Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw

– 8 –
e)
wprowadzenie do przedmiotów klinicznych objętych programem danego szkolenia
specjalizacyjnego,
f)
zagadnienia bezpieczeństwa w opiece zdrowotnej dotyczące bezpieczeństwa
pacjentów i lekarzy;
2)
kursy specjalizacyjne właściwe dla danej specjalizacji obejmujące zakres wiedzy
określonej w programie danej specjalizacji;
3)
jednolity dla wszystkich specjalności, z wyjątkiem szkolenia specjalizacyjnego w
dziedzinie medycyny ratunkowej, kurs w zakresie ratownictwa medycznego;
4)
jednolity dla wszystkich specjalizacji, z wyjątkiem szkolenia specjalizacyjnego w
dziedzinie zdrowia publicznego, kurs specjalizacyjny w zakresie zdrowia publicznego –
zakończony kolokwium, obejmujący w szczególności:
a)
orzecznictwo lekarskie,
b) promocję i profilaktykę zdrowotną,
c)
epidemiologię,
d) bioetykę,
e)
organizację i ekonomikę zdrowia;
5)
jednolity dla wszystkich specjalności kurs w zakresie prawa medycznego – zakończony
kolokwium;
6)
szkolenie i uczestniczenie w wykonywaniu oraz wykonanie w ustalonej liczbie
określonych zabiegów lub procedur medycznych:
a)
wykonywanych z asystą lub pod nadzorem kierownika specjalizacji albo lekarza
specjalisty przez niego wyznaczonego – oznaczonych kodem „A”,
b) w których lekarz uczestniczy jako pierwsza asysta – oznaczonych kodem „B”;
7)
staże kierunkowe właściwe dla danej specjalizacji obejmujące zakres wiedzy i
umiejętności praktycznych określonych w programie danej specjalizacji;
8)
pełnienie dyżurów medycznych określonych w programie danej specjalizacji lub pracę
w systemie zmianowym lub równoważnym czasie pracy, w maksymalnym czasie pracy
dopuszczonym w przepisach o działalności leczniczej, o ile program specjalizacji
przewiduje pełnienie dyżurów;
9)
samokształcenie, w tym napisanie pracy naukowej, opublikowanej w recenzowanym
czasopiśmie medycznym, której lekarz jest autorem lub współautorem lub pracy
poglądowej – na temat objęty programem specjalizacji.
– 9 –
§ 12. 1. Lekarz MON odbywa szkolenie specjalizacyjne w trybie:
1)
przeznaczonym dla lekarzy będących żołnierzami w czynnej służbie wojskowej;
2)
przeznaczonym dla lekarzy zatrudnionych w podmiocie leczniczym utworzonym przez
Ministra Obrony Narodowej.
2. Lekarz MON będący żołnierzem w czynnej służbie wojskowej może odbywać
szkolenie specjalizacyjne:
1)
w ramach pełnienia służby na stanowisku służbowym w podmiocie leczniczym MON;
2)
w ramach zwolnienia od zajęć służbowych udzielanego na czas realizacji programu
specjalizacji w wymiarze określonym w ust. 3 z jednoczesnym pozostawaniem na
dotychczasowym stanowisku służbowym lub w rezerwie kadrowej, na podstawie
umowy cywilnoprawnej o szkolenie specjalizacyjne zawartej z podmiotem
prowadzącym to szkolenie;
3)
w ramach poszerzenia zajęć programowych stacjonarnych studiów doktoranckich o
program specjalizacji odbywanej w tej samej jednostce, w zakresie zgodnym z dziedziną
medycyny, w której są prowadzone te studia.
3. Lekarz MON będący żołnierzem w czynnej służbie wojskowej odbywa szkolenie
specjalizacyjne w wymiarze nie mniejszym niż 24 godziny tygodniowo w podmiotach
leczniczych, o których mowa w § 4 ust. 1, w ramach czasu służby, o którym mowa w art. 60
ust. 2 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U.
z 2014 r. poz. 1414 i 1822).
4. Lekarz MON zatrudniony w podmiocie leczniczym utworzonym przez Ministra
Obrony Narodowej może odbywać szkolenie specjalizacyjne:
1)
na podstawie umowy o pracę zawartej z podmiotem leczniczym MON, prowadzącym
szkolenie specjalizacyjne w danej dziedzinie medycyny, w której wskazuje się tryb
odbywania szkolenia specjalizacyjnego i zakres wzajemnych zobowiązań na czas
trwania szkolenia specjalizacyjnego;
2)
w ramach płatnego urlopu szkoleniowego udzielanego pracownikowi na czas trwania
