Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Protokołu między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii zmieniającego Konwencję między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzoną w Warszawie dnia 9 września 2009 r., podpisanego w Oslo dnia 5 lipca 2012 r.

Druk nr 818

Warszawa, 15 października 2012 r.
SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-97-12


Pani

Ewa Kopacz

Marszałek Sejmu

Rzeczypospolitej Polskiej
Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o ratyfikacji Protokołu między
Rzecząpospolitą Polską a Królestwem
Norwegii zmieniającego Konwencję
między Rzecząpospolitą Polską a
Królestwem Norwegii w sprawie
unikania podwójnego opodatkowania i
zapobiegania uchylaniu się od
opodatkowania w zakresie podatków od
dochodu, sporządzoną w Warszawie dnia
9 września 2009 r., podpisanego w Oslo
dnia 5 lipca 2012 r.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych zostali upoważnieni Minister Spraw
Zagranicznych i Minister Finansów.
Z poważaniem
(-) Donald Tusk
Projekt
W imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:


W dniu 5 lipca 2012 r. w Oslo został podpisany Protokół między Rzecząpospolitą
Polską a Królestwem Norwegii zmieniający Konwencję między Rzecząpospolitą Polską
a Królestwem Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania
uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzoną w Warszawie
dnia 9 września 2009 r., w następującym brzmieniu:


Po zaznajomieniu się z powyższym Protokołem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej
oświadczam, że:

– został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim
zawartych,
– jest przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony,
– będzie niezmiennie zachowywany.


Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej
Polskiej.


Dano w Warszawie, dnia

PREZYDENT
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ




PREZES RADY MINISTRÓW





06/10/EP

Projek
t

U S T A W A
z dnia

o ratyfikacji Protokołu między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii
zmieniającego Konwencję między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii
w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od
opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzoną w Warszawie dnia
9 września 2009 r., podpisanego w Oslo dnia 5 lipca 2012 r.

Art. 1. Wyraża się zgodę na dokonanie przez Prezydenta Rzeczypospolitej
Polskiej ratyfikacji Protokołu między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii
zmieniającego Konwencję między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem Norwegii
w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od
opodatkowania w zakresie podatków od dochodu, sporządzoną w Warszawie dnia
9 września 2009 r., podpisanego w Oslo dnia 5 lipca 2012 r.

Art. 2. Ustawa wchodzi w życie po upływie 14 dni od dnia ogłoszenia.











05/10/EP

UZASADNIENIE

I.
Potrzeba i cel zawarcia Protokołu
Obowiązująca obecnie Konwencja między Rzecząpospolitą Polską a Królestwem
Norwegii w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu
się od opodatkowania w zakresie podatków od dochodu została zawarta
w Warszawie dnia 9 września 2009 r. (Dz. U. z 2010 r. Nr 134, poz. 899).
Okoliczności dotyczące opodatkowania zawodu marynarza, przedstawione już po
zawarciu niniejszej Konwencji, postawiły kwestię miejsca opodatkowania
ww. grupy zawodowej w nowym świetle. Polscy marynarze wskazali problem
dużej konkurencji w rynku pracy w międzynarodowym transporcie morskim, przy
jednoczesnej internacjonalizacji miejsca wykonywania tego zawodu. Z kolei
armatorzy norwescy podnieśli argument wymogu konkurowania z przedsiębiorcami
rejestrującymi statki w innych państwach, w tym w krajach tzw. taniej bandery.
Potrzeba ograniczenia całkowitych kosztów prowadzenia działalności
międzynarodowego transportu morskiego skłoniły wielu przedsiębiorców
norweskich do przerejestrowania statków do państw prowadzących bandery
wygodniejsze dla armatorów, co jednocześnie miało wpływ na pogorszenie
warunków i bezpieczeństwa pracy polskich marynarzy.
W dniu 10 czerwca 2011 r. w Gdańsku odbyło się spotkanie Pana Jensa
Stoltenberga – Premiera Rządu Królestwa Norwegii oraz Pana Donalda Tuska
– Prezesa Rady Ministrów Rzeczypospolitej Polskiej. Podczas spotkania podjęto
decyzję o zmianie postanowień polsko-norweskiej Konwencji o unikaniu
podwójnego opodatkowania, w szczególności dotyczących miejsca opodatkowania
wynagrodzeń z tytułu pracy na pokładach statków morskich. Przedmiotem zmiany
ma być wykreślenie z Konwencji zapisu art. 14 ust. 3 zdanie drugie. Norma ta
funkcjonuje w Konwencji zawartej między Polską a Norwegią dnia 9 września
2009 r. i wprowadza opodatkowanie marynarzy, zatrudnionych na statkach
morskich zarejestrowanych w Norweskim Międzynarodowym Rejestrze Statków
(NIS) wyłącznie w kraju ich rezydencji. Celem Protokołu jest wprowadzenie
w Konwencji ogólnych zasad opodatkowania dla tej grupy podatników
(przewidzianej w art. 14 ust. 3, zdanie pierwsze), co w przypadku polskich
rezydentów, zatrudnionych na norweskich statkach morskich, z uwagi na
zwolnienia funkcjonujące w polskim i norweskim prawie wewnętrznym,
spowoduje wyłączenie z opodatkowania tej grupy zawodowej.
II. Stosunki polsko-norweskie
Współpraca gospodarcza
Informacja o stosunkach gospodarczych z Polską
1. Sytuacja gospodarcza
Królestwo Norwegii jest monarchią konstytucyjną o powierzchni 324 220 km2.
Według konstytucji, król ma szeroką władzę, m.in. wybiera Radę Państwa,
egzekwuje podatki, mianuje wszystkich urzędników cywilnych, kościelnych
i wojskowych, jest naczelnym dowódcą sił lądowych i morskich, ma też prawo
łaski. W rzeczywistości władza wykonawcza spoczywa jednak w rękach rządu,
na czele którego stoi premier. Liczba ludności wynosi 4,93 mln, natomiast
średnia gęstość zaludnienia – 15,23 mieszkańca na 1 km2. Norwegia jest wysoko
rozwiniętym krajem przemysłowym. Gospodarka Norwegii oparta jest
w głównej mierze na bogactwach naturalnych, takich jak ropa naftowa i gaz,
których złoża odkryto w 1977 r. na szelfie Morza Norweskiego i Północnego,
oraz ryby. Lokomotywą wzrostu gospodarczego Norwegii są również inwestycje
i konsumpcja prywatna. Gospodarka norweska jest kombinacją wolnego rynku
i interwencjonizmu państwowego (państwo kontroluje sektor wydobycia
i przetwórstwa ropy naftowej). W referendach zorganizowanych w 1972
i 1994 r. obywatele Norwegii odmówili członkostwa ich kraju w Unii
Europejskiej.
Rok 2008 był rokiem ostrego wyhamowania norweskiej gospodarki po 4 latach
najszybszego w historii wzrostu. Rok 2009 dzięki dużej mobilności norweskiej
gospodarki, wysokiej i stałej nadwyżce budżetowej, utrzymaniu inwestycji
publicznych na wysokim poziomie oraz prac na Norweskim Szelfie
Kontynentalnym był rokiem powrotu gospodarki na ścieżkę wzrostu.
W roku 2010 gospodarka cały czas wykazywała ślady kryzysu sprzed 2 lat,
niemniej jednak wzrost został utrzymany.




2