nr 2 do
projektu wprowadzanego w art. 1 pkt 1.
W związku z faktem regulowania przez instytucje Unii Europejskiej w coraz większym
zakresie kwestii bezpieczeństwa żywności, w tym wymagań zdrowotnych żywności,
w rozporządzeniach, które stosowane są w państwach członkowskich bezpośrednio,
proponuje się w art. 1 pkt 2 projektu zmianę brzmienia art. 1 ust. 2 pkt 1 ustawy polegającą na
dookreśleniu, że ustawa określa wymagania zdrowotne żywności w zakresie
nieuregulowanym w rozporządzeniach Unii Europejskiej.
2
W związku z wejściem w życie rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady
(WE) nr 1331/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. ustanawiającego jednolitą procedurę
wydawania zezwoleń na stosowanie dodatków do żywności, enzymów spożywczych
i środków aromatyzujących, rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE)
nr 1332/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie enzymów spożywczych, zmieniającego
dyrektywę Rady 83/417/EWG, rozporządzenie Rady (WE) nr 1493/1999, dyrektywę
2000/13/WE, dyrektywę Rady 2001/112/WE oraz rozporządzenie (WE) nr 258/97,
rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia
2008 r. w sprawie dodatków do żywności oraz rozporządzenia Parlamentu Europejskiego
i Rady (WE) nr 1334/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie środków aromatyzujących
i niektórych składników żywności o właściwościach aromatyzujących do użycia w oraz na
środkach spożywczych oraz zmieniającego rozporządzenie Rady (EWG) nr 1601/91,
rozporządzenia (WE) nr 2232/96 oraz (WE) nr 110/2008 oraz dyrektywę 2000/13/WE,
przepisy ustawy z dnia 25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia muszą być
dostosowane do regulacji zawartych w tych rozporządzeniach. Przedkładany projekt ustawy
w art. 1 pkt 3 (lit a, b, c, j, m, n, o, p) odwołuje się do definicji aromatu, aromatu dymu
wędzarniczego, aromatu przetworzonego, enzymu spożywczego, preparatu aromatycznego,
preparatu enzymatycznego, składnika żywności, składnika żywności o właściwościach
aromatyzujących, substancji aromatycznej, substancji dodatkowej oraz substancji
pomagającej w przetwarzaniu zawartych w ww. rozporządzeniach.
W związku z wejściem w życie w dniu 1 lipca 2007 r. rozporządzenia (WE)
nr 1924/2006 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 20 grudnia 2006 r. w sprawie
oświadczeń żywieniowych i zdrowotnych dotyczących żywności, przepisy ustawy z dnia
25 sierpnia 2006 r. o bezpieczeństwie żywności i żywienia muszą być dostosowane do
regulacji zawartych w tym rozporządzeniu. Przedkładany projekt ustawy w art. 1 pkt 3 (lit. f,
g, m) odwołuje się do definicji oświadczenia zdrowotnego, żywieniowego i składnika
odżywczego zawartych w rozporządzeniu (WE) 1924/2006. Proponowane zmiany odnoszą
się do słowniczka zawartego w art. 3 ust. 3 ustawy.
Zmiany 4 i 5 w art. 1 projektu wprowadzają w odniesieniu do całej ustawy
o bezpieczeństwie żywności i żywienia, a nie jak dotychczas tylko w odniesieniu do
wymagań zdrowotnych, jednolite stosowanie określenia państw członkowskich Unii
Europejskiej, w tym państw członkowskich Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu
(EFTA) – stron umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym. Zmiany te odnoszą się
3
również do zmian wprowadzanych do art. 73 ust. 1 pkt 1 lit a oraz art. 79 ust. 1 i 2
obowiązującej ustawy.
Zaproponowana zmiana w art. 1 pkt 6 projektu doprecyzowuje przepisy art. 6 ustawy
dotyczące środków spożywczych niespełniających wymagań w zakresie bezpieczeństwa
żywności.
Zmiana 7 w art. 1 projektu wprowadza tzw. klauzulę wzajemnego uznania środków
spożywczych (art. 6a). Zaproponowane brzmienie klauzuli wzajemnego uznania dopuszcza
wprowadzenie do obrotu na terenie Rzeczypospolitej Polskiej środków spożywczych, które
nie spełniają wymagań dotyczących bezpieczeństwa żywności określonych w art. 6 ustawy.
Możliwość taka odnosi się do żywności, dla której wymagania zdrowotne nie zostały
zharmonizowane prawem wspólnotowym oraz dla tej żywności, która została wprowadzona
do obrotu w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej.
Projektowany przepis ust. 2 w art. 6a wprowadza również możliwość odstąpienia od uznania
żywności pochodzącej z innych państw członkowskich w przypadku uzasadnionego
podejrzenia, że dany środek spożywczy stanowi zagrożenie dla zdrowia lub życia
konsumentów. W przypadku takiego podejrzenia działania ustawowe podejmują organy
Państwowej Inspekcji Sanitarnej w ramach urzędowej kontroli żywności.
Zmiany zaproponowane w art. 1 pkt 8 – 13 mają na względzie doprecyzowanie
brzmienia przepisów dotyczących substancji dodatkowych, rozpuszczalników ekstrakcyjnych
oraz aromatów do przepisów ww. rozporządzenia (WE) nr 1331/2008, rozporządzenia (WE)
nr 1332/2008, rozporządzenia (WE) nr 1333/2008 oraz rozporządzenia (WE) nr 1334/2008.
Przepisy zawarte w art. 1 pkt 14, wprowadzające zmiany do art. 16 i 17 ustawy,
wynikają z faktu wejścia w życie rozporządzeń (WE) nr 1881/2006, 1882/2006 i 1883/2006
regulujących kwestie najwyższych dopuszczalnych poziomów substancji zanieczyszczających
w środkach spożywczych.
Zmiana odnosząca się do art. 17 wprowadza fakultatywne upoważnienie dla ministra
właściwego ds. zdrowia do określenia, w porozumieniu z ministrem właściwym ds. rolnictwa,
maksymalnych poziomów substancji zanieczyszczających innych niż określone
w rozporządzeniu (WE) nr 1881/2006. Wydając rozporządzenie minister właściwy ds.
zdrowia może określić w nim m.in. restrykcyjne poziomy zanieczyszczeń w żywności
przeznaczonej dla niemowląt i małych dzieci. Upoważnienie to można traktować jako
wypełnienie art. 2 ust. 4 rozporządzenia (WE) nr 1881/2006.
Zmiana 15 w art. 1 ma na względzie rezygnację z katalogu zamkniętego zawartego
w art. 24 ust. 2, tak jak wynika to wprost z dyrektywy Rady 89/398/EWG z dnia 3 maja
4