Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o systemie oświaty oraz ustawy o Krajowym Rejestrze Karnym

– 15 –
5. Właściwy państwowy inspektor sanitarny i komendant powiatowy (miejski)
Państwowej Straży Pożarnej są obowiązani niezwłocznie zawiadomić kuratora oświaty
właściwego ze względu na miejsce lokalizacji wypoczynku o stwierdzonych
okolicznościach uzasadniających zakończenie prowadzenia wypoczynku.
6. Informację o wydaniu decyzji, o której mowa w ust. 2, lub o stwierdzeniu
okoliczności, o których mowa w ust. 5, kurator oświaty właściwy ze względu na miejsce
lokalizacji wypoczynku zamieszcza niezwłocznie w bazie wypoczynku, o której mowa
w art. 92h ust. 1, a informację o terminie zakończenia prowadzenia wypoczynku
udostępnia w bazie wypoczynku do publicznej wiadomości.
Art. 92o. 1. Nadzór nad wypoczynkiem organizowanym za granicą sprawuje
kurator oświaty właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania organizatora
wypoczynku.
2. W ramach nadzoru kurator oświaty zbiera i analizuje informacje o stanie i
warunkach realizacji wypoczynku za granicą, może żądać od organizatora wypoczynku
dokumentacji wypoczynku oraz dodatkowych informacji związanych z organizacją i
przebiegiem wypoczynku, w tym także po jego zakończeniu.
Art. 92p. 1. Kierownikiem wypoczynku może być osoba, która:
1)
nie była karana za umyślne przestępstwo przeciwko życiu i zdrowiu, przestępstwo
przeciwko wolności seksualnej i obyczajności, przestępstwo przeciwko rodzinie i
opiece, z wyjątkiem przestępstwa określonego w art. 209 ustawy z dnia 6 czerwca
1997 r. – Kodeks karny, przestępstwo określone w rozdziale 7 ustawy z dnia 29
lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii albo wobec której nie orzeczono
zakazu prowadzenia działalności związanej z wychowywaniem, leczeniem,
edukacją małoletnich lub opieką nad nimi lub zakazu przebywania w określonych
środowiskach lub miejscach, kontaktowania się z określonymi osobami, zbliżania
się do określonych osób lub opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody
sądu;
2)
ukończyła 18 lat;
3)
posiada wykształcenie co najmniej średnie;
4)
ukończyła kurs na kierownika wypoczynku;
5)
posiada co najmniej trzyletni staż pracy dydaktyczno-wychowawczej lub
opiekuńczo-wychowawczej, uzyskany w okresie ostatnich 15 lat.
– 16 –
2. Wychowawcą wypoczynku może być osoba, która:
1)
spełnia warunki, o których mowa w ust. 1 pkt 1–3;
2)
ukończyła kurs na wychowawcę wypoczynku.
3. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 3, nie dotyczy instruktorów harcerskich
w stopniu co najmniej przewodnika lub równoważnym nadanym w organizacji
harcerskiej funkcjonującej w Rzeczypospolitej Polskiej albo w stopniu równoważnym
nadanym w organizacji harcerskiej funkcjonującej w innym państwie członkowskim
Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub
Konfederacji Szwajcarskiej, pełniących funkcję kierownika wypoczynku lub
wychowawcy wypoczynku w formach wypoczynku organizowanych przez organizacje
harcerskie.
4. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 4, nie dotyczy osób zajmujących
stanowiska kierownicze w szkołach lub placówkach oraz instruktorów harcerskich w
stopniu co najmniej podharcmistrza lub równoważnym nadanym w organizacji
harcerskiej funkcjonującej w Rzeczypospolitej Polskiej albo w stopniu równoważnym
nadanym w organizacji harcerskiej funkcjonującej w innym państwie członkowskim
Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym
Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub
Konfederacji Szwajcarskiej.
5. Warunek, o którym mowa w ust. 1 pkt 5, nie dotyczy nauczycieli oraz
instruktorów harcerskich w stopniu co najmniej podharcmistrza lub równoważnym
nadanym w organizacji harcerskiej funkcjonującej w Rzeczypospolitej Polskiej albo w
stopniu równoważnym nadanym w organizacji harcerskiej funkcjonującej w innym
państwie członkowskim Unii Europejskiej, państwie członkowskim Europejskiego
Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) – stronie umowy o Europejskim Obszarze
Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej.
