Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji

Druk nr 826

Warszawa, 28 sierpnia 2012 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja



Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej


Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. i na podstawie art. 32 ust. 2 regulaminu Sejmu niżej podpisani
posłowie wnoszą projekt ustawy:


- o zmianie ustawy o postępowaniu
egzekucyjnym w administracji.

Do reprezentowania wnioskodawców w pracach nad projektem ustawy
upoważniamy pana posła Andrzeja Halickiego.


(-) Tadeusz Arkit; (-) Łukasz Borowiak; (-) Beata Bublewicz; (-) Jerzy
Budnik; (-) Andrzej Buła; (-) Renata Butryn; (-) Piotr Cieśliński; (-) Artur
Dunin; (-) Zenon Durka; (-) Joanna Fabisiak; (-) Jerzy Fedorowicz;
(-) Elżbieta Gapińska; (-) Elżbieta Gelert; (-) Tomasz Głogowski; (-) Rafał
Grupiński; (-) Andrzej Halicki; (-) Marek Hok; (-) Maria Małgorzata Janyska;
(-) Bożena Kamińska; (-) Andrzej Kania; (-) Jarosław Katulski; (-) Jan
Kaźmierczak; (-) Brygida Kolenda-Łabuś; (-) Sławomir Kowalski; (-) Jerzy
Kozdroń;
(-) Agnieszka
Kozłowska-Rajewicz;
(-) Ligia
Krajewska;
(-) Robert Kropiwnicki; (-) Marek Łapiński; (-) Zofia Ławrynowicz;
(-) Beata Małecka-Libera; (-) Izabela Katarzyna Mrzygłocka; (-) Anna
Nemś; (-) Małgorzata Niemczyk; (-) Tomasz Piotr Nowak; (-) Paweł
Olszewski; (-) Maciej Orzechowski; (-) Witold Pahl; (-) Paweł Papke;
(-) Małgorzata Pępek; (-) Julia Pitera; (-) Krystyna Poślednia; (-) Bożena
Sławiak; (-) Waldemar Sługocki; (-) Michał Szczerba; (-) Bożena
Szydłowska; (-) Aleksandra Trybuś; (-) Robert Wardzała; (-) Ewa Wolak;
(-) Renata Zaremba; (-) Ewa muda-Trzebiatowska.
Projekt z dnia 2012 r.

USTAWA
z dnia …………………. 2012 r.
o zmianie ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji



Art. 1. W ustawie z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji
(Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z późn. zm.) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 7 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Organ egzekucyjny stosuje środki egzekucyjne, które prowadzą bezpośrednio do wykonania
obowiązku.”;

2) w art. 64a § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Organ egzekucyjny w egzekucji obowiązków o charakterze niepieniężnym pobiera
opłaty za dokonane czynności egzekucyjne w następującej wysokości, z zastrzeżeniem art. 64d:
1) za wydanie postanowienia o nałożeniu grzywny w celu przymuszenia - 10 % kwoty
nałożonej grzywny, nie więcej jednak niż 272 zł; w przypadku wielokrotnego nakładania
grzywien opłatę pobiera się osobno od każdego postanowienia;
2) za wydanie postanowienia o:
a) zastosowaniu wykonania zastępczego,
b) wezwaniu zobowiązanego do wydania rzeczy ruchomej albo dokumentu,
c) wezwaniu zobowiązanego do wykonania obowiązku wydania nieruchomości albo
opróżnienia lokalu,

1Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2005 r. Nr 229, poz. 1954, z 2006 r.
Nr 104, poz. 708 i 711, Nr 133, poz. 935, Nr 157, poz. 1119 i Nr 187, poz. 1381, z 2007 r. Nr 89, poz. 589, Nr 115,
poz. 794, Nr 176, poz. 1243 i Nr 192, poz. 1378, z 2008 r. Nr 209, poz. 1318, z 2009 r. Nr 3, poz. 11, Nr 39, poz.
308, Nr 131, poz. 1075, Nr 157, poz. 1241 i Nr 201, poz. 1540, z 2010 r. Nr 28, poz. 143, Nr 40, poz. 229, Nr 75,
poz. 474, Nr 122, poz. 826, Nr 152, poz. 1018 i Nr 229, poz. 1497 oraz z 2011 r. Nr 85, poz. 458 i Nr 234, poz. 1391.




d) wezwaniu zobowiązanego do wykonania obowiązku wskazanego w tytule wykonawczym,
z zagrożeniem zastosowania przymusu bezpośredniego - 27 zł 20 gr;
3) za odebranie rzeczy ruchomej - 27 zł 20 gr;
4) za odebranie dokumentu - 16 zł 80 gr;
5) za odebranie nieruchomości - 272 zł;
6) za opróżnienie lokalu i innych pomieszczeń - 27 zł 20 gr od każdej izby; za opróżnienie
pomieszczeń mieszkalnych nie pobiera się odrębnej opłaty od pomieszczeń pomocniczych,
jak przedpokoje, korytarze, werandy, łazienki, spiżarnie, a za opróżnienie pomieszczeń
gospodarczych, w szczególności garaży i stajni, pobiera się opłatę za każde pomieszczenie
jak za izbę;
7) za czynności dotyczące sprzedaży licytacyjnej, za spisanie protokołu o udaremnieniu
przeprowadzenia egzekucji oraz za wezwanie pomocy organów, o których mowa

w art. 64 § 1 pkt 13, pobiera się odpowiednio opłaty określone w art. 64 § 1 pkt 7, 9
i 11-13.”.

