Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw

– 3 –
innych uczelniach prowadzących działalność w dziedzinie nauk medycznych –
dodatkowe 5 punktów,
c) co najmniej 3-letni okres pełnienia służby do dnia rozpoczęcia postępowania
kwalifikacyjnego, w pełnym wymiarze czasu pracy dla lekarza będącego
żołnierzem w czynnej służbie wojskowej, 1 pkt za każde 3 lata służby –
maksymalnie 5 punktów,
d) co najmniej 6 miesięczny okres pełnienia służby w ramach Polskich Kontyngentów
Wojskowych dla lekarza MON, 1 pkt za każde 6 miesięcy służby – maksymalnie 5
punktów,
e) publikacje, o których mowa w art. 16c ust. 10 pkt 2 i 3 ustawy – po 0,5 punktu za
udział w jednej publikacji – maksymalnie 5 punktów;
4)
w przypadku braku dokumentu potwierdzającego ocenę za test stanowiący część
składową za egzamin w zakresie odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia – wynosi
140 punktów przyznanych lekarzowi za zaliczenie testu;
5)
w przypadku braku dokumentu potwierdzającego uzyskanie oceny za egzamin w
zakresie odpowiedniej specjalizacji I lub II stopnia – wynosi 140 punktów przyznanych
lekarzowi za posiadanie specjalizacji I lub II stopnia.
3. W postępowaniu konkursowym uwzględnia się posiadanie tytułu specjalisty
uzyskanego za granicą, który został uznany na podstawie odrębnych przepisów za
równoważny z PES, i przyznaje 140 punktów albo uwzględnia się wynik LEP/LDEP albo
LEK/LDEK.
4. Postępowanie kwalifikacyjne przeprowadza się zgodnie z regulaminem postępowania
kwalifikacyjnego, o którym mowa w §1 pkt 1.
5. W przypadku gdy lekarz MON nie ma dokumentu potwierdzającego uzyskanie oceny
za egzamin w zakresie uzyskanej specjalizacji, organ, o którym mowa w art. 16c ust. 8
ustawy, weryfikuje jej brak w placówce, która wydała dokument potwierdzający uzyskanie
tej specjalizacji.
§ 6. 1. Uwzględniając liczby miejsc szkoleniowych, a w przypadku, o którym mowa w §
4 ust. 3, również oświadczenia, o których mowa w tym przepisie, organ, o którym mowa w
art. 16c ust. 8 ustawy, sporządza i zatwierdza listę lekarzy MON zakwalifikowanych do
odbywania danego szkolenia specjalizacyjnego i listę lekarzy MON niezakwalifikowanych do
odbywania danego szkolenia specjalizacyjnego. Listy zawierają imiona i nazwiska lekarzy
MON. Lista lekarzy MON zakwalifikowanych do odbywania danego szkolenia
– 4 –
specjalizacyjnego zawiera ponadto tryb odbywania tego szkolenia. Lista lekarzy MON
niezakwalifikowanych do odbywania danego szkolenia specjalizacyjnego zawiera pouczenie
dotyczące weryfikacji, o której mowa w art. 16c ust. 14 ustawy.
2. Zatwierdzone listy, o których mowa w ust. 1, po wprowadzeniu kodu w miejsce
danych osobowych lekarza, udostępnia się na stronie internetowej organu, o którym mowa w
ust. 1, oraz do wglądu w jego siedzibie.
§ 7. 1. Jednostka organizacyjna posiadająca wolne miejsca szkoleniowe w danej
dziedzinie medycyny, umożliwia odbywanie szkolenia specjalizacyjnego lekarzowi MON
skierowanemu do jego odbywania w tej jednostce.
2. Lekarz MON odbywający szkolenie specjalizacyjne w przypadku likwidacji jednostki
organizacyjnej, w której odbywa szkolenie, bądź zaprzestania spełniania przez jednostkę
wymagań, o których mowa w art. 19f ust. 2 ustawy, jest kierowany przez Ministra Obrony
Narodowej, w pierwszej kolejności, do kontynuowania szkolenia specjalizacyjnego w innej
jednostce organizacyjnej, w ramach posiadanych przez nią wolnych miejsc szkoleniowych.
3. Po podjęciu uchwały o likwidacji podmiotu leczniczego zatrudniającego lekarzy
MON odbywających szkolenie specjalizacyjne podmiot ten jest obowiązany do
zawiadomienia Ministra Obrony Narodowej w terminie 7 dni o tym fakcie, celem
skierowania lekarzy odbywających szkolenie specjalizacyjne do innych jednostek
uprawnionych do prowadzenia szkolenia specjalizacyjnego.