6. Warunek, o którym mowa w ust. 2 pkt 2, nie dotyczy nauczycieli, osób
pracujących z dziećmi w placówkach wsparcia dziennego lub placówkach opiekuńczo-
-wychowawczych, które posiadają wykształcenie określone w art. 26 ust. 1 pkt 1 lit. a
lub w art. 98 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 9 czerwca 2011 r. o wspieraniu rodziny i
systemie pieczy zastępczej, oraz instruktorów harcerskich w stopniu co najmniej
przewodnika lub równoważnym nadanym w organizacji harcerskiej funkcjonującej w
– 17 –
Rzeczypospolitej Polskiej albo w stopniu równoważnym nadanym w organizacji
harcerskiej funkcjonującej w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej,
państwie członkowskim Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA) –
stronie umowy o Europejskim Obszarze Gospodarczym lub Konfederacji Szwajcarskiej.
7. Równoważność stopnia, o którym mowa w ust. 3–6, stwierdza kurator oświaty
właściwy ze względu na siedzibę lub miejsce zamieszkania organizatora wypoczynku, w
drodze decyzji administracyjnej. Kurator oświaty może zasięgnąć opinii organizacji
harcerskiej funkcjonującej w Rzeczypospolitej Polskiej lub zwrócić się do organizatora
wypoczynku o przedstawienie dokumentów niezbędnych do ustalenia równoważności
stopnia.
8. W celu potwierdzenia spełniania warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 1:
1)
kandydat na kierownika lub wychowawcę wypoczynku jest obowiązany
przedstawić organizatorowi wypoczynku informację z Krajowego Rejestru
Karnego; informacja ta zachowuje ważność przez okres 12 miesięcy od dnia jej
wydania;
2)
kandydat na kierownika lub wychowawcę wypoczynku, który jest jednocześnie
zatrudniony na podstawie przepisów, które przewidują warunek niekaralności za
przestępstwo popełnione umyślnie, składa w formie pisemnej oświadczenie o
niekaralności za przestępstwa, o których mowa w ust. 1 pkt 1.
Art. 92q. 1. Kurs na kierownika wypoczynku i kurs na wychowawcę wypoczynku
mogą być prowadzone przez:
1)
publiczne i niepubliczne placówki doskonalenia nauczycieli;
2)
publiczne i niepubliczne placówki kształcenia ustawicznego, placówki kształcenia
praktycznego oraz ośrodki dokształcania i doskonalenia zawodowego;
3)
osoby prawne, osoby fizyczne oraz instytucje rynku pracy, o których mowa w
art. 6 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004 r. o promocji zatrudnienia i instytucjach
rynku pracy, prowadzące działalność edukacyjno-szkoleniową.
2. Prowadzenie kursu na kierownika wypoczynku i kursu na wychowawcę
wypoczynku przez podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 3, wymaga zgody kuratora
oświaty właściwego ze względu na miejsce prowadzenia kursów.
3. Zgoda jest wydawana na czas określony, nie dłuższy jednak niż rok.
4. Zgoda jest wydawana organizatorowi, który zapewni:
1)
bazę dydaktyczną umożliwiającą realizację programu kursów;
– 18 –
2)
kadrę posiadającą przygotowanie zapewniające realizację programu kursu;
3)
program kursu zgodny z programem określonym w przepisach wydanych na
podstawie art. 92t.
5. Wniosek o udzielenie zgody zawiera:
1)
nazwę lub imię i nazwisko organizatora kursu;
2)
adres siedziby lub adres zamieszkania organizatora kursu;
3)
rodzaj planowanych kursów;
4)
liczbę planowanych kursów, z wyszczególnieniem liczby kursów na kierownika
wypoczynku i kursów na wychowawcę wypoczynku;
5)
adres miejsca prowadzenia kursów;
6)
planowane terminy przeprowadzenia kursów;
7)
planowany harmonogram kursów zawierający wykaz dni, w których mają się
odbywać zajęcia, oraz czas trwania poszczególnych zajęć;
8)
informację o bazie dydaktycznej umożliwiającej realizację kursów;
9)
datę i podpis organizatora kursu.
