Witam, od niespełna roku biologiczny ojciec dziecka namolnie dzwoni do
mojego syna. Syn ma 10 lat, był wielokrotnie świadkiem "niemiłych" zdarzeń
wobec mnie, kilka razy również usłyszał wiele niemiłych słów od taty.
Dziecko wyrokiem Sądu mieszka ze mną, ojciec mieszka w Anglii i nie widuje
się z dzieckiem od dawna, nie wysyła prezentów itd itp. Czasem słuch o nim
zaginie na kilka miesięcy. Alimenty płaci - ma pewno stałe zlecenie,
mniejsza o to.
Rok temu syn, mając 9 lat powiedział ojcu telefonicznie, że nie chce z nim
rozmawiać, nie chce utrzymywać z nim kontaktów. Rozmawiałam z synem o tym
wiele, odbył także kilka sesji u psychologa, z których wynikło, iż dziecia
boi się swojego taty. Powiedziałam ojcu o tym, on telefonicznie także
rozmawiał z psychologiem dziecka. Syn odbiera telefon raz na 2-3 miesiące i
chwilę rozmawia z tatą, lecz rozmowy są sztuczne i syn się z nich nie
cieszy. Ostatnio przestał w ogóle oddzwaniać do taty, on za to nasyła na nas
policję, że z synem na pewno dzieje się coś złego, bo ojciec nie ma znim
kontaktu, policja rozmawia z synem, ze mną i przekazuje ojcu to co napisałam
powyżej. Ostatnimi czasy, mimo wyraźnej prośby ze strony dziecka i mojej
ojciec dzwoni codziennie, o różnych porach, albo wcześnie rano, w czasie
jego szkoły i późnym wieczorem. Syn z tego powodu się stresuje, nie chcę mu
zmieniać numeru, bo nie o to chodzi. Czy mogę zgłosić policji nękanie
dziecka, bo tak to wygląda? Zdaję sobie, że ojciec ma do niego prawa, ale są
pewne granice i jest wola, co prawda małoletniego, oparta psychologiem
dziecięcym, ale jest. 5 lat temu próbowałam ograniczyć mu władzę
rodzicielską, lecz świetnie zagrał i mi się to nie udało. Proszę o radę, czy
można w tym wypadku mieć podstawy nękania?

Bogna, Podkarpackie.