szkolenia specjalizacyjnego w podmiocie leczniczym MON, podmiocie leczniczym
MSW albo innym podmiocie leczniczym na podstawie odrębnych przepisów;
3)
na podstawie umowy o pracę zawartej z innym podmiotem niż podmiot prowadzący
szkolenie specjalizacyjne, zapewniającej realizację części programu specjalizacji w
zakresie samokształcenia, szkolenia i uczestniczenia w wykonywaniu oraz
wykonywanie ustalonej liczby określonych zabiegów lub procedur medycznych,
– 10 –
pełnienie dyżurów medycznych, które lekarz MON jest obowiązany pełnić w czasie
realizacji programu specjalizacji w czasie pracy dopuszczonym przepisami o
działalności leczniczej i w ramach płatnych urlopów szkoleniowych udzielanych
pracownikowi na czas niezbędny do zrealizowania pozostałej części programu w
podmiocie prowadzącym szkolenie specjalizacyjne lub odpowiednio w podmiocie
prowadzącym staż kierunkowy;
4)
na podstawie umowy cywilnoprawnej o szkolenie specjalizacyjne, zawartej z
podmiotem prowadzącym szkolenie specjalizacyjne, w której określa się szczegółowy
tryb odbywania szkolenia specjalizacyjnego i zakres wzajemnych zobowiązań na czas
jego trwania;
5)
w ramach poszerzenia zajęć programowych stacjonarnych studiów doktoranckich o
program specjalizacji odbywanej w tej samej jednostce, w zakresie zgodnym z dziedziną
medycyny, w której są prowadzone te studia i w ramach udzielonego urlopu
szkoleniowego lub urlopu bezpłatnego.
§ 13. 1. Minister Obrony Narodowej wskazuje termin rozpoczęcia odbywania szkolenia
specjalizacyjnego i wskazuje lekarzowi MON podmiot leczniczy, o którym mowa w § 4
ust. 1.
2. Organ, o którym mowa w ust. 1, wydaje lekarzowi MON:
1)
skierowanie do odbywania szkolenia specjalizacyjnego w podmiocie leczniczym MON,
podmiocie leczniczym MSW albo innym podmiocie leczniczym, którego wzór określa
załącznik nr 3 do rozporządzenia;
2)
kartę szkolenia specjalizacyjnego, której wzór określa załącznik nr 4 do rozporządzenia;
3)
indeks zabiegów i procedur medycznych, którego wzór określa załącznik nr 5 do
rozporządzenia;
4)
informację o obowiązującym go programie specjalizacji, zatwierdzonym przez ministra
właściwego do spraw zdrowia;
5)
informację o obowiązującym go programie uzupełniającym odpowiednim dla danej
specjalizacji, określonym w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 16g
ust. 2 ustawy.
3. Dokumenty, o których mowa w ust. 2, wydaje się lekarzowi MON po przedstawieniu
przez niego dokumentu, o którym mowa w art. 16c ust. 18 ustawy, w terminie nie dłuższym
niż 15 dni od dnia zakończenia postępowania kwalifikacyjnego.
– 11 –
4. Dowódca jednostki wojskowej albo instytucji wojskowej kieruje lekarza MON, który
jest żołnierzem w czynnej służbie wojskowej do odbywania szkolenia specjalizacyjnego w
wskazanym przez Ministra Obrony Narodowej podmiocie leczniczym MON, podmiocie
leczniczym MSW albo innym podmiocie leczniczym na podstawie skierowania o którym
mowa w § 13 ust. 2.
§ 14. 1. Do lekarza MON będącego żołnierzem w czynnej służbie wojskowej, który
rozpoczął szkolenie specjalizacyjne po dniu 30 czerwca 2011 r., stosuje się przepis § 12
ust. 3.
2. Skierowanie do odbywania specjalizacji, karta szkolenia specjalizacyjnego oraz
indeks wykonanych zabiegów i procedur medycznych wydane na podstawie przepisów
dotychczasowych stają się, odpowiednio, skierowaniem do odbywania szkolenia
specjalizacyjnego, kartą szkolenia specjalizacyjnego oraz indeksem zabiegów i procedur
medycznych w rozumieniu niniejszego rozporządzenia.
§ 15. Do postępowań oraz szkoleń specjalizacyjnych wszczętych i niezakończonych
przed dniem wejścia w życie niniejszego rozporządzenia stosuje się przepisy dotychczasowe.
§ 16. Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 maja 2016 r.1)