6. Do wniosku dołącza się:
1)
wykaz kadry prowadzącej zajęcia wraz z kopią dokumentów potwierdzających
posiadane przez nią przygotowanie;
2)
programy kursów;
3)
kopię dokumentu określającego status prawny organizatora kursów.
7. Wniosek składa się nie później niż na 30 dni przed planowanym terminem
rozpoczęcia kursów.
8. Odmowa wydania zgody następuje w drodze decyzji administracyjnej.
Art. 92r. 1. Kurs na kierownika wypoczynku i kurs na wychowawcę wypoczynku
kończą się egzaminem sprawdzającym wiedzę i umiejętności uczestnika kursu.
2. Uczestnik kursu po zdaniu egzaminu sprawdzającego wiedzę i umiejętności
otrzymuje zaświadczenie o ukończeniu kursu na kierownika wypoczynku albo
wychowawcę wypoczynku wydane przez organizatora kursu.
3. Organizator kursu prowadzi ewidencję wydanych zaświadczeń, która zawiera:
1)
numer ewidencyjny zaświadczenia;
2)
rok wydania zaświadczenia;
3)
imię, nazwisko i datę urodzenia uczestnika kursu;
4)
rodzaj ukończonego kursu;
– 19 –
5)
numer zgody kuratora oświaty na prowadzenie kursu.
4. Organizator kursu nie później niż w terminie 30 dni od upływu okresu, na jaki
została wydana zgoda na prowadzenie kursów, przekazuje kuratorowi oświaty
informację o liczbie wydanych zaświadczeń oraz liczbie osób, które nie zdały egzaminu
sprawdzającego wiedzę i umiejętności uczestnika kursu.
Art. 92s. 1. Kurator oświaty właściwy ze względu na miejsce prowadzenia kursu
na kierownika wypoczynku lub wychowawcę wypoczynku sprawuje nadzór nad
prowadzeniem kursu.
2. Kurator oświaty w ramach nadzoru może kontrolować prowadzenie kursu w
miejscu jego organizacji, żądać dokumentacji kursu oraz występować do organizatora
kursu o informacje związane z organizacją i przebiegiem kursu.
3. Kurator oświaty zawiadamia organizatora kursu o zamiarze przeprowadzenia
kontroli nie później niż na 7 dni przed dniem rozpoczęcia kontroli.
4. Kontrolę przeprowadza osoba lub osoby wyznaczone przez kuratora, na
podstawie okazanego imiennego upoważnienia wydanego przez kuratora oświaty i po
okazaniu dokumentu potwierdzającego tożsamość.
5. Osoba przeprowadzająca kontrolę podlega wyłączeniu od udziału w kontroli, na
wniosek lub z urzędu, jeżeli kontrola może dotyczyć jej praw lub obowiązków, praw lub
obowiązków jej małżonka, osoby pozostającej z nią faktycznie we wspólnym pożyciu,
krewnych lub powinowatych do drugiego stopnia lub osoby związanej z nią z tytułu
przysposobienia, opieki lub kurateli. Powody wyłączenia trwają mimo ustania
małżeństwa, wspólnego pożycia, przysposobienia, opieki lub kurateli.
6. Przed rozpoczęciem kontroli osoba przeprowadzająca kontrolę składa pisemne
oświadczenie o braku lub istnieniu okoliczności uzasadniających wyłączenie od udziału
w kontroli.
7. Osoba przeprowadzająca kontrolę podlega wyłączeniu również w przypadku
zaistnienia w toku kontroli okoliczności mogących wywołać uzasadnione wątpliwości
co do jej bezstronności.
8. O wyłączeniu, o którym mowa w ust. 5 i 7, decyduje kurator oświaty.
9. Osobie przeprowadzającej kontrolę przysługuje prawo wstępu do pomieszczeń,
w których prowadzony jest kurs, wglądu do dokumentacji dotyczącej kursu,
sporządzania jej kopii oraz żądania udzielenia ustnych lub pisemnych wyjaśnień.