Rządowy projekt ustawy o zmianie ustawy - Prawo łowieckie

– 5 –

3)
ustalić numery stanowisk, jakie w momencie zaistnienia wypadku zajmowali myśliwi,
i zabezpieczyć kartki z numerami stanowisk.
2. Protokół, o którym mowa w § 11 pkt 5, sporządza się w trzech egzemplarzach
podpisanych przez prowadzącego polowanie oraz świadków wypadku.
3. Protokoły przekazuje się dzierżawcy albo zarządcy obwodu łowieckiego, a w przypadku,
o którym mowa w ust. 1, również Policji.
§ 13. Pierwsze pędzenie na polowaniu zbiorowym nie może rozpocząć się wcześniej niż
o wschodzie słońca, a ostatnie pędzenie nie może zakończyć się później niż o zachodzie słońca.
§ 14. Prowadzący polowanie nie dopuszcza lub wyklucza z polowania zbiorowego osoby
w stanie po użyciu alkoholu lub innych środków odurzających.
§ 15. 1. Prowadzący polowanie powinien przeprowadzać je w sposób niepowodujący szkód
w uprawach.
2. Prowadzący polowanie może zlecić uczestnikom polowania zbiorowego wykonanie
niektórych czynności związanych z polowaniem.
§ 16. 1. Prowadzący polowanie lub wyznaczony przez niego myśliwy przed rozpoczęciem
polowania zbiorowego sporządza listę naganiaczy, dokonuje odprawy naganki, informuje
o warunkach polowania, w szczególności o obowiązkach i sposobie zachowania się podczas
polowania, w tym używania psów i poszukiwania zranionej w wyniku postrzału zwierzyny.
2. Osoby przyjęte do naganki należy otoczyć opieką, a w czasie polowania sprawdzać ich
obecność.
3. Dzierżawca albo zarządca obwodu łowieckiego oraz prowadzący polowanie są
odpowiedzialni za zaopatrzenie naganiaczy w wierzchnie okrycie zapewniające ich dobrą
widzialność przez myśliwych.
§ 17. 1. Prowadzący polowanie jest odpowiedzialny za sporządzenie listy myśliwych przed
przystąpieniem do odprawy.
2. Polowanie zbiorowe uważa się za rozpoczęte z chwilą przystąpienia do odprawy
myśliwych.
§ 18. 1. Prowadzący polowanie w trakcie odprawy myśliwych powinienŚ
1)
poinformować, jaką zwierzynę, w jakiej ilości przewidziano do odstrzałuś
– 6 –

2)
poinformować, komu powierzono apteczkęś
3)
omówić przewidziane sygnały i obowiązujące zasady bezpieczeństwa, ze szczególnym
uwzględnieniem aktualnych warunków terenowych i atmosferycznych, oraz przekazać inne
uwagi dotyczące polowaniaś
4)
okazać myśliwym uczestniczącym w polowaniu wszystkie psy, które mogą brać udział
w tym polowaniu;
5)
sprawdzić dokumenty uprawniające do udziału w polowaniu.
2. Po odprawie dokonuje się losowania stanowiskś numeracja stanowisk zaczyna się od
lewej flanki.
3. Prowadzący polowanie może nie brać udziału w losowaniu stanowiskś w takim
przypadku po rozprowadzeniu ma obowiązek zająć stanowisko za ostatnim z rozprowadzonych
myśliwych.
§ 19. 1. Na polowaniu zbiorowym używa się sygnałów dźwiękowych oznaczającychŚ
1)
ruszenie naganki;
2)
zakaz strzału w miotś
3)
koniec pędzenia i obowiązek usunięcia nabojów z komór nabojowych.
2. Prowadzący polowanieŚ
1)
ustala rodzaj sygnałów oznaczających czynności, o których mowa w ust. 1ś
2)
może zarządzić pominięcie pierwszego i drugiego sygnału jako niecelowych lub mogących
wprowadzić w błąd uczestników polowaniaś naganka rusza wówczas o godzinie określonej
przez prowadzącego polowanieś
3)
jest obowiązany w przypadku, o którym mowa w pkt 2, poinformować wszystkich
uczestników polowania o tych zmianach i o znaczeniu każdego sygnałuś
4)
jest odpowiedzialny za rozprowadzenie myśliwych na stanowiskaś
5)
powinien każdorazowo, przed rozprowadzeniem myśliwych na stanowiska, podać im
miejsce lub kierunek zbiórki po zakończeniu pędzenia.
§ 20. Na polowaniu zbiorowym:
1)
myśliwy zajmuje stanowisko w miejscu wskazanym mu przez rozprowadzającego, przy
czym wolno mu przesunąć się nie więcej niż trzy metry w prawo lub w lewo wzdłuż linii
myśliwychś
– 7 –

