Tak się zastanawiam i dochodzę do wniosku, że dzielnicowy się z lekka
wygłupił brakiem znajomości rzeczy. W końcu to nie Ty krzyczysz i nie Ty
hałasujesz, tylko Twoje dzieci - takie przynajmniej zawiadomienie złożył
sąsiad. Tobie, to trzeba by udowodnić że im pomagasz (czyli na przykład w
celu dręczenia sąsiada dostarcza młotka) albo je do tego podżegasz (czyli
mówisz - Michał krzycz, co by sąsiad spać nie mógł). Jestem skłonny za
podżeganie do krzyku uznać kary cielesne. Dopiero wówczas mógłbyś z tego
artykułu odpowiadać. Ale to wszystko trzeba Ci udowodnić. A możesz mi
powiedzieć, jak ten przebiegły dzielnicowy uzasadnił, że to właśnie
Ciebie, a nie Twoją żonę zamierza ścigać? A może razem i po społu tak
wrzeszczycie? Przyznaj się, takie rodzinne wycia do księżyca uprawiacie?

W opisanej przez Ciebie sytuacji, to co najwyżej można uznać, że Twoje
dzieci są na skraju demoralizacji, bo naruszają zasady współżycia
społecznego i nękają sąsiada wrzaskiem czy w inny wyrafinowany sposób. W
konsekwencji należy powiadomić sąd rodzinny (vide art. 4§1 Ust. z dnia 26
października 1982 r. o postępowaniu w sprawach nieletnich). No i ten sąd
rodzinny, jeśli uzna za stosowne w co osobiście wątpię, to zastosuje wobec
dzieci przewidziane w ustawie środki. Upomni je na przykład. Może również
zobowiązać Was do nadzoru nad dzieckiem i jeśli to nie przyniesie skutku
dopiero, to nałożyć karę pieniężną w granicach 50-1500 zł (vide art. 8§1
tej ustawy). Ale do kary stosuje się przepisy kodeksu postępowania
cywilnego.

W każdym razie jestem zdania, że wysyłanie tej sprawy do sądu grodzkiego,
to strzał kulą w płot.