Poselski projekt ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz ustawy o Państwowej Inspekcji Sanitarnej

UZASADNIENIE

1. Wyjaśnienie potrzeby i celu wydania ustawy. Przedstawienie rzeczywistego stanu w
normowanej dziedzinie. Wykazanie różnicy pomiędzy dotychczasowym a projektowanym
stanem prawnym. Przedstawienie przewidywanych skutków społecznych, gospodarczych,
finansowych i prawnych.

Analiza dotychczasowych przepisów mających na celu przeciwdziałanie zjawisku „dopalaczy” na
podstawie ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Państwowej Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 2011 r. Nr
212, poz. 1263, z późn. zm.) oraz ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.
U. z 2012 r. poz. 124, z póżn. zm.), wskazała na konieczność systemowych zmian niektórych
regulacji prawnych w celu skuteczniejszego zabezpieczenia obywateli przed niebezpiecznymi dla
nich substancjami.
Konieczność zmiany ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii wynika z praktyki i doświadczenia
organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej w zakresie walki ze środkami zastępczymi. Ogromne
zaangażowanie w oparciu o dostępne organom Państwowej Inspekcji Sanitarnej administracyjne
narzędzia prawne, liczne postępowania kończące się decyzjami o nałożeniu kar, nie powstrzymały
w znaczący sposób wskazanego zagrożenia oraz zamierzonego efektu.
Pierwotne założenie ustawodawcy co do oceny zagrożenia wprowadzanych do obrotu środków
zastępczych , okazało się w praktyce zdecydowanie groźniejsze dla życia i zdrowia ludzi ,
groźniejsze niż działanie niektórych narkotyków. Powyższe wskazuje na konieczność takiego
uregulowania kontroli wprowadzanych do obrotu produktów, w tym środków zastępczych , nowych
produktów psychoaktywnych, które to uregulowania będą adekwatne do istniejącego zagrożenia
analogicznego jakie podejmowane jest w stosunku do walki z narkotykami
Wyposażenie organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej w administracyjne narzędzia walki jest
zdecydowanie nieproporcjonalne w stosunku do realnego zagrożenia zdrowia i życia ludzi ,jakie
niesie ze sobą obrót środkami zastępczymi .
Konieczne jest zatem, aby działania związane z walką z dopalaczami i nowymi substancjami
psychoaktywnymi mogły być podejmowane szybko i zdecydowanie, co pozwoliłoby na
skuteczniejszą walkę z podmiotami wprowadzającymi powyższe produkty do obrotu.
Ustawodawca nie przewidział tak groźnych dla ludzi skutków związanych ze środkami
zastępczymi.
Dynamika zmian od 2010 roku wskazuje na konieczność systemowych zmian.

Jak wskazuje praktyka dopisywanie w ustawie nowych produktów jako zabronionych okazuje się
tylko czasowym i krótkotrwałym rozwiązaniem. Na rynek, bowiem trafiają nowe „ ulepszone”
produkty z coraz groźniejszymi dla ludzi skutkami ich zażywania. Taki mechanizm dalszego
działania może w przyszłości wymknąć się zupełnie spod kontroli organów. Wobec powyższego
systemowa zmiana polegająca na stosowaniu wobec „ dopalaczy” analogicznych regulacji
prawnych, jak w przypadku środków odurzających i substancji psychotropowych jest całkowicie
uzasadniona. Argument ,że „dopalacze” jako substancje o nieznanym składzie chemicznym nie
spełniają wystarczającej określoności przepisów, które są konieczne w przypadku regulacji
wprowadzających sankcje karne są nieprzekonujące.
Należy zauważyć, że istotą działania narkotyków jest ich oddziaływanie na ośrodkowy układ
nerwowy, a zatem definicja środka zastępczego, który jest używany "zamiast" lub "w takich samych
celach" jak narkotyk, wskazuje na analogiczne zagrożenie podobnie jak nowa substancja
psychoaktywna.
Zmiana ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw obowiązująca od 1
lipca 2015r. wbrew założeniu ustawodawcy zdecydowanie zwiększyła zagrożenie zdrowia i życia
ludzi. Wprowadzone zostały na rynek produkty o nieznanym składzie , natomiast w skutkach
zdecydowanie groźniejszych dla zdrowia i życia ludzi. Działalność taka nadal nie ścigana przez
prawo karne nie może być chroniona przez państwo.

Wobec powyższego proponuje się zmiany art. 53, art. 54, art. 55,art. 56, art. 58, art. 59, art. 62, art..
62a, art. 64 ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii , które to zmiany poprzez rozszerzenie
przedmiotu regulacji o nowe substancje psychoaktywne i środki zastępcze, mają na celu
podejmowanie działań w sprawie „dopalaczy” w oparciu o przepisy karne analogicznie jak w
stosunku do narkotyków.
Wobec powyższych regulacji uzasadnione jest uchylenie art. 44c ustawy.
Uzasadnieniem uchylenia art. 52a ustawy jest całkowita nieskuteczność nakładanych kar w oparciu
o ten przepis.

2. Wskazanie źródeł finansowania, jeżeli projekt ustawy pociąga za sobą obciążenie budżetu
państwa lub budżetów jednostek samorządu terytorialnego.
Wprowadzenie ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych
ustaw nie spowoduje dodatkowych skutków dla budżetu państwa (vide: uzasadnienie rządowego
projektu ustawy o zmianie ustawy o przeciwdziałaniu narkomanii oraz niektórych innych ustaw,
druk nr 3107).


3. Przedstawienie projektów podstawowych aktów wykonawczych.
Projekt ustawy nie przewiduje wydania aktów wykonawczych.

4. Oświadczenie o zgodności projektu z prawem Unii Europejskiej.
Wnioskodawcy oświadczają, że projekt ustawy nie jest sprzeczny z prawem Unii Europejskiej.

5. Wyniki przeprowadzonych w stosunku do projektu konsultacji.
W stosunku do projektu ustawy wnioskodawcy nie przeprowadzili konsultacji.