Użytkownik "Robert Tomasik" <r...@g...pl> napisał w wiadomości
news:bsneih$aio$6@inews.gazeta.pl...
> Użytkownik "Miroslaw Oles" <b...@e...pl> napisał w wiadomości
> news:bsmcq5$ad2$1@atlantis.news.tpi.pl...

> Nie wiem o czym słyszałeś. Ale z reguły są to przekłamania mediów
> szukających na siłę sensacji. Oni trochę wyolbrzymiają problemy. Załóżmy,
> że włamywacz się włamuje. A ty wychylasz się z okna, i zamiast wezwać go
> do położenia się na ziemi walisz od razu kilka pocisków w niego. Czy
> uważasz, że to jest prawidłowe? Oczywiście, jak włamywacz wezwany do
> zaprzestania rzuci się na Ciebie, albo będzie szedł w Twoją stronę, to
> strzał przejdzie. Ale jak ten niedoszły włamywacz ma kilka dziur w
> plecach,. to raczej trudno to pod obronę konieczną podciągnąć.

A czy ten włamywacz, włamując się do mojego domu nie powinien brać pod uwagę
ryzyka utraty życia? Nie powinien się bać?
Pozwolisz, że roztoczę nieco inny obraz:

Załóżmy, że jesteś sobie przedstawicielem klasy średniej. Nie udało Ci się
odnieść spektakularnego sukcesu i nie mieszkasz w rezydencji strzeżonej
przez kilku uzbrojonych panów. Ot, przyjemny domek na przedmieściu, stały,
choć ciągle niekoniecznie pewny dochód, dużo pracy i mozolne odkładanie na
polisę, która zapewni ochronę Twoim bliskim, gdy Ciebie zabraknie. Trochę
przyjemności w postaci ładnej, starej porcelany (taki małe hobby) i sprzętu:
kamera, dvd i takie tam. Wszystko w średnim standardzie. Trochę biżuterii
żony. Masz między 40 a 50 lat i to, co opisałam zbierało Ci się nie przez
rok czy dwa, ale przez lat 20 powiedzmy.
Jest noc, wychylasz się z okna i widzisz włamywacza. I co robisz? Może tak:
"Panie włamywaczu niech pan zechce położyć się na podłodze a ja zaraz do
pana zejdę". A może tak: "Panie włamywaczu, niech pan ma litość bo ja już
nigdy tego nie odpracuję".

Żebyśmy się dobrze rozumieli: Nie uważam, że włamywacza trzeba pozbawić
życia. Kradzież nie jest wystarczającym powodem dla pozbawienia człowieka
życia. Osobiście pewnie strzeliłabym najpierw w powietrze a potem starała
się mierzyć tak, aby człowieka nie zabić. Ale jak sobie powiedzieliśmy jest
noc, ja jestem zrozpaczona, bo oto znika w przepastnym worze co najmniej
kilka lat mojej pracy - mam pozwolić, żeby złodziej uciekł? Chyba żartujesz.
Nie będę czekać aż się oddali. Nie będę czekać, aż zacznie iść w moją
stronę. Jeśli po usłyszeniu strzału ostrzegawczego nie zatrzyma się, nie
rzuci łupu - będę strzelać. To on ma się martwić swoją profesją a nie ja. I
tak moim zdaniem to powinno wyglądać: ten, kto wchodzi bez zezwolenia na mój
teren prywatny w niecnych zamiarach, powinien liczyć się ze wszystkim -
także z utratą życia. Brak takiego sygnału ze strony prawa, jest IMHO
poważnie demoralizujący dla i tak już rozbisurmanionych przestępców.

Pozdrawiam

Marzenna Kielan