Adam Płaszczyca [###t...@o...pulapka.org.pl.###] napisał:

> W jaki sposób zatem chcesz wprowadzić kogoś w błąd? Może czas, aby
> zamiast prawniczenia zacząć mysleć? Na przykład co to jest
> oświadczenie?

No właśnie. Popieram. Co to jest oświadczenie? Generalnie w prawie
karnym o oświadczeniu mowa

- w art. 233§6 kk - złożenie fałszywego podlega ściganiu, gdy ustawa
tak stanowi;

- w art. 297§1 kk - złożenie fałszywego podlega ściganiu, gdy służy
uzyskaniu kredytu itp.

I to by było na tyle.

Inne przejawy nieprawdziwego "oświadczania", same w sobie nie
podlegają ściganiu i by były karalne muszą spowodować jakiś tam
ustalony w prawie skutek dodatkowy. Tu już by się tego sporo znalazło,
zwłaszcza, gdy za "oświadczenie" uznasz każdy przejaw uzewnętrznienia
jakiejś tam myśli, czyli użyjesz nie kodeksowego, a słownikowego
brzmienia tego słowa.

A teraz co do oświadczeń fałszywych przy oszustwie. Zauważ, że nie
składanie fałszywych oświadczeń, a ewentualnie spowodowany nimi skutek
podlega ściganiu na mocy art. 286 kk. Jako przykład podnieśmy dość
częste na tym forum pytania w stylu, czy można ścigać za oszustwo
wierzyciel, który bezpodstawnie domaga się zwrotu należności. Poczyńmy
milcząco założenie, że roszczenie wierzyciela jest faktycznie
bezpodstawne, a więc wzywając dłużnika składa on fałszywe oświadczenie
o tym, że jest on coś tam winien. Ale przecież nikt nikomu nie postawi
w takiej sytuacji zarzutu oszustwa, bo nie ma żadnych szans obronienia
tego przed sądem. Ewentualnemu ściganiu podlegało by doprowadzenie do
niekorzystnego rozporządzenia mieniem, a nie sam sposób na to w
postaci fałszywego obiektywnie oświadczenia.

Gdyby iść Twoim tokiem rozumowania to finałem każdej sprawy cywilnej
powinno być postępowanie karne. Bo przecież spór cywilny ma to do
siebie, że powód oświadcza co innego, a pozwany co innego. Sąd w końcu
(mniej lub bardziej sprawiedliwie, ale zawsze w konsekwencji
prawomocnie) ustala, która strona prawdziwie oświadczała, ale nikt za
owe fałszywe oświadczenia drugiej stronie zarzutów nie stawia.

Reasumując, to kluczowym akurat jest właśnie to, że z punktu widzenia
prawa karnego, to "oświadczenie" jest po prostu jakimś tam ujętym w
ramy prawne wyrażeniem woli. I choć można potocznym rozumieniu każde
takie wyrażenie woli nazwać oświadczeniem, to nie każde będzie
podlegać ściganiu.