Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie informacji w ochronie zdrowia oraz niektórych innych ustaw

– 100 –
Art. 30zf. 1. W przypadku wprowadzenia nowej dziedziny diagnostyki
laboratoryjnej, diagnosta laboratoryjny legitymujący się dorobkiem naukowym i
zawodowym w tej dziedzinie może wystąpić z wnioskiem do ministra właściwego do
spraw zdrowia o uznanie dotychczasowego doświadczenia zawodowego i dorobku
naukowego diagnosty laboratoryjnego za równoważny ze zrealizowaniem programu
właściwego szkolenia specjalizacyjnego.
2. Po wpłynięciu wniosku, o którym mowa w ust. 1, minister właściwy do spraw
zdrowia występuje do dyrektora CMKP o wydanie opinii w sprawie oceny dorobku
naukowego i zawodowego wnioskodawcy. Opinię sporządza zespół, o którym mowa w
art. 30e ust. 3.
3. Na podstawie opinii, o której mowa w ust. 2, minister właściwy do spraw
zdrowia wydaje decyzję o uznaniu dotychczasowego doświadczenia zawodowego i
dorobku naukowego diagnosty laboratoryjnego za równoważny ze zrealizowaniem
programu właściwego szkolenia specjalizacyjnego. Informację o wydanej decyzji, w
tym jej przedmiot, numer i datę wydania, zamieszcza się w SMK.
4. Postępowanie, o którym mowa w ust. 1–3, może być wszczęte w terminie 3 lat
od dnia wprowadzenia nowej dziedziny diagnostyki laboratoryjnej.
5. Osoba, która uzyskała decyzję, o której mowa w ust. 3, może:
1)
wchodzić w skład zespołu ekspertów, o którym mowa w art. 30b ust. 8;
2)
pełnić funkcję kierownika specjalizacji w danej dziedzinie;
3)
wchodzić w skład zespołu kontrolnego, o którym mowa w art. 30c ust. 3;
4)
wchodzić w skład zespołu ekspertów, o którym mowa w art. 30e ust. 3;
5)
przystąpić do PESDL.
Art. 30zg. Na podstawie ustawy, dane zamieszczane w SMK mogą zostać
udostępnione:
1)
diagnoście laboratoryjnemu w zakresie śledzenia przebiegu szkolenia
specjalizacyjnego;
2)
uczelniom w zakresie wykonywanych zadań określonych ustawą oraz
monitorowania karier zawodowych swoich absolwentów na podstawie ustawy z
dnia 27 lipca 2005 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2012 r. poz. 572,
z późn. zm.4));
– 101 –
3)
konsultantom w ochronie zdrowia w zakresie wykonywanych zadań określonych w
ustawie oraz w zakresie zadań, o których mowa w ustawie z dnia 6 listopada
2008 r. o konsultantach w ochronie zdrowia (Dz. U. z 2015 r. poz. 126);
4)
CEM w zakresie wykonywanych zadań określonych w ustawie, w szczególności
organizowania i przeprowadzania PESDL;
5)
CMKP w zakresie wykonywanych zadań określonych w ustawie, w szczególności
udzielania akredytacji podmiotom zamierzającym prowadzić szkolenie
specjalizacyjne, koordynacji organizacji staży kierunkowych i kursów
specjalizacyjnych, kontroli i monitorowania realizacji szkolenia specjalizacyjnego;
6)
wojewodom w zakresie wykonywanych zadań określonych w ustawie, w
szczególności przebiegu szkolenia specjalizacyjnego diagnostów laboratoryjnych;
7)
jednostkom szkolącym w zakresie wykonywanych zadań określonych w ustawie;
8)
KIDL w zakresie wykonywanych zadań określonych w ustawie.
Art. 30zh. 1. Diagnosta laboratoryjny jest obowiązany do podnoszenia kwalifikacji
zawodowych przez uczestnictwo w ciągłym szkoleniu, celem aktualizacji posiadanego
zasobu wiedzy oraz stałego dokształcania się w zakresie nowych osiągnięć w zakresie
diagnostyki laboratoryjnej.
2. Ciągłe szkolenia mogą być prowadzone w jednostkach szkolących, które
posiadają akredytację.
3. Za ciągłe szkolenia prowadzone przez jednostki szkolące pobiera się opłaty w
wysokości nieprzekraczającej 1% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze
przedsiębiorstw bez wypłaty nagród z zysku za ubiegły rok, ogłaszanego, w drodze
obwieszczenia, przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku
Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej „Monitor Polski” za jedną godzinę szkolenia.
4. Minister właściwy do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1)
ramowy program ciągłego szkolenia,
2)
zakres oraz formy zdobywania wiedzy teoretycznej w ramach ciągłego szkolenia,
3)
sposób odbywania ciągłego szkolenia, w tym tryb dokumentowania jego
przebiegu,
4)
standardy ciągłego szkolenia,
5)
wysokość opłat za ciągłe szkolenie
– mając na celu zapewnienie właściwej jakości ciągłego szkolenia oraz rzetelnego
sposobu ich dokumentowania.”.
– 102 –
Art. 6. W ustawie z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne (Dz. U. z 2008 r.