2)
w czasie zajmowania stanowisk oraz na stanowisku myśliwy jest obowiązany zachowywać
się cicho i spokojnieś
3)
po zajęciu stanowiska myśliwy nawiązuje łączność wzrokową z myśliwymi na sąsiednich
stanowiskach i w miarę możliwości potwierdza to widocznym ruchem rękiś
4)
myśliwy pozostaje na stanowisku aż do sygnału oznajmiającego koniec pędzenia,
z zastrzeżeniem pkt 5ś
5)
w sytuacji wymagającej niesienia w nagłych wypadkach pomocy innym osobom myśliwy,
schodząc ze stanowiska, powinien w miarę możliwości powiadomić o tym swoich sąsiadów
oraz rozładować broń myśliwską;
6)
zejście ze stanowiska z bronią myśliwską załadowaną jest dopuszczalne tylko w razie
konieczności udzielenia pomocy osobie zaatakowanej przez zwierzynęś
7)
myśliwy jest obowiązany posiadać na wierzchnim okryciu jaskrawe elementy garderoby,
zapewniające jego dobrą widzialność przez innych uczestników polowania.
§ 21. 1. Na polowaniu zbiorowym na zwierzynę grubą prowadzący polowanie może
obsadzić myśliwymi stałe miejsca przechodzenia zwierzyny, w tym także z boków i z tyłu
pędzenia.
2. Jeżeli myśliwy lub myśliwi spełniają w danym pędzeniu rolę naganki, obowiązuje ich
bezwzględny zakaz strzelania, a broń myśliwską muszą mieć rozładowaną.
3. Jeżeli nagankę stanowią wyłącznie jeden lub dwaj myśliwi korzystający z psów,
prowadzący polowanie może zezwolić jednemu lub obu na strzelanie podczas pędzenia
wyłącznie do dzików.
4. Jeżeli w polowaniu na zwierzynę grubą dopuszcza się możliwość strzelania zajęcy, do
naganiania zwierzyny nie wolno używać psów.
§ 22. Polowanie na zające odbywa się z uwzględnieniem następujących warunkówŚ
1)
myśliwi są rozstawieni na linii wzdłuż jednego z boków miotu i na flankach, a naganka jest
rozstawiona naprzeciwko tej linii;
2)
na flance nie może znajdować się więcej niż dwóch myśliwych.
§ 23. 1. Myśliwy po zajęciu stanowiska może strzelać do ukazującej się zwierzyny, pod
warunkiem, że jego sąsiedzi zajęli już stanowiska.
2. Myśliwy może strzelać do zwierzyny znajdującej się co najwyżej w połowie odległości
– 8 –

