Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw

pozytywnie przełoży się na poprawę rentowności branż zajmujących się obrotem
wyrobami akcyzowymi. Ponadto w wyniku tej zmiany więcej podmiotów (które
uzyskają zezwolenie na prowadzenie usługowego składu podatkowego) będzie mogło
nakładać znaki akcyzy na terytorium kraju (w składzie podatkowym), podczas gdy
obecnie muszą dokonywać tych czynności przed wprowadzeniem ww. wyrobów na
terytorium kraju. Obniżenie określonych progów jest również uzasadnione w celu
ograniczenia obchodzenia przepisu przewidującego dodatkowe warunki uzyskania
zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego typu magazynowego – obecnie
niektóre składy podatkowe mają status składów produkcyjnych tylko dlatego, że w
przypadku składów produkcyjnych nie są wymagane dodatkowe warunki uzyskania
zezwolenia w postaci minimalnych wysokości obrotu.
Zmianą w porównaniu z dotychczasowym stanem prawnym jest przyjęcie nowego
kryterium przy ustalaniu dodatkowych warunków uzyskania zezwolenia na
prowadzenie składu podatkowego typu magazynowego. Zamiast dotychczasowego
kryterium, jakim była wysokość obrotu wyrobami akcyzowymi w składzie
podatkowym, przyjęto kryterium w postaci wysokości akcyzy, która byłaby należna od
wyrobów akcyzowych w danym składzie podatkowym, gdyby wyroby te nie zostały
objęte procedurą zawieszenia poboru akcyzy. Obecnie ustawodawca, wskazując na
minimalne wysokości obrotu wyrobami akcyzowymi, odwołuje się do definicji obrotu
w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług, zgodnie z którymi obrotem jest
kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Należy
zauważyć, że od 2014 r. ustawa o podatku od towarów i usług na nowo określiła
podstawę opodatkowania, odchodząc od wzmiankowanego obrotu. W konsekwencji
obecnie obowiązujące przepisy o podatku akcyzowym w tym zakresie powinny ulec
zmianie. Wprowadzane kryterium w postaci wysokości akcyzy od wyrobów
akcyzowych przyczyni się do wyeliminowania wątpliwości interpretacyjnych
występujących w przypadku podmiotów, które prowadzą „usługowe” składy
podatkowe, gdzie magazynowane są wyroby akcyzowe stanowiące własność innych
podmiotów. W przypadku takiego magazynowania podmiot prowadzący skład
podatkowy nie dokonuje obrotu wyrobami akcyzowymi w sensie sprzedaży tych
wyrobów. Ponadto zgodnie z uwagami podmiotów, istotne komplikacje praktyczne
wystąpiłyby również w przypadku, gdyby jako dodatkowy warunek wydania
zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego typu magazynowego przyjąć
46
kryterium wartości rynkowej wyrobów akcyzowych, oparte na konstrukcji pojęcia
wartości rynkowej wykorzystywanego w ustawie o podatku od towarów i usług. W
związku z tym uznano, że najlepszym rozwiązaniem będzie w tym przypadku przyjęcie
kryterium, jakim jest wysokość akcyzy od poszczególnych rodzajów wyrobów
akcyzowych w składzie podatkowym.
Jednocześnie w związku z występującymi dotychczas wątpliwościami
interpretacyjnymi, proponuje się doprecyzowanie określonych w tym przepisie
warunków uzyskania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego w ten sposób,
aby nie było wątpliwości, że wskazane progi wysokości akcyzy oraz powierzchni
magazynowych odnoszą się do danego składu podatkowego, w którym będzie
prowadzona działalność na podstawie wydanego zezwolenia, a nie do wszystkich
składów podatkowych prowadzonych przez podmiot ubiegający się o wydanie
zezwolenia (w przypadku gdy podmiot ten prowadzi więcej niż jeden skład
podatkowy).
Art. 48 ust. 4 – wprowadzane zmiany w ust. 4 polegają na jednoznacznym wskazaniu,
że każdorazowo warunkiem wydania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego,
w którym będą magazynowane lub przeładowywane wyroby tytoniowe, napoje
alkoholowe lub oleje smarowe, jest złożenie oświadczenia, w którym podmiot
zadeklaruje, że w składzie podatkowym, w którym prowadzona będzie działalność na
podstawie wydanego zezwolenia, wysokość akcyzy, która byłaby należna od
magazynowanych lub przeładowywanych wyrobów, gdyby wyroby te nie zostały objęte
procedurą zawieszenia poboru akcyzy, będzie osiągać w roku kalendarzowym
minimalne poziomy określone w art. 48 ust. 3 pkt 1, 2 lub 4. Celem proponowanej
zmiany jest wyeliminowanie występujących obecnie wątpliwości interpretacyjnych
związanych ze stosowaniem aktualnie obowiązujących przepisów, które nie precyzują,
w jakich przypadkach należy składać ww. oświadczenie oraz czy określone progi
odnosić do konkretnego składu podatkowego, czy też do wszystkich składów
podatkowych danego podmiotu.