Nr 45, poz. 271, z późn. zm.3)) wprowadza się następujące zmiany:
1)
po art. 4c dodaje się art. 4d i art. 4e w brzmieniu:
„Art. 4d. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia prowadzi rejestr zapotrzebowań
realizowanych w ramach importu docelowego oraz rejestr wniosków o refundację w
ramach importu docelowego.
2. Rejestry, o których mowa w ust. 1, są prowadzone w systemie
teleinformatycznym.
3. W rejestrze zapotrzebowań realizowanych w ramach importu docelowego są
przetwarzane:
1)
data wpływu zapotrzebowania;
2)
dane dotyczące podmiotu wykonującego działalność leczniczą składającego
zapotrzebowanie:
a)
nazwa (firma) łącznie z nazwą jednostki organizacyjnej lub nazwą komórki
organizacyjnej, jeżeli dotyczy,
b)
numer wpisu do rejestru podmiotów wykonujących działalność leczniczą,
c)
identyfikator jednostki organizacyjnej lub identyfikator komórki
organizacyjnej, o którym mowa w przepisach wydanych na podstawie art. 105
ust. 5 ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej (Dz. U. z
2015 r. poz. 618, 788 i 905), jeżeli dotyczy;
3)
dane dotyczące lekarza wystawiającego zapotrzebowanie:
a)
imię i nazwisko,
b)
numer prawa wykonywania zawodu;
4)
w przypadku podmiotu leczniczego wykonującego działalność leczniczą w rodzaju
świadczenia szpitalne – dane kierownika lub osoby przez niego upoważnionej do
reprezentacji:
a)
imię i nazwisko,
b)
stanowisko;
– 103 –
5)
dane dotyczące pacjenta, dla którego wystawiono zapotrzebowanie albo wskazanie
komórki organizacyjnej podmiotu wykonującego działalność leczniczą w rodzaju
świadczenia szpitalne, wnioskującego o sprowadzenie produktu leczniczego lub
środka spożywczego specjalnego przeznaczenia żywieniowego na potrzeby
doraźne:
a)
imię i nazwisko pacjenta,
b)
numer PESEL pacjenta,
c)
nazwa komórki organizacyjnej podmiotu wykonującego działalność leczniczą
w rodzaju świadczenia szpitalne na podstawie danych zawartych w rejestrze
podmiotów wykonujących działalność leczniczą;
6)
dane dotyczące produktu leczniczego lub środka spożywczego specjalnego
przeznaczenia żywieniowego:
a)
nazwa handlowa,
b)
nazwa międzynarodowa w przypadku produktu leczniczego,
c)
postać,
d)
dawka,
e)
ilość,
f)
sposób dawkowania,
g)
czas trwania kuracji,
h)
uzasadnienie zapotrzebowania,
i)
podmiot odpowiedzialny;
7)
dane konsultanta z danej dziedziny medycyny potwierdzającego zapotrzebowanie:
a)
imię i nazwisko,
b)
numer prawa wykonywania zawodu,
c)
kwalifikacje zawodowe, w tym posiadane tytuły zawodowy i naukowy;
8)
informacja o sposobie rozstrzygnięcia zapotrzebowania wraz z datą jego wydania;
9)
imię i nazwisko osoby dokonującej rozstrzygnięcia;
10) unikalny numer rozstrzygnięcia.
4. W rejestrze wniosków o refundację w ramach importu docelowego są
przetwarzane:
1)
data wpływu wniosku;
– 104 –
2)
unikalny numer rozstrzygnięcia zapotrzebowania na sprowadzenie z zagranicy
produktu leczniczego i środka spożywczego specjalnego przeznaczenia
żywieniowego;
3)
informacja o sposobie rozstrzygnięcia zapotrzebowania wraz z datą wydania
rozstrzygnięcia;
4)
informacja o sposobie rozstrzygnięcia wniosku wraz z datą decyzji;
5)
dane dotyczące produktu leczniczego lub środka spożywczego specjalnego
przeznaczenia żywieniowego:
a)
nazwa handlowa,
b)
nazwa międzynarodowa w przypadku produktu leczniczego,
c)
postać,
d)
dawka,
e)
ilość,
f)
podmiot odpowiedzialny;
6)
imię, nazwisko, numer PESEL świadczeniobiorcy;
7)
adres oraz dane kontaktowe świadczeniobiorcy;
8)
rozpoznanie choroby;
9)
dane konsultanta z danej dziedziny medycyny potwierdzającego zasadność objęcia
refundacją:
a)
imię i nazwisko,
b)
numer prawa wykonywania zawodu,
c)
kwalifikacje zawodowe, w tym posiadane tytuły zawodowy i naukowy;
10) data i numer decyzji administracyjnej w zakresie refundacji;
11) informacja o rozstrzygnięciu.
5. Administratorem danych zawartych w rejestrach, o których mowa w ust. 1, jest
minister właściwy do spraw zdrowia.
6. Podmiotem odpowiedzialnym za funkcjonowanie systemu teleinformatycznego,
o którym mowa w ust. 2, jest jednostka podległa ministrowi właściwemu do spraw
zdrowia właściwa w zakresie systemów informacyjnych w ochronie zdrowia.
Art. 4e. 1. Minister właściwy do spraw zdrowia prowadzi rejestr produktów
leczniczych dopuszczonych do obrotu nieposiadających pozwolenia.
2. Rejestr, o którym mowa w ust. 1, jest prowadzony w systemie
teleinformatycznym.