Niepostrzeżenie wycofałeś się więc z twierdzenia, że byli posiadaczami
w złej wierze :)


>
> Rzecz w tym, że lokatorzy nigdy posiadaczami tego lokalu nie byli. Z resztą
> się zgadzam.
>

I to jest clue sporu, który mógłby rozstrzygnąć sąd, gdyby wyrzuceni
panowie zechcieli zwrócić się ze skargą posesoryjną z art. 344 do sądu
cywilnego (niestety nie będzie nam to zapewne dane).


> > Dodatkowo:
> > Art. 7.
> > Jeżeli ustawa uzależnia skutki prawne od dobrej lub złej wiary,
> > domniemywa się
> > istnienie dobrej wiary.
> > Art. 341.
> > Domniemywa się, że posiadanie jest zgodne ze stanem prawnym.
> > Czyli to kto inny musi dowieść (i to przed sądem) że działali w złej
> > wierze a ich posiadanie nie jest zgodne ze stanem prawnym.
>
> I zakąłdam, że w jakiś sposób udowodniono, a z tego wynikała interwencja
> Policji.

Hm hm a ja zazwyczaj słyszę zdanie "my nie jesteśmy od mieszania się w
spory cywilne" :)


>
> >> Przykładowo dostali od kogoś zgodę na zamieszkanie, ale później okazało
> >> się, że ta osoba nie była uprawniona. Ale skoro popełnili przestępstwo
> >> wdzierając się do lokalu, to nie korzystają z ochrony posiadania.
> > 1. Nie popełnili przestępstwa dopóki nie stwierdził tego sąd.
> > 2. Nawet jeśli uda się obalić domniemanie dobrej wiary, to są
> > chronieni posiadając niechby i w złej wierze.
>
> Tak, gdyby byli posiadaczami.

Czyli uważasz, że nigdy i do końca ich życia gdyby tam mieszkali, to
posiadaczami by i tak nie byli? Moim skromnym zdaniem 2 miesiące to
jednak relatywnie długi okres, szczególnie dla właściciela w rodzaju
urzędu miasta, który nie choruje i na wakacje też nie jeździ...