Jednocześnie proponowana regulacja przewiduje, że w przypadku, gdy zezwolenie na
prowadzenie składu podatkowego jest wydawane w trakcie roku kalendarzowego (czyli
działalność w składzie podatkowym prowadzona jest tylko przez część roku
47
kalendarzowego), minimalną wysokość akcyzy oblicza się proporcjonalnie do ilości
pozostałych, kolejnych miesięcy roku kalendarzowego.
Art. 48 ust. 4a–4d – dodanie nowych regulacji w ust. 4a i 4b ma na celu ułatwienie
uzyskania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego typu magazynowego dla
operatorów logistycznych, tj. podmiotów prowadzących działalność polegającą na
kompleksowej obsłudze innych podmiotów w zakresie magazynowania,
przeładowywania, przewozu i konfekcjonowania towarów należących do
obsługiwanych podmiotów. Proponuje się, aby w tym przypadku dodatkowym
warunkiem uzyskania zezwolenia było osiągnięcie określonej minimalnej wartości
rynkowej wszystkich towarów będących przedmiotem działalności tych podmiotów
jako operatorów logistycznych, w tym wyrobów akcyzowych w jednym miejscu
magazynowania: w składzie podatkowym i poza składem podatkowym. Przyjęto, że
jeżeli w operator logistyczny będzie magazynował lub przeładowywał w składzie
podatkowym wyroby tytoniowe, minimalna wartość rynkowa wszystkich towarów
będących przedmiotem jego działalności w jednym miejscu magazynowania
(w składzie podatkowym lub poza składem podatkowym) będzie musiała wynieść
350 mln zł, w przypadku napojów alkoholowych – 50 mln zł, a w przypadku olejów
smarowych – 10 mln zł.
Ponieważ w odniesieniu do operatorów logistycznych przy określeniu dodatkowego
warunku uzyskania zezwolenia należy wziąć pod uwagę wszystkie towary będące
przedmiotem działalności tych podmiotów jako operatorów logistycznych, czyli
zarówno wyroby akcyzowe, jak i nieakcyzowe, nie można tu zastosować tylko
kryterium wysokości akcyzy od poszczególnych wyrobów.
W art. 48 ust. 4c projektu zdefiniowano pojęcie wartości rynkowej wyrobów
akcyzowych magazynowanych lub przeładowywanych w składzie podatkowym,
używanego w art. 48 ust. 4a do określenia dodatkowego warunku uzyskania zezwolenia
na prowadzenie składu podatkowego dla operatorów logistycznych. Wprowadzana
definicja opiera się na konstrukcji pojęcia wartości rynkowej wykorzystywanego w
ustawie o podatku od towarów i usług. Warunkiem wydania zezwolenia dla operatora
logistycznego będzie również złożenie oświadczenia o osiągnięciu określonego
poziomu wartości rynkowej.
48
Proponowana zmiana w zakresie operatorów logistycznych znacznie ułatwi
prowadzenie działalności gospodarczej podmiotom zajmującym się m.in. dystrybucją
wyrobów akcyzowych. Obecnie składy podatkowe prowadzone są przede wszystkim
przez producentów wyrobów akcyzowych. Wymogów ustawowych nie spełniają
natomiast dystrybutorzy wyrobów akcyzowych, co powoduje szereg utrudnień
logistycznych dla tych podmiotów. W rezultacie podmioty te będą mogły inaczej
kształtować swoje systemy logistyczne, co będzie miało wpływ na obniżenie kosztów
transportu, a tym samym na poprawę rentowności tych branż, które zajmują się obrotem
wyrobami akcyzowymi.
Art. 48 ust. 6 – w związku ze zmianami przewidzianymi w art. 48 ust. 3–4 zachodzi
konieczność zmiany art. 48 ust. 6, w którym wyłącza się obowiązek spełnienia
dodatkowych warunków uzyskania zezwolenia przez podmiot prowadzący skład
podatkowy typu produkcyjnego, w którym magazynuje i przeładowuje wyroby
akcyzowe również wyprodukowane przez inny podmiot. Zmieniony przepis odsyła do
warunków, o których mowa w ust. 3 i 4, zamiast – jak dotychczas – do warunków, o
których mowa w ust. 3 pkt 1–5.
