Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy o nadzorze nad rynkiem finansowym, ustawy - Prawo bankowe oraz niektórych innych ustaw

– 10 –
utrwalania wyrażonej w ten sposób zgody na informatycznym nośniku danych w
rozumieniu art. 3 pkt 1 ustawy z dnia 17 lutego 2005 r. o informatyzacji
działalności podmiotów realizujących zadania publiczne.”,
c)
ust. 3 otrzymuje brzmienie:
„3. Instytucje, o których mowa w ust. 1, mogą przetwarzać informacje
stanowiące tajemnicę bankową i informacje udostępnione przez instytucje
pożyczkowe oraz podmioty, o których mowa w art. 59d ustawy z dnia 12 maja
2011 r. o kredycie konsumenckim, dotyczące osób fizycznych po wygaśnięciu
zobowiązania wynikającego z umowy zawartej z bankiem, inną instytucją
ustawowo upoważnioną do udzielania kredytów lub instytucją pożyczkową bez
zgody osoby, której informacje dotyczą, gdy osoba ta nie wykonała zobowiązania
lub dopuściła się zwłoki powyżej 60 dni w spełnieniu świadczenia wynikającego z
umowy zawartej z bankiem lub inną instytucją ustawowo upoważnioną do
udzielania kredytów, a po zaistnieniu tych okoliczności upłynęło co najmniej
30 dni od poinformowania tej osoby przez bank, inną instytucję ustawowo
upoważnioną do udzielania kredytów albo instytucję pożyczkową o zamiarze
przetwarzania dotyczących jej tych informacji, bez jej zgody.”;
5)
w art. 171:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Kto bez zezwolenia prowadzi działalność polegającą na gromadzeniu
środków pieniężnych innych osób fizycznych, prawnych lub jednostek
organizacyjnych niemających osobowości prawnej, w celu udzielania kredytów,
pożyczek pieniężnych lub obciążania ryzykiem tych środków w inny sposób
podlega grzywnie do 10 000 000 złotych i karze pozbawienia wolności do lat 5.”,
b)
dodaje się ust. 8 w brzmieniu:
„8. Kto, będąc do tego obowiązanym nie przekazuje do instytucji utworzonej
na podstawie art. 105 ust. 4, informacji o całkowitym wykonaniu zobowiązania
albo jego wygaśnięciu, stwierdzeniu faktu nieistnienia zobowiązania albo korekcie
jego wysokości oraz o nowo powstałych zobowiązaniach w terminie 7 dni od
wystąpienia zdarzenia uzasadniającego przekazanie informacji podlega grzywnie
do 30 000 złotych.”.
– 11 –
Art. 3. W ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2014 r.
poz. 121, z późn. zm.) w art. 481:
1)
w § 2 dodaje się zdanie trzecie w brzmieniu:
„Maksymalna wysokość odsetek za opóźnienie nie może w stosunku rocznym
przekraczać sześciokrotności wysokości stopy kredytu lombardowego Narodowego
Banku Polskiego (odsetki maksymalne za opóźnienie).”;
2)
po § 2 dodaje się § 21 i 22 w brzmieniu:
„§ 21. Jeżeli wysokość odsetek za opóźnienie przekracza wysokość odsetek
maksymalnych za opóźnienie, należą się odsetki maksymalne za opóźnienie.
§ 22. Postanowienia umowne nie mogą wyłączać ani ograniczać przepisów o
odsetkach maksymalnych za opóźnienie, także w razie dokonania wyboru prawa
obcego. W takim przypadku stosuje się przepisy ustawy.”.
Art. 4. W ustawie z dnia 28 września 1991 r. o kontroli skarbowej (Dz. U. z 2015 r.
poz. 553) w art. 34a w ust. 5 pkt 8 otrzymuje brzmienie:
„8) Przewodniczącemu Komisji Nadzoru Finansowego, w zakresie niezbędnym do
przeprowadzenia postępowania wyjaśniającego na podstawie ustawy z dnia
21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2015 r. poz. 614);”.