4. W szczególnie uzasadnionym przypadku Minister Obrony Narodowej może, na
wniosek lekarza MON odbywającego szkolenie specjalizacyjne, skierować go do innej
jednostki organizacyjnej posiadającej akredytację do tego szkolenia oraz wolne miejsce
szkoleniowe.
5. Lekarz MON zmieniający miejsce odbywania szkolenia specjalizacyjnego jest
obowiązany do zmiany kierownika specjalizacji, którym staje się lekarz specjalista w
podmiocie aktualnie prowadzącym szkolenie specjalizacyjne.
6. W przypadku nieprzyjęcia lekarza MON skierowanego do odbywania szkolenia
specjalizacyjnego przez jednostkę posiadającą wolne miejsca szkoleniowe, Minister Obrony
Narodowej występuje do dyrektora Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego,
zwanego dalej „CMKP”, z wnioskiem o zmniejszenie liczby miejsc szkoleniowych, o których
mowa w art. 19f ust. 13 ustawy.
– 5 –
§ 8. Sprawdzanie wiedzy teoretycznej i umiejętności praktycznych nabytych w trakcie
realizacji programu specjalizacji obejmuje:
1)
złożenie kolokwiów cząstkowych z zakresu wiedzy teoretycznej i zaliczenie
sprawdzianów z umiejętności praktycznych potwierdzonych wykonanymi samodzielnie
przez lekarza MON zabiegami i procedurami medycznymi;
2)
złożenie kolokwium z zakresu wiedzy teoretycznej i zaliczenie sprawdzianu z
umiejętności praktycznych potwierdzonych wykonanymi samodzielnie przez lekarza
MON zabiegami i procedurami medycznymi, objętych programem stażu kierunkowego;
3)
złożenie sprawdzianu z zakresu określonego programem kursu szkoleniowego;
4)
ocenę pracy, o której mowa w § 11 ust. 1 pkt 9.
§ 9. 1. W ramach realizacji szczegółowego planu szkolenia specjalizacyjnego, o którym
mowa w art. 16m ust. 7 ustawy, kierownik specjalizacji:
1)
kieruje do odbycia modułu podstawowego oraz modułu specjalistycznego;
2)
kieruje do odbycia staży kierunkowych, o których mowa w art. 16f ust. 3 ustawy;
3)
kieruje lekarza MON na kursy szkoleniowe;
4)
występuje do pracodawcy lekarza MON odbywającego szkolenie specjalizacyjne lub
odpowiednio kierownika studium doktoranckiego z wnioskiem o udzielenie mu urlopu
szkoleniowego albo odpowiednio o zwolnienie go z obowiązku uczestniczenia w
zajęciach programowych w ramach studiów doktoranckich, w celu odbycia modułu
podstawowego, staży kierunkowych i kursów określonych w programie specjalizacji;
5)
wyznacza lekarzowi MON pacjentów do prowadzenia;
6)
ustala harmonogram dyżurów, o których mowa w art. 16f ust. 3 pkt 2 lit. h ustawy, w
porozumieniu z kierownikiem jednostki szkolącej, oraz decyduje o dopuszczeniu lekarza
MON do samodzielnego pełnienia dyżuru;
7)
ocenia przygotowane przez lekarza MON opracowania teoretyczne objęte programem
specjalizacji: pracę naukową lub poglądową;
8)
przeprowadza sprawdziany z nabytych przez lekarza MON umiejętności praktycznych;
9)
przeprowadza kolokwia i sprawdziany przewidziane do zaliczenia przez kierownika
specjalizacji w programie specjalizacji;
10) potwierdza w indeksie wykonanych zabiegów i procedur medycznych uczestniczenie w
wykonywaniu oraz wykonanie określonych zabiegów i procedur medycznych, w liczbie
ustalonej w programie specjalizacji;
11) potwierdza zaliczenie szkolenia specjalizacyjnego niezwłocznie po jego zakończeniu;
– 6 –
12) informuje pracodawcę lekarza MON odbywającego szkolenie specjalizacyjne oraz
Ministra Obrony Narodowej o odbyciu tego szkolenia zgodnie z programem
specjalizacji oraz o terminie jego zakończenia, w terminie 14 dni od dnia potwierdzenia
tego faktu w karcie szkolenia specjalizacyjnego.
2. W czasie odbywania modułu podstawowego lub stażu kierunkowego funkcję
kierownika specjalizacji, obejmującą realizację zadań wymienionych w ust. 1 pkt 2–6 i 8–10,
pełni lekarz wyznaczony przez kierownika jednostki organizacyjnej, w której lekarz MON
odbywa moduł podstawowy lub staż kierunkowy. Lekarz ten potwierdza odbycie modułu
podstawowego lub stażu kierunkowego zgodnie z programem specjalizacji i dokonuje
zaliczenia modułu podstawowego lub stażu kierunkowego w formie określonej w programie
specjalizacji.
