Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji oraz ustawy - Prawo ochrony środowiska

17) Polska Izba Ekologii,
18) Polskie Centrum Akredytacji,
19) Polski Klub Ekologiczny,
20) Polskie Towarzystwo Elektrociepłowni Zawodowych,
21) Polski Komitet Energii Elektrycznej,
22) Polska Organizacja Przemysłu i Handlu Naftowego,
23) Stowarzyszenie Forum Opakowań Szklanych,
24) Stowarzyszenie Papierników Polskich,
25) Stowarzyszenie Producentów Płyt Drewnopochodnych w Polsce,
26) Stowarzyszenie Przemysłu Wapienniczego,
27) Stowarzyszenie Producentów Cementu,
28) Techniczna Grupa Robocza ds. Przemysłu Koksowniczego,
29) Towarzystwo Gospodarcze – Polskie Elektrownie,
30) WWF Polska,
31) Związek Powiatów Polskich,
32) Związek Producentów Cukru,
33) Wojewodowie,
34) Marszałkowie województw,
35) Komisja Wspólna Rządu i Samorządu Terytorialnego

oraz został zamieszczony na stronie internetowej Biuletynu Informacji Publicznej Rządowego
Centrum Legislacji i Ministerstwa Środowiska.

W wyniku przeprowadzonych konsultacji społecznych opinie do projektu wyraziły
następujące podmioty: Towarzystwo Gospodarcze Polskie Elektrownie, Hutnicza Izba
Przemysłowo-Handlowa, Polski Komitet Energii Elektrycznej, Związek Pracodawców
Polskie Szkło, Pracodawcy RP oraz Polskie Stowarzyszenie Energetyki Wiatrowej.

Opinia Towarzystwa Gospodarczego Polskie Elektrownie oraz Pracodawcy RP dotyczyła
wykorzystania środków uzyskanych w wyniku sprzedaży jednostek przyznanej emisji (AAU),
24

tj. przeznaczenia tych środków na cele inne niż zielone inwestycje w ramach systemu
zielonych inwestycji.
Hutnicza Izba Przemysłowo-Handlowa w swojej opinii odniosła się do zmiany w art. 18,
gdzie uchylony zostaje ust. 6 i 7, wyrażając opinię, iż zmiana ta będzie negatywnie skutkować
dla sektora objętego systemem EU ETS. Natomiast zmiana ta jest związana z toczącymi się
negocjacjami na forum międzynarodowym Ramowej Konwencji w sprawie zmian klimatu
oraz Protokołu z Kioto w zakresie możliwości przenoszenia jednostek Kioto na kolejny okres
rozliczeniowy, w szczególności jednostek przyznanej emisji (AAU). W związku z nadwyżką
podaży jednostek Kioto na międzynarodowym rynku węglowym w ramach negocjacji
międzynarodowych pojawiają się propozycje, których celem jest wprowadzenie znaczącego
ograniczenia przenoszenia jednostek na kolejny okres rozliczeniowy. Istnieje zatem duże
prawdopodobieństwo, że zasady tego przenoszenia zmienią się i mogą mieć zastosowanie już
od obecnego okresu rozliczeniowego, tj. 2008 – 2012. Dlatego też, aby przepisy krajowe nie
stały w sprzeczności z przepisami międzynarodowymi, w przypadku ich zmiany, został
uchylony ust. 6 i 7 i wprowadzony bardziej ogólny przepis w art. 18 ust. 2.
Uwagi Polskiego Komitetu Energii Elektrycznej miały charakter porządkowy i zostały
uwzględnione w projekcie ustawy.
Opinia Związku Pracodawców Polskie Szkło dotyczyła konieczności zwrócenia uwagi przy
okazji prac legislacyjnych dotyczących uelastycznienia systemu zielonych inwestycji na
wsparcie finansowe programów związanych z oszczędnością energii w budownictwie
indywidualnym i innym powstającym ze środków niepublicznych.
Opinia Polskiego Stowarzyszenia Energetyki Wiatrowej odnosiła się do proponowanego
brzmienia przepisu przejściowego art. 4 ust. 2 i 3 projektu. W odniesieniu do powyższego
przedstawiono informację, iż zmiany w regulaminach naboru wniosków o udzielenie
dofinansowania ze środków zgromadzonych na Rachunku klimatycznym mogą być konieczne
w celu dostosowania tych regulaminów do przepisów znowelizowanej ustawy o systemie
zarządzania emisjami gazów cieplarnianych i innych substancji i że zmiany te nie spowodują
pogorszenia sytuacji wnioskodawców.
Należy podkreślić, że wszystkie ww. podmioty odniosły się pozytywnie do przedstawionego
przez Ministerstwo Środowiska projektu, podkreślając, iż zaproponowane przez
projektodawcę rozwiązania przyczynią się do usprawnienia procesu oceny wniosków,
przyznawania dotacji, płynności realizacji projektów lub programów oraz ujednolicenia
systemu monitoringu osiągniętych efektów środowiskowych.
25