między stanowiskami.
3. Do zwierzyny znajdującej się bliżej stanowiska sąsiada wolno strzelać dopiero po
oddaniu przez niego dwóch nieskutecznych strzałów lub po wyraźnym zasygnalizowaniu przez
niego rezygnacji z oddania strzałów lub drugiego strzału.
§ 24. W przypadku małych odległości między stanowiskami myśliwych prowadzący
polowanie może zarządzić strzelanie tylko w lewą stronęś ograniczenie to nie dotyczy stojącego
na prawej flance.
§ 25. Prowadzący polowanie może zarządzić oddanie pierwszego strzału do określonego
gatunku zwierzyny lub zdecydować w danym pędzeniu o wyłączności strzału do określonego
gatunku zwierzyny.
§ 26. Myśliwy może, za zgodą prowadzącego polowanie, zabrać ze sobą na stanowisko psa.
W takim przypadku:
1)
pies powinien być trzymany na otokuś
2)
myśliwy może używać psa do poszukiwania zranionej w wyniku postrzału zwierzyny tylko
po zakończeniu pędzenia i za zgodą prowadzącego polowanie.
§ 27. 1. Obowiązek poszukiwania zranionej w wyniku postrzału zwierzyny i jej dostrzelenia
spoczywa na myśliwym, który ją postrzelił.
2. Prowadzący polowanie obowiązany jest dopilnować spełnienia obowiązku, o którym
mowa w ust. 1.
3. Prowadzący polowanie, na prośbę myśliwego, powinien udzielić mu pomocy podczas
poszukiwania zranionej w wyniku postrzału zwierzyny grubej.
4. Myśliwy poszukujący zranionej w wyniku postrzału zwierzyny nie może wymagać
przerwania polowania.
5. Myśliwy powracający z poszukiwania zranionej w wyniku postrzału zwierzyny jest
obowiązany zatrzymać się w bezpiecznym miejscuś może włączyć się do polowania po
zakończeniu pędzenia i zgłoszeniu powrotu prowadzącemu polowanie.
§ 28. 1. Myśliwy, który spóźnił się na polowanie zbiorowe, może wziąć w nim udział, za
zgodą prowadzącego polowanie, nie wcześniej niż po zakończeniu rozpoczętego pędzeniaś nie
może żądać powtórzenia losowania stanowisk i zajmuje stanowisko według wskazań
prowadzącego polowanie.
– 9 –

2. Uczestnik polowania, który zamierza opuścić polowanie przed jego zakończeniem, może
to zrobić w przerwie między pędzeniami i po powiadomieniu prowadzącego polowanie.
3. Do obowiązków prowadzącego polowanie należy poinformowanie wszystkich
uczestników o dołączeniu lub wycofaniu się uczestnika polowania.
§ 29. Wzór upoważnienia do wykonywania polowania indywidualnego stanowi załącznik
nr 1 do rozporządzenia.
§ 30. 1. Wzór ewidencji pobytu na polowaniu indywidualnym stanowi załącznik nr 2 do
rozporządzenia.
2. Ewidencja pobytu na polowaniu indywidualnym może mieć postać elektroniczną lub
papierową.
§ 31. 1. Jeżeli dwóch lub więcej myśliwych strzelało do tej samej sztuki zwierzyny,
w wyniku czego zwierzyna padła, strzelający uzgadniają między sobą, który z nich ją ustrzelił.
2. W przypadku braku porozumienia, któremu z nich należy przyznać strzeloną śrutem
zwierzynę drobną – prowadzący polowanie może rozstrzygnąć spór, stosując następujące
kryteria:
1)
po kolejnych strzałach – decydujący jest strzał, który unieruchomił zwierzynęś
2)
po jednoczesnych strzałach – decydujący jest strzał oddany z bliższej odległości, a w razie
równych odległości – strzał oddany w lewą stronęś
3)
w razie dostrzelenia przez innego myśliwego zranionego ptaka – należy on do myśliwego,
który go zranił.
§ 32. 1. Jeżeli zainteresowani myśliwi nie mogą porozumieć się, któremu z nich przyznać
należy zwierzynę strzeloną kulą, każdy z nich wyznacza spośród myśliwych uczestniczących
w polowaniu po jednym arbitrze, a ci z kolei wybierają superarbitra.
2. Zespół arbitrów wydaje decyzję, stosując następujące kryteriaŚ
1)
po 2 lub więcej kolejnych celnych strzałach kulowych – decydujący jest pierwszy strzał
unieruchamiający zwierzynę lub uznany za śmiertelnyś
2)
po jednoczesnych strzałach – decyduje strzał uznany za śmiertelnyś
3)
po jednoczesnych strzałach uznanych za śmiertelne decyduje strzał dany z bliższej
odległości, a w razie równych odległości – strzał dany w lewą stronę.