Rządowy projekt ustawy o ratyfikacji Konstytucji Międzynarodowej Organizacji do Spraw Migracji, przyjętej w Genewie w dniu 19 października 1953 r.

Rada może jednakże w drodze głosowania zwykłą większością głosów utrzymać lub
przywrócić prawo głosu, jeżeli stwierdzi, że zwłoka w uregulowaniu składki wynika
z przyczyn niezależnych od państwa (art. 4),
– określenie limitu możliwych reelekcji Dyrektora i jego Zastępcy, którzy mogą być
wybrani ponownie na jedną kolejną kadencję (art. 13).
Wejście w życie Konstytucji nie wywoła skutków politycznych, gospodarczych
ani społecznych. Skutkiem politycznym będzie wzmocnienie pozycji Polski jako
członka Międzynarodowej Organizacji do Spraw Migracji. Skutkiem prawnym wejścia
w życie Konstytucji będzie natomiast nadanie jej charakteru źródła prawa w rozumieniu
art. 87 ust. 1 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.
Wejście w życie Konstytucji nie powoduje konieczności dokonania zmian
w polskim ustawodawstwie ani nie spowoduje skutków społecznych, ani też skutków
finansowych dla budżetu państwa, a w szczególności nie powstaną skutki finansowe
polegające na zwiększeniu wydatków lub zmniejszeniu dochodów podmiotów sektora
finansów publicznych. Składka wnoszona przez członków organizacji pokrywana jest
z części budżetu ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
3. Wyjaśnienie trybu związania Rzeczypospolitej Polskiej Poprawkami do Konstytucji
Konstytucja nie podlega formalnym negocjacjom, Polska może jedynie do niej
przystąpić, a zatem nie jest właściwe prowadzenie prac legislacyjnych nad wnioskiem
o udzielenie zgody na prowadzenie negocjacji, w oparciu o art. 5 ust. 1 ustawy z dnia
14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych (Dz. U. Nr 39, poz. 443, z późn.
zm.), gdyż tworzyłoby to iluzję możliwości prowadzenia negocjacji. Dlatego też
właściwym trybem mającym na celu związanie Rzeczypospolitej Polskiej Poprawkami
do Konstytucji jest przystąpienie, o którym mowa w art. 17 w zw. z art. 12 ust. 2 ustawy
z dnia 14 kwietnia 2000 r. o umowach międzynarodowych, w oparciu o art. 89 ust. 1
pkt 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej, z uwagi na fakt, iż dotyczy ona
członkostwa Rzeczypospolitej Polskiej w organizacji międzynarodowej. Związanie
Rzeczypospolitej Polskiej Konstytucją nastąpi poprzez zastosowanie trybu ratyfikacji za
uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie.
3
Załącznik do wniosku o ratyfikację Konstytucji Międzynarodowej Organizacji do Spraw
Migracji, przyjętej w dniu 19 października 1953 r.
Państwa członkowskie Międzynarodowej Organizacji do Spraw Migracji
Islamska Republika Afganistanu, Republika Albanii, Algierska Republika Ludowo-
Demokratyczna, Republika Angoli, Antigua i Barbuda, Republika Argentyńska, Republika
Armenii, Związek Australijski, Republika Austrii, Republika Azerbejdżanu, Wspólnota
Bahamów, Ludowa Republika Bangladeszu, Republika Białorusi, Królestwo Belgii, Belize,
Republika Beninu, Wielonarodowe Państwo Boliwia, Bośnia i Hercegowina, Republika
Botswany, Federacyjna Republika Brazylii, Republika Bułgarii, Burkina Faso, Republika
Burundi, Republika Czadu, Republika Chile, Republika Chorwacji, Republika Cypryjska,
Czarnogóra, Republika Czeska, Królestwo Danii, Republika Dżibuti, Republika Dominikańska,
Republika Ekwadoru, Arabska Republika Egiptu, Republika Estońska, Federalna Demokratyczna
Republika Etiopii, Republika Fidżi, Republika Filipin, Republika Finlandii, Republika Francuska,
Republika Gabońska, Republika Gambii, Gruzja, Republika Federalna Niemiec, Republika
Ghany, Republika Grecka, Republika Gwatemali, Republika Gwinei, Republika Gwinei Bissau,
Kooperacyjna Republika Gujany, Republika Haiti, Królestwo Hiszpanii, Republika Hondurasu,
Republika Islandii, Republika Indii, Islamska Republika Iranu, Irlandia, Państwo Izrael, Jamajka,
Japonia, Republika Jemeńska, Jordańskie Królestwo Haszymidzkie, Republika Kazachstanu,
Królestwo Kambodży, Republika Kamerunu, Kanada, Republika Kenii, Republika Kirgiska,
Republika Kolumbii, Demokratyczna Republika Konga, Republika Konga, Republika Korei,
Republika Kostaryki, Związek Komorów, Królestwo Lesotho, Republika Liberii, Państwo Libia,
Republika Litewska, Wielkie Księstwo Luksemburga, Republika Łotewska, Republika
Macedonii, Republika Madagaskaru, Republika Malawi, Republika Malediwów, Republika Mali,
Republika Malty, Islamska Republika Mauretańska, Republika Mauritiusu, Meksykańskie Stany
Zjednoczone, Sfederowane Stany Mikronezji, Mongolia, Królestwo Marokańskie, Republika
Mołdawii, Republika Mozambiku, Republika Związku Mjanmy, Republika Namibii, Republika
Nauru, Królestwo Niderlandów, Federalna Demokratyczna Republika Nepalu, Nowa Zelandia,
Republika Nikaragui, Republika Nigru, Federalna Republika Nigerii, Królestwo Norwegii,
Islamska Republika Pakistanu, Republika Panamy, Niezależne Państwo Papui-Nowej Gwinei,
Republika Paragwaju, Republika Peru, Rzeczpospolita Polska, Republika Portugalska, Republika
Południowej Afryki, Rumunia, Republika Rwandy, Republika Salwadoru, Saint Vincent
i Grenadyny, Niezależne Państwo Samoa, Republika Senegalu, Republika Serbii, Republika
Seszeli, Republika Sierra Leone, Republika Słowacka, Republika Słowenii, Federalna Republika
Somalii, Demokratyczno-Socjalistyczna Republika Sri Lanki, Stany Zjednoczone Ameryki,
Republika Sudanu, Republika Sudanu Południowego, Republika Surinamu, Królestwo Suazi,
Królestwo Szwecji, Konfederacja Szwajcarska, Stolica Apostolska,
Republika
Środkowoafrykańska, Zjednoczona Republika Tanzanii, Republika Tadżykistanu, Królestwo
Tajlandii, Demokratyczna Republika Timoru Wschodniego, Republika Togijska, Republika
Trynidadu i Tobago, Republika Tunezyjska, Republika Turcji, Turkmenistan, Republika Ugandy,
Ukraina, Wschodnia Republika Urugwaju, Republika Vanuatu, Boliwariańska Republika
Wenezueli, Węgry, Republika Włoska, Republika Wybrzeża Kości Słoniowej, Zjednoczone
Królestwo Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej, Republika Wysp Marshalla, Socjalistyczna
Republika Wietnamu, Republika Zambii, Republika Zimbabwe, Republika Zielonego Przylądka.