Art. 5. W ustawie z dnia 27 maja 2004 r. o funduszach inwestycyjnych (Dz. U. z 2014 r.
poz. 157 oraz z 2015 r. poz. 73) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 286 ust. 14 otrzymuje brzmienie:
„14. Do prowadzonych przez Komisję:
1)
kontroli – stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o nadzorze nad rynkiem
kapitałowym;
2)
postępowania wyjaśniającego – stosuje się odpowiednio przepisy ustawy o
nadzorze nad rynkiem finansowym.”;
2)
art. 287 otrzymuje brzmienie:
„Art. 287. Kto bez wymaganego zezwolenia wykonuje działalność polegającą na
lokowaniu, w papiery wartościowe, instrumenty rynku pieniężnego lub inne prawa
majątkowe, środków pieniężnych osób fizycznych, prawnych lub jednostek

5) Zmiany tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 2014 r. poz. 827 oraz z 2015 r.
poz. 4, 397 i 539.

– 12 –
organizacyjnych nieposiadających osobowości prawnej, zebranych w drodze propozycji
zawarcia umowy, której przedmiotem jest udział w tym przedsięwzięciu, podlega
grzywnie do 10 000 000 zł i karze pozbawienia wolności do lat 5.”.
Art. 6. W ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o nadzorze nad rynkiem kapitałowym (Dz. U.
z 2014 r. poz. 1537 oraz z 2015 r. poz. 73) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 12 ust. 5 otrzymuje brzmienie:
„5. W postanowieniu o wszczęciu postępowania administracyjnego, które
następuje na podstawie ustaleń zakończonego postępowania kontrolnego lub
postępowania wyjaśniającego prowadzonego na podstawie przepisów ustawy z dnia
21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym (Dz. U. z 2015 r. poz. 614),
wskazuje się zakres i rodzaj zachowań, których dotyczy wszczęte postępowanie.”;
2)
tytuł rozdziału 4 otrzymuje brzmienie:
„Kontrola oraz blokada rachunków”;
3)
w art. 33 ust. 2 otrzymuje brzmienie:
„2. Osobę, w której dyspozycji pozostaje dokument lub inny nośnik informacji
podlegający zajęciu, wzywa się do jego dobrowolnego wydania, a w razie niewydania
kontroler może zwrócić się do organu Policji o pomoc. Przepis art. 46 ustawy z dnia
17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2012 r.
poz. 1015, z późn. zm. stosuje się odpowiednio.”;
4)
w art. 38:
a)
ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. W postępowaniu wyjaśniającym, o którym mowa w art. 18a ustawy z dnia
21 lipca 2006 r. o nadzorze nad rynkiem finansowym, prowadzonym w celu
ustalenia, czy istnieją podstawy do złożenia zawiadomienia o podejrzeniu
popełnienia przestępstwa określonego w ustawie o ofercie publicznej, ustawie o
obrocie instrumentami finansowymi, ustawie o funduszach inwestycyjnych,
ustawie o giełdach towarowych oraz innych ustawach – w zakresie dotyczącym
czynów skierowanych przeciwko interesom uczestników rynku kapitałowego,
pozostających w związku z działalnością podmiotów nadzorowanych, lub do
wszczęcia postępowania w sprawie naruszeń, o których mowa w art. 171a i art. 172

6) Patrz odnośnik nr 4.
– 13 –
ustawy o obrocie instrumentami finansowymi, Przewodniczącemu Komisji
przysługuje także uprawnienie, o którym mowa w ust. 5 pkt 1.”,
b)
uchyla się ust. 2–4a,
c)
w ust. 5 uchyla się pkt 2,
d)
w ust. 5a uchyla się pkt 2,
e)
uchyla się ust. 6–9;
5)
w art. 46 ust. 1 otrzymuje brzmienie:
„1. Kto utrudnia lub udaremnia przeprowadzanie czynności w postępowaniu
kontrolnym lub administracyjnym, podlega karze grzywny do 500 000 zł, karze
ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”;
6)
uchyla się art. 47.
