Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska

4. Minister właściwy do spraw środowiska, biorąc
pod uwagę opinię Rady Konsultacyjnej, akceptuje
poszczególne koszty z listy kosztów, o której
mowa w ust. 2.
5. Po uzyskaniu akceptacji, o której mowa w ust. 4,
Narodowy Fundusz zawiera z wojewódzkim
funduszem umowę o refinansowanie kosztów.
6. W umowie, o której mowa w ust. 5, określa się
w szczególności:
1) listę kosztów podlegających refinansowaniu
wraz ze wskazaniem programów lub
projektów, których te koszty dotyczą;
2) szczegółowy zakres i częstotliwość składania
przez wojewódzki fundusz raportów
zawierających dane i informacje dotyczące
osiągniętych efektów związanych z uniknię-
ciem lub redukcją
emisji
gazów
cieplarnianych.
7. Narodowy Fundusz dokonuje refinansowania
kosztów, o których mowa w art. 22 ust. 1 pkt 2
lit. b, na podstawie umowy, o której mowa

w ust. 5, przez przekazanie z Rachunku
klimatycznego kwoty środków odpowiadającej
wysokości kosztów podlegających refinansowaniu
na wskazany w tej umowie rachunek bankowy
wojewódzkiego funduszu.
Art. 31c. 1. Narodowy Fundusz może udzielać dofinansowania
z innych środków niż zgromadzone na Rachunku
klimatycznym w celu uzupełnienia wkładu
własnego beneficjenta.
2. Koszty poniesione przez Narodowy Fundusz
w celu uzupełnienia wkładu własnego beneficjenta
10


nie podlegają refinansowaniu ze środków
zgromadzonych na Rachunku klimatycznym.”;
13) uchyla się art. 32 – 34;
14) w art. 35:
a) ust. 1 i 2 otrzymują brzmienie:
„1. Na podstawie wyników monitorowania, o którym mowa
w art. 25 ust. 2 pkt 7a, oraz danych Narodowego
Funduszu
dotyczących
przeznaczania
środków
zgromadzonych na Rachunku klimatycznym Krajowy
operator przygotowuje i przedkłada ministrowi
właściwemu do spraw środowiska w terminie do:
1) dnia 30 czerwca każdego roku, sprawozdanie za
poprzedni
rok
kalendarzowy
dotyczące
realizowanych programów lub projektów
dofinansowanych ze środków zgromadzonych na
Rachunku klimatycznym, przeznaczania tych
środków, w tym na refinansowanie kosztów, oraz
osiągniętych efektów związanych z uniknięciem lub
redukcją emisji gazów cieplarnianych w ramach
Krajowego systemu zielonych inwestycji;
2) końca miesiąca następującego po zakończeniu
każdego kwartału, zbiorcze sprawozdania za okres
od początku roku do końca ostatniego kwartału
objętego sprawozdaniem dotyczące postępów
w realizacji programów lub projektów
dofinansowanych ze środków zgromadzonych na
Rachunku klimatycznym oraz przeznaczania tych
środków, w tym na refinansowanie kosztów.
2. Sprawozdania, o których mowa w ust. 1, Krajowy
operator przekazuje Krajowemu ośrodkowi.”,
b) po ust. 2 dodaje się ust. 2a w brzmieniu:
11


„2a. Sprawozdanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 1, podlega
weryfikacji przez akredytowaną niezależną jednostkę
lub jednostkę uprawnioną, w rozumieniu przepisów
o systemie handlu uprawnieniami do emisji gazów
cieplarnianych, w zakresie zgodności ze stanem
faktycznym informacji dotyczących osiągniętych
efektów związanych z uniknięciem lub redukcją emisji
gazów cieplarnianych w ramach Krajowego systemu
zielonych inwestycji.”;
15) uchyla się art. 36;
16) w art. 38:
a) ust. 1a otrzymuje brzmienie:
„1a. Realizacja projektu wspólnych wdrożeń, w wyniku
której nastąpi uniknięcie lub redukcja emisji gazów
cieplarnianych do powietrza z instalacji objętej
systemem handlu uprawnieniami do emisji gazów
cieplarnianych, za którą realizujący projekt zamierza
uzyskać jednostki redukcji emisji z rezerwy, o której
mowa w art. 13 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 28 kwietnia
2011 r. o systemie handlu uprawnieniami do emisji
gazów cieplarnianych (Dz. U. Nr 122, poz. 695),
wymaga uzyskania wyłącznie listu zatwierdzającego.”,
b) ust. 5 i 6 otrzymują brzmienie:
„5. Minister właściwy do spraw środowiska, przed
wydaniem listu zatwierdzającego, informuje Komisję
Europejską o zamiarze jego wydania, a także przekazuje
raport, o którym mowa w art. 40 ust. 5 pkt 2.
6. Kopię listu popierającego lub listu zatwierdzającego albo
decyzji odmawiających ich wydania minister właściwy
do spraw środowiska przekazuje Krajowemu ośrodkowi
w terminie 14 dni od dnia ich wydania.”;
17) w art. 39:
12


