Poselski projekt ustawy o umowie związku partnerskiego

do pracy zarobkowej albo z powodu zwiększenia się jego potrzeb lub zmniejszenia widoków
powodzenia na przyszłość,
7) wierzytelności z tytułu wynagrodzenia za pracę lub z tytułu innej działalności zarobkowej
jednego z partnerów,
8) przedmioty majątkowe uzyskane z tytułu nagrody za osobiste osiągnięcia jednego z
partnerów,
9) prawa autorskie i prawa pokrewne, prawa własności przemysłowej oraz inne prawa
twórcy,
10) przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, chyba że
przepis szczególny stanowi inaczej.

Art.13. 1.Zaspokojenia z majątku wspólnego może żądać także wierzyciel, którego
dłużnikiem jest tylko jeden z partnerów.
2. Jeżeli jednak wierzytelność powstała przed powstaniem wspólności majątkowej albo
jeżeli dotyczy ona osobistego majątku jednego z partnerów, wierzyciel może żądać
zaspokojenia tylko z osobistego majątku dłużnika oraz z wierzytelności dłużnika.
3. Sąd może ograniczyć lub wyłączyć możliwość zaspokojenia się z majątku wspólnego
przez wierzyciela, którego dłużnikiem jest tylko jeden z partnerów, jeżeli ze względu na
charakter wierzytelności albo stopień przyczynienia się partnera będącego dłużnikiem do
powstania majątku wspólnego - zaspokojenie z majątku wspólnego byłoby sprzeczne z
zasadami współżycia społecznego.
4. Wierzyciel partnera nie może w czasie trwania wspólności majątkowej żądać
zaspokojenia z udziału, który w razie ustania wspólności przypadnie temu partnerowi w
majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.
Przepisy zawarte w Tytule X księgi III kodeksu cywilnego stosuje się odpowiednio.

Art.14. 1. Partnerzy mają równe udziały w majątku wspólnym.
1. Z ważnych powodów można domagać się ustalenia przez sąd udziałów z
uwzględnieniem stopnia, w którym każdy z partnerów przyczynił się do powstania
majątku wspólnego.
3. Partner nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku partnerów ani
udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku.
4. W czasie trwania wspólności majątkowej partner nie może domagać się podziału
wspólnego majątku partnerów.
5. Za zobowiązania w zakresie zarządu majątkiem partnerzy odpowiedzialni są
solidarnie.
6. Każdy partner jest uprawniony i zobowiązany do udziału w zarządzie majątkiem
wspólnym..
7. Każdy partner może bez uprzedniej zgody drugiego partnera prowadzić sprawy, które
nie przekraczają zakresu zwykłego zarządu. Jeżeli jednak przed zakończeniem takiej
sprawy drugi partner sprzeciwi się jej prowadzeniu, potrzebna jest zgoda sądu.
8. Każdy partner może podejmować czynności nagłe, których zaniechanie mogłoby
narazić majątek wspólny na niepowetowane straty.


Rozdział 5.
Dziedziczenie

Art.15. Po upływie roku od zawarcia umowy związku partnerskiego partnerzy są uprawnieni
do dziedziczenia po sobie z ustawy na takich samych zasadach, na jakich dziedziczą
małżonkowie. Uprawnienie to wyłącza złożenie powództwa o rozwiązanie umowy związku
partnerskiego przed upływem pierwszego roku jej obowiązywania.

Rozdział 6.
Ustanie obowiązywania umowy związku partnerskiego

Art.16. Umowa związku partnerskiego ustaje:
1) z chwilą śmierci jednej z jej stron,
2) z chwilą złożenia przez obie strony działające osobiście zgodnego oświadczenia woli
przed kierownikiem urzędu stanu cywilnego o rozwiązaniu tej umowy,
3) przez rozwiązanie tej umowy przez sąd w razie stwierdzenia ustania stałego pożycia przez
okres nie krótszy niż 3 miesięcy

Art.17.1. W razie rozwiązania umowy związku partnerskiego przez sąd nie orzeka się o
winie lub przyczynieniu do ustania stałego pożycia.
2. W postępowaniu bada się jedynie zaistnienie przesłanki określonej w art.16 pkt. 3). O
podziale majątku wspólnego orzeka się jedynie na zgodny wniosek stron.
3. Do podziału majątku wspólnego partnerów po ustaniu wspólności majątkowej stosuje się
przepisy o zniesieniu współwłasności.