Art. 48 ust. 7 i 8 – dodanie przedmiotowych regulacji stanowi konsekwencję uchylenia
przepisu, który przewiduje obowiązek uzyskania nowego zezwolenia, w przypadku gdy
podmiot prowadzący skład podatkowy zamierza produkować, magazynować lub
dokonywać przeładunku wyrobów należących do innej niż będąca przedmiotem
dotychczasowej działalności grupy wyrobów akcyzowych wymienionej w art. 2 ust. 1
pkt 1. W wyniku uchylenia ww. przepisu zmiana grupy wyrobów akcyzowych będzie
skutkowała jedynie koniecznością zmiany dotychczasowego zezwolenia, a nie
obowiązkiem uzyskania nowego zezwolenia. W związku ze zmianą zakresu
dotychczasowej działalności podmiotu prowadzącego skład podatkowy należy jednak
przewidzieć, że w przypadku gdy zmiana zezwolenia dotyczy zmiany grupy wyrobów
akcyzowych wymienionej w art. 2 ust. 1 pkt 1, będących przedmiotem działalności w
składzie podatkowym, i powoduje, że po zmianie zezwolenia zabezpieczenie akcyzowe
złożone przez podmiot prowadzący skład podatkowy nie zapewni pokrycia w należnej
wysokości kwoty zobowiązania podatkowego albo kwoty zobowiązania podatkowego i
opłaty paliwowej, warunkiem zmiany zezwolenia jest złożenie dodatkowego lub
nowego zabezpieczenia akcyzowego, z zastrzeżeniem, że podmiot może korzystać ze
49
zwolnienia złożenia zabezpieczenia akcyzowego na podstawie art. 64 ustawy (art. 48
ust. 7).
Należy zauważyć, że regulację analogiczną jak w przypadku zezwolenia na
prowadzenie składu podatkowego przewidziano również w odniesieniu do pozostałych
zezwoleń akcyzowych, jeżeli podmiot zamierza prowadzić (np. rozszerzyć) działalność
w zakresie innej niż dotychczas grupy wyrobów akcyzowych wymienionej w art. 2
ust. 1 pkt 1.
W przypadku zmiany zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego w związku ze
zmianą grupy wyrobów akcyzowych wymienionej w art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy
przewidziano również odpowiednie stosowanie przepisów art. 48 ust. 3–4a,
dotyczących spełnienia określonych warunków wydania zezwolenia na prowadzenie
składu podatkowego, w którym prowadzona jest działalność polegająca wyłącznie na
magazynowaniu lub przeładowywaniu wyrobów akcyzowych wyprodukowanych w
innym składzie podatkowym (art. 48 ust. 8). Przykładowo podmiot prowadzący skład
podatkowy, w którym magazynował dotychczas wyroby tytoniowe i w związku z tym
osiągał minimalną kwotę akcyzy od tych wyrobów w składzie podatkowym na
poziomie 222 mln zł, który będzie chciał rozszerzyć swoją działalność na
magazynowanie w prowadzonym przez siebie składzie podatkowym alkoholu
etylowego, będzie musiał spełnić wymóg posiadania minimalnej wysokości akcyzy od
alkoholu etylowego w tym składzie podatkowym na poziomie 23 mln zł i złożyć
stosowne oświadczenie w zakresie osiągnięcia takiej wysokości akcyzy.
Art. 48a – w dodawanym art. 48a ust. 1 proponuje się określić warunki dotyczące
miejsca prowadzenia składu podatkowego. Obecnie w ustawie brak jest przepisu, który
wprost określałby warunki dotyczące prowadzenia tego miejsca. Pośrednio warunki te
określa przepis art. 52 ust. 1 pkt 3 ustawy, zgodnie z którym naczelnik urzędu celnego
odmawia wydania zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego, w przypadku gdy
proponowana lokalizacja składu podatkowego, stan lub wielkość pomieszczeń, w
których ma być prowadzony skład podatkowy, lub stan ich wyposażenia uniemożliwiają
sprawowanie właściwej kontroli. Przepis art. 52 ust. 1 pkt 3 ustawy musi zostać
zmieniony w związku z rezygnacją z dokonywania oceny miejsca prowadzenia składu
podatkowego przed wydaniem zezwolenia na prowadzenie składu podatkowego (vide
uzasadnienie do dodawanego art. 48a ust. 2 i 3). W związku z powyższym proponuje się
50