IOM Międzynarodowa Organizacja do Spraw Migracji
OIM Organisation Internationale pour les Migrations
OIM Organización Internacional para las Migraciones








KONSTYTUCJA


MIĘDZYNARODOWEJ ORGANIZACJI DO SPRAW
MIGRACJI











21 listopada 2013 r.

PREAMBUŁA

WYSOKIE UMAWIAJĄCE SIĘ STRONY,
PRZYWOŁUJĄC Rezolucję przyjętą w dniu 5 grudnia 1951 przez Konferencję do Spraw Migracji
w Brukseli,
UZNAJĄC iż
zapewnienie obsługi migracyjnej na szczeblu międzynarodowym jest często konieczne do
zapewnienia uporządkowanego przepływu ruchów migracyjnych na całym świecie oraz umożliwienia,
na najkorzystniejszych warunkach, osiedlania się oraz integracji migrantów w strukturze gospodarczej
i społecznej państwa przyjmującego,
podobna obsługa migracji może być wymagana także dla migracji tymczasowej, migracji powrotnej
oraz wewnątrz-regionalnej,
migracja międzynarodowa obejmuje również migrację uchodźców, wysiedleńców oraz innych osób
zmuszonych do porzucenia swoich ojczyzn, które potrzebują międzynarodowej obsługi migracyjnej,
zachodzi potrzeba wspierania współpracy pomiędzy Państwami i organizacjami międzynarodowymi,
ukierunkowana na umożliwianie emigracji osobom, które pragną migrować do krajów, w których będą
mogły uzyskać samodzielność dzięki zatrudnieniu i żyć ze swoimi rodzinami w godności i szacunku
do siebie,
migracja może pobudzać tworzenie nowych możliwości gospodarczych w krajach przyjmujących
oraz, iż istnieje relacja pomiędzy migracją a gospodarczymi, społecznymi i kulturowymi
uwarunkowaniami w krajach rozwijających się, we współpracy oraz innych działaniach
międzynarodowych na rzecz migracji należy brać pod uwagę potrzeby krajów rozwijających się,
istnieje potrzeba wspierania współpracy Państw i organizacji międzynarodowych, rządowych
i pozarządowych, w zakresie badań i konsultacji w kwestiach migracji, nie tylko w odniesieniu do
procesu migracji, ale również konkretnej sytuacji i potrzeb migranta jako jednostki,
przepływ migrantów powinien, w możliwym zakresie, odbywać się zwykłymi środkami transportu,
chociaż okazjonalnie zachodzi potrzeba skorzystania z dodatkowych lub innych środków,
powinna mieć miejsce bliska współpraca i koordynacja pomiędzy Państwami, organizacjami
międzynarodowymi, rządowymi i pozarządowymi, w kwestiach migracji i uchodźców,
zachodzi potrzeba międzynarodowego finansowania czynności związanych z migracją
międzynarodową,