Art.18. 1. W razie gdyby jeden z partnerów w związku z ustaniem obowiązywania umowy
związku partnerskiego znalazł się w niedostatku, to może on się domagać od drugiego
partnera alimentów w wysokości odpowiadającej jego usprawiedliwionym potrzebom oraz
możliwościom zarobkowym zobowiązanego.
2. Roszczenie opisane w ust.1 wygasa po upływie trzech lat od ustania obowiązywania
umowy związku partnerskiego lub z chwilą zawarcia przez uprawnionego kolejnej umowy
związku partnerskiego albo wstąpienia w związek małżeński.

Rozdział 7.
Zmiany w przepisach obowiązujących i wejście ustawy w życie

Art.19. W ustawie z dnia 31 stycznia 1959 r. o cmentarzach i chowaniu zmarłych (Dz. U. z
2011 r. Nr 118, poz. 687, z późn. zm.1) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 8 ust. 4 otrzymuje brzmienie:
„4. Prawo to służy, obok osoby określonej w ust. 3, także jej bliskim, to jest małżonkowi albo
partnerowi, wstępnym, zstępnym, rodzeństwu i przysposobionym.”;
1. w art. 10 w ust. 1 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
„1) pozostały małżonek(ka) albo partner(ka);”.



Art.20. W ustawie z dnia 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.
U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, z późn. zm.2) wprowadza się następujące zmiany:
1) w art. 24
a) w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) swego małżonka, partnera oraz krewnych i powinowatych do drugiego stopnia,”,
b) § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Powody wyłączenia pracownika od udziału w postępowaniu trwają także po ustaniu
małżeństwa lub związku partnerskiego (§ 1 pkt 2), przysposobienia, opieki lub kurateli (§ 1
pkt 3).”;

Art.21. W ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. – Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. Nr 9,
poz. 59, z późn. zm.3) wprowadza się następujące zmiany:
1) art. 13 otrzymuje brzmienie:
„Art. 13. 1. Nie może zawrzeć małżeństwa, kto już pozostaje w związku małżeńskim albo
związku partnerskim.
2. Unieważnienia małżeństwa z powodu pozostawania przez jednego z małżonków w
poprzednio zawartym związku małżeńskim albo w związku partnerskim może żądać każdy,
kto ma w tym interes prawny.
3. Nie można unieważnić małżeństwa z powodu pozostawania przez jednego z małżonków w
poprzednio zawartym związku małżeńskim, jeżeli poprzednie małżeństwo ustało lub zostało
unieważnione, chyba że ustanie tego małżeństwa nastąpiło przez śmierć osoby, która zawarła
ponowne małżeństwo pozostając w poprzednio zawartym związku małżeńskim.
4. Nie można unieważnić małżeństwa z powodu pozostawania przez jednego z małżonków w
uprzednio zawartym związku partnerskim, jeżeli związek partnerski ustał lub został
unieważniony, chyba, że ustanie związku partnerskiego nastąpiło przez śmierć osoby, która
zawarła małżeństwo pozostając w uprzednio zawartym związku partnerskim.”;
2) art. 18 otrzymuje brzmienie:
„Art. 18. Nie można unieważnić małżeństwa po jego ustaniu. Nie dotyczy to jednak
unieważnienia z powodu pokrewieństwa między małżonkami oraz z powodu pozostawania
przez jednego z małżonków w chwili zawarcia małżeństwa w zawartym poprzednio związku
małżeńskim albo związku partnerskim.”;
3) w art. 614 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Małżonek pozostający w separacji nie może zawrzeć małżeństwa ani związku
partnerskiego.”;