Art. 7. W ustawie z dnia 12 maja 2011 r. o kredycie konsumenckim (Dz. U. z 2014 r.
poz. 1497, 1585 i 1662) wprowadza się następujące zmiany:
1)
w art. 4 w ust. 2 pkt 5 otrzymuje brzmienie:
„5) umów przewidujących odroczenie płatności lub zmianę sposobu spłaty w
przypadku gdy konsument jest w zwłoce w związku ze spłatą zadłużenia
wynikającego z umowy o kredyt, o ile postanowienia tej umowy nie są dla
konsumenta mniej korzystne od postanowień zawartych w umowie, do której
odnosi się umowa przewidująca odroczenie płatności lub sposobu spłaty stosuje się
art. 7, art. 8, art. 10, art. 12, art. 18, art. 19, art. 21, art. 25, art. 28, art. 29, art. 30
ust. 2, art. 33, art. 33a, art. 34, art. 36, art. 36a–36c, art. 39, art. 42, art. 43, art. 45,
art. 47 i rozdział 4 oraz odpowiednio stosuje się art. 28a;”;
2)
w art. 5:
a)
po pkt 2 dodaje się pkt 2a w brzmieniu:
„2a) instytucja pożyczkowa – kredytodawca inny niż:
a)
bank krajowy, bank zagraniczny, oddział banku zagranicznego,
instytucja kredytowa lub oddział instytucji kredytowej w rozumieniu
ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. – Prawo bankowe,
b)
spółdzielcza kasa oszczędnościowo-kredytowa oraz Krajowa
Spółdzielcza Kasa Oszczędnościowo-Kredytowa w rozumieniu ustawy z
dnia 5 listopada 2009 r. o spółdzielczych kasach oszczędnościowo-
-kredytowych,
– 14 –
c)
podmiot, którego działalność polega na udzielaniu kredytów
konsumenckich w postaci odroczenia zapłaty ceny lub wynagrodzenia na
zakup oferowanych przez niego towarów i usług;”,
b)
po pkt 6 dodaje się pkt 6a w brzmieniu:
„6a) pozaodsetkowe koszty kredytu – całkowity koszt kredytu z wyłączeniem
odsetek;”;
3)
po art. 28 dodaje się art. 28a w brzmieniu:
„Art. 28a. Opłaty i inne koszty uiszczone przez konsumenta przed zawarciem
umowy kredytu podlegają niezwłocznie zwrotowi, w przypadku gdy umowa kredytu nie
została zawarta lub w przypadku niewypłacenia kredytu przez kredytodawcę, w terminie
wskazanym w umowie.”;
4)
po art. 33 dodaje się art. 33a w brzmieniu:
„Art. 33a. W przypadku gdy łączna wysokość opłat z tytułu zaległości w spłacie
kredytu, o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 11, oraz odsetek za opóźnienie,
naliczonych konsumentowi, przekracza kwotę odpowiadającą kwocie odsetek
maksymalnych za opóźnienie, o których mowa w art. 481 § 2 Kodeksu cywilnego,
obliczonych od kwoty zaległości w spłacie kredytu należnych na dzień pobrania tych
opłat lub odsetek, należy się tylko kwota opłat i odsetek odpowiadająca kwocie tych
odsetek maksymalnych za opóźnienie.”;
5)
po art. 36 dodaje się art. 36a–36d w brzmieniu:
„Art. 36a. 1. Maksymalna wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu nie może
być wyższa od sumy:
1)
25% całkowitej kwoty kredytu oraz
2)
30% całkowitej kwoty kredytu wyrażonej w stosunku rocznym.
2. Maksymalną wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu, o której mowa w
ust. 1, oblicza się według wzoru:
�
���� ≤ (� × 25%) + (� × � × 30%)
gdzie poszczególne symbole oznaczają:
MPKK – maksymalna wysokość pozaodsetkowych kosztów kredytu,
K – całkowita kwota kredytu,
n – okres spłaty wyrażony w dniach,
R – liczba dni w roku.