3. W przypadku gdy lekarzowi MON odbywającemu szkolenie specjalizacyjne, z
uwzględnieniem art. 16l ustawy, pozostał do wykorzystania urlop wypoczynkowy, kierownik
specjalizacji może potwierdzić odbycie szkolenia zgodnie z programem specjalizacji w karcie
szkolenia specjalizacyjnego nie wcześniej niż z dniem poprzedzającym rozpoczęcie tego
urlopu.
4. Informację o uznaniu lekarzowi MON stażów lub szkoleń oraz o skróceniu okresu
trwania szkolenia specjalizacyjnego dyrektor CMKP przekazuje niezwłocznie przed
zakończeniem skróconego szkolenia specjalizacyjnego podmiotowi zatrudniającemu lekarza
MON, któremu skrócono okres trwania szkolenia specjalizacyjnego, celem odpowiednio
wcześniejszego rozwiązania umowy o pracę zawartej na okres odbywania tego szkolenia.
5. Lekarz MON zakwalifikowany do odbywania szkolenia specjalizacyjnego lub
odbywający to szkolenie zgodnie z programem specjalizacji obowiązującym lekarzy MON
nieposiadających odpowiedniej specjalizacji, który w okresie postępowania kwalifikacyjnego
lub w okresie po zakończeniu postępowania kwalifikacyjnego, a przed rozpoczęciem
szkolenia specjalizacyjnego lub w okresie odbywania tego szkolenia uzyskał tytuł specjalisty
w odpowiedniej dziedzinie medycyny, może wystąpić do wojewody z wnioskiem o zmianę
dotychczasowego programu specjalizacji na program obowiązujący lekarzy MON
posiadających tytuł specjalisty w odpowiedniej dziedzinie medycyny.
6. Lekarz MON, o którym mowa w ust. 5, może wystąpić do dyrektora CMKP z
wnioskiem o uznanie elementów programu specjalizacji, o których mowa w art. 16m ust. 8
ustawy, zrealizowanych przed rozpoczęciem szkolenia specjalizacyjnego po zmianie
programu specjalizacji, o której mowa w ust. 5 – w trybie art. 16m ust. 12 ustawy.
– 7 –
7. Lekarz MON, który odbył określony moduł podstawowy i uzyskał jego zaliczenie w
ramach danego szkolenia specjalizacyjnego, nie jest obowiązany do jego ponownego
odbywania w przypadku zakwalifikowania się do odbywania innego szkolenia
specjalizacyjnego, którego program specjalizacji przewiduje odbycie i zaliczenie tego samego
modułu podstawowego.
§ 10. 1. Lekarz MON odbywający szkolenie specjalizacyjne realizuje wszystkie
elementy programu specjalizacji, z zastrzeżeniem art. 16 ust. 7 i 9 oraz art. 16m ust. 12
ustawy.
2. Karta szkolenia specjalizacyjnego z wymaganymi wpisami oraz indeks wykonanych
zabiegów i procedur medycznych z potwierdzeniami i zaliczeniami, zgodnie z wymogami
odpowiedniego programu specjalizacji, stanowią dowód odbycia szkolenia specjalizacyjnego.
3. Lekarz MON, w terminie 14 dni od dnia zaliczenia szkolenia specjalizacyjnego przez
kierownika specjalizacji, zawiadamia kierownika jednostki szkolącej oraz Ministra Obrony
Narodowej o zakończeniu tego szkolenia.
4. Lekarz MON zawiadamia o każdorazowym przedłużeniu okresu odbywania szkolenia
specjalizacyjnego Ministra Obrony Narodowej.
5. Jednostka prowadząca szkolenie specjalizacyjne umożliwia lekarzowi MON
odbywającemu szkolenie specjalizacyjne realizację wszystkich elementów programu
specjalizacji w ramach czasu trwania danej specjalizacji.
6. Jednostka prowadząca szkolenie specjalizacyjne wydaje lekarzowi MON skierowanie
do odbycia danego elementu programu specjalizacji, o którym mowa w ust. 5, realizowanego
w innej jednostce.
§ 11. 1. Formy specjalistycznego szkolenia teoretycznego i praktycznego oraz sposoby
ich prowadzenia określone w programie specjalizacji obejmują w szczególności:
1)
kurs specjalizacyjny wprowadzający do odbywania danego szkolenia specjalizacyjnego,
obejmujący w szczególności:
a)
podstawy dobrej praktyki lekarskiej, w tym zasady praktyki opartej na rzetelnych i
aktualnych publikacjach,
b) podstawy farmakoekonomiki,
c)
formalnoprawne podstawy doskonalenia zawodowego lekarzy,
d) podstawy onkologii,