Art.22. W ustawie z dnia 17 listopada 1964 r. – Kodeks postępowania cywilnego (Dz. U. z
1964 r. Nr 43, poz. 296, z późn. zm.4) wprowadza się następujące zmiany:
1. art. 17 pkt.1) otrzymuje następującą treść:
„o prawa niemajątkowe i łącznie z nimi dochodzone roszczenia majątkowe oprócz
spraw o ustalenie lub zaprzeczenie pochodzenia dziecka, o ustalenie bezskuteczności
uznania ojcostwa, o rozwiązanie przysposobienia oraz spraw o ustalenie nieistnienia
związku partnerskiego, ustalenie nieważności związku partnerskiego, unieważnienie
związku partnerskiego i rozwiązanie związku partnerskiego,”
2. po art. 41 dodaje się art. 411 w brzmieniu:
„Art. 411. Powództwo ze stosunku związku partnerskiego wytacza się wyłącznie przed sąd,
w którego okręgu partnerzy mieli ostatnie miejsce zamieszkania, jeżeli choć jeden z nich w
okręgu tym jeszcze ma miejsce zamieszkania lub zwykłego pobytu. Z braku takiej podstawy
wyłącznie właściwy jest sąd miejsca zamieszkania strony pozwanej, a jeżeli i tej podstawy
nie ma – sąd miejsca zamieszkania powoda.”;
1. w art. 48 w § 1 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) w sprawach swego małżonka, partnera, krewnych lub powinowatych w linii prostej,
krewnych bocznych do czwartego stopnia i powinowatych bocznych do drugiego stopnia;”;
1. w art. 48 § 2 otrzymuje brzmienie:
„§ 2. Powody wyłączenia trwają także po ustaniu uzasadniającego je małżeństwa, związku
partnerskiego, przysposobienia, opieki lub kurateli.”;
3) w art. 87 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Pełnomocnikiem może być adwokat lub radca prawny, a w sprawach własności
przemysłowej także rzecznik patentowy, a ponadto osoba sprawująca zarząd majątkiem lub
interesami strony oraz osoba pozostająca ze stroną w stałym stosunku zlecenia, jeżeli
przedmiot sprawy wchodzi w zakres tego zlecenia, współuczestnik sporu, jak również
rodzice, małżonek, partner, rodzeństwo lub zstępni strony oraz osoby pozostające ze stroną
w stosunku przysposobienia.”;
1. art. 170 otrzymuje brzmienie:
„Art. 170. Niedopuszczalne jest przywrócenie terminu do złożenia środka odwoławczego od
wyroku orzekającego unieważnienie małżeństwa, unieważnienie związku partnerskiego,
rozwód lub rozwiązanie związku partnerskiego albo ustalającego nieistnienie małżeństwa
lub związku partnerskiego, jeżeli choćby jedna ze stron zawarła po uprawomocnieniu się
wyroku związek małżeński albo umowę związku partnerskiego.”;
1. w art. 261 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Nikt nie ma prawa odmówić zeznań w charakterze świadka, z wyjątkiem małżonków
stron, partnerów stron, ich wstępnych, zstępnych i rodzeństwa oraz powinowatych w tej
samej linii lub stopniu, jak również osób pozostających ze stronami w stosunku
przysposobienia. Prawo odmowy zeznań trwa po ustaniu małżeństwa lub rozwiązaniu
stosunku przysposobienia. Jednakże odmowa zeznań nie jest dopuszczalna w sprawach o
prawa stanu, z wyjątkiem spraw o rozwód.”;
1. w art. 3982 w § 2 pkt 1 otrzymuje brzmienie:
1) o rozwód, o separację, o rozwiązanie związku partnerskiego, o alimenty, o czynsz najmu
lub dzierżawy oraz o naruszenie posiadania;”;
1. w art. 3982 § 3 otrzymuje brzmienie:
„§ 3. Niedopuszczalna jest skarga kasacyjna od wyroku ustalającego nieistnienie małżeństwa,
ustalającego nieistnienie związku partnerskiego, orzekającego unieważnienie małżeństwa, a
także od wyroku orzekającego unieważnienie umowy związku partnerskiego, jeżeli choćby