Rządowy projekt ustawy o zmianie ustaw regulujących wykonywanie niektórych zawodów

110
2) po okresie niezdolności do pracy spowodowanej
chorobą trwającą dłużej niż 6 miesięcy;
3)
na wniosek pracodawcy lub właściwego
komendanta wojewódzkiego Policji – w razie
uzasadnionego podejrzenia utraty zdolności
fizycznej i psychicznej do wykonywania zadań.
Art. 33. 1. Badania lekarskie i psychologiczne osoby ubiegającej
się o wpis na listę kwalifikowanych pracowników
ochrony fizycznej lub posiadającej taki wpis
przeprowadza się na wniosek tej osoby,
z zastrzeżeniem przypadków, o których mowa
w art. 32 pkt 3 i art. 33a ust. 3.
2. Do wniosku, o którym mowa w ust. 1, osoba
ubiegająca się o wpis na listę kwalifikowanych
pracowników ochrony fizycznej lub posiadająca taki
wpis jest obowiązana dołączyć oświadczenie, złożone
pod rygorem odpowiedzialności karnej za składanie
fałszywych zeznań, że nie jest osobą niepełnosprawną
w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 27 sierpnia
1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz
zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U.
z 2011 r. Nr 127, poz. 721, z późn. zm.20)) lub nie
posiada orzeczenia o inwalidztwie lub niezdolności do
pracy wydanego przez właściwy organ rentowy na
podstawie odrębnych przepisów albo dokumenty
potwierdzające orzeczony stopień niepełnosprawności,
inwalidztwa lub niezdolności do pracy.
3. W przypadkach, o których mowa w art. 32 pkt 3
i art. 33a ust. 3, osoba poddająca się badaniu jest
obowiązana złożyć lekarzowi i psychologowi

111
przeprowadzającemu badanie oświadczenie albo
dokumenty, o których mowa w ust. 2.
4.
Do przeprowadzania badań lekarskich osób
ubiegających się o wpis na listę kwalifikowanych
pracowników ochrony fizycznej lub posiadających
taki wpis oraz wydawania orzeczeń lekarskich,
o których mowa w art. 26 ust. 3 pkt 7, uprawniony jest
lekarz, który posiada:
1) uprawnienie do wykonywania badań, o których
mowa w art. 229 ustawy z dnia 26 czerwca
1974 r. – Kodeks pracy;
2)
dodatkowe kwalifikacje wymagane do
przeprowadzania badań lekarskich uzyskane
zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie
art. 15 ust. 7 ustawy o broni i amunicji.
Art. 33a. 1. Do przeprowadzania badań psychologicznych osób
ubiegających się o wpis na listę kwalifikowanych
pracowników ochrony fizycznej lub posiadających
taki wpis oraz wydawania orzeczeń
psychologicznych, o których mowa w art. 26 ust. 3
pkt 7, jest uprawniony psycholog, który posiada:
1) dyplom ukończenia studiów wyższych z zakresu
psychologii;
2) dodatkowe kwalifikacje wymagane do
przeprowadzania badań psychologicznych,
uzyskane zgodnie z przepisami wydanymi na
podstawie art. 15 ust. 7 ustawy o broni
i amunicji;
3) co najmniej pięcioletni staż pracy w zawodzie,
przy czym co najmniej przez 2 lata w ostatnim