----------------------------------------------------
Niniejszy tekst inkorporuje do Aktu Założycielskiego z 19 października 1953 r. Międzyrządowego Komitetu ds. Europejskiej
Migracji (dawna nazwa Organizacji), który wszedł w życie w dniu 30 grudnia 1954 r., poprawki przyjęte w dniu 20 maja
1987 r. na 55 sesji Rady (Rezolucja nr 724), które weszły w życie w dniu 14 listopada 1989 r., oraz poprawki przyjęte w dniu
24 listopada 1998 r. na 76 sesji Rady (Rezolucja nr 997), które weszły w życie w dniu 21 listopada 2013 r.
NINIEJSZYM USTANAWIAJĄ MIĘDZYNARODOWĄ ORGANIZACJĘ DO SPRAW MIGRACJI,
dalej zwaną Organizacją, oraz PRZYJMUJĄ NINIEJSZĄ KONSTYTUCJĘ.

ROZDZIAŁ I – CELE I FUNKCJE
Artykuł 1
l.
Celami i funkcjami Organizacji są:
a) dokonywanie uzgodnień w zakresie zorganizowanego transferu migrantów, dla których
istniejące środki są nieadekwatne lub którzy w przeciwnym razie nie byliby w stanie się
przemieścić, bez specjalnej pomocy, do państw oferujących możliwości uporządkowanej
migracji;
b) zajmowanie się zorganizowanym transferem uchodźców, wysiedleńców oraz innych osób
wymagających międzynarodowej obsługi migracyjnej, w odniesieniu do których mogą być
dokonywane uzgodnienia pomiędzy Organizacją a zainteresowanymi Państwami, w tym
Państwami podejmującymi się ich przyjąć;
c) zapewnianie, na żądanie i w porozumieniu z zainteresowanymi Państwami, obsługi
migracyjnej takiej jak rekrutacja, selekcja, obsługa administracyjna, szkolenie językowe,
szkolenie wprowadzające, badanie lekarskie, praktyki, czynności umożliwiające przyjęcie
i integrację, obsługa doradcza w kwestiach migracyjnych oraz inna pomoc zgodna z celami
Organizacji;
d) zapewnianie podobnej obsługi na żądanie Państw lub we współpracy z innymi
zainteresowanymi organizacjami międzynarodowymi w zakresie migracji dobrowolnej,
w tymi dobrowolnych powrotów;
e) zapewnianie Państwom, jak również organizacjom międzynarodowym i innym forum
wymiany opinii i doświadczeń oraz wspierania współpracy i koordynacji wysiłków w kwestii
migracji międzynarodowej, w tym badań takich kwestii w celu stworzenia praktycznych
rozwiązań.
2.
Wypełniając swoje funkcje, Organizacja będzie ściśle współpracowała z organizacjami
międzynarodowymi, rządowymi i pozarządowymi, zajmującymi się migracją, uchodźcami i zasobami
ludzkimi, w celu m.in. umożliwienia koordynacji działań międzynarodowych w tych dziedzinach.
Taka współpraca będzie prowadzona z wzajemnym poszanowaniem kompetencji tych organizacji.
3.
Organizacja uznaje fakt, że kontrola standardów przyjmowania oraz liczby przyjmowanych
imigrantów stanowi domenę wewnętrznej jurysdykcji Państwa, oraz wypełniając swoje funkcje,
będzie przestrzegała ustaw, rozporządzeń i polityk Państw.