a) w ust. 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) należy do rodzajów przedsięwzięć, które mogą być
realizowane jako projekty wspólnych wdrożeń na
terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, określonych
w przepisach wydanych na podstawie ust. 3;”,
b) ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Minister właściwy do spraw środowiska może określić,
w drodze rozporządzenia, szczegółowe warunki, jakie
powinny spełniać projekty wspólnych wdrożeń oraz
mechanizmu czystego rozwoju, dotyczące obiektów
hydroenergetycznych o mocy powyżej 20 MW w trakcie
ich realizacji, a także kryteria ich oceny oraz formularz
sprawozdania potwierdzającego
spełnienie
tych
wymogów, kierując się potrzebą zapewnienia
odpowiedniej jakości osiąganych przez te projekty
efektów środowiskowych oraz harmonizacji ich oceny,
a także biorąc pod uwagę konieczność spełnienia
wymagań wynikających z przepisów prawa Unii
Europejskiej.”;
18) w art. 40:
a) w ust. 7:
– w pkt 2 lit. a otrzymuje brzmienie:
„a) akredytowaną niezależną jednostkę lub jednostkę
uprawnioną, o której mowa w ust. 9, jeżeli wybrana
została ścieżka pierwsza, albo”,
– dodaje się pkt 5 w brzmieniu:
„5) oświadczenie i raport, o których mowa w ust. 5 pkt 1
i 2, w przypadku projektów, o których mowa

w art. 38 ust. 1a.”,
b) dodaje się ust. 9 – 11 w brzmieniu:
„9.
Jednostki uprawnione do weryfikacji raportów
dotyczących osiągniętych efektów związanych
13


z redukcją emisji gazów cieplarnianych w ramach
projektów wspólnych wdrożeń oraz sporządzania
raportów, o których mowa w ust. 7 pkt 2, akredytuje
Centrum Akredytacji, o którym mowa w art. 25 ustawy
z dnia 30 sierpnia 2002 r. o systemie oceny zgodności
(Dz. U. z 2010 r. Nr 138, poz. 935, z późn. zm.)),
w trybie przepisów tej ustawy.
10. Jednostka uprawniona, o której mowa w ust. 9,
zapewnia przeprowadzenie weryfikacji i sporządzenie
raportu, o którym mowa w ust. 7 pkt 2, przez osobę,
która posiada wykształcenie wyższe na poziomie
studiów drugiego stopnia w obszarach wiedzy: nauk
przyrodniczych, nauk technicznych oraz nauk
społecznych w dziedzinie nauk ekonomicznych,
określonych w przepisach wydanych na podstawie
art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach
naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule
w zakresie sztuki (Dz. U. Nr 65, poz. 595, z późn.
zm.)) oraz spełnia przynajmniej jeden z następujących
warunków:
1) posiada co najmniej czteroletnie doświadczenie
zawodowe związane z wykonywaniem czynności
w przynajmniej jednym z następujących zakresów:
a) nadzór lub kontrola procesów i urządzeń
technologicznych z uwzględnieniem wymogów
ochrony środowiska,
b) wdrażanie systemów ekozarządzania oraz
weryfikacja danych i raportów dotyczących
środowiska,
c) zarządzanie lub bilansowanie emisji, w tym
monitorowanie, raportowanie i weryfikacja
redukcji emisji gazów cieplarnianych,
14