3) w art. 121 § 2 i § 3 otrzymują brzmienie:
„§ 2. Z zastrzeżeniem § 5 każdorazowo nałożona grzywna nie może przekraczać kwoty
200.000 zł.
§ 3. Suma grzywien, które mogą w danej sprawie być nakładane wielokrotnie nie może
przekroczyć kwoty 1.000.000 zł.”;

4) w art. 122 § 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Zobowiązanemu służy prawo wniesienia zażalenia na postanowienie
o nałożeniu grzywny.”;

5) w art. 128 § 4 otrzymuje brzmienie:
„§ 4. Zobowiązanemu służy prawo wniesienia zażalenia na postanowienie
o zastosowaniu wykonania zastępczego.”;

6) uchyla się art. 131;



7) w art. 141 dodaje się § 3 w brzmieniu:
„§ 3. W wypadku gdy zobowiązany nie dysponuje tytułem prawnym do innej nieruchomości,
zaspokajającej jego potrzeby mieszkaniowe oraz osób zamieszkującym z nim, egzekucję
wstrzymuje się na okres od 1 listopada do 31 marca roku następnego włącznie, chyba że
zobowiązanemu wskazano lokal zamienny.”.

Art. 2. Do postępowań egzekucyjnych wszczętych i niezakończonych w dniu wejścia w życie
ustawy, stosuje się przepisy niniejszej ustawy.

Art. 3. Ustawa wchodzi w życie z upływem 3 miesięcy od dnia ogłoszenia.






















UZASADNIENIE

Nadrzędnym założeniem dla wprowadzenia projektowanych zmian jest usprawnienie
egzekucji administracyjnej.
Zmiana art. 7 ust. 2 służyć ma przyznaniu organowi egzekucyjnemu swobody
w wyborze środka egzekucyjnego, tak aby egzekucja administracyjna mogła być prowadzona
szybko i skutecznie. Dotychczasowe rozwiązania nakazywały organom egzekucyjnym stosować
w pierwszej kolejności środki najmniej uciążliwe dla zobowiązanego, co niejednokrotnie
prowadziło do sytuacji, gdzie z góry wiadomym było, że dany środek egzekucyjny w konkretnym
przypadku będzie nieskuteczny. W szczególności zjawisko to dotyczyło egzekucji świadczeń
niepieniężnych, podczas której organ egzekucyjny zobligowany był najpierw nałożyć grzywnę
w celu przymuszenia, a dopiero później mógł zastosować wykonanie zastępcze (zob. wyrok NSA
z dnia 13 maja 2009 r., II OSK 767/08, ONSAiWSA/2010/5/92). Tego rodzaju stan rzeczy nie
dość, że przedłużał postępowanie egzekucyjne to dodatkowo umożliwiał zobowiązanym na
osiąganie znacznych korzyści finansowych do czasu rzeczywistej realizacji obowiązku
nałożonego decyzją administracyjną (np. problem reklam wielkoformatowych).

Co więcej, utrwalało to wśród zobowiązanych poczucie bezkarności, natomiast wśród organów
egzekucyjnych poczucie bezsilności. W konsekwencji od tej pory organ egzekucyjny mógłby
swobodnie zdecydować o wyborze danego środka egzekucyjnego, który w jego ocenie byłby
w realiach konkretnej sprawy najskuteczniejszy. U podstaw wprowadzenia tej zmiany jest
założenie, że skoro zobowiązany nie chce sam dobrowolnie wykonać obowiązku wówczas musi
się liczyć z tym, że skutki egzekucji administracyjnej będą dla niego dotkliwe i nieuchronne.
W art. 1 pkt 2 projektu przewiduje się podwyższenie opłat egzekucyjnych w zakresie
odnoszącym się do egzekucji świadczeń niepieniężnych. Celowym jest zapewnienie,

aby wysokość opłat egzekucyjnych odpowiadała faktycznie poniesionym wydatkom ponoszonym
przez organ egzekucyjny. Obecnie opłaty naliczane przez organ egzekucyjny są bardzo niskie,
co powoduje, że egzekwowanie ich jest niewspółmierne do poniesionych nakładów.
Przepis art. 1 pkt 3 projektu ustawy zawiera zmiany w art. 121§ 2. Istotą zmiany jest
zapewnienie aby grzywna w celu przymuszenia miała zdecydowanie represyjny

i dotkliwy charakter. Chodzi o to aby w niektórych sytuacjach, w szczególności w ramach
prowadzonej działalności gospodarczej, dla zobowiązanego nie było bardziej korzystne