3.
Wpływ projektowanej regulacji na sektor finansów publicznych, w tym budżet
państwa i budżety jednostek samorządu terytorialnego
Wejście w życie projektowanej ustawy będzie miało pozytywny wpływ na NFOŚiGW
oraz WFOŚiGW.
NFOŚiGW oraz WFOŚiGW uzyskają możliwość refinansowania środkami
zgromadzonymi na Rachunku klimatycznym ponoszonych kosztów związanych
z udzielaniem dofinansowania z innych środków niż wpływy pochodzące ze sprzedaży
jednostek Kioto programów lub projektów przyczyniających się pośrednio lub bezpośrednio
do uniknięcia redukcji emisji gazów cieplarnianych, realizowanych w obszarach, o których
mowa w art. 22 ust. 2, w tym kosztów związanych z przekazaniem środków na dochody
budżetu państwa w celu dofinansowania zadań realizowanych przez państwowe jednostki
budżetowe, obejmujących realizację tych programów i projektów (uelastycznienie
gospodarowania środkami). Nastąpi także usprawnienie procesu naboru wniosków
o udzielenie dofinansowania ze środków zgromadzonych na Rachunku klimatycznym.
Przekazywanie środków NFOŚiGW i WFOŚiGW, niebędących wpływami
pochodzącymi ze sprzedaży jednostek Kioto, na dochody budżetu państwa w celu
dofinansowania zadań realizowanych przez państwowe jednostki budżetowe w obszarach,
o których mowa w art. 22 ust. 2, odbywa się w trybie określonym w rozporządzeniu Rady
Ministrów z dnia 16 listopada 2010 r. w sprawie gospodarki finansowej Narodowego
Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej i wojewódzkich funduszy ochrony
środowiska i gospodarki wodnej (Dz. U. Nr 226, poz. 1479).
Precyzyjne oszacowanie wpływu projektowanej ustawy na NFOŚiGW i WFOŚiGW
nie jest możliwe na obecnym etapie procedowania projektu, ponieważ nie ma pewności co do
możliwości zawarcia kolejnych umów sprzedaży jednostek przyznanej emisji. Nie jest
możliwe dokładne określenie maksymalnej wysokości środków gromadzonych na Rachunku
klimatycznym, która mogłaby zostać wykorzystana na refinansowanie NFOŚiGW
i WFOŚiGW kosztów „zazieleniania” poniesionych z innych źródeł niż ten rachunek. W tym
przypadku stopień wykorzystania zależy bowiem od poziomu absorpcji środków
pochodzących ze sprzedaży jednostek przyznanej emisji na dofinansowanie programów lub
projektów w ramach Krajowego systemu zielonych inwestycji (podstawowy cel
wydatkowania środków z Rachunku klimatycznego), ewentualnego zwiększenia alokacji
środków stanowiących przychody NFOŚiGW na Rachunku klimatycznym wraz
26

z zawieraniem kolejnych umów sprzedaży jednostek przyznanej emisji oraz zgody nabywców
tych jednostek na przeznaczanie całości albo części wpływów z przedmiotowych umów na
refinansowanie.
Przewiduje się, że koszty weryfikacji przez akredytowaną niezależną jednostkę lub
jednostkę uprawnioną rocznego sprawozdania, o którym mowa w proponowanym brzmieniu
art. 35 ust. 1 pkt 1, w zakresie zgodności ze stanem faktycznym informacji dotyczących
osiągniętych efektów związanych z uniknięciem lub redukcją emisji gazów cieplarnianych
w ramach Krajowego systemu zielonych inwestycji, przedkładanego ministrowi właściwemu
do spraw środowiska, będą wynosić ok. 300 000 zł. Koszty te będą pokrywane ze środków
zgromadzonych na Rachunku klimatycznym, zgodnie z umowami sprzedaży jednostek
przyznanej emisji w ramach pomocy technicznej przeznaczonej na obsługę realizacji tych
umów.
Na dzień 30 czerwca 2012 r. stopień wykorzystania dostępnych środków
pochodzących z umów sprzedaży jednostek przyznanej emisji (na poziomie zawartych
z beneficjentami umów o udzielenie dotacji) wynosi 71%. Celem wprowadzenia
projektowanych zmian jest umożliwienie wykorzystania tych środków w 100%, w terminach
określonych w umowach sprzedaży jednostek przyznanej emisji. Cel ten odnosi się także do
ewentualnych wpływów z przyszłych transakcji sprzedaży jednostek przyznanej emisji.
Przewiduje się, że proponowane zmiany, w szczególności związane
z uatrakcyjnieniem Krajowego systemu zielonych inwestycji poprzez możliwość
zaoferowania potencjalnym kupującym już zrealizowanych, „zazielenionych”, projektów,
celem zrefinansowania ze środków pochodzących ze sprzedaży jednostek przyznanej emisji
części lub całości kosztów poniesionych na zazielenienie, wpłyną pozytywnie na zwiększenie
zainteresowania ze strony kupujących ofertą Polski, co może przełożyć się na większe
wpływy ze sprzedaży jednostek AAU.

