Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej Polskiej i administracji morskiej

Druk nr 427

Warszawa, 17 maja 2012 r.


SEJM
RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

VII kadencja
Prezes Rady Ministrów

RM 10-28-12


Pani

Ewa
Kopacz
Marszałek Sejmu
Rzeczypospolitej
Polskiej


Szanowna Pani Marszałek
Na podstawie art. 118 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia
2 kwietnia 1997 r. przedstawiam Sejmowi Rzeczypospolitej Polskiej projekt
ustawy

- o zmianie ustawy - Kodeks morski oraz
ustawy o obszarach morskich
Rzeczypospolitej Polskiej

i administracji morskiej z projektem aktu
wykonawczego.

Projekt ma na celu wykonanie prawa Unii Europejskiej.
W załączeniu przedstawiam także opinię dotyczącą zgodności
proponowanych regulacji z prawem Unii Europejskiej.
Jednocześnie uprzejmie informuję, że do prezentowania stanowiska Rządu
w tej sprawie w toku prac parlamentarnych został upoważniony Minister
Transportu, Budownictwa i Gospodarki Morskiej.

Z poważaniem

(-) Donald Tusk


















Projekt
U S T A W A
z dnia

o zmianie ustawy – Kodeks morski oraz ustawy o obszarach morskich Rzeczypospolitej
Polskiej i administracji morskiej

Art. 1. W ustawie z dnia 18 września 2001 r. – Kodeks morski (Dz. U.
z 2009 r. Nr 217, poz. 1689, z 2010 r. Nr 127, poz. 857 oraz z 2011 r. Nr 80, poz. 432
i Nr 228, poz. 1368) wprowadza się następujące zmiany:
1) TYTUŁ V otrzymuje brzmienie:
„TYTUŁ V
OGRANICZENIE ODPOWIEDZIALNO CI ZA ROSZCZENIA
MORSKIE I UBEZPIECZENIE ARMATORÓW Z TYTUŁU
ROSZCZE MORSKICH”;
2) w art. 97 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§ 1. Odpowiedzialność dłużnika za roszczenia morskie może być
ograniczona zgodnie z postanowieniami Konwencji o ogra-
niczeniu odpowiedzialności za roszczenia morskie,
sporządzonej w Londynie dnia 19 listopada 1976 r. (Dz. U.
z

1986 r. Nr 35, poz. 175), zmienionej Protokołem,
sporządzonym w Londynie dnia 2 maja 1996 r. (Dz. U.
z 2012 r. poz. 146), zwanej dalej „Konwencją o ograniczeniu
odpowiedzialności”, wraz ze zmianami obowiązującymi od
daty ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej
Polskiej, podanymi do publicznej wiadomości we właściwy
sposób.”;
3) art. 98 otrzymuje brzmienie:
„Art. 98. Dłużnik może powołać się na ograniczenie
odpowiedzialności niezależnie od ustanowienia funduszu
ograniczenia odpowiedzialności określonego w art. 11
Konwencji o ograniczeniu odpowiedzialności.”;
4) w art. 101 § 1 otrzymuje brzmienie:
„§
1. Dla statków o pojemności brutto poniżej 300, granica
odpowiedzialności dłużnika wynosi:
1) 200 000 jednostek obliczeniowych – w odniesieniu do
roszczeń z tytułu śmierci, uszkodzenia ciała lub rozstroju
zdrowia;
2) 100 000 jednostek obliczeniowych – w odniesieniu do
innych roszczeń.”;
5) po art. 102 dodaje się art. 102a – 102g w brzmieniu:
„Art.
102a.
§
l. Armator statku o polskiej przynależności,
o pojemności brutto 300 i powyżej, obowiązany
jest posiadać ubezpieczenie lub inne
zabezpieczenie finansowe odpowiedzialności za
roszczenia morskie, obejmujące roszczenia
podlegające ograniczeniu na podstawie Konwencji
o ograniczeniu odpowiedzialności (ubezpieczenie
odpowiedzialności za roszczenia morskie).
§ 2. Ubezpieczenie odpowiedzialności za roszczenia
morskie obowiązany jest posiadać także armator
statku o obcej przynależności, o pojemności brutto
300 i powyżej:
1) gdy statek ten wchodzi do polskiego portu lub
2) jeżeli jest to zgodne z wymogami prawa
międzynarodowego, gdy statek ten wchodzi na
polskie morze terytorialne.
Art. 102b. Suma ubezpieczenia odpowiedzialności za roszczenia
morskie każdego statku dla roszczeń wynikłych
z każdego odrębnego zdarzenia, powinna być równa
odpowiedniej maksymalnej granicy odpowie-