112
pięcioleciu wykonywał usługi psychologiczne
w zakresie
diagnozowania,
orzekania lub
opiniowania psychologicznego.
2. Opłaty za badania lekarskie i psychologiczne,
którym jest obowiązana poddać się osoba ubiegająca
się o wpis na listę kwalifikowanych pracowników
ochrony fizycznej, oraz za badania lekarskie
i psychologiczne, którym jest obowiązana poddać się
osoba posiadająca taki wpis, a także wydane na ich
podstawie orzeczenia, ponosi osoba poddana
badaniu, a w odniesieniu do pracowników,
pracodawca zatrudniający tę osobę.
3. Badania lekarskie i psychologiczne, którym jest
obowiązana poddać się osoba, ubiegająca się o wpis
na listę kwalifikowanych pracowników ochrony
fizycznej, oraz badania lekarskie i psychologiczne,
którym jest obowiązana poddać się osoba
posiadająca taki wpis, w stosunku do pracowników
przeprowadza się na podstawie skierowania
wydanego przez pracodawcę, a orzeczenie lekarskie
wydane na podstawie badań lekarskich, w obu
przypadkach, traktuje się jako orzeczenie, o którym
mowa w art. 229 § 4 Kodeksu pracy.
4. Minister
właściwy do spraw zdrowia
w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw
wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1) szczegółowy zakres oraz tryb przeprowadzania
badań lekarskich i psychologicznych, którym
jest obowiązana poddać się osoba ubiegająca się
o wpis lub posiadająca wpis na listę

113
kwalifikowanych pracowników ochrony
fizycznej,
2) maksymalne stawki opłat za badania lekarskie
i psychologiczne,
3) wzór oświadczenia, o którym mowa w art. 33
ust. 2, oraz druków orzeczeń
– uwzględniając potrzebę zapewnienia, aby wyniki
badań odzwierciedlały stan zdrowia osób
poddających się badaniu, a stawki opłat, o których
mowa w pkt 2, odpowiadały kosztom
przeprowadzonych badań.
Art.
34.
1.
Od orzeczenia lekarskiego i psychologicznego
przysługuje odwołanie wnoszone na piśmie.
2. Odwołanie, o którym mowa w ust. 1, przysługuje
osobie ubiegającej się o wpis na listę kwalifikowanych
pracowników ochrony fizycznej lub posiadającej taki
wpis, pracodawcy oraz komendantowi
wojewódzkiemu Policji, o którym mowa w art. 29
ust. 1.
3. Odwołanie wraz z jego uzasadnieniem wnosi się
w terminie 30 dni od dnia doręczenia orzeczenia, za
pośrednictwem lekarza lub psychologa, który wydał
orzeczenie, do jednego z podmiotów odwoławczych,
którymi są:
1) wojewódzkie
ośrodki medycyny pracy,
a w przypadku gdy odwołanie dotyczy orzeczenia
lekarskiego wydanego w wojewódzkim ośrodku
medycyny pracy – instytuty naukowo-badawcze
w dziedzinie medycyny pracy;

114
2) jednostki służby medycyny pracy podmiotów
leczniczych utworzonych i wyznaczonych przez
ministra właściwego do spraw wewnętrznych;
3) podmioty lecznicze utworzone i wyznaczone przez
Ministra Obrony Narodowej.
4. Lekarz lub psycholog, za którego pośrednictwem jest
wnoszone odwołanie przekazuje je wraz z dokumentacją
badań oraz oświadczeniem lub dokumentacją, o której
mowa w art. 33 ust. 2, do podmiotu odwoławczego
w terminie 7 dni od dnia otrzymania odwołania.
5. Badanie w trybie odwołania przeprowadza się w terminie
30 dni od dnia otrzymania odwołania.
6. Orzeczenie lekarskie lub psychologiczne wydane w trybie
odwołania jest ostateczne.”;
14) uchyla się art. 35 i 35a;
15) tytuł rozdziału 6 otrzymuje brzmienie:
„ rodki ochrony fizycznej osób i mienia oraz prawa i obowiązki
pracownika ochrony”;
16) w art. 36 w ust. 1 pkt 4 otrzymuje brzmienie:
„4) stosowania środków przymusu bezpośredniego, o których
mowa w art. 38 ust. 2, w przypadku bezpośredniego zagrożenia
dóbr powierzonych ochronie lub w celu odparcia
bezpośredniego ataku na pracownika ochrony lub ochraniane
osoby;”;
17) w art. 37 pkt 2 otrzymuje brzmienie:
„2) użycia podczas ochrony osób, konwojowania wartości
pieniężnych lub innych przedmiotów wartościowych lub
niebezpiecznych środków przymusu bezpośredniego, o których
mowa w art. 38 ust. 2 pkt 1 – 3 oraz 5 i 6, lub broni palnej,