MINISTER OBRONY NARODOWEJ

W porozumieniu
MINISTER ZDROWIA




1)
Niniejsze rozporządzenie było poprzedzone rozporządzeniem Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 marca
2013 r. w sprawie trybu i sposobu odbywania szkolenia specjalizacyjnego przez lekarza będącego
żołnierzem w czynnej służbie wojskowej oraz pełniącego służbę lub zatrudnionego w podmiocie leczniczym
utworzonym przez Ministra Obrony Narodowej (Dz. U. 2013 r., poz. 401).
– 12 –
ZAŁ CZNIK Nr 1
REGULAMIN POSTĘPOWANIA KWALIFIKACYJNEGO
§ 1. 1. Lekarz MON składa odpowiednio wniosek o odbywanie albo rozpoczęcie szkolenia
specjalizacyjnego po zalogowaniu się do systemu. Po wypełnieniu, wydrukowaniu i podpisaniu
wniosku, składa jego wersję papierową, wraz z wymaganymi załącznikami, do organu, o którym mowa
w 16c ust. 8 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. z 2015 r.
poz. 464).
2. Organ, o którym mowa w 16c ust. 8 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r. o zawodach lekarza i
lekarza dentysty, potwierdza elektronicznie zapisanie danych zgłoszonych we wniosku.
§ 2. 1. Do wniosku o rozpoczęcie szkolenia specjalizacyjnego w przypadku innego trybu niż
rezydentura należy dołączyć:

1) oświadczenie dotyczące odbywania lub nieodbywania dotychczas oraz obecnie szkolenia
specjalizacyjnego, zawierające ponadto:
a) informację o odebraniu pouczenia o odpowiedzialności karnej z art. 233 § 1 Kodeksu
karnego za składanie fałszywych zeznań,
b) zgodę na przetwarzanie danych osobowych zgodnie z ustawą z dnia 29 sierpnia 1997 r. o
ochronie danych osobowych,
c) informację o miejscu i dacie złożenia oświadczenia;
2) kopię poświadczoną za zgodność z oryginałem dokumentu „Prawo wykonywania zawodu
lekarza” albo „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty”ś,
3) kopię poświadczoną za zgodność z oryginałem świadectwa złożenia LEP/LDEP albo
LEK/LDEK albo zaświadczenie o ocenach uzyskanych na egzaminie specjalizacyjnym I lub II
stopnia lub zaświadczenie o wyniku Państwowego Egzaminu Specjalizacyjnego (PES)
wydane przez Centrum Egzaminów Medycznych;
4) kopię poświadczoną za zgodność z oryginałem dokumentu, na podstawie którego
cudzoziemiec niebędący obywatelem Uni Europejskiej przebywa na terytorium
Rzeczypospolitej Polskiej;
5) zgodę pracodawcy na odbywanie szkolenia specjalizacyjnego w przypadku deklaracji
odbywania szkolenia specjalizacyjnego w jednym z następujących trybów:
a) na podstawie umowy o pracę zawartej z podmiotem prowadzącym szkolenie
specjalizacyjne w danej dziedzinie medycyny, w której określa się tryb odbywania szkolenia
specjalizacyjnego i zakres wzajemnych zobowiązań na czas trwania szkolenia
specjalizacyjnego,
b) w ramach płatnego urlopu szkoleniowego udzielanego pracownikowi na czas trwania
szkolenia specjalizacyjnego na podstawie odrębnych przepisów,
c) na podstawie umowy o pracę zawartej z innym podmiotem niż podmiot prowadzący
szkolenie specjalizacyjne, zapewniającej realizację części programu specjalizacji w zakresie
samokształcenia, szkolenia i uczestnictwa w wykonywaniu oraz wykonywanie ustalonej
liczby określonych zabiegów lub procedur medycznych, pełnienie dyżurów medycznych,
które lekarz jest obowiązany pełnić w czasie realizacji programu specjalizacji w czasie pracy
dopuszczonym przepisami o działalności leczniczej i w ramach płatnych urlopów
szkoleniowych udzielanych pracownikowi na czas niezbędny do zrealizowania pozostałej
części programu w podmiocie prowadzącym szkolenie specjalizacyjne lub odpowiednio w
podmiocie prowadzącym staż kierunkowy;
6) zgodę kierownika studiów doktoranckich w przypadku deklaracji odbywania szkolenia
specjalizacyjnego w ramach poszerzenia zajęć programowych stacjonarnych studiów
doktoranckich o program specjalizacji odbywanej w tej samej jednostce, w dziedzinie zgodnej
z kierunkiem tych studiów, i w ramach udzielonego urlopu szkoleniowego lub urlopu
bezpłatnego, a jeżeli pozostaje w stosunku pracy – również zgodę pracodawcy;
7) zaświadczenie pracodawcy o wymiarze czasu pracy oraz na jaki okres została zawarta umowa
o pracęś
8) oświadczenie, w którym lekarz wskazuje tryb odbywania szkolenia specjalizacyjnego w
przypadku zakwalifikowania się na to szkolenie w dwóch trybach.
2. W przypadku ubiegania się o uzyskanie w trybie pozarezydenckim dodatkowych punktów, o
których mowa w § 5 ust. 2 pkt 3 rozporządzenia, należy dołączyć:
1) kopię poświadczoną za zgodność z oryginałem dyplomu uzyskania stopnia naukowego