2
dzialności, określonej zgodnie z Konwencją
o ograniczeniu odpowiedzialności.
Art. 102c. § 1. Posiadanie ubezpieczenia odpowiedzialności za
roszczenia morskie powinno być potwierdzone
jednym lub kilkoma certyfikatami.
§ 2. Certyfikaty wystawia ubezpieczyciel lub inny
podmiot, który udziela zabezpieczenia
finansowego.
§ 3. Certyfikat powinien zawierać:
1) nazwę statku, jego numer identyfikacyjny
nadany przez Międzynarodową Organizację
Morską (numer IMO) i nazwę portu
macierzystego;
2) nazwę i główne miejsce prowadzenia
działalności przez armatora;
3) rodzaj i okres ubezpieczenia odpowie-
dzialności za roszczenia morskie;
4) nazwę i główne miejsce prowadzenia
działalności ubezpieczyciela lub innego
podmiotu udzielającego zabezpieczenia
finansowego oraz, gdy jest ono inne niż
miejsce prowadzenia działalności, miejsce
ustanowienia ubezpieczenia odpowiedzial-
ności za roszczenia morskie.
§ 4. Jeżeli certyfikat nie został wydany w języku
angielskim, francuskim lub hiszpańskim, tekst
certyfikatu powinien zawierać tłumaczenie na
jeden z tych języków.
§
5. Certyfikat powinien być przechowywany na
statku.
§ 6. Posiadanie i przechowywanie na statku certyfikatu
lub certyfikatów ubezpieczenia odpowiedzialności

3
za roszczenia morskie podlega sprawdzeniu
podczas inspekcji statku przeprowadzanej
w polskim porcie.
Art.
102d.
Statek o polskiej przynależności nie może być
używany w żegludze, jeżeli nie posiada jednego lub
kilku certyfikatów ubezpieczenia odpowiedzialności
za roszczenia morskie.
Art. 102e. § 1. Jeżeli certyfikat lub certyfikaty ubezpieczenia
odpowiedzialności za roszczenia morskie, nie są
przechowywane na statku o obcej przynależności,
dyrektor urzędu morskiego może, w drodze
decyzji, wydać statkowi nakaz opuszczenia portu,
o czym powiadamia Komisję Europejską,
pozostałe państwa członkowskie Unii Europejskiej
i państwo bandery statku. Decyzji nadaje się
rygor natychmiastowej wykonalności.
§ 2. Jeżeli okoliczności pozwalają na usunięcie
w rozsądnym terminie uchybień, o których mowa
w § 1, przed wydaniem nakazu opuszczenia
portu, dyrektor urzędu morskiego wzywa do
usunięcia tych uchybień i określa termin ich
usunięcia.
§ 3. Statek o obcej przynależności, wobec którego
w jakimkolwiek państwie członkowskim Unii
Europejskiej wydano nakaz opuszczenia portu
z

powodu nieprzechowywania na statku
certyfikatu lub certyfikatów ubezpieczenia
odpowiedzialności za roszczenia morskie, nie
może wejść do polskiego portu, do czasu
przedstawienia wymaganego certyfikatu.


4