Przemysław Adam Śmiejek wrote:
> W dniu 28.03.2011 13:27, Marek Dyjor pisze:
>> Jeśli ktoś naprawdę żałuje za grzechy to powienien być także
>> przygotowany na przyjęcie ewentualnych konsekwencje swojego
>> negatywnego czynu.
>
> No i konsekwencją jest oddanie pieniędzy.

Z odsetkami...

Jakie to proste. Ukradnę oddam za kilka lat i po problemie.

> Ja wiem, że zapłatą za grzech jest śmierć, ale nie na tym ten cytat
> się kończy.

Zapłatą za grzech jest pokuta i zadość uczynienie.


>
>> Nawet gdyby doszło do procesu to nalezy sądzić że sąd nie skazałby
>> złodzieja, kóry sam sie przyznał i naprawił szkodę na karę
>> bezwzględnego pozbawienia wolności.
>
> I uniewinniłby go? Chyba nie, skoro się przyznał. A to oznacza
> zmarnowanie życia sobie i rodzinie. Dość średni pomysł i zupełnie
> bezsensowny.

Może by i uniwinnił.

Po pierwsze wszystko zależy od samego poszkodowanego. Jeśli on nie wniesie
skargi to sprawa zostanie miedzy wami. Jeśłi przeprosisz uzasadnisz czemu
tak źle postapiłeś, zadość uczynisz, to masz sznse na odpuszczenie.

> Sensowne to jest maksymalnie pokrycie tamtych strat, łącznie z
> odsetkami. Ale bez przesady. Zmarnowania życia rodziny nic nikomu nie
> przyniesie.

hm...