4.
Wpływ projektowanej regulacji na rynek pracy
Projektowana ustawa może mieć wpływ na rynek pracy w związku z poprawą
funkcjonowania Krajowego systemu zielonych inwestycji, w ramach którego realizowane
będą programy lub projekty związane z ochroną środowiska. Inwestycje w tym zakresie mogą
przyczynić się do wzrostu zatrudnienia w niektórych sektorach przemysłu i usług.
W chwili obecnej trudno jest ocenić rzeczywisty wpływ projektowanych regulacji na
rynek pracy.
27


5.
Wpływ
projektowanej
regulacji
na
konkurencyjność
gospodarki
i przedsiębiorczość, w tym na funkcjonowanie przedsiębiorstw
Projektowana ustawa poprzez ograniczenie obciążeń organizacyjnych i finansowych,
nakładanych na beneficjentów programów lub projektów realizowanych w ramach Krajowego
systemu zielonych inwestycji, przyczyni się do przyspieszenia wydatkowania środków
zgromadzonych na Rachunku klimatycznym. Jednocześnie poprzez uelastycznienie
wdrażania Krajowego systemu zielonych inwestycji umożliwi zwiększenie puli środków,
które mogą być pozyskane ze sprzedaży jednostek przyznanej emisji i zaangażowane we
wspieranie przedsięwzięć z dziedzin poprawy efektywności energetycznej oraz rozwoju
odnawialnych źródeł energii.
Zmniejszenie obciążeń organizacyjnych w zakresie raportowania danych dotyczących
postępów w realizacji programu lub projektu oraz osiągniętych efektów związanych
z uniknięciem lub redukcją emisji gazów cieplarnianych polega w szczególności na
zwolnieniu beneficjentów z obowiązku przedkładania Krajowemu operatorowi systemu
zielonych inwestycji raportów z weryfikacji, o których mowa w dotychczasowym
art. 33 ust. 3.
Zmniejszenie obciążeń finansowych polega na zwolnieniu beneficjentów z obowiązku
finansowania ww. raportów z weryfikacji. Koszty weryfikacji pojedynczego raportu rocznego
można oszacować na 5 – 10 tys. zł w zależności od rodzaju programu lub projektu i jego
wielkości. Jednak przy szacowaniu ogólnej kwoty oszczędności dla beneficjentów z tego
tytułu, należy uwzględnić postanowienia dotychczasowego art. 33 ust. 2, zgodnie z którym
z obowiązku sporządzenia raportów z weryfikacji byliby zwolnieni beneficjenci, którzy:
– uzyskali dofinansowanie ze środków zgromadzonych na Rachunku klimatycznym
w wysokości nieprzekraczającej 25 tys. euro,
– oszacowali wielkość osiągniętych efektów związanych z redukcją emisji gazów
cieplarnianych na nie więcej niż 20 tys. ton CO2 rocznie.
Biorąc powyższe pod uwagę, przyjęto, iż potencjalnie 26 beneficjentów mogłoby być
zobowiązanych do sporządzenia przez kolejnych 5 lat raportów z weryfikacji. Tak więc,
ogólna kwota zmniejszenia obciążeń finansowych mogłaby wynieść od 650 000 zł do
1 300 000 zł (26x5x5 000 zł lub 26x5x10 000 zł).
Wskazano, iż Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej
pozostanie zobowiązany do monitorowania postępów w realizacji programów i projektów
28